IBPP2/443-241/09/UH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2009 r. (data wpływu 2 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego przy nabyciu środka trwałego o wartości nieprzekraczającej 15. 000 zł - jest prawidłowe.

W dniu 4 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego przy nabyciu środka trwałego o wartości nieprzekraczającej 15. 000 zł.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od dnia 3 listopada 1995 r. prowadzi działalność gospodarczą (wpis nr... do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez prezydenta Miasta) w zakresie usług protetycznych (PKD 3310A). Do dnia 31 grudnia 2007 r. świadczone przez Wnioskodawcę usługi były opodatkowane podatkiem VAT. W grudniu 2007 r. Wnioskodawca zakupił środki trwałe: mieszalnik (3.600 zł netto), labormat (7.000 zł netto) oraz mikrosilnik (5.409,83 zł netto). Zakup tych urządzeń został udokumentowany fakturą VAT. Podatek zawarty w tej fakturze Wnioskodawca wykazał w ewidencji zakupów i odliczył w deklaracji VAT-7 za miesiąc grudzień 2007 r. w całości ponieważ zakup omawianych środków trwałych był związany ze sprzedażą opodatkowaną. Zgodnie z obowiązującymi w 2007 r. i na początku 2008 r. przepisami (art. 91 ust. 1 ustawy o VAT) Wnioskodawca był zobowiązany dokonać korekty rocznej z uwzględnieniem proporcji określonej w art. 90 dla zakończonego roku 2007 r. Proporcja obliczona dla roku 2007 wynosiła 100% w związku z czym korekta za 2007 r. dokonana w deklaracji VAT-7 za styczeń 2008 r. wyniosła 0 zł. Ponieważ wartość omawianych środków trwałych (pojedynczego środka) nie przekraczała 15.000 zł. Wnioskodawca nie był zobowiązany do korygowania odliczonego VAT w ciągu kolejnych pięciu lat. Począwszy od dnia 1 stycznia 2008 r. usługi wykonywane przez Wnioskodawcę (protetyczne) zostały zwolnione z VAT, w związku z powyższym zakupione przez Wnioskodawcę w grudniu 2007 r. środki trwałe obecnie są wykorzystywane do wykonywania usług zwolnionych od podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatek VAT naliczony od zakupu środka trwałego, (o wartości nieprzekraczającej 15.000 zł, związanego wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną), odliczony w całości podlega korekcie w związku ze zwolnieniem (na podstawie przepisów ustawy o VAT, w latach następnych), z których świadczeniem ten środek trwały jest związany.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku ze zmianą przepisów ustawy o VAT (ustawa z dnia 7 listopada 2008 r.) pojawiły się u Wnioskodawcy wątpliwości. W art. 11 ustawy zmieniającej jest mowa o obowiązku dokonania korekty jednorazowej. Kupując środki trwałe (grudzień 2007 r.) Wnioskodawca był pewien, że ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w całości i ze względu na wartość zakupionych środków trwałych (mniej niż 15.000 zł) nie będzie musiał w przyszłości dokonywać żadnych korekt. Wnioskodawca jest przekonany, ze zmiany ustawy o VAT wprowadzone w grudniu 2008 r. (tj. rok po dokonaniu przez Wnioskodawcę odliczenia) nie mogą nakazywać mu zwrotu odliczonego podatku. Byłoby to odebranie (cofnięcie) Wnioskodawcy prawa do odliczenia VAT, z którego zgodnie z przepisami skorzystał. Wnioskodawca uważa, iż nie ma obowiązku korygować VAT odliczonego przy zakupie środków trwałych o wartości nieprzekraczającej 15.000 zł zakupionych w grudniu 2007 r., gdyż w 2007 r. sprzedaż Wnioskodawcy była w 100% opodatkowana. To, że zakupione w grudniu 2007 r. środki trwałe (związane wtedy ze sprzedażą opodatkowaną), od 1 stycznia 2008 r. są związane ze sprzedażą zwolnioną, nie było wynikiem celowego działania Wnioskodawcy lecz konsekwencją zmiany (od 1 stycznia 2008 r.) przepisów ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej rownież ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast art. 90 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, że istota podatku od towarów i usług opiera się m.in. na zasadzie, zgodnie z którą odliczenie podatku naliczonego z tytułu zakupu towarów lub usług przysługuje podatnikowi, jeżeli towar ten lub usługa zostaną wykorzystane do realizacji czynności opodatkowanych tym podatkiem (art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 ustawy).

W związku z powyższym istotna jest kwestia rozliczenia podatku naliczonego od środków trwałych o wartości początkowej nieprzekraczającej 15.000 zł nabytych z przeznaczeniem do realizacji czynności opodatkowanych, który w momencie ich zakupu podlegał odliczeniu.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi, stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1-6 ww. artykułu, regulujące kwestię korekty podatku naliczonego.

Stosownie do art. 91 ust. 1 ww. ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Stosownie do art. 91 ust. 3 ustawy o VAT, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Zatem w przypadku środków trwałych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, stosuje się odpowiednio przepisy art. 91 ust. 1 i 3 ww. ustawy, co oznacza, że w przypadku zmiany prawa do odliczenia, korekty dokonuje się jednorazowo w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, w którym dokonano odliczenia oraz nastąpiła zmiana prawa do takich odliczeń.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w grudniu 2007 r. Wnioskodawca zakupił środki trwałe tj. mieszalnik (3.600 zł netto), labormat (7.000 zł netto) oraz mikrosilnik (5.409,83 zł netto). Podatek zawarty w fakturze zakupu Wnioskodawca odliczył w deklaracji VAT-7 za grudzień 2007 r. w całości ponieważ ww. środki trwałe były związane ze sprzedażą opodatkowaną.

Z dniem 1 stycznia 2008 r. usługi wykonywane przez Wnioskodawcę (protetyczne) zostały zwolnione z VAT.

W konsekwencji powyższego ww. środki trwałe dotychczas wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, od tego dnia zaczęły służyć wykonywaniu przez Wnioskodawcę czynności zwolnionej z podatku. Nastąpiła więc zmiana przeznaczenia tych środków trwałych skutkująca zmianą prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W świetle przedstawionych wyżej przepisów prawa podatkowego tj. art. 91 ust. 1 i 3 ustawy o VAT, stwierdzić należy, iż Wnioskodawca nie ma obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego przy zakupie środków trwałych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, w przypadku których zmiana ich przeznaczenia nastąpiła w roku następnym, po roku, w którym dokonano odliczenia podatku naliczonego, przy ich nabyciu.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Mając na uwadze powyższe rozstrzygnięcie należy wyjaśnić, iż późniejsza nowelizacja przepisów, w tym wskazany przez Wnioskodawcę art. 11 ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) pozostaje bez wpływu na dokonane przez Wnioskodawcę odliczenie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.