IBPP2/443-195/12/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2012 r. (data wpływu), uzupełnionym pismem z dnia 16 maja 2012 r. (data wpływu) oraz pismem z dnia 23 maja 2012 r. (data wpływu 24 maja 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia działek jest:

* nieprawidłowe w zakresie dotyczącym możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy działek gruntowych niezabudowanych o nr 1, 2, 3, 4, 5 położonych na terenie przeznaczonym pod usługi turystyczne z możliwością przeznaczenia pod funkcje wykorzystujące zasoby wód geotermalnych, na której istnieje możliwość zabudowy.

* prawidłowe w zakresie dotyczącym możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy działki gruntowej niezabudowanej o nr 6, o pow. 0,10 ha położonej w obszarze rolniczego wykorzystania bez prawa do zabudowy.

W dniu 28 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 16 maja 2012 r. (data wpływu) oraz pismem z dnia 23 maja 2012 r. (data wpływu 24 maja 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia działek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółdzielnia jest firmą produkcyjną (nie jest gospodarstwem rolnym), jest podatnikiem podatku VAT oraz podatku dochodowego od osób prawnych.

Spółdzielnia w roku 1990 i 1991 kupiła działki w X.

Akt notarialny z 28 grudnia 1990 oraz akt notarialny z 25 lutego 1991 r. - zakup 6 działek o łącznej powierzchni 0,97 ha. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (zatwierdzony uchwałą Rady Gminy C. nr... z dnia 9 października 2002 r.) klasyfikuje 5 działek o pow. 0,87 ha jako działki położone częściowo w jednostce strukturalnej planu MB 25/OB w terenie przeznaczonym pod usługi turystyczne z możliwością przeznaczenia pod funkcje wykorzystujące zasoby wód geotermalnych oraz częściowo w jednostce strukturalnej planu MB4/ZRe w obszarze zieleni o charakterze rekreacyjnym ogólnodostępnym, a także przy ulicy spacerowej oznaczonej symbolem MB 64/ k.p. Natomiast 1 działka o pow. 0,10 ha położona jest w jednostce strukturalnej planu MB 16/RP w obszarze rolniczego wykorzystania bez prawa zabudowy.

Urząd Gminy wydał zaświadczenie, że działki położone w jednostce strukturalnej planu MB 25/OB nie są działkami przeznaczonymi pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.

Działki są w ewidencji środków trwałych Spółdzielni. Teren ten jest niezabudowany i oddany w dzierżawę i Spółdzielnia otrzymuje z tego tytułu przychód związany z pozostałą działalnością gospodarczą. Ponosi także koszty związane z podatkiem od nieruchomości.

Zgodnie z uchwałą Walnego Zgromadzenia z 2011 r., Spółdzielnia chce sprzedać ww. działki. W załączeniu Wnioskodawca dołącza kopię wypisu z planu zagospodarowania przestrzennego oraz zaświadczenie o przeznaczeniu działek.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że na podstawie planu zagospodarowania przestrzennego Gminy C. zatwierdzonego uchwalą Rady Gminy Nr.. z dnia 9 października 2002 r. "Działki w X. o numerach: 1, 2, 3, 4, 5 są położone częściowo w jednostce strukturalnej planu MB 25/OB - Możliwość wykorzystania wód w balneologii i rekreacji - w obiektach wypoczynkowych, turystycznych i sportowych. Wymagane są wysokie walory architektoniczne obiektu nawiązujące do projektowanej zabudowy i otoczenia. Obowiązują dachy spadziste symetryczne 30°- 60°. Wymagana linia od zabudowy 10 m od otoczenia.

W związku z tym grunt ten jest przeznaczony na cele wypoczynkowo-rekreacyjne z możliwością zabudowy (tzn. postawieniu tam budynków lub budowli trwale z gruntem związanych o charakterze zabudowy: letniskowej, turystyczno-rekreacyjnej).

Natomiast działka o numerze 6 jest położona w jednostce strukturalnej planu MB 16/RP w obszarze rolniczego wykorzystania bez prawa zabudowy. Na tym obszarze znajduje się stanowisko archeologiczne objęte strefą ochrony konserwatorskiej.

Na podstawie planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Czernichów zatwierdzonego uchwałą Rady Gminy Nr.. z dnia 9 października 2002 r. działki w X. o numerach: 1, 2, 3, 4, 5, 6 o łącznej powierzchni 0.97 ha są własnością Spółdzielni i zgodnie z uchwałą Walnego Zgromadzenia z 2011 r. Spółdzielnia chce ww. działki sprzedać.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku sprzedaży, opisane nieruchomości są zwolnione z podatku od towarów i usług, czy są opodatkowane podatkiem od towarów i usług, jeżeli tak to z jaką stawką.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż ww. działek będzie podlegała zwolnieniu z podatku VAT. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwolnieniu podlega dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. W praktyce zwolnieniem objęte zostały grunty o charakterze leśnym, rolnym lub rekreacyjnym czy turystycznym. Dla oceny charakteru gruntu istotne są unormowania unijne. Z dyrektywy 112 wynika, że zdefiniowanie pojęć "grunt budowlany" czy "przeznaczony pod zabudowę" pozostawiono ustawodawcy krajowemu. Polska z tego nie skorzystała. O kryteriach ustalania przeznaczenia gruntu decyduje więc interpretacja przepisów innych niż podatkowe.

Z przepisów o kartografii i geodezji wynika, że dla celów podatkowych wiążące są dane z ewidencji budynków i gruntów. W miejscowościach, które mają plan miejscowy, to on określa charakter gruntu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* nieprawidłowe w zakresie dotyczącym możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy działek gruntowych niezabudowanych o nr 1, 2, 3, 4, 5 położonych na terenie przeznaczonym pod usługi turystyczne z możliwością przeznaczenia pod funkcje wykorzystujące zasoby wód geotermalnych, na której istnieje możliwość zabudowy.

* prawidłowe w zakresie dotyczącym możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy działki gruntowej niezabudowanej o nr 6, o pow. 0,10 ha położonej w obszarze rolniczego wykorzystania bez prawa do zabudowy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Artykuł 15 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem sprzedaż przedmiotowych działek niezabudowanych będących w ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy, dokonana zostanie przez podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą w rozumieniu cytowanego art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i sprzedaż ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Co do zasady, stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy, zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Ustawodawca nie sprecyzował, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przedmiotowy rodzaj gruntu. Zgodnie z ustawą z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) ustalenie przeznaczenia terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Przepis art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy określa zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań. Natomiast art. 4 ust. 1 tej ustawy stanowi, iż ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Zatem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy. Tam należy szukać wyjaśnienia, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany, czy też szerzej - przeznaczony pod zabudowę.

W tym miejscu należy wyjaśnić, co należy rozumieć pod pojęciem "przeznaczone pod zabudowę". Otóż "przeznaczone" oznacza praktyczny cel, do którego coś zostało zakwalifikowane, określenie celu któremu coś ma służyć.

Natomiast rozpatrując pojęcie "pod zabudowę" należy odwołać się do definicji zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 243 poz, 1623 z późn. zm.). W rozumieniu tej ustawy przez "budowę" należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z kolei w myśl art. 3 ust. 1 i 2 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o:

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 3 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r. pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Stosownie do art. 3 pkt 3a ww. ustawy przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Należy zauważyć, iż Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) dokonuje klasyfikacji obiektów budowlanych rozumianych jako konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

W PKOB obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: "Budynki" i "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej". Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB obiektami inżynierii lądowej i wodnej są wszystkie obiekty budowlane nie klasyfikowane jako budynki, tj.: drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne, itp.

W związku z tym, że ustawa o VAT nie precyzuje, o jakie tereny przeznaczone pod zabudowę chodzi, przyjąć trzeba, że pojęcie "tereny przeznaczone pod zabudowę" obejmuje obszary, na których przewidziane są różne formy zabudowy, począwszy od zabudowy mieszkaniowej, przez tereny zabudowy techniczno-produkcyjnej, aż po tereny zabudowy zagrodowej włącznie.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać 6 działek gruntowych niezabudowanych.

Działki są w ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy. Teren ten jest niezabudowany i oddany w dzierżawę, Wnioskodawca otrzymuje z tego tytułu przychód związany z pozostałą działalnością gospodarczą. Ponosi także koszty związane z podatkiem od nieruchomości.

Na podstawie planu zagospodarowania przestrzennego Gminy C. zatwierdzonego uchwalą Rady Gminy Nr.. z dnia 9 października 2002 r. "Działki w X. o numerach: 1, 2, 3, 4, 5 są położone częściowo w jednostce strukturalnej planu MB 25/OB. Możliwość wykorzystania wód w balneologii i rekreacji - w obiektach wypoczynkowych, turystycznych i sportowych. Wymagane są wysokie walory architektoniczne obiektu nawiązujące do projektowanej zabudowy i otoczenia. Obowiązują dachy spadziste symetryczne 30°- 60°. Wymagana linia od zabudowy 10 m od otoczenia.

W związku z tym grunt ten jest przeznaczony na cele wypoczynkowo-rekreacyjne z możliwością zabudowy (tzn. postawieniu tam budynków lub budowli trwale z gruntem związanych o charakterze zabudowy: letniskowej, turystyczno-rekreacyjnej).

Natomiast działka o numerze 6 jest położona w jednostce strukturalnej planu MB 16/RP w obszarze rolniczego wykorzystania bez prawa zabudowy. Na tym obszarze znajduje się stanowisko archeologiczne objęte strefą ochrony konserwatorskiej.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy oraz opis sprawy przedstawiony we wniosku, stwierdzić należy, iż skoro z zapisu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wynika, iż działki o numerach 1, 2, 3, 4, 5 są działkami przeznaczonymi na cele wypoczynkowo-rekreacyjne z możliwością zabudowy letniskowej, turystyczno-rekreacyjnej, sprzedaż ich nie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9, ponieważ warunek zawarty w tym artykule nie został spełniony. Zatem sprzedaż tych działek podlegać będzie opodatkowaniu stawką podatku VAT 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Natomiast w przypadku działki o numerze 6 (jak wynika z planu zagospodarowania przestrzennego) położonej w obszarze rolniczego wykorzystywania bez prawa do zabudowy, znajdzie zastosowanie zwolnienie z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za:

* nieprawidłowe w zakresie dotyczącym możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy działek gruntowych niezabudowanych o nr 1, 2, 3, 4, 5 położonych na terenie przeznaczonym pod usługi turystyczne z możliwością przeznaczenia pod funkcje wykorzystujące zasoby wód geotermalnych, na której istnieje możliwość zabudowy.

* prawidłowe w zakresie dotyczącym możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy działki gruntowej niezabudowanej o nr 6, o pow. 0,10 ha położonej w obszarze rolniczego wykorzystania bez prawa do zabudowy.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Ponadto należy zauważyć, iż załączone do przedmiotowego wniosku kserokopie dokumentów obrazujących przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe nie mogą być przedmiotem oceny przez tut. organ przy wydawaniu indywidualnej interpretacji. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny tych materiałów: jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.