IBPP2/443-206/09/RSz

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2009 r. (data wpływu 17 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

W dniu 17 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dystrybucji produktów gospodarstwa domowego tj. garnki, naczynia, patelnie, brytfanny, woki itd. W tym celu Wnioskodawca organizuje spotkania promocyjne, na które zaprasza potencjalnych klientów, którym po uprzedniej prezentacji towarów i po przedstawieniu ich walorów, składa ofertę ich zakupu.

W celu intensyfikacji sprzedaży Wnioskodawca zamierza zorganizować akcję promocyjną swoich towarów, w której za udział w prezentacjach oraz zakup towarów, klienci będą nagradzani. W tym celu zamierza dokonać zakupu zegarków, kompletów noży oraz złotych pierścionków z brylantem, które będą stanowiły nagrody dla uczestników spotkań promocyjnych.

Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zamierza przekazywać potencjalnym klientom następujące prezenty:

* każda osoba uczestnicząca w spotkaniu reklamowym otrzyma zegarek o wartości ok. 10 zł netto,

* jeżeli osoba uczestnicząca w spotkaniu reklamowym dokona zakupów od 2 do 4 naczyń, otrzyma komplet noży, których wartość kształtuje się od 40 zł do 68 zł netto,

* co dwusetny nabywca towarów otrzyma złoty pierścionek z brylantem równowartości 1.200 zł netto.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535), zwaną w dalszej części wniosku ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ponadto, zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy o VAT, podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą nieopodatkowanego na podstawie art. 7 ust. 3-7 ustawy o VAT przekazywania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek. Na gruncie takiej konstrukcji przepisów ust. 8 pkt 2 (w powiązaniu z art. 88 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT), która odwołuje się jedynie do regulacji art. 7 ust. 3 pomijając przepis art. 7 ust. 2 ustawy, pojawił się pogląd, iż w przypadku kiedy podatnik dokonuje przekazania towarów na potrzeby związane z prowadzonym przedsiębiorstwem i przekazanie to - na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy nie podlega opodatkowaniu, wówczas podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu bądź imporcie towarów, które podlegały przekazaniu (por. J. Zubrzycki, Reprezentacja i reklama bez podatku). Pogląd ten, należy jednak uznać za nietrafny. Istotą rozróżnienia przypadków nieopodatkowanego przekazania towarów, o których mowa w art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o VAT, jest istnienie związku przekazania towarów z prowadzonym przedsiębiorstwem (art. 7 ust. 2 ustawy o VAT), bądź jego brak (art. 7 ust. 3 ustawy o VAT). Nieopodatkowanie czynności, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, wynika wyłącznie z faktu ich dokonania na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Z tego względu należy przyjąć, iż dla ustawodawcy czynność ta jest "niewidzialna" - jest jedną z tych czynności, które nie rodzą żadnych bezpośrednich konsekwencji podatkowych w podatku VAT, gdyż są związane z prowadzeniem działalności podatnika - podobnie jak np. udostępnienie pracownikom narzędzi (jak choćby samochodów czy komputerów) wyłącznie na cele służbowe. Z tego względu podatek naliczony przy nabyciu takich towarów podlega odliczeniu na zasadach ogólnych - a zatem przepis szczególny nie jest w tej mierze potrzebny. Inaczej rzecz ma się z przypadkami, o których mowa w art. 7 ust. 3. Ich nieopodatkowanie wynika nie z wykorzystania na cele prowadzonej działalności podatnika, ale z pewnych cech charakterystycznych samych przekazywanych towarów. Jeżeli więc podatnik przekazuje prezenty o małej wartości na cele inne niż związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa i przekazanie to nie podlega opodatkowaniu, wówczas bez regulacji szczególnej jaką tworzy art. 86 ust. 8 pkt 2 odliczenie podatku naliczonego przy nabyciu (imporcie) takich prezentów nie byłoby możliwe (por. Tomasz Michalik, VAT Komentarz 2008).

Biorąc powyższe pod uwagę, w omawianym stanie faktycznym, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w fakturach dokumentujących zakup towarów przekazywanych potencjalnym klientom tj. zakup zegarków, noży oraz pierścionków, gdyż koszty te należy uznać za koszty ogólne Podatnika, obciążające jego koszty działalności.

Jednocześnie zgodnie z brzmieniem art. 5 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega w szczególności odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1). Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Wnioskodawca w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej w ramach organizowanych akcji promocyjnych, po dokonaniu przez klientów zakupu określonej ilości sprzedawanych towarów np. 2 albo 4 naczyń, zamierza przekazywać nagrody w postaci kompletów noży. Ponadto co dwusetnej osobie biorącej udział w spotkaniu zamierza przekazać złoty pierścionek. Jednocześnie każdej osobie biorącej udział w spotkaniu za zainteresowanie ofertą będzie przekazywał zegarki o wartości 10 zł netto każdy. Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z brzmieniem art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, takie nieodpłatne przekazanie towarów nabywcom w ramach akcji promocyjnej nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Przepis art. 7 ust. 2 bowiem określa, w jakich sytuacjach wyjątkowo czynności nieodpłatnego przekazania towarów mogą podlegać opodatkowaniu. Zasadą jest, iż czynności nieodpłatne nie podlegają opodatkowaniu, a tylko wyjątkowo są opodatkowane.

Zgodnie z pismem Ministerstwa Finansów z dnia 29 kwietnia 1998 r. nr PO2/HD6065/97/0912 sprzedaż premiowa związana jest z nagrodą w określonej wysokości przyznawaną każdemu nabywcy towaru, który spełni wymagane warunki, a zatem nie jest wynikiem przypadku lub odgadywania zaistnienia określonych zdarzeń losowych. Cechami sprzedaży premiowej są w szczególności:

* powiązanie przekazania nagrody z faktem zakupu przez osobę otrzymującą premię promocyjnego towaru lub usługi, lub zakupu za określoną kwotę, zebrania określonej ilości punktów itp;

* gwarancja otrzymania premii po spełnieniu ustalonych warunków.

Biorąc pod uwagę, iż dostarczane nieodpłatnie kupującym komplety noży, pierścionki oraz zegarki, będą powiązane z faktem zakupu oferowanych przez Wnioskodawcę towarów i będą dołączane do nich w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, uznać należy, iż nagrody te będą przekazywane na cele związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem. Nadto, w doktrynie przeważa pogląd, iż cel promocji, jakim jest zachęcanie nabywców do kupowania wyrobów podatnika przesądza o tym, iż wydatki te są ponoszone w celu związanym ze sprzedażą opodatkowaną. Zatem mają one na celu generowanie sprzedaży opodatkowanej i w związku z tymi wydatkami podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego (por. "Czy nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z przedsiębiorstwem podlega opodatkowaniu...", Poradnik VAT nr 23 (215) z dnia 10 grudnia 2007 r., wyd. Gofin).

Za taką interpretacją przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przemawiają ponadto orzeczenia Sądów Administracyjnych. I tak, zgodnie z orzeczeniami Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 kwietnia 2007 r., sygn. akt I Sa/Wr 152/07 oraz WSA w Warszawie z dnia 17 sierpnia 2007 r., sygn. akt III Sa/Wa 984/07, nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem nie jest czynnością określoną w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, w związku z czym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Nieodpłatne przekazywanie towarów na cele związane z przedsiębiorstwem nie stanowi sprzedaży w rozumieniu ustawy, a co za tym idzie nie musi być ewidencjonowane za pomocą kas rejestrujących. W powołanym wyżej orzeczeniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wskazał także, iż brzmienie literalne art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o VAT nie daje żadnych możliwości wywiedzenia z niego, że nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów na cele związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem podlega opodatkowaniu VAT, jako zrównane z odpłatną dostawą towarów. Czynienie zatem w tym wypadku wykładni prowspólnotowej, dostosowującej w tym zakresie polskie unormowanie z uregulowaniem zamieszczonym w art. 5 (6) VI Dyrektywy, prowadziłoby do niedopuszczalnej wykładni contra legem.

Podobne stanowisko zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 25 września 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 811/2007, który wskazał, iż zakres obowiązku podatkowego musi jednoznacznie wynikać z przepisów polskiej ustawy. Nie można wywodzić go z samych zasad VI Dyrektywy. Z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r., nie da się wywieść obowiązku opodatkowania nieodpłatnych przekazań towarów na cele związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem.

Zgodnie z treścią innego orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (wyrok z dnia 5 października 2007 r., sygn. akt III Sa/Wr 1255/07), jeżeli podatnik przekazuje nieodpłatnie towary należące do jego przedsiębiorstwa na cele związane z promocją i reklamą a czynność ta jest bezpośrednio związana z jego działalnością gospodarczą, wówczas przekazanie to nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem, skoro literalna wykładnia przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT oraz stanowisko doktryny i orzekających w podobnych sprawach Sądów uzasadnia uznanie przez Wnioskodawcę, iż dołączane przez niego do sprzedawanych towarów nagród nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, jakakolwiek inna interpretacja przedmiotowego przepisu winna zostać uznana za dokonaną contra legem.

Reasumując powyższe rozważania Wnioskodawca stwierdził, iż zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup noży, zegarków oraz pierścionków.

Równocześnie samo przekazanie nagród nabywcom towarów Wnioskodawcy nie będzie powodowało powstania obowiązku podatkowego i konieczności opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Kwestie dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały uregulowane w Dziale IX (art. 86-95) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ww. ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Generalnie zatem, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy).

Zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy o VAT, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą czynności, o których mowa w art. 7 ust. 3-7.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

W myśl art. 86 ust. 10a ustawy o VAT, w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, o której mowa w art. 29 ust. 4a lub 4c, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę korektę faktury otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Natomiast, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego (art. 86 ust. 13 ustawy o VAT).

Z powołanych przepisów wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, od zakupów towarów i usług wykorzystywanych do dokonywania czynności opodatkowanych, przy spełnieniu warunków określonych w art. 86 ustawy o VAT.

Oznacza to, iż można odliczyć w całości podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ww. ustawy.

Do podstawowych zasad wspólnego systemu VAT należy m.in. zasada neutralności podatku dla podatnika, rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i ma na celu zapewnienie neutralności tego podatku dla podatników VAT czynnych. Podatnik ma prawo do skorzystania z przedmiotowego prawa w określonych przepisami terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego określonych warunków pozytywnych (związku nabytych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi), jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych m.in. w art. 88 ww. ustawy.

W myśl postanowień art. 88 ust. 3a pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi wystawionymi przez podmiot nieistniejący lub nieuprawniony do wystawiania faktur lub faktur korygujących.

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (art. 86 ust. 4 ustawy o VAT).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dystrybucji produktów gospodarstwa domowego tj. garnki, naczynia, patelnie, brytfanny, woki itd. W tym celu Wnioskodawca organizuje spotkania promocyjne, na które zaprasza potencjalnych klientów, którym po uprzedniej prezentacji towarów i po przedstawieniu ich walorów, składa ofertę ich zakupu.

W celu intensyfikacji sprzedaży Wnioskodawca zamierza zorganizować akcję promocyjną swoich towarów, w której za udział w prezentacjach oraz zakup towarów, klienci będą nagradzani. W tym celu zamierza dokonać zakupu zegarków, kompletów noży oraz złotych pierścionków z brylantem, które będą stanowiły nagrody dla uczestników spotkań promocyjnych.

Dostarczane nieodpłatnie kupującym komplety noży, pierścionki oraz zegarki, będą powiązane z faktem zakupu oferowanych przez Wnioskodawcę towarów i będą dołączane do nich w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zatem zdaniem Wnioskodawcy, nagrody te będą przekazywane na cele związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie, opisanych we wniosku, towarów mających być przedmiotem nieodpłatnego przekazania, pod warunkiem jednak zarówno spełnienia przesłanek pozytywnych, tj. że przekazanie tych towarów będzie związane z opodatkowaną działalnością Wnioskodawcy, jak też niezaistnienia wyłączeń, o których mowa w art. 88 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż będzie mu przysługiwało prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup noży, zegarków oraz pierścionków, należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii wystąpienia obowiązku opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania ww. towarów w okolicznościach wskazanych we wniosku, tut. organ stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT), natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Czynnością zrównaną z dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, jest także przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

W art. 7 ust. 3 ww. ustawy postanowiono natomiast, że przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega zatem przekazanie klientom towarów, których jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 10 zł.

Nie jest więc opodatkowane przekazanie klientom towarów, których wartość rynkowa nie przekracza 10 zł, nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru jednej osobie przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Z kolei przez próbkę, w myśl art. 7 ust. 7 ustawy o VAT, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Należy jednocześnie zauważyć, iż zgodnie z art. 29 ust. 10 ustawy, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Generalnie zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Art. 7 ust. 2 ustawy wskazuje bowiem czynności, które mimo braku odpłatności uważane są za zrównane z odpłatną dostawą. Do czynności takich ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, pod warunkiem jednak, iż podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego. Jednocześnie na mocy art. 7 ust. 3 ustawodawca wyłączył z opodatkowania czynności, które generalnie ściśle związane są z prowadzonym przedsiębiorstwem tj. drukowane materiały reklamowe i informacyjne, prezenty o małej wartości oraz próbki.

Interpretacja art. 7 ust. 2 ustawy, w oparciu o wykładnię tylko gramatyczną budzi pewne wątpliwości, nie może zatem stanowić wyłącznej podstawy do dokonanego rozstrzygnięcia. Dla wyjaśnienia zakresu przedmiotowego opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynikającego z tych norm, koniecznym jest sięgnięcie do wykładni o charakterze kompleksowym.

Przy wykładni przedmiotowych przepisów ustawy należy wziąć pod uwagę zasadę racjonalności ustawodawcy oraz interpretować przepis art. 7 ust. 2 w zestawieniu z art. 7 ust. 3 ustawy. Przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek - bezspornie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wobec tego w przypadku nie objęcia regulacją art. 7 ust. 2 przekazania lub zużycia towarów przez podatnika na cele związane z jego przedsiębiorstwem, przepis art. 7 ust. 3 byłby zbędny. Jeśli zatem z zakresu opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania towarów, na cele inne niż bezpośrednio związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wyłączono na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy jedynie przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, to należy uznać, iż opodatkowaniu podlegają wszelkie inne przekazania towarów pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od tych czynności w całości lub w części. Gdyby przyjąć, iż opodatkowaniu na mocy ust. 2 podlegają wyłącznie czynności w ogóle nie związane z przedsiębiorstwem, zbędne byłoby wyłączanie z opodatkowania czynności, które i tak nie podlegałyby opodatkowaniu jako związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Gdyby przyjąć, iż opodatkowaniu na mocy art. 7 ust. 2 podlegają wyłącznie czynności w ogóle niezwiązane z przedsiębiorstwem, zbędne byłoby wyłączanie z opodatkowania czynności, które i tak nie podlegałyby opodatkowaniu jako związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Unormowanie zawarte w art. 7 ust. 2 ustawy nawiązuje do treści art. 5 ust. 6 obowiązującej do dnia 31 grudnia 2006 r. Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG), zgodnie z którym wykorzystanie przez podatnika dóbr tworzących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych jego lub jego pracowników, lub też nieodpłatne ich przekazanie, albo, ogólnie rzecz biorąc, użycie ich dla celów innych niż prowadzona przez niego działalność, jeśli podatek od wartości dodanej od powyższych dóbr lub ich części podlegałby w całości lub części odliczeniu, będzie traktowane jako dostawa za wynagrodzeniem.

Powyższy przepis nie obejmuje jednakże czynności zrealizowanych dla celów działalności przedsiębiorstwa, stanowiących prezenty o małej wartości i próbki.

Z regulacji tej wynika, że za dostawę towarów uważa się również wykorzystanie towarów stanowiących majątek przedsiębiorstwa:

* do celów prywatnych podatnika,

* do celów prywatnych pracowników podatnika,

* nieodpłatne ich zbycie,

* użycie ich do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność.

Wskazane czynności tylko wówczas są uznawane za odpłatną dostawę towarów, jeśli podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego lub częściowego odliczenia podatku naliczonego.

Z powyższego przepisu nie wynika zatem, aby warunkiem uznania nieodpłatnego przekazania towarów za dostawę było przeznaczenie ich na cele całkowicie niezwiązane z przedsiębiorstwem. Także nieodpłatne przekazanie (zbycie) towarów na cele wiążące się z prowadzoną działalnością gospodarczą będzie uznane za odpłatną dostawę towarów.

Również w świetle regulacji obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.), będącej odpowiednikiem Szóstej Dyrektywy, tego rodzaju nieodpłatne przekazania towarów podlegają opodatkowaniu.

Z treści art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady Unii Europejskiej wynika, że wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów. Za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednakże wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki.

Analiza powołanych wyżej przepisów (art. 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. oraz art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r.) pozwala stwierdzić, że swoją dyspozycją obejmują one każde nieodpłatne zbycie towarów, zarówno do celów innych niż prowadzona działalność gospodarcza, jak i do celów tej działalności.

W związku z powyższym, aby zachować prowspólnotową wykładnię przepisów krajowych, należy przyjąć za właściwą interpretację, która jest zgodna z celami Dyrektyw (Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. oraz Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r.).

W myśl art. 106 ust. 7 ustawy o VAT w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zamierza zorganizować akcję promocyjną swoich towarów. Za udział w prezentacjach oraz zakup towarów, potencjalnym klientom będą przekazywane następujące prezenty:

* każda osoba uczestnicząca w spotkaniu reklamowym otrzyma zegarek o wartości ok. 10 zł netto,

* jeżeli osoba uczestnicząca w spotkaniu reklamowy dokona zakupów od 2 do 4 naczyń, otrzyma komplet noży, których wartość kształtuje się od 40 zł do 68 zł netto,

* co dwusetny nabywca towarów otrzyma złoty pierścionek z brylantem równowartości 1.200 zł netto.

W tej sytuacji skutki podatkowe czynności przekazania przez Wnioskodawcę przedmiotowych towarów w ramach, opisanej we wniosku, akcji promocyjnej, będą następujące:

* gdy łączna wartość przekazanych jednemu uczestnikowi spotkań promocyjnych towarów nie przekroczy kwoty 10 zł - nie wystąpi dostawa towarów w rozumieniu ustawy o VAT, a Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku wystawienia faktury wewnętrznej,

* gdy łączna wartość przekazanych jednemu uczestnikowi spotkań promocyjnych, towarów przekroczy kwotę 10 zł, lecz nie przekroczy kwoty 100 zł, przy czym Wnioskodawca będzie prowadził ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tej osoby - również nie wystąpi dostawa w rozumieniu ustawy o VAT, a Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku podatkowego i wystawienia faktury wewnętrznej,

* gdy łączna wartość przekazanych jednemu uczestnikowi spotkań promocyjnych towarów przekroczy kwotę 10 zł, lecz nie przekroczy kwoty 100 zł, przy czym Wnioskodawca nie będzie prowadził ewidencji, o której mowa powyżej - wystąpi dostawa towarów, w rozumieniu ustawy o VAT, która winna być opodatkowana i udokumentowana fakturą wewnętrzną,

* natomiast w przypadku, gdy łączna wartość przekazanych jednemu uczestnikowi spotkań promocyjnych w roku podatkowym towarów przekroczy kwotę 100 zł, będzie miała miejsce dostawa towarów, w rozumieniu ustawy o VAT, a Wnioskodawca będzie obowiązany do wystawienia, zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, faktury wewnętrznej i opodatkowania tej czynności.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż przekazanie nagród nabywcom towarów Wnioskodawcy nie będzie powodowało powstania obowiązku podatkowego i konieczności opodatkowania podatkiem od towarów i usług, należało uznać za nieprawidłowe.

Reasumując, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie, opisanych we wniosku towarów mających być przedmiotem nieodpłatnego przekazania pod warunkiem jednak zarówno spełnienia przesłanek pozytywnych, tj. że przekazanie tych towarów będzie związane z opodatkowaną działalnością Wnioskodawcy, jak też niezaistnienia wyłączeń, o których mowa w art. 88 ustawy.

Jednakże Wnioskodawca będzie zobowiązany opodatkować czynność nieodpłatnego przekazania potencjalnym jego klientom ww. nagród w ramach organizowanych akcji promocyjnych, jeżeli łączna wartość przekazanych jednemu uczestnikowi spotkań promocyjnych w roku podatkowym towarów przekroczy kwotę 100 zł lub jeżeli łączna wartość przekazanych jednemu uczestnikowi spotkań promocyjnych towarów przekroczy kwotę 10 zł, lecz nie przekroczy kwoty 100 zł, przy czym Wnioskodawca nie będzie prowadził ewidencji, o której mowa art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT.

Wobec powyższego oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za nieprawidłowe.

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach pragnie zauważyć, że organy podatkowe działają na podstawie przepisów prawa (art. 120 Ordynacji podatkowej).

Należy wyjaśnić, iż interpretacje organów podatkowych wydawane są w indywidualnych sprawach podatników w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny przedstawiony przez podatnika.

Wyroki sądów nie mają natomiast charakteru powszechnie obowiązującego prawa. Zauważa się też, iż zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) wyroki sądów są wydane w konkretnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły. Zatem tut. organ przy wydawaniu interpretacji indywidualnej nie ma obowiązku kierować się stanowiskiem sądów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto należy zauważyć, iż w przedmiocie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.