IBPP2/443-28/14/BW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, które wpłynęło do tut. organu 14 stycznia 2014 r., uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tut. organu 17 kwietnia 2014 r., o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy w związku ze świadczonymi na rzecz Klubu jak i wspomnianych w opisie stanu faktycznego podmiotów, usługami reklamowymi Wnioskodawca winien być traktowany jako podatnik VAT zobowiązany do wystawiania faktur VAT dokumentujących świadczone usługi - jest prawidłowe.

W dniu 14 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy w związku ze świadczonymi na rzecz Klubu jak i wspomnianych w opisie stanu faktycznego podmiotów, usługami reklamowymi Wnioskodawca winien być traktowany jako podatnik VAT zobowiązany do wystawiania faktur VAT dokumentujących świadczone usługi.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło do tut. organu 17 kwietnia 2014 r., przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 1 kwietnia 2014 r. znak: IBPP2/443-28.14/BW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w piśmie, które wpłynęło do tut. organu 17 kwietnia 2014 r.:

Wnioskodawca jest profesjonalnym zawodnikiem piłki siatkowej, jest osobą fizyczną i prowadzi działalność gospodarczą pod własnym imieniem i nazwiskiem jako jednoosobowa działalność gospodarcza.

Wnioskodawca złożył deklarację VAT-R w celu rejestracji swojej osoby jako czynnego podatnika podatku VAT.

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę polegać na świadczeniu usług sportowych i reklamowych, obejmujących m.in. działalność agencji reklamowych.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zawarł z Klubem Sportowym (dalej zwanym "Klubem") kontrakt w formie umowy cywilnoprawnej o świadczenie usług reklamowych (zwany dalej "Kontraktem"). Obok Kontraktu, Wnioskodawca zawarł z Klubem również umowę o świadczenie usług sportowych, która jednakże nie jest przedmiotem niniejszego wniosku. Zgodnie z Kontraktem, Wnioskodawca jest zobowiązany do wykonywania za wynagrodzeniem m.in. następujących usług reklamowych (dalej jako "Usługi reklamowe"): udział w wszystkich imprezach służących kształtowaniu pozytywnego wizerunku Klubu w opinii publicznej tj. np. podejmowanie działań polegających na popularyzacji Klubu, udział w konferencjach prasowych. Działania te są podejmowane z maksymalnym eksponowaniem i wykorzystaniem materiałów reklamowo-marketingowych sponsorów. W ramach umowy Wnioskodawca wyraził zgodę na utrwalenie oraz rozpowszechnienie jego wizerunku. Wnioskodawca zobowiązał się do współdziałania z Klubem w sposób umożliwiający Klubowi wypełnianie obowiązków wynikających z zawieranych z osobami trzecimi umów reklamowych, sponsorskich oraz innych o podobnym charakterze jak również aktywnie uczestniczyć we wszelkiego rodzaju przedsięwzięciach służących kształtowaniu korzystnego wizerunku Klubu w opinii publicznej.

W umowie cywilno-prawnej łączącej Wnioskodawcę i Klub istnieje zapis "Wykonawca usług (w tym wypadku Wnioskodawca) ponosi pełną odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonanie usługi.

Wnioskodawca może ponadto świadczyć na rzecz innych podmiotów (spółki prawa handlowego jednoosobowe działalności gospodarcze) usługi polegające na reklamie ich produktów po otrzymaniu zgody Klubu, z zastrzeżeniem, że podmioty te nie mogą prowadzić działalności konkurencyjnej do działalności Klubu. W związku z ww. zapisem Kontraktu Wnioskodawca osiąga przychody w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (w powyższym zakresie) z tytułu świadczenia usług na rzecz innych podmiotów np. producentów odzieży sportowej, producentów odżywek dla sportowców. Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie zdefiniowane jako kwota netto, od której Wnioskodawca nalicza należny VAT. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonane usługi, jak również pełne ryzyko wykonywania tego typu usługi. Klub traktuje wynagrodzenie wypłacane Wnioskodawcy z tytułu świadczenia usług reklamowych jako przychody osiągane z pozarolniczej działalności gospodarczej (Wnioskodawca osobiście opłacał składkę na ubezpieczenia społeczne i składkę zdrowotną oraz zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych).Podstawą współpracy z innymi niż Klub podmiotami mają być umowy cywilno-prawne z zastrzeżeniem odpowiedzialności wobec osób trzecich.

Wynagrodzenie otrzymywane z tytułu świadczonych usług nie stanowi dla Wnioskodawcy przychodu z działalności wykonywanej osobiście. Wnioskodawca kwalifikuje otrzymywane wynagrodzenie do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca osobiście opłaca składkę na ubezpieczenie społeczne i składkę zdrowotną oraz zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych. Wnioskodawca działa jako podatnik VAT w związku ze świadczeniem Usług reklamowych w związku z czym wystawia faktury VAT dokumentujących świadczone przez niego usługi.

Wobec wszystkich podmiotów na rzecz których obecnie czy też w przyszłości wnioskodawca będzie świadczył usługi ponosi on pełną odpowiedzialność wobec osób trzecich.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze świadczonymi na rzecz Klubu jak i innych możliwych wspomnianych w opisie stanu faktycznego podmiotów, usługami reklamowymi Wnioskodawca winien być traktowany jako podatnik VAT zobowiązany do wystawiania faktur VAT dokumentujących świadczone usługi.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie, które wpłynęło do tut. organu 17 kwietnia 2014 r.), w odniesieniu do świadczonych na rzecz Klubu jak i innych możliwych podmiotów gospodarczych Usług o charakterze reklamowym jest on podatnikiem podatku od towarów i usług zobowiązanym do wystawiania faktur VAT dokumentujących świadczone przez niego usługi.

Przedmiotowe usługi świadczone są w ramach działalności gospodarczej (zgodnie z definicją wskazaną w art. 15 ust. 2 ustawy VAT), a dodatkowo nie ma możliwości zastosowania wyłączenia z definicji działalności gospodarczej (określone w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy VAT).

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do świadczonych na rzecz Klubu jak i innych możliwych podmiotów gospodarczych Usług reklamowych jest on płatnikiem VAT, w związku z czym jest zobowiązany do wystawiania faktur VAT dokumentujących świadczone przez niego usługi.

Wynika to z następujących faktów:

* usługi reklamowe stanowią czynności podlegające opodatkowaniu VAT (odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju),

* Wnioskodawca działa jako podatnik VAT w związku ze świadczeniem Usług reklamowych, a w szczególności:

* Wnioskodawca prowadzi zorganizowaną i profesjonalną działalność obejmującą świadczenie Usług reklamowych (Usługi reklamowe mogą być oferowane na rynku na rzecz innych podmiotów).

Dlatego też Wnioskodawca, w odniesieniu do świadczonych na rzecz Klubu jak i innych możliwych podmiotów gospodarczych usług reklamowych jest podatnikiem VAT, w związku z czym jest zobowiązany do wystawiania faktur VAT dokumentujących świadczone przez niego usługi.

Umowa o świadczenie usług reklamowych niezależnie od podmiotu z którym Wnioskodawca zgodzi się ją podpisać będzie obwarowana szeregiem ustaleń co do wymogów stawianych przez Reklamodawcę w tym zasady uczestniczenia w akcjach promocyjnych czy reklamowych, zasady sprzedaży praw do wizerunku, zasady ekspozycji logotypów reklamodawcy itp.

Wnioskodawca ma ponosić pełną odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonanie zapisów umowy. Niestosowanie się do zapisów powodować będzie obniżenie stawek reklamowych czy też możliwość zerwania umowy za ponoszeniem odpowiedzialność odszkodowawczej wobec Reklamodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Wstępnie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zauważa, iż w ww. piśmie, które wpłynęło do tut. organu 17 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy oraz własne stanowisko w porównaniu do treści zawartych we wniosku o interpretację indywidualną (data wpływu do tut. organu 14 stycznia 2014 r. Ponieważ ww. pismo Wnioskodawcy, które wpłynęło do tut. organu 17 kwietnia 2014 r., było konsekwencją wezwania tut. organu z 1 kwietnia 2014 r. znak: IBPP2/443-28/14/BW do uzupełnienia przedmiotowego wniosku, przyjęto, opis zaistniałego stanu faktycznego oraz własne stanowisko Wnioskodawcy, uwzględniające zmiany wprowadzone ww. pismem, są ostateczne i w tej wersji zostały one przywołane powyżej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7,w tym również:

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do ust. 2 ww. artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Nie wszystkie jednak czynności wykonywane przez osoby fizyczne traktuje się jako wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą.

W oparciu o art. 15 ust. 3 ww. ustawy o VAT za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

Z ww. przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

* wykonywania tych czynności,

* wynagrodzenia, oraz

* odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Odnośnie dwóch pierwszych warunków stwierdzić należy, iż każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Jednakże nie w każdym stosunku cywilnoprawnym określony jest zakres odpowiedzialności zlecającego za wykonanie zlecanych czynności. Należy przy tym zauważyć, że sformułowanie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, odnoszące się do odpowiedzialności należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich, za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy.

Tak rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności określa, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

Nie będzie więc podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług osoba, która w ramach podpisanej umowy tworzyć będzie ze zlecającym więzi analogiczne ze stosunkiem pracy, nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywanymi czynnościami. Tylko spełnienie wymogów wyłączających samodzielność działania poprzez zawarcie więzi prawnej między zleceniodawcą a zleceniobiorcą co do warunków wykonywania zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich, pozwala jednocześnie wyłączyć wykonywane czynności z opodatkowania podatkiem od towarów usług.

Pojęcie działalności gospodarczej zdefiniowane zostało również w drugim akapicie art. 9 (1) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 str. 1 z późn. zm.), zwanej dalej "Dyrektywą". W myśl tego artykułu działalnością gospodarczą jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Przepis ten stwierdza, że wykorzystywanie własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych w sposób ciągły, należy w szczególności uznać za działalność gospodarczą.

W akapicie pierwszym, artykuł 9 (1) określa osobę, która może stać się podatnikiem, jako każdą osobę, która niezależnie prowadzi w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Artykuł 10 wyjaśnia znaczenie terminu "samodzielnie" użytego w art. 9 (1). Stwierdza on, że warunek określony w art. 9 (1) stwierdza, że działalność gospodarcza prowadzona "samodzielnie" wyklucza pracowników i inne osoby z podatku VAT, o ile są one związane z pracodawcą przez umowę o pracę lub inny stosunek prawny tworzący relacje między pracodawcą a pracownikiem w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniach sprecyzował, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością (orzeczenia w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla a Recandadores de Tributos de las Zonas primera y Segunda, C-235/85 pomiędzy Komisją Europejską a Królestwem Holandii).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest profesjonalnym zawodnikiem piłki siatkowej, jest osobą fizyczną i prowadzi działalność gospodarczą pod własnym imieniem i nazwiskiem jako jednoosobowa działalność gospodarcza.

Wnioskodawca złożył deklarację VAT-R w celu rejestracji swojej osoby jako czynnego podatnika podatku VAT.

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę polega na świadczeniu usług sportowych i reklamowych, obejmujących m.in. działalność agencji reklamowych.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zawarł z Klubem Sportowym kontrakt w formie umowy cywilnoprawnej o świadczenie usług reklamowych (zwany dalej "Kontraktem"). Wnioskodawca jest zobowiązany do wykonywania za wynagrodzeniem m.in. następujących usług reklamowych: udział w wszystkich imprezach służących kształtowaniu pozytywnego wizerunku Klubu w opinii publicznej tj. np. podejmowanie działań polegających na popularyzacji Klubu, udział w konferencjach prasowych. Działania te są podejmowane z maksymalnym eksponowaniem i wykorzystaniem materiałów reklamowo-marketingowych sponsorów. W ramach umowy Wnioskodawca wyraził zgodę na utrwalenie oraz rozpowszechnienie jego wizerunku. Wnioskodawca zobowiązał się do współdziałania z Klubem w sposób umożliwiający Klubowi wypełnianie obowiązków wynikających z zawieranych z osobami trzecimi umów reklamowych, sponsorskich oraz innych o podobnym charakterze jak również aktywnie uczestniczyć we wszelkiego rodzaju przedsięwzięciach służących kształtowaniu korzystnego wizerunku Klubu w opinii publicznej.

W umowie cywilno-prawnej łączącej Wnioskodawcę i Klub istnieje zapis "Wykonawca usług (w tym wypadku Wnioskodawca) ponosi pełną odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonanie usługi.

Wnioskodawca może ponadto świadczyć na rzecz innych podmiotów (spółki prawa handlowego jednoosobowe działalności gospodarcze) usługi polegające na reklamie ich produktów po otrzymaniu zgody Klubu, z zastrzeżeniem, że podmioty te nie mogą prowadzić działalności konkurencyjnej do działalności Klubu. W związku z ww. zapisem Kontraktu Wnioskodawca osiąga przychody w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (w powyższym zakresie) z tytułu świadczenia usług na rzecz innych podmiotów np. producentów odzieży sportowej, producentów odżywek dla sportowców. Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie zdefiniowane jako kwota netto, od której Wnioskodawca nalicza należny VAT. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonane usługi, jak również pełne ryzyko wykonywania tego typu usługi. Podstawą współpracy z innymi niż Klub podmiotami mają być umowy cywilno-prawne z zastrzeżeniem odpowiedzialności wobec osób trzecich.

Wynagrodzenie otrzymywane z tytułu świadczonych usług nie stanowi dla Wnioskodawcy przychodu z działalności wykonywanej osobiście. Wnioskodawca kwalifikuje otrzymywane wynagrodzenie do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca osobiście opłaca składkę na ubezpieczenie społeczne i składkę zdrowotną oraz zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych. Wnioskodawca działa jako podatnik VAT w związku ze świadczeniem Usług reklamowych w związku z czym wystawia faktury VAT dokumentujących świadczone przez niego usługi.

Wobec wszystkich podmiotów na rzecz których obecnie czy też w przyszłości wnioskodawca będzie świadczył usługi ponosi on pełną odpowiedzialność wobec osób trzecich.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy w związku ze świadczonymi na rzecz Klubu jak i innych podmiotów usługami reklamowymi winien być traktowany jako podatnik VAT zobowiązany do wystawiania faktur VAT dokumentujących świadczone usługi.

Zauważyć też należy, że sformułowanie cyt. art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT odnoszące się do odpowiedzialności, należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy, w stosunku do osób trzecich, za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy. Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności wskazuje, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

O wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług można zatem mówić w przypadku, gdy zleceniobiorcę będą łączyć ze zleceniodawcą więzi analogiczne jak w przypadku stosunku pracy, jako że nie będzie on ponosił ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywaniem czynności, będących przedmiotem wskazanych umów, a odpowiedzialność za te czynności w stosunku do osób trzecich będzie bezwzględnie ponosił zlecający. Oznacza to, iż z treści zawartych umów wynikać winno zobowiązanie, które w swej istocie kładzie na zlecającego odpowiedzialność, zamiast na zleceniobiorcę, podobnie jak ma to miejsce w przypadku stosunku pracy.

Zauważyć należy, że jak wynika z opisu sprawy zawarty przez Wnioskodawcę kontrakt (umowa cywilnoprawna) na świadczenie opisanych we wniosku usług reklamowych na rzecz Klubu jak i innych podmiotów zawiera unormowanie dotyczące odpowiedzialności wykonawcy usług (w tym wypadku Wnioskodawcy) wobec osób trzecich z wykonane usługi.

Z powyższego wynika zatem, że warunek odpowiedzialności za wykonanie czynności w ramach kontraktu, który decyduje o uznaniu czynności za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy o podatku od towarów i usług, w przedmiotowej sprawie jest spełniony.

Odnosząc zatem przedstawiony we wniosku opis sprawy do stanu prawnego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie skoro Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonane usługi reklamowe nie można uznać, że relacja łącząca Wnioskodawcę z Klubem i innymi podmiotami stanowi stosunek zobowiązaniowy podobny do tego, jaki łączy pracodawcę i pracownika. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi reklamowe na rzecz Klubu jak i innych podmiotów w ramach zawartej umowy (kontraktu) należy uznać za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.

Odnośnie kwestii dokumentowania przedmiotowych zdarzeń należy stwierdzić, że stosownie do treści art. 106b ust. 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

Natomiast, w myśl ust. 2 ww. artykułu, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

W konsekwencji ww. ustaleń, że czynności, których dotyczy zapytanie Wnioskodawcy stanowią ze strony Wnioskodawcy świadczenie usług, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, należy stwierdzić, że Wnioskodawca winien dokumentować powyższe czynności fakturami VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.