IBPP2/443-223/10/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2010 r. (data wpływu 9 marca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 marca 2010 r. (data wpływu 6 kwietnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki podatku 7% przy sprzedaży lokali apartamentowych stanowiących samodzielne lokale o charakterze mieszkalnym - jest prawidłowe.

W dniu 9 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 26 marca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki podatku 7% przy sprzedaży lokali apartamentowych stanowiących samodzielne lokale o charakterze mieszkalnym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność deweloperską. W swoim zakresie zrealizował projekt pod nazwą "budowa kompleksu apartamentowo - hotelowego", zgodnie z uzyskanym pozwoleniem na budowę. Obecnie spółka rozpoczyna sprzedaż lokali apartamentowych na rzecz klientów, stanowiących część kompleksu budynków apartamentowych.

Kompleks składa się z dwóch części:

Budynki stanowiące przedmiot projektu zostały zakwalifikowane do kategorii XIV, tzn. budynki zakwaterowania turystycznego i rekreacyjnego. W ramach tej kategorii znajdują się: hotele, motele, pensjonaty, domy wypoczynkowe, schroniska turystyczne. Apartamenty w myśl przepisów zawartych w ustawie z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.) spełniają warunki "...samodzielnych lokali mieszkalnych. Gdzie jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajani u ich potrzeb mieszkaniowych." lokale apartamentowe w rozumieniu cytowanej ustawy, posiadają pełną funkcjonalność mieszkalną, tzn. składają się z pokoi, pomieszczeń sanitarnych oraz wydzielonych aneksów kuchennych gdzie doprowadzone są wszystkie niezbędne przyłącza mediów, mające na celu zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych. Powierzchnia użytkowa lokali apartamentowych nie przekracza 150 m², a każdy z nich może stanowić odrębny lokal mieszkalny. Spółka zleciła prace zmierzające do sporządzenia dokumentacji niezbędnej do uzyskania zaświadczeń o samodzielności lokali. Po ustanowieniu odrębnej własności lokali, każdy z nich będzie stanowił odrębny od budynku towar przeznaczony do sprzedaży. Należy podkreślić, ze lokale te są przeznaczone na cele mieszkalne, a więc ich nabywcy będą je zamieszkiwali, bądź wynajmowali na rzecz osób trzecich. Prawo własności lokali będzie przenoszone na podstawie umów w formie aktu notarialnego. Po dokonaniu sprzedaży na podstawie umowy o przeniesieniu własności będzie zakładana odrębna księga wieczysta, w której ustanowiony będzie udział lokalu mieszkalnego w nieruchomości - w gruncie oraz w częściach wspólnych budynków. Ponadto Wnioskodawca odwołuje się do definicji budynków mieszkalnych i niemieszkalnych zawartych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1990 r. w sprawie polskiej klasyfikacji obiektów budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.) W punkcie 2 ww. rozporządzenia określone zostały zasady podziału budynków o charakterze mieszkalnym i niemieszkalnym. W myśl tych zasad należy uznać, że przeważającą część powierzchni użytkowej, w każdym z budynków kompleksu hotelowo - apartamentowego zajmują lokale apartamentowe o przeznaczeniu mieszkalnym. Do obliczenia całkowitej powierzchni użytkowej budynków przyjęto reguły wymienione w punkcie 2 załącznika do PKOB. W wyniku tego wyliczono, że lokale apartamentowe położone w budynku A stanowią 85,85% jego całkowitej powierzchni użytkowej, zaś w budynku B stanowią 76,25% jego całkowitej powierzchni użytkowej. Lokale usługowe występujące w budynku A mają charakter towarzyszący. W celu potwierdzenia klasyfikacji w.w. budynków jako budynków mieszkalnych do grupy PKOB 112 klasa 1122- budynki o trzech i więcej mieszkaniach, w którym przeważającą część całkowitej powierzchni użytkowej stanowią lokale apartamentowe o przeznaczeniu mieszkalnym, Wnioskodawca równolegle do niniejszego wniosku wystąpił do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, o udzielenie informacji na temat zakwalifikowania przedmiotowych budynków do wyżej wskazanej grupy.

W uzupełnieniu z dnia 26 marca 2010 r. Wnioskodawca dodał, iż w dniu 25 marca 2010 r. otrzymał informację, wydaną przez Ośrodek Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, w przedmiocie zaklasyfikowania budynków położonych w kompleksie apartamentowi-hotelowym, zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.). W przedstawionym przez Wnioskodawcę opisie przedmiotowych budynków Ośrodek ten wskazał, iż wymienione w piśmie budynki, których przeważająca część powierzchni użytkowej przeznaczona będzie na lokale mieszkalne (każdy z łazienką i kuchnią), wykorzystywane do celów mieszkalnych (mieszkania, w których nabywcy będą mogli na stałe przebywać), należy klasyfikować w grupowaniu PKOB grupa 112 klasa 1122 "Budynki o trzech i więcej mieszkaniach".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż lokali apartamentowych, stanowiących samodzielne lokale o charakterze mieszkalnym, w przedstawionym stanie faktycznym korzysta z preferencyjnej stawki VAT w wysokości 7%.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż lokali apartamentowych korzysta z preferencyjnej stawki VAT w wysokości 7%, gdyż zostały spełnione dwa podstawowe warunki.

Po pierwsze mają tu zastosowanie zasady określające klasyfikację lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych opisane w dziale 11 PKOB - rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1990 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. - nr 112, poz. 1316, z późn. zm.). Po drugie lokale te spełniają definicję samodzielnych lokali mieszkalnych, w myśl ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.) Na dowód tego Spółka przedstawia szczegółowo swoje stanowisko. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54. poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Definicja towarów jest zawarta w art. 2 pkt 6 przedmiotowej ustawy, zgodnie z którą za towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, które zostały wymienione w klasyfikacjach stosowanych dla celów statystycznych oraz grunty. W art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług określona jest stawka podstawowa w wysokości 22%. Ustawodawca dopuszcza możliwość zastosowania stawek preferencyjnych dla wybranych grup towarów i usług, obniżonych do wysokości 7%, 3% oraz 0%. W myśl przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązującej od 1 stycznia 2008 r. - preferencyjna stawką w wysokości 7% została objęta dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym należy rozumieć obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w PKOB w klasie ex 1264. W ocenie Wnioskodawcy, w świetle wymienionych regulacji prawnych można uznać, iż ustawodawca na gruncie podatku od towarów 1 usług, tak samo traktuje dostawę lokali mieszkalnych, będących częścią budynku mieszkalnego, sklasyfikowanego w dziale 11 PKOB, jak i tych lokali mieszkalnych, które stanowią część budynku niemieszkalnego, sklasyfikowanego w dziale 12 PKOB. Mając powyższe na uwadze można zauważyć, że nie ma to znaczenia, jaki jest charakter budynku, w którym znajduje się lokal o charakterze mieszkalnym, dla zastosowania preferencyjnej stawki 7% przy sprzedaży lokali apartamentowych. Wobec powyższego spółka stoi na stanowisku, że sprzedaż lokali apartamentowych stanowiących samodzielne lokale o charakterze mieszkalnym, w przedstawionym stanie faktycznym korzysta z preferencyjnej stawki VAT w wysokości 7%, ponieważ lokale te w świetle ww. definicji prawnych, posiadają pełną funkcjonalność mieszkalną tzn. składają się z pokoi, pomieszczeń sanitarnych oraz wydzielonych aneksów kuchennych gdzie doprowadzone są wszystkie niezbędne przyłącza mediów mające na celu zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych, w których każdy z nabywców będzie mógł na stałe przebywać.

Konsekwentnie należy uznać, iż znaczenie co do zastosowania stawki w wysokości 7% na sprzedaż ww. apartamentów, mają zasady obowiązujące w klasyfikacji PKOB.

Należy wskazać, że kryteria klasyfikacyjne w przypadku sprzedaży apartamentów, stanowiących lokale o przeznaczeniu mieszkalnym w kompleksie apartamentowo-hotelowym w oparciu o PKOB, zostały zachowane, a klasyfikacja samego budynku, wynikająca z decyzji pozwolenia na budowę, w tym przypadku określona kategoria budynku XIV, zgodnie z załącznikiem do ustawy z dnia 7 lipca 1094 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) - tzn. budynki zakwaterowania turystycznego i rekreacyjnego, ma drugorzędne znaczenie. Spółka na dowód tego powołuje się na interpretację. indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 29 czerwca 2009 r. sygnatura ITPP1/443-354/09/AJ, w przedmiocie opodatkowania sprzedaży lokali znajdujących się w budynku apartamentowo - hotelowym.

W przywołanej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania lokali mieszkalnych, znajdujących się w budynku apartamentowo - hotelowym preferencyjną stawką w wysokości 7%, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził, że przedstawione przez tamtejszego wnioskodawcę stanowisko, w opisanym stanie faktycznym i prawnym, zostało uznane za prawidłowe. Tamtejszy wnioskodawca przedstawił w swoim wniosku zagadnienie w przedmiocie możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej w wysokości 7% na sprzedaż lokali mieszkalnych, opisując identyczny stan faktyczny i prawny lokali apartamentowych wchodzących w skład budynku apartamentowo - hotelowego, stanowiących odrębny od budynku towar. W myśl przepisów ustawy z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). W uzasadnieniu wydanej interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził, że "...o ile będące przedmiotem dostawy lokale apartamentowe w myśl powołanych przepisów mają charakter mieszkalny, to dostawa ta będzie korzystać z preferencyjnej stawki podatku od towarów usług w wysokości 7%".

Wobec powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku, że sprzedaż lokali apartamentowych stanowiących samodzielne lokale mieszkalne w opisanym stanie faktycznym korzysta ze stawki podatku od towarów i usług w wysokości 7%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Natomiast przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy jak i w przepisach wykonawczych do ustawy, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, tj. 7%, 3% i 0%. W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w PKOB w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Artykuł 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

Stosownie do przepisu § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% w odniesieniu do:

Zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Ponadto, z uregulowań zawartych w art. 3 pkt 1 lit. a) i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Należy w tym miejscu zwrócić uwagę na treść art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), z którego wynika, że nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Z cytowanego wyżej przepisu wynika zatem, że lokal (część budynku), będący według zasad ogólnych Kodeksu cywilnego częścią składową nieruchomości gruntowej, zostaje z tego reżimu wyłączony na mocy przepisów szczególnych i staje się oddzielną nieruchomością, stanowiąc odrębny od budynku przedmiot obrotu cywilnoprawnego i odrębny przedmiot własności.

Definicję lokalu mieszkalnego, jak również prawną regulację obrotu lokalami (częściami budynków), stanowiącymi odrębny od budynku towar, stanowią przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.).

Z treści art. 2 ust. 1 i 2 powołanej ustawy wynika, że samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, mogą stanowić odrębne nieruchomości.

Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu tejże ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Natomiast stosownie do treści art. 7 ust. 1 i 2 ww. ustawy, odrębną własność lokalu można ustanowić w drodze umowy, a także jednostronnej czynności prawnej właściciela nieruchomości albo orzeczenia sądu znoszącego współwłasność. Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna być dokonana w formie aktu notarialnego; do powstania tej własności niezbędny jest wpis do księgi wieczystej.

Z powyższych przepisów wynika, iż odrębną nieruchomość może stanowić jedynie samodzielny lokal, a dla powstania odrębnej własności lokalu niezbędny jest wpis do księgi wieczystej mający charakter konstytutywny. Bez wpisu do księgi wieczystej odrębna własność lokalu (część budynku) nie może skutecznie powstać.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług lokal ten staje się odrębnym, od budynku, towarem i stanowi samodzielny przedmiot czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Z przytoczonych regulacji prawnych wynika, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność deweloperską. W swoim zakresie zrealizował projekt pod nazwą "budowa kompleksu apartamentowo - hotelowego", zgodnie z uzyskanym pozwoleniem na budowę. Obecnie spółka rozpoczyna sprzedaż lokali apartamentowych na rzecz klientów, stanowiących część kompleksu budynków apartamentowych.

Kompleks składa się z dwóch części:

Budynki stanowiące przedmiot projektu zostały zakwalifikowane do kategorii XIV, tzn. budynki zakwaterowania turystycznego i rekreacyjnego. W ramach tej kategorii znajdują się: hotele, motele, pensjonaty, domy wypoczynkowe, schroniska turystyczne. Apartamenty w myśl przepisów zawartych w ustawie z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.) spełniają warunki "...samodzielnych lokali mieszkalnych. Gdzie jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajani u ich potrzeb mieszkaniowych." lokale apartamentowe w rozumieniu cytowanej ustawy, posiadają pełną funkcjonalność mieszkalną, tzn. składają się z pokoi, pomieszczeń sanitarnych oraz wydzielonych aneksów kuchennych gdzie doprowadzone są wszystkie niezbędne przyłącza mediów, mające na celu zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych. Powierzchnia użytkowa lokali apartamentowych nie przekracza 150 m², a każdy z nich może stanowić odrębny lokal mieszkalny. Spółka zleciła prace zmierzające do sporządzenia dokumentacji niezbędnej do uzyskania zaświadczeń o samodzielności lokali. Po ustanowieniu odrębnej własności lokali, każdy z nich będzie stanowił odrębny od budynku towar przeznaczony do sprzedaży. Należy podkreślić, ze lokale te są przeznaczone na cele mieszkalne, a więc ich nabywcy będą je zamieszkiwali, bądź wynajmowali na rzecz osób trzecich. Prawo własności lokali będzie przenoszone na podstawie umów w formie aktu notarialnego. Po dokonaniu sprzedaży na podstawie umowy o przeniesieniu własności będzie zakładana odrębna księga wieczysta, w której ustanowiony będzie udział lokalu mieszkalnego w nieruchomości - w gruncie oraz w częściach wspólnych budynków. Ponadto Wnioskodawca odwołuje się do definicji budynków mieszkalnych i niemieszkalnych zawartych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1990 r. w sprawie polskiej klasyfikacji obiektów budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.) W punkcie 2 ww. rozporządzenia określone zostały zasady podziału budynków o charakterze mieszkalnym i niemieszkalnym. W myśl tych zasad należy uznać, że przeważającą część powierzchni użytkowej, w każdym z budynków kompleksu hotelowo - apartamentowego zajmują lokale apartamentowe o przeznaczeniu mieszkalnym. Do obliczenia całkowitej powierzchni użytkowej budynków przyjęto reguły wymienione w punkcie 2 załącznika do PKOB. W wyniku tego wyliczono, że lokale apartamentowe położone w budynku A stanowią 85,85% jego całkowitej powierzchni użytkowej, zaś w budynku B stanowią 76,25% jego całkowitej powierzchni użytkowej. Lokale usługowe występujące w budynku A mają charakter towarzyszący. Wnioskodawca dla przedmiotowych budynków wskazał grupowanie PKOB grupa 112 klasa 1122 "Budynki o trzech i więcej mieszkaniach".

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny w odniesieniu do obowiązujących przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że o ile będące przedmiotem dostawy lokale apartamentowe w myśl powołanych przepisów faktycznie mają charakter mieszkalny, to dostawa ta będzie korzystać z preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług w wysokości 7%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania budynków według PKOB. Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji według PKOB, bowiem zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.