IBPP2/443-266/11/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2011 r. (data wpływu 21 lutego 2011 r.), uzupełnionym pismem dnia 20 maja 2011 r. (data wpływu 20 maja 2011 r.) oraz pismem z dnia 23 maja 2011 r. (data wpływu 23 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy kwoty wpłacane za karty i abonamenty postojowe nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz dokumentowania ich odsprzedaży - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem dnia 20 maja 2011 r. (data wpływu 20 maja 2011 r.) oraz pismem z dnia 23 maja 2011 r. (data wpływu 23 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy kwoty wpłacane za karty i abonamenty postojowe nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz dokumentowania ich odsprzedaży.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawczyni, prowadząc działalność handlową, zawarła z T Zarządem Dróg Miejskich umowę sprzedaży. Przedmiotem umowy jest zakup i dalsza odsprzedaż kart i abonamentów postojowych na parkowanie pojazdów w strefie płatnego parkowania w T. Karty i abonamenty postojowe Wnioskodawczyni kupuje po cenie nominalnej płacąc za nie gotówką. Sprzedaż kart i abonamentów T Zarząd Dróg Miejskich dokumentuje fakturą VAT według stawki VAT "n/p". Tak zakupione karty i abonamenty Wnioskodawczyni odsprzedaje po cenie nominalnej osobom fizycznym i podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą. Odsprzedaż kart i abonamentów według stawki VAT n/p dla osób fizycznych Wnioskodawczyni ewidencjonuje za pomocą kasy fiskalnej a dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą Wnioskodawczyni wystawia faktury VAT. Z tytułu zakupu i dalszej odsprzedaży kart i abonamentów postojowych Wnioskodawczyni otrzymuje od TZDM prowizję w wysokości 10% + VAT 23%, naliczaną od wartości nominalnej zakupionych kart i abonamentów.

W piśmie z dnia 20 maja 2011 r. Wnioskodawczyni wskazała, że:

* sprzedaży kart i abonamentów postojowych dokonuje we własnym imieniu i na własny rachunek,

* prowizja w kwocie 10% liczona jest od wartości nominalnej zakupionych w danym miesiącu kart i dokumentowana Fa VAT na koniec każdego miesiąca,

* z treści umowy między Wnioskodawczynią a T Zarządem Dróg Miejskich nie ma zapisu dotyczącego możliwości zwrotu zakupionych kart i abonamentów postojowych.

W piśmie z dnia 23 maja 2011 r. Wnioskodawczyni wskazała, że:

* przedmiotem umowy jest odsprzedaż kart i abonamentów postojowych,

* cena sprzedaży określona w umowie równa jest wartości nominalnej zakupionych kart i abonamentów,

* kwoty uzyskane ze sprzedaży kart i abonamentów stanowią dochód T Zarządu Dróg Miejskich,

* Wnioskodawca płaci T Zarządowi Dróg Miejskich za karty i abonamenty postojowe w momencie ich wydania,

* Wnioskodawcy za odsprzedaż przysługuje prowizja w wysokości 10% + VAT naliczana od wartości nominalnej zakupionych kart i abonamentów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do dalszej odsprzedaży kart i abonamentów Wnioskodawczyni właściwie stosuje stawkę VAT n/p oraz czy prawidłowo dokumentuje ich odsprzedaż dla osób fizycznych i podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.

Zdaniem Wnioskodawczyni, dalsza sprzedaż kart i abonamentów postojowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i dlatego dokumentując ten fakt należy stosować zapis n/p (nie podlega). Za względu, że Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i obrót dla osób fizycznych ewidencjonuje za pomocą kasy fiskalnej dalszą odsprzedaż kart i abonamentów postojowych zobowiązana jest ewidencjonować w kasie fiskalnej a na wniosek podmiotów prowadzących działalność gospodarczą Wnioskodawczyni powinna wystawiać fakturę VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 5a cyt. ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przez towary w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług rozumie się rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7 (...).

Z przytoczonej wyżej definicji jednoznacznie wynika, iż pojęcie świadczenia usług należy rozumieć w sposób szeroki. W szczególności, w jego zakres wchodzą wszelkie czynności/zachowania podatnika nie stanowiące dostawy towarów - zdefiniowanej w odrębnych przepisach ustawy o VAT. Definicja świadczenia usług zaprezentowana powyżej ma zatem charakter negatywny - tj. nie zawiera opisu cech, jakie powinna posiadać dana czynność, aby zostać uznaną za świadczenie usług dla potrzeb podatku od towarów i usług, jak również nie dokonuje enumeratywnego wyliczenia czynności stanowiących takie świadczenie usług (nie zawiera zamkniętego katalogu tych czynności).

Takie szerokie określenie zakresu przedmiotowego pojęcia odpłatnego świadczenia usług, skutkuje objęciem jego zakresem zarówno czynności, które w sposób oczywisty stanowią świadczenie usług (np. zostały ujęte w stosownej klasyfikacji statystycznej usług), jak również cały szereg innych świadczeń, czynności, zachowań, których efektem jest odpłatne przysporzenie/korzyść dla jednej ze stron czynności wskutek działania bądź zaniechania działania przez inną stronę - przy jednoczesnym spełnieniu warunku nie uznania tychże czynności za odpłatną dostawę towarów w myśl odrębnych przepisów ustawy o VAT.

W tym kontekście należy zatem stwierdzić, iż ze świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT mamy do czynienia w sytuacji, w której dana czynność/zachowanie/ zdarzenie posiada następujące cechy:

* stanowi świadczenie wyróżnialne (tj. dające się wyodrębnić spośród innych czynności dokonywanych przez dany podmiot);

* świadczenie to może mieć charakter czynny lub bierny - tj. może polegać zarówno na podejmowaniu danych czynności/działań jak również na powstrzymywaniu/ zaniechaniu tychże czynności/działań czy też ich tolerowaniu. W tym kontekście należy jednak podkreślić, iż aby dane powstrzymywanie się od działania czy tolerowanie danej czynności mogło zostać uznane za usługę w rozumieniu ustawy o VAT, muszą zostać spełnione następujące warunki:

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania danej czynności lub do tolerowania danej sytuacji musi być odpłatne - tj. na skutek powstrzymania się od tej czynności lub jej tolerowania następuje odpłatne przysporzenie po jednej ze stron czynności;

* zobowiązanie to wynikać powinno z wyraźnego stosunku zobowiązaniowego tj. w szczególności, podstawą do świadczenia przez dany podmiot usługi polegającej na powstrzymywaniu się od dokonania danej czynności lub jej tolerowaniu powinny być wzajemne porozumienia umowne zawarte pomiędzy świadczeniobiorcą i świadczeniodawcą, określające m.in. zakres świadczonych usług, wartość oraz sposób kalkulacji wynagrodzenia za przedmiotowe usługi, jak również ewentualnie kary umowne na wypadek niewykonania/nienależytego wykonania danej usług przez świadczeniodawcę;

* dodatkowo, musi istnieć konkretny podmiot/strona będący bezpośrednim beneficjentem powyższego zobowiązania. Omawiany warunek oznacza w szczególności, iż (i) dana usługa polegająca na powstrzymaniu się od danej czynności lub też tolerowaniu danej sytuacji jest świadczona na rzecz określonego podmiotu, będącego świadczeniodawcą, oraz (ii) jest możliwe wskazanie korzyści powstających po stronie świadczeniodawcy wskutek wykonania tejże usługi. Oznacza to w szczególności, iż świadczeniodawca powinien potrafić wskazać rodzaj/zakres korzyści (niekoniecznie zaś ich materialną kwotę), jakie odnosi on w wyniku nabycia przedmiotowej usługi;

* jest odpłatne - tj. na skutek danej czynności/zachowania następuje odpłatne przysporzenie po jednej ze stron czynności np. w formie wynagrodzenia za wykonanie usług;

* wreszcie, nie stanowi dostawy towarów zdefiniowanej w odrębnych przepisach ustawy o VAT.

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawczyni, prowadząc działalność handlową, zawarła z T Zarządem Dróg Miejskich umowę sprzedaży. Przedmiotem umowy jest zakup i dalsza odsprzedaż kart i abonamentów postojowych na parkowanie pojazdów w strefie płatnego parkowania w T. Karty i abonamenty postojowe Wnioskodawczyni kupuje po cenie nominalnej płacąc za nie gotówką. Sprzedaż kart i abonamentów T Zarząd Dróg Miejskich dokumentuje fakturą VAT według stawki VAT "n/p". Tak zakupione karty i abonamenty Wnioskodawczyni odsprzedaje po cenie nominalnej osobom fizycznym i podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą. Odsprzedaż kart i abonamentów według stawki VAT n/p dla osób fizycznych Wnioskodawczyni ewidencjonuje za pomocą kasy fiskalnej a dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą Wnioskodawczyni wystawia faktury VAT. Z tytułu zakupu i dalszej odsprzedaży kart i abonamentów postojowych Wnioskodawczyni otrzymuje od TZDM prowizję w wysokości 10% + VAT 23%, naliczaną od wartości nominalnej zakupionych kart i abonamentów. Ponadto:

* sprzedaży kart i abonamentów postojowych dokonuje we własnym imieniu i na własny rachunek,

* prowizja w kwocie 10% liczona jest od wartości nominalnej zakupionych w danym miesiącu kart i dokumentowana Fa VAT na koniec każdego miesiąca,

* z treści umowy między Wnioskodawczynią a T Zarządem Dróg Miejskich nie ma zapisu dotyczącego możliwości zwrotu zakupionych kart i abonamentów postojowych,

* przedmiotem umowy jest odsprzedaż kart i abonamentów postojowych,

* cena sprzedaży określona w umowie równa jest wartości nominalnej zakupionych kart i abonamentów,

* kwoty uzyskane ze sprzedaży kart i abonamentów stanowią dochód T Zarządu Dróg Miejskich,

* Wnioskodawca płaci T Zarządowi Dróg Miejskich za karty i abonamenty postojowe w momencie ich wydania,

* Wnioskodawcy za odsprzedaż przysługuje prowizja w wysokości 10% + VAT naliczana od wartości nominalnej zakupionych kart i abonamentów.

Opis zdarzenia przyszłego wskazuje, że mamy do czynienia z profesjonalnym obrotem uprawnieniami do wykonania określonych świadczeń. Uprawnienia są zbywalne odpłatnie.

Zaprezentowany we wniosku zakres zaangażowania Wnioskodawczyni w sprzedaż kart i abonamentów postojowych wskazuje, iż głównym elementem przedmiotowej transakcji jest zobowiązanie się Wnioskodawcy do sprzedaży uprawnień do żądania wykonania usług.

Dokonując dalszej analizy czynności podejmowanych przez Wnioskodawczynię w ramach sprzedaży kart i abonamentów postojowych, należy zauważyć, iż będą stanowiły świadczenia wyróżnialne, tj. będzie możliwe ich wyodrębnienie spośród innych czynności wykonywanych przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Wydanie kart i abonamentów postojowych, a w konsekwencji wpłata środków pieniężnych przez klienta na rzecz Wnioskodawczyni, należy uznać za świadczenie usług za odpłatnością. A zatem czynność odpłatnego przekazania kart i abonamentów postojowych podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Dana czynność (świadczona usługa) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że sprzedaż przez Wnioskodawczynię kart i abonamentów postojowych, o których mowa we wniosku, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

We własnym stanowisku Wnioskodawczyni utrzymuje, iż czynności które wykonuje nie podlegają opodatkowaniu bowiem wydanie kart i abonamentów postojowych nie jest objęte zakresem przedmiotowym ustawy. Przekazanie kart i abonamentów postojowych nie jest ani świadczeniem usług ani dostawą towarów. W tej sprawie nie mamy jednakże do czynienia z wydaniem kart i abonamentów. Z wniosku wynika bowiem, że Wnioskodawczyni sprzedaje karty i abonamenty. Wykonuje więc odpłatne czynności zbycia uprawnień, w których karta i abonament pełnią tylko funkcję dowodową uprzedniego zakupu.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl art. 106 ust. 4 ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT.

W myśl tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Należy ponadto zauważyć, iż rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930) zostały wskazane zwolnienia na czas określony niektórych grup podatników i niektórych czynności z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przepisy powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. nie określają zwolnienia z obowiązku rejestracji przy zastosowaniu kasy fiskalnej sprzedaży, jaką wykonuje Wnioskodawczyni.

A zatem, skoro czynność odpłatnego przekazania kart i abonamentów postojowych podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, kwoty wpłacane przez osoby fizyczne podlegają obowiązkowi rejestracji za pomocą kasy fiskalnej, natomiast sprzedaż dla osób prowadzących działalność gospodarczą podlega dokumentowaniu poprzez wystawienie faktury VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.