IBPP2/443-258/11/ICz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2011 r. (data wpływu 18 lutego 2011 r.), uzupełnione pismem z dnia 15.kwietnia 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności wystawiania faktury VAT w stałej wysokości co miesiąc - jest prawidłowe.

W dniu 18 lutego 2011 r. wpłynął ww wniosek, uzupełniony pismem z dnia 15 kwietnia 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy prawidłowym jest wykonanie gratis strony internetowej, udostępnianie domen w zamian za świadczenie usługi hostingu lub usługi administrowania stroną internetową i czy za powyższe usługi po podpisaniu umowy na okres 12-miesięcy prawidłowym jest wystawianie faktury VAT w stałej wysokości co miesiąc.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego:

Podatnik od 22 stycznia 2009 r. prowadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem działalności jest tworzenie stron internetowych. W niedalekiej przyszłości podatnik zamierza przygotować dla swoich klientów specjalną ofertę podzieloną na trzy produkty (zwanymi dalej pakietami), które różnią się pomiędzy sobą zakresem i rodzajem usług.

Wybór pakietu jak i cały proces składania zamówienia będzie się odbywał za pomocą strony internetowej.

Pierwszy pakiet (zwany dalej umownie B) to usługa udostępniania części zasobów serwera (tzw.hosting) na potrzeby klienta. Klient sam może zarządzać wydzierżawioną częścią zasobów za pośrednictwem udostępnionego przez podatnika panelu zarządzania. Dodatkowo klient w cenie usługi hostingu otrzymuje gratis domenę internetową oraz podstawową wersję strony internetowej. Strona ta zawiera informacje o profilu działalności firmy klienta oraz dane teleadresowe/kontaktowe-podawane podczas składania zamówienia. Po akceptacji przez podatnika zamówienia jest generowana automatycznie strona internetowa. Umowa na powyższy produkt będzie zawierana na okres 12-mcy za udostępnienie zasobów serwera (hosting) w ramach której klient przez 12-mcy bedzie miał wystawioną fakturę w stałej wysokości.

Kolejnym, drugim pakietem (zwanym dalej umownie P) jest usługa polegająca na administrowaniu stroną internetową. Pakiet P zawiera usługi (produkty) z poprzedniego pakietu (B) czyli gwarantuje udostępnianie części zasobów serwera-hosting (jednak w tym przypadku koszt hostingu wchodzi w skład usługi administrowania stroną internetową), domenę internetową oraz podstawową wersję strony. Dodatkowo istnieje możliwość zmiany wyglądu podstawowej wersji strony (modyfikacja strony)- w takim wypadku jest przygotowywany unikalny projekt graficzny strony wg wymagań zdefiniowanych podczas składania zamówienia. Po akceptacji projektu graficznego jest on dostosowany pod CMS (system zarządzania treścią-narzędzie pozwalające zarządzać zawartością strony internetowej), zamieszczana treść podesłanej przez klienta oraz jest przeprowadzane szkolenie za pośrednictwem internetu z zakresu obsługi systemu zarządzania treścią. W czasie trwania usługi administrowania stroną internetową (umowa podpisywana na rok, płatności co miesiąc-faktura VAT w stałej wysokości). Podatnik gwarantuje pomoc w zakresie obsługi systemu zarządzania treścią jak i modyfikacji strony internetowej (jeśli modyfikacja jest rozbudowana istnieje możliwość pobrania za tę usługę dodatkowego wynagrodzenia), wspomniane już udostępnienie części zasobów serwera (oczywiście część, o której mowa jest większa w porównaniu z pakietem B). Po wygaśnięciu umowy klient może dysponować stroną internetową administrowaną przez podatnika (staje się jej właścicielem)- przenieść ją do innego usługodawcy lub ją skasować.

Ostatni pakiet (zwany dalej, umownie L) to rozszerzona wersja pakietu P. Jedyną różnicą jest zwiększona część udostępnionych zasobów w porównaniu z pakietem P z racji tego, że administrowana strona internetowa może być dostępna w kilku językach. Podobnie jak w pakiecie P umowa jest podpisywana na rok, a płatności uiszczane są co miesiąc-w stałej wysokości na podstawie wystawionych faktur VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

Czy w zamian za świadczenie usługi hostingu lub usługi administrowania stroną internetową prawidłowym jest wykonanie strony internetowej, udostępnianie domen i czy za powyższe usługi po podpisaniu umowy na 12-mcy prawidłowym jest wystawianie f-ry VAT w stałej wysokości co miesiąc.

Zdaniem Wnioskodawcy, przy tak skonstruowanej umowie prawidłowe jest wystawianie faktur w okresach miesięcznych w równych wysokościach gdyż podatnik oferuje usługę ciągłą polegającą na udostępnieniu zasobów serwera (hosting) lub usługę administrowania stroną polegająca również na udostępnieniu zasobów serwera oraz dodatkowo na modyfikacji i opiece strony internetowej otrzymanej gratis do zamówienia

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 tej ustawy.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z powyższego wynika, że jeżeli mamy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem usług, to aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być przekazane na cele inne niż związane z działalnością gospodarczą podatnika oraz być nieodpłatne.

Natomiast jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego oferowane dodatkowe usługi w ramach nabywanych przez klienta pakietów zostały ujęte w cenie świadczonych usługi tak np. przy zakupie pakietu B dodatkowo klient w cenie usługi hostingu otrzymuje gratis domenę internetową oraz podstawową wersję strony internetowej. W pakiecie zwanym umownie P Wnioskodawca m.in. gwarantuje pomoc w zakresie obsługi systemu zarządzania treścią jak i modyfikacji strony internetowej (jeśli modyfikacja jest rozbudowana istnieje możliwość pobrania za tę usługę dodatkowego wynagrodzenia), wspomniane już udostępnienie części zasobów serwera (oczywiście część, o której mowa jest większa w porównaniu z pakietem B). Po wygaśnięciu umowy klient może dysponować stroną internetową administrowaną przez podatnika (staje się jej właścicielem)- przenieść ją do innego usługodawcy lub ją skasować. Natomiast w ostatnim pakiecie (zwany dalej, umownie L), który stanowi rozszerzoną wersję pakietu P - administrowana strona internetowa może być dostępna w kilku językach.

Czynnikiem wyróżniającym określoną czynność jako czynność usługową (usługę) jest przede wszystkim to, iż świadczenie tej czynności zmierza do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego. Na podstawie tej tezy można zatem uznać, że wyodrębnianie z usługi świadczonej przez jeden podmiot poszczególnych jej elementów jako osobnych usług nie jest poprawne, jeśli wszystkie one zmierzają do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego wskazanej w umowie. W przypadku świadczeń złożonych należy ustalić, w kontekście wszystkich okoliczności, które ze świadczeń ma charakter zasadniczy, a które jedynie są czynnościami pomocniczymi, ułatwiającymi lub umożliwiającymi korzystanie ze świadczenia zasadniczego w ogóle lub w pełniejszym zakresie. Konsekwentnie skutki podatkowe dla całej usługi złożonej należy określać w odniesieniu do świadczenia o charakterze zasadniczym.

Przedstawiony opis zdarzenia przyszłego w konfrontacji z powoływanymi przepisami prowadzi do wniosku, że nie mamy tu do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem usług, gdyż dodatkowe świadczenia oferowane są w cenie usługi.

W myśl art. 29 ust. 1. ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Z zapisu art. 29 wynika, że należnością jest kwota, na którą strony się umówiły czyli kwota, którą podatnik ma otrzymać od nabywcy. Kwota za dana usługę stanowi ekonomiczną kalkulację danego wynagrodzenia.

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Szczegółowe zasady regulujące kwestię wystawiania faktur, danych, które powinny zawierać, oraz sposobu i okresu przechowywania faktur VAT regulują przepisy Rozdziału 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. (które weszło w życie z dniem 1 kwietnia 2011 r.) w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży, wystawiona przez podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, winna zgodnie z § 5 ust. 1 ww rozporządzenia Ministra Finansów zawierać dane wymienione w tym paragrafie. W myśl zatem § 5 ust. 1 pkt 4 ww. rozporządzenia, faktura winna zawierać dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury.

Pojęcie sprzedaży ciągłej, o której mowa w § 5 ust. 1 pkt 4 cyt. rozporządzenia nie zostało zdefiniowane w przepisach dotyczących podatku od towarów i usług. Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Pojęcie ciągłości należy rozumieć zaś zgodnie z zasadami prawa cywilnego, odnosząc go do pojęcia zobowiązania o charakterze ciągłym. Zobowiązanie takie wytwarza stosunek prawny, którego charakter jest trwały, i mogą z niego wypływać obowiązki ciągłe bądź okresowe. Sprzedaż o charakterze ciągłym obejmować więc będzie świadczenie polegające na stałym i powtarzalnym (trwałym) zachowaniu strony zobowiązanej do świadczenia, wynikające z zobowiązania o charakterze ciągłym. Istotą usług o charakterze ciągłym jest zatem stałe i powtarzalne zachowanie się osoby zobowiązanej do ich świadczenia zgodnie z treścią umowy i w okresie, na jaki została ona zawarta. W zobowiązaniu ciągłym nie da się wyróżnić powtarzających się czynności, które można byłoby zakwalifikować jako świadczenia samodzielne. W Słowniku Języka Polskiego, pod red. M. Szymczaka (PWN 2002) wyraz "ciągły" - określony jest jako: dziejący się, odbywający się, trwający stale, nieustannie, bezustanny, ustawiczny, stale powtarzający się, stały. Nie tylko zatem nieustanność jakiegoś procesu, ale także jego powtarzalność uznać należy za ciągłość.

W ujęciu § 5 ust. 1 pkt 4 powołanego powyżej rozporządzenia sprzedaż ciągła to świadczenie polegające na stałym, ciągłym, trwającym stale, powtarzalnym zachowaniu strony zobowiązanej do świadczenia. Świadczenia takie cechuje brak możliwości precyzyjnego wyodrębnienia etapów, w jakich są realizowane, tzn. nie sposób dokładnie określić, kiedy część takiej usługi zostaje wykonana. To strony umowy określają w ramach swobody zawierania umów okresy rozliczeń, przy czym nie powoduje to zaprzestania wykonywania usługi ciągłej bowiem jest ona wykonywana dalej do momentu ostatecznego rozwiązania umowy.

Odnosząc się do przedstawionego w złożonym wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż prawidłowym będzie wystawienie faktury VAT zgodnie z przyjętym miesięcznym okresem rozliczeniowym.

Fakturę dokumentująca świadczenie przedmiotowych usług zgodnie z § 9 ust. 2 cyt. rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podmiotom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, w przypadku gdy podatnik określa w fakturze zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 4 wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży - wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży.

Reasumując, przedstawione w złożonym wniosku stanowisko wnioskodawcy, iż prawidłowym jest wystawienie faktur w okresach miesięcznych, gdyż podatnik oferuje usługę ciągłą należy uznać za prawidłowe.

Zauważa się iż, organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są na pisemny wniosek zainteresowanego w jego indywidualnej sprawie. W związku z powyższym przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.