IBPP2/443-260/12/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2012 r. (data wpływu 14 marca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 czerwca 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze wystawionej przez kontrahenta - jest prawidłowe.

W dniu 14 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 12 czerwca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze wystawionej przez kontrahenta.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest Spółką produkującą elementy będące częściami wykorzystywanymi w produkcji podwozi lotniczych. Spółka w procesie produkcyjnym wykorzystuje materiały sprowadzone na teren kraju w ramach procedury uszlachetniania czynnego w systemie zawieszenia cła, a odbiorcami towarów są podmioty zagraniczne spoza Unii Europejskiej.

Opisane transakcje mogą przebiegać w ten sposób, że po zakupie towaru z kraju trzeciego (spoza UE) przez dostawcę Spółki dokonywany jest pierwszy etap uszlachetniania towaru a w dalszej kolejności, następuje odsprzedaż wstępnie uszlachetnionego towaru Spółce przez tegoż dostawcę, w celu wykonania drugiego etapu uszlachetniania, a następnie tak uszlachetniony towar trafia do odbiorcy finalnego z kraju trzeciego (spoza UE), tj:

W uzupełnieniu wskazano, że Wnioskodawca używa materiału, który nabywa od dostawcy, będącego podatnikiem podatku od towarów i usług po pierwszym etapie jego uszlachetniania, do produkcji wyrobów, których sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym przypadku odsprzedaży towarów pomiędzy polskimi podatnikami podatku od towarów i usług w procedurze tranzytu w Polsce, Spółce występującej jako drugi w kolejności podmiot krajowy (dokonujący drugiego etapu uszlachetniania) przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT wykazanego na fakturze wystawionej przez dostawcę towarów Spółki, będącym pierwszym krajowym podmiotem procesu.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym odsprzedaż towarów w procedurze tranzytu na rzecz drugiego w kolejności podmiotu krajowego podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem VAT, w związku z tym Spółce występującej w opisanej transakcji jako drugi w kolejności podmiot krajowy, przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT wykazanego na fakturze wystawionej przez pierwszy krajowy podmiot procesu.

Zauważyć należy, że objęcie towarów procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń pozwala na poddanie na obszarze celnym Wspólnoty jednemu lub większej liczbie procesów uszlachetniania towarów niewspólnotowych przeznaczonych do powrotnego wywozu poza obszar celny Wspólnoty w postaci produktów kompensacyjnych, bez obciążania tych towarów należnościami celnymi przywozowymi ani stosowania wobec nich środków polityki handlowej (art. 114 ust. 1 pkt a Wspólnotowego Kodeksu Celnego). Oznacza to, że objęcie towarów procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń nie powoduje powstania długu celnego.

Istotą tej procedury jest to, że przedmiotem przywozu na teren Wspólnoty są towary potrzebne do wytworzenia gotowego produktu (tzw. produktu kompensacyjnego), który zostanie następnie przeznaczony do wywozu na teren państwa trzeciego, co uzasadnia stosowanie zawieszenia poboru należności celnych. Ponadto zgodnie z treścią art. 91 ust. 1 lit. a Wspólnotowego Kodeksu Celnego procedura tranzytu zewnętrznego, pozwala na przemieszczanie z jednego do drugiego miejsca znajdującego się na obszarze celnym Wspólnoty towarów niewspólnotowych, niepodlegających w tym czasie należnościom celnym przywozowym i innym opłatom ani środkom polityki handlowej. Wobec powyższego, objęcie towaru niewspólnotowego procedurą tranzytu nie powoduje również powstania długu celnego.

W konsekwencji objęcie towarów niewspólnotowych na terytorium kraju procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń oraz procedurą tranzytu skutkuje tym, że nie podlegają one należnościom celnym ani środkom polityki handlowej. Dlatego też nie podlegają one podatkowi od towarów i usług w związku z wprowadzeniem ich na terytorium kraju. Zatem czynność wprowadzenia towarów spoza Wspólnoty na terytorium kraju mimo, że generalnie zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 3 i art. 2 pkt 7 ustawy o podatku VAT podlega przepisom tej ustawy, to w tym konkretnym wypadku jest czynnością nieopodatkowaną, gdyż zgodnie z treścią art. 19 ust. 9 ustawy o podatku VAT w związku z art. 114 ust. 1 lit. a oraz 91 ust. 1 lit. a WKC nie powstaje w stosunku do niej dług celny.

Jeżeli natomiast chodzi o opodatkowanie dostawy towarów realizowanej w procedurze tranzytu na terytorium kraju, to zgodnie z treścią art. 2 pkt 6 ustawy o podatku VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W związku z tym na gruncie ustawy o podatku VAT nie dokonano rozróżnienia na towary wspólnotowe i niewspólnotowe.

Z kolei pojęcie sprzedaży zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 22 ustawy o podatku VAT, który to przepis stanowi, że przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku VAT).

Ponadto w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o podatku VAT, "przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...)".

Natomiast art. 5 ust. 2 ustawy o VAT stwierdza, że czynności określone w ust. 1 (w tym odpłatna dostawa towarów) podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy uznać, że w przedstawionym stanie faktycznym w przypadku sprzedaży na terytorium kraju towarów objętych procedurą tranzytu dochodzi do odpłatnej dostawy, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku VAT, a tym samym podlega ona opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, z zastosowaniem stawek obowiązujących dla konkretnego towaru.

Jeżeli zaś chodzi kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT wykazanego na fakturze to na podstawie przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT: "W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124." Przy czym zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 powołanego przepisu kwotę podatku naliczonego stanowi:

Z przytoczonych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie w sytuacji spełnienia określonych warunków, tj. gdy odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Dla skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego istotny jest zatem związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. W konsekwencji należy uznać, że w przypadku jeżeli Spółka będzie występowała w przedstawionym stanie faktycznym jako drugi w kolejności podmiot krajowy nabywający na terytorium kraju towary (wstępnie uszlachetnione) do wykonywania czynności opodatkowanych, to w świetle przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT Spółce przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w fakturach dotyczących nabywanych towarów.

W związku z powyższym stanowisko Spółki wyrażone w niniejszym wniosku jest zasadne i powinno zostać w całości uwzględnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego.

Ważne jest, by związek zakupów z czynnościami opodatkowanymi w chwili dokonania zakupów był uchwytny i oczywisty, nabyte towary i usługi muszą w sposób niewątpliwy służyć czynnościom opodatkowanym. Okoliczności towarzyszące konkretnej transakcji zakupu towaru lub usługi powinny wskazywać jednoznacznie, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej podatnika, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej lub planowanej przez niego działalności gospodarczej. Istotne jest także, by stanowiły one element cenotwórczy produktów podatnika, pozostając w ten sposób w bezpośrednim związku z jego działalnością gospodarczą.

Dokumentem uprawniającym do odliczenia jest faktura, otrzymana przez podatnika z tytułu nabycia przez niego towarów bądź usług.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczana ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Jednym z ograniczeń do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest ograniczenie wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

W myśl ww. artykułu, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z opisanego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego, wynika, że Wnioskodawca w procesie produkcyjnym wykorzystuje materiały sprowadzane na teren kraju w ramach procedury uszlachetniania czynnego w systemie zawieszenia cła, a odbiorcami towarów są podmioty spoza Unii Europejskiej. Opisane transakcje mogą przebiegać w ten sposób, że po zakupie towaru z kraju trzeciego (spoza UE) przez dostawcę Spółki dokonywany jest pierwszy etap uszlachetniania towaru a w dalszej kolejności, następuje odsprzedaż wstępnie uszlachetnionego towaru Spółce przez tegoż dostawcę, w celu wykonania drugiego etapu uszlachetniania, a następnie tak uszlachetniony towar trafia do odbiorcy finalnego z kraju trzeciego. Wnioskodawca używa materiału, który nabywa od dostawcy, będącego podatnikiem podatku od towarów i usług po pierwszym etapie jego uszlachetniania, do produkcji wyrobów, których sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze wystawionej przez dostawcę towarów dla Wnioskodawcy.

Zatem w świetle przytoczonych wyżej przepisów, rozstrzygnięcie kwestii, której dotyczy zapytanie Wnioskodawcy wymaga uprzedniego ustalenia czy Spółka, od której Wnioskodawca nabywa towary, słusznie opodatkowuje dostawę towarów realizowaną w procedurze tranzytu na terytorium kraju, a także czy przedmiotowe nabycie służy działalności opodatkowanej Wnioskodawcy.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ww. ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ww. ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Powyższa definicja importu towarów stanowi implementację art. 30 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), w myśl którego "import towarów" oznacza wprowadzenie na terytorium Wspólnoty towarów, które nie znajdują się w swobodnym obrocie w rozumieniu art. 24 Traktatu.

Zgodnie z art. 19 ust. 9 ustawy o VAT, jeżeli import towarów objęty jest procedurą: składu celnego, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, tranzytu, a od towarów tych pobierane są opłaty wyrównawcze lub opłaty o podobnym charakterze i nie powstaje jednocześnie dług celny - obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wymagalności tych opłat. Wskazane w tym przepisie opłaty wyrównawcze i opłaty o podobnym charakterze są to pozataryfowe środki polityki celnej, które mimo że nie są cłami pełnią podobną funkcję. Opłaty te nakładane są we Wspólnocie na towary przywożone spoza Wspólnoty i obejmują niektóre towary najbardziej znanymi są opłaty wyrównawcze pobierane od produktów rolnych. Opłaty te mają na celu ograniczenia napływu na terytorium Wspólnoty towarów, których nadmierny dopływ mógłby być szkodliwy dla polityki gospodarczej Wspólnoty.

Zatem objęcie towaru procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń pozwala na poddanie na obszarze celnym Wspólnoty jednemu lub większej liczbie procesów uszlachetniania towarów niewspólnotowych przeznaczonych do powrotnego wywozu poza obszar celny Wspólnoty w postaci produktów kompensacyjnych, bez obciążania tych towarów należnościami celnymi przywozowymi ani stosowania wobec nich środków polityki handlowej (art. 114 ust. 1 lit. a Wspólnotowego Kodeksu Celnego). Powyższe oznacza, że objęcie towarów procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń nie powoduje powstania długu celnego.

Zastosowanie tej procedury przewidziano w sytuacjach, w których przedmiotem przywozu na obszar celny Wspólnoty są towary potrzebne do wytworzenia gotowego produktu (tzw. produktu kompensacyjnego), który to produkt jest następnie przeznaczony do wywozu poza obszar celny Wspólnoty. Procedura uszlachetniania czynnego ma w założeniu wspomagać wytwórczą działalność oraz ułatwiać eksport wyrobów wytwarzanych we Wspólnocie. Istotą natomiast zawieszenia poboru należności przy procedurze uszlachetniania czynnego w omawianym systemie związana jest z założeniem, że zamiarem osoby korzystającej z procedury jest powrotny wywóz produktów kompensacyjnych. W związku z tymi zasadami na stosowanie systemu zawieszeń decydują się zazwyczaj te podmioty, które prowadzą działalność eksportową i mają zapewnione dla produktów kompensacyjnych rynki zbytu poza Wspólnotą. Procedura uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń kończy się, gdy produkty kompensacyjne lub towary w stanie niezmienionym zostaną powrotnie wywiezione lub otrzymają nowe dopuszczalne przeznaczenie celne.

Należy także zaznaczyć, iż zgodnie z art. 91 ust. 1 lit. a Wspólnotowego Kodeksu Celnego procedura tranzytu zewnętrznego, pozwala na przemieszczanie z jednego do drugiego miejsca znajdującego się na obszarze celnym Wspólnoty towarów niewspólnotowych, niepodlegających w tym czasie należnościom celnym przywozowym i innym opłatom ani środkom polityki handlowej. Wobec powyższego, objęcie towaru niewspólnotowego procedurą tranzytu nie powoduje również powstania długu celnego.

Odnośnie natomiast rozstrzygnięcia kwestii opodatkowania dostawy towarów realizowanych w procedurze tranzytu na terytorium kraju, zauważyć należy co następuje:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z powyższej definicji pojęcia "towary" wynika, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie rozróżnia towarów niewspólnotowych i wspólnotowych.

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - art. 2 pkt 22 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w myśl art. 5 ust. 2 ustawy czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o VAT, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

W sytuacji przedstawionej we wniosku, podmiotem dokonującym dostawy na rzecz Wnioskodawcy jest polski podmiot będący podatnikiem podatku od towarów i usług, który uprzednio dokonał importu tego towaru, a następnie dokonał jego uszlachetnienia. Zatem w momencie dostawy towary znajdowały się na terytorium kraju (Polski) i nie były one ani transportowane bądź wysyłane. W konsekwencji, miejscem dostawy ww. towarów jest terytorium kraju.

Stosownie do powyższego należy stwierdzić, iż w rozpatrywanym przypadku sprzedaży na terytorium kraju towarów objętych procedurą tranzytu dochodzi do odpłatnej dostawy, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym podlega ona opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, z zastosowaniem stawek obowiązujących dla konkretnego towaru.

W związku z powyższym Spółka dokonująca sprzedaży na terytorium kraju towarów objętych procedurą tranzytu na rzecz Wnioskodawcy winna wystawić fakturę VAT z właściwą stawką podatku VAT.

W tej okoliczności przy realizacji przez Wnioskodawcę prawa do odliczenia podatku z faktur dokumentujących ww. nabycie, nie będzie miał zastosowania przywołany wcześniej art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

Odrębną kwestią wymagającą rozstrzygnięcia, jest ustalenie czy ww. nabycie służy opodatkowanym czynnościom Wnioskodawcy.

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca używa materiału, który nabywa od dostawcy, będącego podatnikiem podatku od towarów i usług po pierwszym etapie jego uszlachetniania, do produkcji wyrobów, których sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Sprzedaż i wywóz produktów kompensacyjnych z Polski dokumentuje się fakturami VAT wystawianymi przez Spółkę na rzecz finalnego odbiorcy z kraju trzeciego będącego podmiotem niezarejestrowanym w Polsce dla potrzeb podatku VAT.

Z powyższego wynika, że nabycie powyższe służy w efekcie końcowym czynnościom opodatkowanym Wnioskodawcy, tj. sprzedaży uszlachetnionych wyrobów kontrahentowi spoza Unii Europejskiej.

W konsekwencji należy uznać, że Wnioskodawcy występującemu jako drugi w kolejności podmiot krajowy nabywający na terytorium kraju towary (wstępnie uszlachetnione) wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, w świetle przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach dotyczących nabywanych towarów.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja rozstrzyga w kwestii objętej zapytaniem Wnioskodawcy. Nie jest natomiast przedmiotem interpretacji kwestia opodatkowania sprzedaży uszlachetnionych wyrobów kontrahentowi spoza Unii Europejskiej ponieważ nie było to przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, jak również Wnioskodawca nie przedstawił w tym zakresie własnego stanowiska. Zawarte w opisie stanu faktycznego informacje w tym zakresie przyjęto jako jego element, bez dokonywania oceny w tym zakresie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.