IBPP2/443-284/14/ICz

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 marca 2014 r. (data wpływu 20 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z 9 czerwca 2014 r. znak:. (data wpływu 12 czerwca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy przypadku wynajmu samochodów na rzecz własnych pracowników, Wnioskodawca będzie mógł uznać, że są one wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy przypadku wynajmu samochodów na rzecz własnych pracowników, Wnioskodawca będzie mógł uznać, że są one wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 9 czerwca 2014 r. znak:. (data wpływu 12 czerwca 2014 r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 29 maja 2014 r. znak: IBPP2/443-284/14/ICz.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza pomocniczo zajmować się między innymi wynajmowaniem swoich samochodów stanowiących środki trwałe. Wynajem samochodów będzie się odbywał na rzecz podmiotów gospodarczych oraz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Wśród ww. osób fizycznych znajdą się również pracownicy Wnioskodawcy.

Samochody o których mowa powyżej, w przeważającym stopniu Wnioskodawca będzie wykorzystywać do transportu własnych pracowników i towarów w celu realizacji zadań stanowiących działalność podstawową Wnioskodawcy. Wnioskodawca będzie prowadził ewidencję przebiegu pojazdu tych samochodów określoną w art. 86a ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm., dalej "ustawa o VAT").

Tak przedstawiony opis sprawy budził wątpliwości m.in. co do tego jakie są to pojazdy i do jakich celów będą przeznaczone.

W piśmie, które wpłynęło do tut. organu w dniu 12 czerwca 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Przedmiotem interpretacji jest przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT.

2. Pojazdy samochodowe o których mowa we wniosku będą w przeważającym stopniu wykorzystywane do transportu własnych pracowników i towarów w celu realizacji zadań stanowiących działalność podstawową Wnioskodawcy. Ponadto będą one wynajmowane innym podmiotom gospodarczym oraz osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej (w tym własnym pracownikom) za stosowną opłatą skalkulowaną na poziomie cen rynkowych. Żaden przepis prawa nie zabrania Spółce wykorzystywania pojazdów samochodowych łącznie do ww. celów.

3. We wniosku jest mowa o pojazdach samochodowych określonych w art. 2 pkt 34 ustawy o VAT z wyłączeniem pojazdów samochodowych określonych w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT.

4. Pojazdy samochodowe określone we wniosku nie należą do grupy pojazdów samochodowych, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. W odniesieniu do pojazdów samochodowych określonych we wniosku, Spółka nie będzie posiadała dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, o których mowa w art. 86a ust. 10 ustawy o VAT, potwierdzających spełnienie wymagań określonych w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT.

5. Pojazdy samochodowe o których mowa we wniosku nie są pojazdami konstrukcyjnie przeznaczonymi do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, a z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym nie wynika takie przeznaczenie.

6.

a. Marka pojazdów samochodowych o których mowa we wniosku będzie dowolna (w zależności od tego jaki pojazd będzie w danej chwili do dyspozycji), rodzaj pojazdu będzie wielozadaniowy, van, osobowy lub ciężarowy. Cena tych pojazdów będzie mieścić się w przedziale od 1.000,00 zł do 200.000,00 zł. Ustawa o VAT nie uzależnia możliwości uznania danego samochodu za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika od marki, rodzaju czy ceny pojazdu, więc pytanie o te cechy pojazdów wydaje się być bezzasadne.

b. Okolicznością obiektywnie potwierdzającą brak wykorzystania pojazdu do użytku prywatnego będzie fakt, iż ten pojazd zostanie wynajęty za stosowną opłatą. Trudno mówić o jakimkolwiek wykorzystywaniu pojazdu na cele prywatne, w momencie gdy jest on wynajmowany, czyli Spółka wykorzystuje taki pojazd w celu uzyskania przychodu oraz zysku na takiej działalności.

c. Spółka ustaliła zasady wykorzystywania pojazdów samochodowych o których mowa we wniosku, wykluczające ich użycie do celów prywatnych. Zostały one określone w regulaminie użytkowania tych pojazdów. Każda osoba prowadząca taki pojazd będzie miała obowiązek dokonywania wpisów w ewidencji przebiegu pojazdu, określoną w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT, przy czym w przypadku gdy pojazd samochodowy będzie udostępniany osobie niebędącej pracownikiem Wnioskodawcy, wpis będzie dokonywany przez osobę która będzie udostępniać pojazd. Spółka nadal uważa, że jednak trudno mówić o jakimkolwiek wykorzystywaniu do celów prywatnych samochodu, który Spółka komuś wynajęła.

d. Spółka nie może nadzorować używania pojazdów, w momencie gdy są one wynajęte osobom fizycznym, bądź prawnym.

e. W Spółce z pojazdów korzystają i będą korzystać jej pracownicy w celu dojazdu i transportu towarów do miejsc, w których prowadzone są wykonywane przez Spółkę prace.

f. W przypadku używania pojazdów w celu realizacji zadań stanowiących działalność podstawową Spółki (prace terenowe), pojazdy będą garażowane w miejscach, w których wykonywane są te prace. W przypadku gdy prace nie będą wykonywane w terenie, pojazdy będą garażowane przy obiektach należących do Spółki lub przez nią wydzierżawianych lub wynajmowanych. W przypadku gdy Spółka wynajmie te pojazdy osobie fizycznej, bądź prawnej, to wybór miejsca garażowania będzie zależał od osoby, której zostanie wynajęty taki pojazd.

g. W Spółce istnieje obowiązek zostawiania przez pracowników pojazdów służbowych przy obiektach należących do Spółki lub przez nią wydzierżawianych lub wynajmowanych, po zakończeniu przez nich pracy, bez możliwości ich pobrania. Wyjątek stanowią pojazdy które zostały pobrane w celu wykonywania prac w terenie oraz pojazdy, które są używane przez ich najemców.

h. W Spółce istnieje nadzór nad używaniem pojazdów do celów służbowych, który polega na przeprowadzaniu udokumentowanych, losowych kontroli tych pojazdów w różnych odstępach czasu przez osobę do tego uprawnioną (nie będącą kierowcą takiego pojazdu).

i. Spółka dokona należytej staranności, aby wykluczyć możliwość użycia pojazdu do celów prywatnych. Będzie się to przejawiać poprzez prowadzenie kontroli tych pojazdów w różnych odstępach czasu, również w terenie. Dodatkowo wyniki takich kontroli będą porównywane z ewidencją przebiegu pojazdu.

7. Wysokość opłaty za najem samochodu będzie stanowić realne wynagrodzenie dla Spółki, tzn. będzie odpowiadała cenom rynkowym.

8. Samochody będą wynajmowane z różną zawartością paliwa w baku.

9. Całkowity koszt zużycia paliwa będzie pokrywany przez Spółkę i będzie wkalkulowany w cenę wynajmu samochodu, która będzie zależna od ilości przejechanych kilometrów.

10. Cena najmu będzie skalkulowana w oparciu o ilość przejechanych kilometrów, w związku z czym będzie zawierała rzeczywisty koszt zużycia paliwa. W związku z tym sprawdzanie stanu napełnienia baku nie będzie miało znaczenia.

11. Spółka będzie monitorowała ilość zużytego paliwa na podstawie przyrządów pomiarowych umieszczonych na desce rozdzielczej każdego samochodu.

12. Spółka będzie prowadziła ewidencję przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie przedstawione w piśmie z 9 czerwca 2014 r.):

Czy w przypadku wynajmu samochodów na rzecz własnych pracowników, spółka będzie mogła uznać, że są one wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku. Natomiast zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a, powyższy przepis nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Biorąc pod uwagę, że wynajem samochodów na rzecz własnych pracowników (oraz innych osób fizycznych i podmiotów gospodarczych) będzie miał charakter odpłatny, uważamy, że prawidłowym będzie uznanie, że w takim przypadku te samochody są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Wstępnie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zauważa, że Wnioskodawca zaznaczył we wniosku (poz. 50) że sprawa przedstawiona we wniosku stanowi zdarzenie przyszłe, jednocześnie jako przepisy prawa podatkowego mające być przedmiotem interpretacji wskazał art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r. W tej sytuacji poniższą interpretację wydano w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r.

Ponadto należy wskazać, że w piśmie, które wpłynęło do tut. organu w dniu 12 czerwca 2014 r. Wnioskodawca wskazał konkretny przepis ustawy o VAT, który ma być przedmiotem interpretacji, uzupełnił opis sprawy oraz przeredagował pytanie w porównaniu do treści zawartej we wniosku z 18 marca 2014 r. Ponieważ ww. pismo Wnioskodawcy było konsekwencją wezwania tut. organu z 29 maja 2014 r. znak: IBPP2/443-284/14/ICz do uzupełnienia przedmiotowego wniosku, przyjęto, że pytanie Wnioskodawcy, uwzględniające zmiany wprowadzone ww. pismem, jest ostateczne i w tej wersji zostało ono przywołane powyżej.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast, w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Jak wynika z ww. przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ponadto w treści art. 88 ustawy ustawodawca wskazał przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

Należy wskazać, że od dnia 1 stycznia 2014 r. kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy o VAT. Natomiast z dniem 1 kwietnia 2014 r. na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą, przepisy art. 86a ustawy o VAT uległy zmianie.

I tak, zgodnie z brzmieniem art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

W myśl art. 86a ust. 2 ww. ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Stosownie natomiast do art. 86a ust. 3 ww. ustawy przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

Przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3.5 tony (art. 2 pkt 34 ustawy o VAT).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza pomocniczo zajmować się między innymi wynajmowaniem swoich samochodów stanowiących środki trwałe. Wynajem samochodów będzie się odbywał na rzecz podmiotów gospodarczych oraz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Wśród ww. osób fizycznych znajdą się również pracownicy Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wskazał też, że pojazdy samochodowe o których mowa we wniosku będą w przeważającym stopniu wykorzystywane do transportu własnych pracowników i towarów w celu realizacji zadań stanowiących działalność podstawową Wnioskodawcy. Ponadto będą one wynajmowane innym podmiotom gospodarczym oraz osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej (w tym własnym pracownikom) za stosowną opłatą skalkulowaną na poziomie cen rynkowych.

Z wniosku wynika też, że pojazdy samochodowe nie są objęte dyspozycją art. 86a ust. 4 pkt 2 w związku z ust. 9 ustawy o VAT.

Z treści wniosku uzupełnionego ww. pismem wynika więc, że ww. pojazdy będą jednocześnie wykorzystywane do własnej działalności i przeznaczone na najem.

Wnioskodawca na tle tak przedstawionego zdarzenia przyszłego powziął wątpliwości czy w przypadku wynajmu samochodów na rzecz własnych pracowników będzie mógł uznać, że samochody te są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy zauważyć, że wskazany przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT przewiduje wyłączenie ogólnej zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 tej ustawy w zakresie odliczania podatku naliczonego związanego z wydatkami dotyczącymi pojazdów samochodowych, w sytuacji gdy dany pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Jednocześnie ustawodawca w ust. 4 ww. art. 86a ustawy wyjaśnił, kiedy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane do działalności gospodarczej.

Ten ostatni przepis w sposób jednoznaczny wskazuje, że pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane do działalności gospodarczej jeżeli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Jednocześnie w przywołanym wcześniej art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy o VAT ustawodawca zrezygnował z wymogu prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

W sytuacji przedstawionej we wniosku Wnioskodawca wyjaśnił, że pojazdy samochodowe, o których mowa we wniosku będą w przeważającym stopniu wykorzystywane do transportu własnych pracowników i towarów w celu realizacji zadań stanowiących działalność podstawową Wnioskodawcy, ponadto będą one wynajmowane innym podmiotom gospodarczym oraz osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej (w tym własnym pracownikom) za stosowną opłatą skalkulowaną na poziomie cen rynkowych, przy czym Wnioskodawca zauważył, że żaden przepis prawa nie zabrania Wnioskodawcy wykorzystywania pojazdów samochodowych łącznie do ww. celów.

Z powyższych wyjaśnień jednoznacznie wynika, że wskazane we wniosku pojazdy samochodowe nie są przeznaczone wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze (art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy). Okoliczność, że Wnioskodawca dokonuje najmu pojazdu nie jest decydująca do uznania, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy o VAT i tym samym nie daje prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnym zakresie.

W sytuacji przedstawionej we wniosku dla oceny zakresu odliczenia podatku naliczonego konieczne więc będzie spełnienie wymogów przewidzianych przepisem art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT tj.:

Określone przez podatnika zasady używania pojazdów muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych pojazdów.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym z uwagi na to, że wynajem na rzecz własnych pracowników (oraz innych osób fizycznych i podmiotów gospodarczych) będzie miał charakter odpłatny przesądza o uznaniu, że samochody są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika - jest nieprawidłowe.

Należy podkreślić, że zakres przedstawionego pytania Wnioskodawca ograniczył wyłącznie do kwestii czy w przypadku wynajmu samochodów, Spółka będzie mogła uznać, że są one wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, przy czym w stanowisku wskazał, że wynajem samochodów na rzecz własnych pracowników (oraz innych osób fizycznych i podmiotów gospodarczych) będzie miał charakter odpłatny, a zatem prawidłowym będzie uznanie, że w takim przypadku te samochody są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT.

Zatem dokonując oceny prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy organ odniósł się ściśle do treści tego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. organ pragnie zauważyć, że niniejsza interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie przedstawionego we wniosku pytania w kontekście przedstawionego stanowiska.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.