IBPP2/443-204/08/RSz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 maja 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-204/08/RSz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki W. S.A. przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2008 r. (data wpływu 6 marca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy przekazywanie przez pracodawcę, na podstawie układu zbiorowego deputatu węglowego dla pracowników i byłych pracowników (emerytów i rencistów) jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy przekazywanie przez pracodawcę, na podstawie układu zbiorowego deputatu węglowego dla pracowników i byłych pracowników (emerytów i rencistów) jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca przekazuje pracownikom oraz byłym pracownikom deputaty węglowe, do czego jest zobowiązany na podstawie art. 21, art. 22 Układu Zbiorowego Pracy dla Pracowników Zakładów Górniczych z dnia 21 grudnia 1991 r. zawartego pomiędzy MPiH, a Krajową Komisją Górnictwa NSZZ, Federacją Związków Zawodowych Górników oraz Porozumieniem Związków Zawodowych. Wnioskodawca przekazuje na ten cel zarówno węgiel wydobywany przez Wnioskodawcę jak i węgiel nabywany od innych podmiotów. W związku z dokonywanymi zakupami Wnioskodawca pomniejsza należny podatek VAT o podatek naliczony, traktując nabycia węgla jako w całości związane z działalnością opodatkowaną. Następnie przekazuje węgiel pracownikom oraz byłym pracownikom. Wnioskodawca nalicza należny podatek VAT. Wnioskodawca nalicza VAT należny również w związku z przekazaniem własnego węgla. Ten sposób rozliczania Wnioskodawca stosuje nadal.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca powinien opodatkować podatkiem należnym VAT przekazanie deputatu węglowego dla pracowników i byłych pracowników (emerytów i rencistów).

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług - w brzmieniu tego przepisu obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r. - przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części. Jednakże, w myśl art. 7 ust. 3 tej ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek. Jak zaznaczono powyżej, zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie przez Wnioskodawcę deputatów węglowych jest związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem. Z art. 7 ust. 2 pkt 1 w związku z ust. 3 ustawy VAT wynika, że przekazanie przez podatnika towarów na cele związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem nie jest traktowane jako odpłatna dostawa towarów nawet wówczas, gdy towary te nie stanowią prezentów o małej wartości i próbek.

Z dokonanej przez Wnioskodawcę analizy cytowanych wyżej przepisów ustawy VAT - w brzmieniu tych przepisów obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r. - wynika, że istnieją poważne argumenty przemawiające za tym, że naliczanie przez Wnioskodawcę podatku VAT w związku z przekazywaniem deputatów węglowych na rzecz pracowników oraz byłych pracowników jest niezasadne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie czy przekazywanie przez pracodawcę, na podstawie układu zbiorowego deputatu węglowego dla pracowników i byłych pracowników (emerytów i rencistów) jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Przystępując do rozstrzygnięcia przedmiotowej kwestii na wstępie należy wskazać, iż zgodnie z § 19 ust. 1-2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1981 r. w sprawie szczególnych przywilejów dla pracowników górnictwa - Karta górnika (Dz. U. z 1982 r. Nr 2, poz. 13 z późn. zm.), pracownikom objętym przepisami rozporządzenia przysługuje deputat węglowy w naturze i ekwiwalencie pieniężnym lub tylko w ekwiwalencie pieniężnym. Emerytom i rencistom uprawnionym do deputatu węglowego w okresie ich zatrudnienia w jednostkach organizacyjnych objętych przepisami rozporządzenia oraz wdowom (wdowcom) i zupełnym sierotom po nich przysługuje bezpłatny węgiel opałowy lub ekwiwalent pieniężny za ten węgiel.

Tak więc, pracodawca, może przekazywać swoim pracownikom określone świadczenia rzeczowe albo też wypłacać ekwiwalenty tych świadczeń na podstawie przepisów prawa pracy.

Zgodnie z art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), przez przepisy o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy.

Na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Z powołanych wyżej przepisów wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nie tylko nieodpłatne przekazanie towarów na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, ale także nieodpłatne przekazanie wszelkich towarów związanych bezpośrednio z prowadzonym przedsiębiorstwem. Dla opodatkowania danej czynności nieodpłatnego przekazania istotne jest jednak to czy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

Zatem nieodpłatne czynności, o których mowa, mające niewątpliwie charakter wydania towarów na cele osobiste pracowników, są uznawane za odpłatną dostawę towarów, jeśli przy nabyciu towarów będących przedmiotem tych świadczeń podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca przekazuje pracownikom oraz byłym pracownikom deputaty węglowe, do czego jest zobowiązany na podstawie art. 21, art. 22 Układu Zbiorowego Pracy dla Pracowników Zakładów Górniczych z dnia 21 grudnia 1991 r. zawartego pomiędzy MPiH, a Krajową Komisją Górnictwa NSZZ, Federacją Związków Zawodowych Górników oraz Porozumieniem Związków Zawodowych. Wnioskodawca przekazuje na ten cel zarówno węgiel wydobywany przez Wnioskodawcę, jak i węgiel nabywany od innych podmiotów. W związku z dokonywanymi zakupami Wnioskodawca pomniejsza należny podatek VAT o podatek naliczony, traktując nabycia węgla jako w całości związane z działalnością opodatkowaną. Następnie przekazuje węgiel pracownikom oraz byłym pracownikom. Wnioskodawca nalicza należny podatek VAT. Wnioskodawca nalicza VAT należny również w związku z przekazaniem własnego węgla. Ten sposób rozliczania Wnioskodawca stosuje nadal.

W związku z powyższym należy uznać, iż w przedmiotowej sprawie, mamy do czynienia z przekazaniem towarów, które nie jest związane z prowadzeniem przez podatnika przedsiębiorstwa, a czynione jest w celu zaspokojenia osobistych potrzeb pracowników.

Zgodnie z art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.), wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów.

Za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednakże wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki.

Zatem, jeżeli podatnik mógł odliczyć podatek naliczony (w całości lub części) przy nabyciu towarów, a następnie towary te wykorzystał w sposób opisany w omawianym przepisie, wówczas wykorzystanie tych towarów podlegać będzie opodatkowaniu.

W świetle przedstawionych regulacji nieodpłatne przekazanie pracownikom towarów, które nastąpiło w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz bezpłatne przekazanie towarów byłym pracownikom - jak to ma miejsce w niniejszej sprawie - stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawcy przy nabyciu towarów będących przedmiotem tych świadczeń przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku - Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl