IBPP2/443-157/12/BW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2012 r. (data wpływu 20 lutego 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 maja 2012 r. (data wpływu 23 maja 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego odliczonego przy zakupie samochodu ciężarowego w sytuacji przerobienia tego samochodu na samochód osobowy - jest prawidłowe.

W dniu 20 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego odliczonego przy zakupie samochodu ciężarowego w sytuacji przerobienia tego samochodu na samochód osobowy.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 maja 2012 r. (data wpływu 25 maja 2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 9 maja 2012 r. znak: IBPP2/443-157/12/BW.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest właścicielką Firmy Handlowo-Usługowej (...). 18 września 2009 r. Wnioskodawczyni zakupiła samochód przeznaczony do wykorzystania w prowadzonej działalności gospodarczej. Auto zakupione zostało w Sp. z o.o. (...) jako samochód NOWY.

Zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług Wnioskodawczyni dokonała odliczenia w całości VAT. OPEL ZAFIRA został fabrycznie wyposażony w zamontowaną kratkę, oddzielającą część bagażową od osobowej i jest zarejestrowany do przewozu max 5 osób.

Jest zarejestrowany jako samochód ciężarowy o dopuszczalnej ładowności przekraczającej 500 kg, lecz dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Samochód został zakupiony po wpłacie połowy jego ceny, natomiast połowa kwoty została wzięta w kredycie - comiesięcznie spłacanym. Ostatnia rata płatności nastąpi 18 września 2012 r.

Po zakupie samochodu Wnioskodawczyni nie występowała o dodatkowe badania techniczne w stacji kontroli pojazdów (art. 86 ustawy o VAT) wobec czego z braku zaświadczenia stacji kontroli pojazdów o dodatkowym badaniu nie składała go w Urzędzie Skarbowym. W czasie kiedy Wnioskodawczyni kupowała samochód - 18 września 2009 r. przepisy prawa nie wymagały przeprowadzenia takiego dodatkowego badania - w świadectwie homologacji jest zapis że zakupiła samochód ciężarowy i to uprawniało ją w tym czasie do odliczenia w całości podatku VAT od zakupu samochodu i od zakupu paliwa do tego samochodu.

Wraz z zakupionym samochodem w jego wyposażeniu Wnioskodawczyni otrzymała dwa dodatkowe siedzenia, które po zdemontowaniu kratki można założyć i samochód po przerejestrowaniu mógłby być autem siedmioosobowym.

Taką właśnie operację Wnioskodawczyni zakłada wykonać. Wnioskodawczyni chciałaby zdemontować kratkę, wstawić trzeci rząd siedzeń. Przerejestrować auto z samochodu ciężarowego na osobowy. Jedyną zmianą będzie demontaż kratki i wstawienie trzeciego rzędu siedzeń.

Samochód jest przystosowany zarówno do przewozu 5 osób jak i 7 osób. Posiada on homologacje (dla samochodu jako wersji osobowej i ciężarowej - która jest obecnie wykorzystywana). Jest to spowodowane tym, że za granicą gdzie samochody przeważnie są produkowane nie zna się pojęcia "kratki", każdy samochód do Polski przyjeżdża jako samochód w tym wypadku siedmioosobowy, natomiast oddziały poszczególnych marek dostosowują je do obowiązujących na terenie Polski przepisów. I po włożeniu kratek wystawiana jest homologacja ciężarowa i sprzedawane są jako samochody ciężarowe.

Natomiast w piśmie z dnia 21 maja 2012 r. Wnioskodawczyni wskazała, że zarówno w chwili nabycia przedmiotowego samochodu jak również w chwili obecnej jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Odliczenia całej kwoty podatku naliczonego, wskazanej na fakturze nabycia przedmiotowego samochodu Wnioskodawczyni dokonała w rozliczeniu podatkowym za miesiąc wrzesień 2009 r. Podstawę prawną tego rozliczenia stanowiła Ustawa podatek od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r., Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.

Nabyty ww. samochód służył wyłącznie w celu wykonywania opodatkowanej, prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

Samochód po zmianach nadal będzie wykorzystywany w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Będzie nadal zarejestrowany na F.H.U. (...), która w dalszym ciągu jest podatnikiem czynnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawczyni, po planowanym przez nią dokonaniu zmian nie będzie ciążył na niej obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego.

Należy przede wszystkim wskazać w tym konkretnym jej przypadku, że obowiązujące obecnie przepisy określające zasady odliczania VAT przy nabyciu samochodów na potrzeby działalności, tj. ustawa o zmianie ustawy o VAT oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. z 2010 r. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), oraz obowiązujący do końca 2010 r. art. 86 ust. 3-7a ustawy o VAT nie przewidziały negatywnych skutków takiej sytuacji. Oznacza to według Wnioskodawczyni, że "przerobienie" samochodu posiadającego homologację samochodu ciężarowego o dopuszczalnej ładowności przekraczającej 500 kg, lecz dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony (w stosunku do których pełne odliczenie VAT przysługiwało na podstawie orzeczenia ETS, a nie przepisów), nie zobowiązuje podatnika do korekty odliczonego VAT.

Posiadanie homologacji w tym wypadku, jak i okres w którym zakupiono auto jest tutaj kluczowe ponieważ w innych okolicznościach być może taka korekta byłaby wymagana.

Natomiast w piśmie z dnia 21 maja 2012 r. Wnioskodawczyni, wskazała, iż w związku z przedstawionym stanem faktycznym oraz powyżej sformułowanymi pytaniami, według niej:

Ad. 1 W związku z planowanym przez nią usunięciem kratki i wstawieniem trzeciego rzędu siedzeń, co będzie skutkowało przerejestrowaniem samochodu Opel Zafira z ciężarowego na osobowy nie będzie musiała zwrócić podatku VAT, odliczonego jej przy zakupie auta.

Ad. 2 Nie będzie na niej ciążył obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego.

Ad. 3 Skoro nie będzie na niej ciążył obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego więc nie będzie musiała planowanej sytuacji zgłosić do właściwego jej miejscowo Urzędu Skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Wstępnie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zauważa, iż w ww. piśmie z dnia 21 maja 2012 r. Wnioskodawczyni uzupełniła opis sprawy i własne stanowisko w porównaniu do treści zawartej we wniosku o interpretację indywidualną z dnia 11 lutego 2012 r. oraz wycofała jedno pytanie zawarte w tym wniosku. Ponieważ ww. pismo Wnioskodawczyni z dnia 21 maja 2012 r. było konsekwencją wezwania tut. organu z dnia 9 maja 2012 r. znak: IBPP2/443-157/12/BW do uzupełnienia przedmiotowego wniosku, przyjęto, że pytania przedstawione w tym piśmie są ostateczne i tylko je przywołano powyżej.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Przypadki ograniczenia bądź wyłączenia prawa do odliczenia w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. zawierały przepisy art. 86 ust. 3-7a oraz art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Kwestię korekty podatku naliczonego odliczonego, w związku z nabyciem pojazdu samochodowego, do dnia 31 grudnia 2010 r. regulował art. 86 ust. 5c tej ustawy.

Zgodnie z tym przepisem jeżeli zmiany, o których mowa w ust. 5b, zostaną dokonane w okresie 12 miesięcy licząc od miesiąca, w którym otrzymano fakturę lub dokument celny, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w całości w rozliczeniu za okres, w którym dokonano tych zmian.

Przy czym w myśl ust. 5b. ww. artykułu, w przypadku gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 5, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 4 pkt 1-4 - podatnik obowiązany jest do pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o tych okolicznościach, w terminie 7 dni od ich zaistnienia.

Zgodnie natomiast z ust. 5 tegoż artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. nastąpiła zmiana przepisów. Obecnie kwestie korekty podatku naliczonego w związku z późn. zm. w pojeździe reguluje art. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

W ust. 2 ww. art. 3 wskazano, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

b.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej).

Jeżeli w pojeździe dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, wprowadzono zmiany w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego (art. 3 ust. 4).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni jest właścicielką Firmy Handlowo-Usługowej (...). 18 września 2009 r. Wnioskodawczyni zakupiła nowy samochód (OPEL ZAFIRA) przeznaczony do wykorzystania w prowadzonej działalności gospodarczej. Samochód ten został fabrycznie wyposażony w zamontowaną kratkę, oddzielającą część bagażową od osobowej i jest zarejestrowany do przewozu max 5 osób. Samochód ten został zarejestrowany jako samochód ciężarowy o dopuszczalnej ładowności przekraczającej 500 kg, lecz dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Wnioskodawczyni w związku z nabyciem tego samochodu dokonała w rozliczeniu podatkowym za miesiąc wrzesień 2009 r. odliczenia całej kwoty podatku VAT. Podstawa prawną tego rozliczenia stanowiła ustawa o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.

Zarówno w chwili nabycia przedmiotowego samochodu jak również w chwili obecnej Wnioskodawczyni jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Nabyty ww. samochód służył wyłącznie w celu wykonywania opodatkowanej, prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni chce zdemontować kratkę, wstawić trzeci rząd siedzeń i przerejestrować przedmiotowy samochód z ciężarowego na osobowy. Po zmianach samochód ten nadal będzie wykorzystywany w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

Ponadto Wnioskodawczyni po zakupie samochodu nie występowała o dodatkowe badania techniczne w stacji kontroli pojazdów.

Wnioskodawczyni ma wątpliwości, czy w opisanym stanie faktycznym, w związku z planowaną przeróbką przedmiotowego samochodu z ciężarowego na osobowy będzie zobowiązana do zwrotu odliczonego, przy zakupie przedmiotowego samochodu, podatku naliczonego, a tym samym dokonania korekty odliczonego podatku i czy planowana przeróbkę samochodu winna zgłosić do Urzędu Skarbowego.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy zauważyć, że przepis art. 3 cytowanej ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. obowiązujący od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. nie formułuje obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, w sytuacji jak przedstawiona w przedmiotowej sprawie. Wskazać bowiem trzeba, że treść przywołanych wyżej przepisów art. 3 ust. 4 ustawy nowelizującej, wskazuje, iż mają one zastosowanie w odniesieniu do pojazdów samochodowych, dla których uprzednio wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3 tego artykułu.

Zatem należy przyjąć, że przepisy te nie mają zastosowania do pojazdu samochodowego, dla którego ww. zaświadczenie nie zostało wydane, jak to ma miejsce w przedmiotowej sprawie.

Zatem, jeżeli Wnioskodawczyni dokona zmiany rodzaju przedmiotowego samochodu, to przekwalifikowanie takie nie będzie wywoływało skutków odnośnie wcześniej dokonanego odliczenia, jeżeli Wnioskodawczyni dysponuje stosownymi dokumentami, które w momencie zakupu uprawniały do odliczenia podatku naliczonego, a ponadto występował i występuje związek pomiędzy tym zakupem, a sprzedażą opodatkowaną.

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż w opisanym stanie faktycznym, w związku z planowanym dokonaniem zmian w samochodzie ciężarowym Wnioskodawczyni:

* nie będzie musiała zwrócić podatku VAT odliczonego przy zakupie przedmiotowego samochodu,

* nie będzie na niej ciążył obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego oraz

* nie będzie musiała planowanej sytuacji zgłosić do Urzędu Skarbowego.

Tym samym przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zauważa się, iż przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga zasadności odliczenia całego podatku naliczonego przy zakupie opisanego we wniosku samochodu, gdyż nie było to przedmiotem zapytania.

Ponadto, tut. organ pragnie zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów. Stąd też załączone do przedmiotowego wniosku dokumenty nie mogły zostać przez tut. organ zweryfikowane ani ocenione.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.