IBPP2/443-197/08/ICz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko PPHU Spółka jawna przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2008 r. (data wpływu 5 marca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 czerwca 2008 r. (data wpływu 11 czerwca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnych - jest prawidłowe.

W dniu 5 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnych.W dniu 11 czerwca 2008 r. zostało złożone uzupełnienie do ww. wniosku, będące odpowiedzią na wezwanie tutejszego organu z dnia 26 maja 2008 r. znak: IBPP2/443-197/08/ICz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

We wniosku z dnia 26 lutego 2008 r. Wnioskodawca wskazał, że sprawa dotyczy uzyskiwanego rabatu potransakcyjnego po wykonaniu odpowiednich obrotów zakupowanych towarów za dany okres wykazany w umowach z dostawcami. Z umów zawartych z dostawcami wynika, że jeżeli Spółka osiągnie np. 20.000 obrotu zakupionego towaru otrzyma 2% rabatu. Producenci uważają, że jest to premia pieniężna, która od 1 stycznia 2008 r. nie jest usługą i powinna być wystawiana nota obciążeniowa zamiast faktur VAT na zasadach ogólnych. Powołując się na wyrok NSA z dnia 6 lutego 2007 r. sygn. akt I FSK 94/06. twierdzą, że jedna i ta sama sprzedaż nie może być dwa razy opodatkowana. W dniu 30 grudnia 2004 r. Minister Finansów zinterpretował, że dana czynność podlega ustawie o VAT i powinna być opodatkowana na zasadach ogólnych. Do dnia 31 grudnia 2007 r. można było odliczać VAT z takich faktur, bo był zapłacony podatek należny, zaś od dnia 1 stycznia 2008 r. jest to zabronione. Na art. 88 ust. 3a pkt 2 powołują się dostawcy z którymi firma ma umowy. Wnioskodawca w latach poprzednich za taki obrót wystawiał faktury VAT i płacił podatek należny. Obecnie niektórzy producenci nie chcą przyjmować tych faktur, tylko żądają not obciążeniowych. Wnioskodawca ma problem, bo za te same czynności jedni chcą noty obciążeniowe, a drudzy faktury VAT, a jeszcze inni faktury korygujące. W styczniu do swoich odbiorców Wnioskodawca wystawiał faktury korygujące załączając zestawienia faktur do których dotyczy korekta.Natomiast z niektórymi dostawcami w dalszym ciągu trwają rozmowy - jak rozwiązać ten problem. Jedni dostawcy proszą o faktury VAT, inni wystawiają faktury korygujące, a jeszcze inni noty obciążeniowe, których na razie Wnioskodawca nie przyjmuje. Dostawcy nie chcą również wystawić not uznaniowych.

W piśmie uzupełniającym z dnia 5 czerwca 2008 r. Wnioskodawca wskazał, że jego podstawową działalnością jest produkcja i handel wyrobami mięsno-wędliniarskimi. Z większością firm z którymi współpracuje Wnioskodawca ma podpisane umowy handlowe, w których uwzględnione są punkty dotyczące dodatkowego wynagrodzenia (premii pieniężnej) należnego z tytułu zrealizowanego obrotu miesięcznego bądź kwartalnego (dotyczącego wszystkich dostaw w określonym czasie) stanowiącego X% jego wysokości. Umowy te można podzielić na dwie grupy:

Do dnia 31 grudnia 2007 r. z tytułu realizacji ww. postanowień firma Wnioskodawcy wystawiała faktury VAT na zasadach ogólnych oraz płaciła podatek należny. W związku z późn. zm. przepisów ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, dotyczące w szczególności art. 88 ust. 3a pkt 2, zakazującymi odliczenia podatku VAT od faktur dokumentujących czynności nie podlegające opodatkowaniu, kontrahenci Wnioskodawcy zakwestionowali dotychczasowy sposób rozliczania premii pieniężnych ze względu na brak jednolitej interpretacji przepisów co do sposobu ich rozliczania. Od 1 stycznia 2008 r. z niektórymi kontrahentami Wnioskodawca przeszedł na inny sposób rozliczeń - fakturę korygującą z tytułu obniżenia wartości sprzedaży za dany okres.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy za wynagrodzenie (premię pieniężną) dotyczące obrotu odnoszącego się do wszystkich dostaw w określonym czasie powinna być wystawiana faktura VAT na zasadach ogólnych, czy korekta sprzedaży od dostawcy, czy może nota korygująca.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym we wniosku z dnia 26 lutego 2008 r., dostawca powinien wystawić zbiorczą fakturę korygującą obniżającą cenę za dany okres z faktur sprzedażowych. Dla Wnioskodawcy jest to rabat obniżający wartość zakupionego towaru. Firma od każdego dostawcy otrzymuje zestawienia wykonanego obrotu za dany okres i na tej podstawie wystawia faktury VAT na zasadach ogólnych. Każda z tych firm może wykazać na jakiej podstawie jest wykazany obrót, czyli jakie zostały wystawione faktury sprzedażowe, z dostarczonym do Wnioskodawcy towarem. Jest to związane z konkretnymi dostawami w danym czasie.

Natomiast zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w piśmie uzupełniającym z dnia 5 czerwca 2008 r., w pierwszym przypadku umów dostawca powinien wystawić fakturę korygującą z tytułu obniżenia wartości sprzedaży, w drugim przypadku odbiorca powinien wystawić fakturę VAT na zasadach ogólnych z uwagi na świadczone usługi objęte umową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU jako klasyfikacji, o której mowa w art. 8 ust. 3 powoływanej ustawy o VAT. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, tj. m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie itp.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, obrotem zaś jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

W przypadkach, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą, nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w cyt. art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) dostawy. W tym przypadku zastosowanie będzie miał przepis § 16 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.).

W praktyce występują również sytuacje, gdzie premia pieniężna jest wypłacana z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób i premia ta nie jest związana z żadną konkretną dostawą. W takiej sytuacji należy uznać, że wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach. Świadczeniem usług jest bowiem każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zależności, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiejkolwiek czynności lub podjęciu działania.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Natomiast stosownie do art. 19 ust. 1 obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 13 ww. ustawy o VAT towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

W opisanym stanie faktycznym stwierdzono, że Wnioskodawca z większością firm z którymi współpracuje ma podpisane umowy handlowe, w których uwzględnione są punkty dotyczące dodatkowego wynagrodzenia (premii pieniężnej) należnego z tytułu zrealizowanego obrotu miesięcznego bądź kwartalnego (dotyczącego wszystkich dostaw w określonym czasie) stanowiącego X% jego wysokości. Umowy te można podzielić na dwie grupy:

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sytuacji w przypadku umów oznaczonych we wniosku z dnia 5 czerwca 2008 r. jako grupa numer 1, z których wynika, że uzyskanie wynagrodzenia uzależnione jest od osiągnięcia konkretnej wysokości obrotu a jednocześnie jest związane z konkretną dostawą, mamy do czynienia z rabatem, który jest określany procentowo od dokonanych zakupów. Udzielany rabat ma zatem bezpośredni wpływ na wartość dostawy i prowadzi do obniżenia ceny. Łatwo jest zatem, z uwagi na stałe ustalenia (procent rabatu od obrotu), ustalić dokładnie o ile nastąpiło obniżenie ceny każdej jednostkowej transakcji udokumentowanej fakturą VAT, nawet jeśli jest ich więcej niż jedna w okresie rozliczeniowym. Tym samym przyznany rabat potransakcyjny można przyporządkować do konkretnej dostawy.

W związku z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym, gdzie otrzymanie premii, co prawda jest związane ze spełnieniem dodatkowych warunków określonych w umowie (osiągnięcie konkretnej wysokości obrotu w określonym przedziale czasu), jednak jest ona związana z konkretnymi dostawami i istnieje możliwość jej przyporządkowania do tych dostaw, należy wskazać, iż przyznawane wynagrodzenia, winny być traktowane jako "udokumentowane, prawnie dopuszczalne i obowiązkowe rabaty", o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy, gdyż są związane z konkretną dostawą i mają bezpośredni wpływ na jej wartość. Udzielenie tego rabatu winno być udokumentowane poprzez wystawienie faktury korygującej do faktury dokumentującej dostawę towarów, której ten rabat dotyczy, zgodnie z § 16 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.).

Natomiast w przypadku umów oznaczonych we wniosku z dnia 5 czerwca 2008 r. jako grupa numer 2, z których wynika, że wynagrodzenie związane jest z osiągniętym obrotem w danym czasie i jednocześnie ze świadczeniem dodatkowych usług polegających na eksponowaniu i promowaniu towaru od danego dostawcy w celu zwiększenia wartości sprzedaży, premia pieniężna stanowi wynagrodzenie za świadczenie ww. usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, oraz winno być udokumentowane poprzez wystawienie przez świadczącego usługę faktury VAT na rzecz nabywcy usługi wypłacającego wynagrodzenie (premię pieniężną).

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.