IBPP2/443-282/07/BWo - Możliwość uzyskania przez spółkę zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 60 dni od dnia złożenia deklaracji VAT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2007 r. (data wpływu 16 listopada 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 stycznia 2008 r. (data wpływu 22 stycznia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 60 dni - jest prawidłowe.

W dniu 16 listopada 2007 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 60 dni.

W dniu 22 stycznia 2008 r. ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 stycznia 2008 r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 27 grudnia 2007 r. znak: IBPP2/443-282/07/BWo.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest firmą developerską, która rozpoczęła działalność w miesiącu maju. Spółka została założona w celu przeprowadzenia inwestycji polegającej na wybudowaniu i sprzedaniu osiedla domków jednorodzinnych. Jednym z pierwszych zakupów Spółki związanych z tą inwestycją był zakup gruntu. Sprzedaż opodatkowana była 22 % podatkiem VAT i sprzedawca dla tej czynności wystawił fakturę VAT. Całość zobowiązania z tytułu zakupu gruntów została zapłacona. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT rozliczającym się w okresach kwartalnych oraz została zarejestrowana jako podatnik VAT-UE. Do tej pory Spółka nie dokonywała żadnej sprzedaży, jak również żadnej innej czynności, w wyniku której mógłby powstać podatek VAT należny. W deklaracji za III kwartał 2007 r. Spółka wykazała nadwyżkę podatku naliczonego do przeniesienia na następne okresy.

Spółka w celu dokonania zapłaty za zakupione grunty zaciągnęła kredyt w banku w celu sfinansowania części operacji. Kredyt został zaciągnięty na równowartość podatku VAT z faktur dokumentujących zakup gruntów. Termin zwrotu kredytu mija na początku czerwca 2008 r., jeżeli Spółka wystąpi o zwrot podatku w deklaracji za IV kwartał z terminem 180 dni, wówczas nie będzie miała środków na terminową spłatę kredytu. Jeżeli wystąpi z wnioskiem, którym mowa w art. 87 ust. 6 ustawy o VAT i zostanie on rozpatrzony pozytywnie, wówczas Spółka będzie w stanie spłacić kredyt w terminie.

W najbliższym czasie Spółka zamierza wykonać następujące operacje gospodarcze:

Nadwyżka podatku naliczonego nad należnym powstanie, ponieważ VAT naliczony z dotychczasowych zakupów jak i zakupów przyszłych w danym okresie rozliczeniowym znacznie przewyższy VAT należny z tytułu operacji gospodarczych opisanych powyżej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka dokonując sprzedaży zakupionych w nadmiarze artykułów biurowych i zbędnych składników wyposażenia może w deklaracji za okres, w którym dokonywała tych sprzedaży, wystąpić o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 180 dni lub 60 dni, jeżeli złoży wraz z deklaracją wniosek, o którym mowa w art. 87 ust. 6 ustawy o VAT i Spółka złoży kaucję, o której mowa w art. 97 ust. 7 ustawy o VAT. Jednocześnie zgodnie z art. 87 ust. 6 ustawy o podatku VAT kwoty podatku naliczonego, wykazane w deklaracji podatkowej, będą wynikać z faktur, które zostały w całości zapłacone bezpośrednio podatnikowi będącemu wystawcą faktury.

Zdaniem Wnioskodawcy, po dokonaniu sprzedaży składników majątku obrotowego uzyskuje zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o podatku VAT prawo do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Przy czym przepisy nie wspominają ani o minimalnej kwocie sprzedaży ani związku sprzedaży z główną działalnością Spółki ani o innych warunkach, które musiałaby spełniać ta czynność gospodarcza, aby móc skorzystać z prawa zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy. Jedynym wymogiem jest wystąpienie podatku należnego.

Jeżeli Wnioskodawca w czwartym kwartale dokona jakiejkolwiek sprzedaży np. odsprzedaży nadwyżki materiałów biurowych lub gospodarczych nabędzie prawo do ubiegania się o zwrot bezpośredni nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 180 dni od złożenia deklaracji na jej rachunek bankowy. Jeżeli razem z tą deklaracją zostanie złożona kaucja, o której mowa w art. 97 ust. 7 ustawy o podatku VAT oraz wniosek, o którym mowa w art. 87 ust. 6 ustawy o VAT i jednocześnie wykazany w deklaracji podatek naliczony będzie wynikał w całości z zapłaconych faktur to Wnioskodawca będzie mógł ubiegać się o zwrot bezpośredni nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w ciągu 60 dni od złożenia deklaracji na jej rachunek bankowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Istotną zasadą dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego jest istnienie związku podatku z czynnościami opodatkowanymi. Powyższa zasada została uregulowana w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, który stanowi, iż w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych bądź niepodlegających temu podatkowi. Należy również podkreślić, że cytowany przepis nie określa, że zakupy oraz sprzedaż opodatkowana, której służą muszą być dokonane w tym samym okresie rozliczeniowym.

Zatem w przypadku inwestycji (wybudowanie a później sprzedaż osiedla domków jednorodzinnych) będącej na etapie realizacji a mającej służyć w przyszłości sprzedaży opodatkowanej, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług na potrzeby inwestycji zarówno na etapie gromadzenia materiałów jak i trwającej budowy.

Zgodnie z art. 87 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zwrot różnicy podatku następuje na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju wskazanym w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach, w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika. Różnica podatku podlegająca zwrotowi w kwocie przekraczającej wartość podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów lub usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały one zaliczone do środków trwałych nabywcy, powiększonej o 22 % obrotu podatnika opodatkowanego stawkami niższymi niż określona w art. 41 ust. 1 oraz obrotu z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług, o których mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1, podlega zwrotowi w terminie 180 dni od dnia złożenia deklaracji podatkowej (art. 87 ust. 3 ustawy).

Zasadą, wynikającą z art. 87 ust. 2 cyt. ustawy (przy zastrzeżeniach wynikających z ust. 3 tego artykułu), jest to, że zwrot różnicy podatku następuje na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju wskazanym w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach, w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika.

Termin ten został jednak w niektórych, przewidzianych prawem, przypadkach skrócony do 25 dni, a w niektórych wydłużony do 180 dni.

Jedną z okoliczności powodujących wydłużenie terminu zwrotu różnicy podatku do 180 dni zawiera przepis art. 97 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi, że w przypadku podatników rozpoczynających wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5, oraz podatników, którzy rozpoczęli wykonywanie tych czynności w okresie krótszym niż 12 miesięcy przed złożeniem zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, i którzy zostali zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, termin zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 2, 4-6, wydłuża się do 180 dni.

Odstąpieniem od wydłużonego terminu zwrotu w omawianych sytuacjach jest regulacja zawarta w art. 97 ust. 7, zgodnie z którą wyżej przytoczonego przepisu nie stosuje się, jeżeli podatnik złoży w urzędzie skarbowym kaucję gwarancyjną, zabezpieczenie majątkowe lub gwarancje bankowe na kwotę 250.000 zł, zwane dalej "kaucją".

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy, który rozpoczął wykonywanie czynności opodatkowanych w okresie krótszym niż 12 miesięcy przed złożeniem zawiadomienia o zamiarze rozpoczęcia dokonywania wewnątrzwspólnotowej dostawy/nabycia, będzie przysługiwało prawo do zwrotu różnicy podatku wyłącznie w terminie 180 dni. Dopiero uiszczenie kaucji w wysokości 250.000 zł powoduje, iż nie stosuje się wydłużenia terminu wynikającego z art. 97 ust. 5 ustawy o VAT.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza złożyć wraz z deklaracją umotywowany wniosek, z którego wynika m.in., że kwoty podatku naliczonego, wykazane w deklaracji podatkowej będą wynikać z faktur, które zostały w całości zapłacone bezpośrednio podatnikowi będącemu wystawcą faktury.

W takiej sytuacji znajduje zastosowanie art. 87 ust. 6 pkt 1 cyt. ustawy o VAT, który stanowi, iż na umotywowany wniosek podatnika złożony wraz z deklaracją podatkową urząd skarbowy jest obowiązany zwrócić różnicę podatku, o której mowa w ust. 2, w terminie 25 dni, a w przypadku kwoty, o której mowa w ust. 3 - w terminie 60 dni, licząc od dnia złożenia rozliczenia, gdy kwoty podatku naliczonego, wykazane w deklaracji podatkowej, wynikają z faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone bezpośrednio podatnikowi będącemu wystawcą faktury, z uwzględnieniem art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 i Nr 281, poz. 2777 oraz z 2005 r. Nr 33, poz. 289).

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący stan prawny, w przypadku wystąpienia sprzedaży opodatkowanej oraz nadwyżki podatku naliczonego nad należnym Wnioskodawca nabędzie prawo do ubiegania się o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na rachunek bankowy w terminie 180 dni od dnia złożenia deklaracji VAT. W przypadku, gdy wpłacona zostanie kaucja w wysokości 250.000 zł, o której mowa w art. 97 ust. 5 cyt. ustawy oraz wraz z deklaracją VAT-7 zostanie złożony umotywowany wniosek, o którym mowa w art. 87 ust. 6 cyt. ustawy o VAT i jednocześnie zadeklarowany podatek naliczony do odliczenia będzie wynikał w całości z zapłaconych faktur, to Wnioskodawca będzie mógł ubiegać się o zwrot bezpośredni nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 60 dni od dnia złożenia deklaracji VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.