IBPP2/443-155/12/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2012 r. (data złożenia 17 lutego 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 maja 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi montażu systemu solarnego w budynku Domu Pomocy Społecznej stawką preferencyjną w wysokości 7% - jest prawidłowe.

W dniu 17 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 15 maja 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi montażu systemu solarnego w budynku Domu Pomocy Społecznej stawką preferencyjną w wysokości 7%.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Sp. z o.o. prowadzi działalność w zakresie montażu instalacji solarnych (robót budowlanych) i działalność handlową w zakresie sprzedaży hurtowej pozostałych maszyn i urządzeń - według Polskiej Klasyfikacji Działalności 2007 - 4669Z. Spółka bierze czynny udział w przetargach m.in. na usługi budowlane polegające na montażach ekologicznych systemów grzewczych przy zastosowaniu instalacji solarnych. Mając na uwadze zakres prowadzonej działalności, spółka odpowiedziała na ogłoszenie o zamówieniu opublikowane w Biuletynie Zamówień Publicznych z dnia 5 października 2010 r. Nr.. w Biuletynie Informacji Publicznej dotyczące przetargu nieograniczonego na "montaż systemu solarnego w budynku Domu Pomocy Społecznej w X. przy ul....". Według SIWZ przedmiotem zamówienia publicznego miały być roboty budowlane polegające na montażu systemu solarnego w budynku Domu Pomocy Społecznej w X. przy ul..... Zakres rzeczowy robót budowlanych objętych przedmiotem zamówienia obejmował m.in.: wykonanie konstrukcji systemowej dla zamocowania kolektorów słonecznych, montaż kolektorów słonecznych na dachu płaskim według określonych wymagań, wykonanie wykopu pod projektowane przyłącze cieplne do kotłowni, montaż przyłącza cieplnego z rur preizolowanych, wykonanie osypki i zasypki przyłącza z rur preizolowanych, montaż pozostałych urządzeń technologicznych w pomieszczeniu istniejącej kotłowni, wykonanie instalacji solarnej, podłączeniowej z rur stalowych czarnych, wykonanie instalacji wodnej z rur polietylenowych, wykonanie izolacji termicznej na rurociągach, wykonanie układu automatycznej regulacji, podłączenie systemu solarnego do istniejącej kotłowni. Dom Pomocy Społecznej i budynek kotłowni stanowią dwa odrębne budynki sklasyfikowane według Ośrodka Klasyfikacji i Normalizacji Urzędu Statystycznego w Łodzi. Według GUS wolnostojący budynek kotłowni mieści się w klasie PKOB 1251 zaś budynek DPS w zależności od zapewnienia bądź nie w nim opieki medycznej - w klasie PKOB 1130 lub 1264. Po otwarciu ofert przetargowych w dniu 20 października 2010 r., oferta Sp. z o.o. została odrzucona przez zamawiającego z powodu niezgodności treści oferty z treścią SIWZ w zakresie parametrów technicznych zastosowanych materiałów instalacyjnych. Sp. z o.o. wniosła odwołanie do Krajowej Izby Odwoławczej o unieważnienie wyboru innej najkorzystniejszej oferty (zgodnej z parametrami technicznymi zawartymi w SIWZ) a następnie powtórzenie czynności badań i ocen nadesłanych ofert przetargowych. Sp. z o.o. miała interes prawny we wniesieniu odwołania do KIO z uwagi na najniższą cenę z pośród wszystkich nadesłanych ofert. Po uzyskaniu korzystnego dla Sp. z o.o. wyroku z Krajowej Izby Odwoławczej, Zamawiający wezwał Sp. z o.o. do udzielenia wyjaśnień dotyczących zastosowania przez Spółkę preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 7%. Na wezwanie Zamawiającego, Spółka odpowiedziała w obowiązującym terminie, jednak Zamawiający ponownie odrzucił ofertę Sp. z o.o. ze względu na błąd w obliczeniu ceny i nieprawidłowe zastosowanie preferencyjnej stawki podatku VAT. Według zamawiającego, Sp. z o.o. winna była zastosować dwie stawki podatku VAT - w wysokości 7% i 22%. Spółka nie podziela zdania zamawiającego.

Jak potwierdziła Krajowa Izba Odwoławcza w uzasadnieniu wyroku z dnia 2 marca 2011 r. sygn. akt KIO 314/11 "Zamawiający nie jest w stanie wskazać jak dokładnie miałby przebiegać podział pomiędzy częściami przedmiotu zamówienia, dla których właściwa jest stawka preferencyjna, a częściami zamówienia dla których należało zastosować stawkę podstawową. Zamawiający ograniczył się przy badaniu ofert do konstatacji, iż spośród trzech wariantów zastosowanych w złożonych ofertach (trzecim było zastosowanie dla całości przedmiotu zamówienia stawki podstawowej). Jedynym właściwym było zastosowanie stawki preferencyjnej dla budynku (mieszkalnego) Domu Pomocy Społecznej, a dla budynku kotłowni stawki podstawowej. Przebieg rozprawy ukazał jednak, iż przy sposobie określenia przedmiotu zamówienia zastosowanym przez Zamawiającego oraz przygotowanym przedmiarze robót nie sposób dokonać precyzyjnego podziału wedle takiego ogólnikowego kryterium, gdyż nie przystaje ono do stanowiącego jedną funkcjonalną całość zadania inwestycyjnego, którego wiele elementów opisanych w przedmiarach robót znajduje się zarówno w jednym jak i w drugim budynku (np. instalacja elektryczna). Wobec tego, iż Zamawiający nie był w stanie takiego podziału przeprowadzić, z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością można stwierdzić, iż w każdej z ofert sporządzonych według "wariantu" uznanego przez Zamawiającego za poprawny z uwagi na zastosowanie dwóch stawek, szczegółowy podział zakresu przedmiotu zamówienia poddanego danej stawce de facto okazałby się odmienny. Również ten wzgląd przemawia za koniecznością uznania, iż całe zadanie inwestycyjne objęte przedmiotem zamówienia należy uznać za podlegające jednej stawce podatku VAT, gdyż stanowi ono integralną funkcjonalnie całość, której nie sposób rozbić, chociażby nawet na potrzeby oceny prawnopodatkowej."

Również biorąc pod uwagę płyn solarny, jako jeden z elementów instalacji solarnej, nie sposób podzielić stawki podatku VAT.

Ilość płynu solarnego, przenoszącego ciepło z kolektorów zamontowanych na budynku DPS do kotłowni zaopatrującej w ciepło ten budynek, znajdującego się w danym momencie w poszczególnym budynku i jego naczyniach wzbiorczych w sposób ciągły ulega zmianie (ilość ulega zmianie) w zależności od temperatury panującej w instalacji. Nie jest zatem możliwy podział stawki VAT, chociażby ze względu na tego typu działanie instalacji. Budynek kotłowni i budynek DPS stanowią integralną całość.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że budynek DPS, którego dotyczy wniosek sklasyfikowany jest w PKOB pod numerem 1264, tj. budynek ten jest budynkiem instytucji ochrony zdrowia z zapewnioną opieką lekarską i pielęgniarską dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy z punktu widzenia dokonanego przez Zamawiającego opisu przedmiotu zamówienia, oraz faktu, iż budynek kotłowni zgodnie z opz stanowi integralną część przedmiotu zamówienia Spółka prawidłowo zastosowała do całości prac pod nazwą: "montaż systemu solarnego w budynku Domu Pomocy Społecznej w X. przy ul...." preferencyjną stawkę podatku VAT w wysokości 7%.

Zdaniem Wnioskodawcy zastosowanie stawki 7% do prac pod nazwą "montaż systemu solarnego w budynku Domu Pomocy Społecznej w X. przy ul.... jest prawidłowe.

Przedmiotem zamówienia publicznego wskazanym w SIWZ były roboty budowlane polegające na montażu systemu solarnego w budynku Domu Pomocy Społecznej w X. przy ul..... Zgodnie bowiem z art. 41 pkt 12-12a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług preferencyjną stawkę podatku VAT (7%) stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodemizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Z kolei przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 -wyłącznie budynki Instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Ponieważ Domy Pomocy Społecznej są budynkami instytucji ochrony zdrowia świadczące usługi zakwaterowania z opieką lekarską, wobec czego są sklasyfikowane w PKOB w klasie 1264, co zgodnie z art. 41 pkt 12a ustawy o podatku od towarów i usług upoważniło Sp. z o.o. do zastosowania preferencyjnej - obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 7%. Spółka podpierając się różnymi źródłami wykładni prawnej oraz interpretacjami przepisów prawa podatkowego a dokładniej podatku od towarów i usług zastosowała obniżoną stawkę podatku VAT do całości świadczonych robót budowlanych, zgodnie bowiem z orzeczeniem ETS i Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, roboty budowlane powinny być dla celów podatkowych traktowane jako jedna całość, do której zastosowanie powinna mieć jedna stawka podatkowa. Ponieważ roboty pod nazwą "montaż systemu solarnego w budynku Domu Pomocy Społecznej w X. przy ul...." składają się z kilku czynności zgodnie z warunkami SIWZ, to w aspekcie gospodarczym stanowią jedną całość - stanowią jedno świadczenie dla celów podatkowych - i rozdzielenie ich miałoby sztuczny charakter. Infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu korzystała z preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 7% do końca 2007 r. Jednakże Polska na posiedzeniu Rady Europejskiej uzyskała zgodę na przedłużenie do 31 grudnia 2010 r. okresów przejściowych w odniesieniu do stosowania preferencyjnych stawek podatkowych. Uzgodnienia te wprowadzono do polskiego prawodawstwa poprzez nowelizację rozporządzenia wykonawczego do VATu.

W kontekście tej nowelizacji Spółka opodatkowała całość robót pod nazwą "montaż systemu solarnego w budynku Domu Pomocy Społecznej w X. przy ul...." stawką podatku 7%.

Spółka swoje stanowisko poparła również wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 3 grudnia 2009 r. w sprawie o sygnaturze akt I SA/Wr 1435/09, w którym Sąd stwierdził, iż nieuzasadnione jest stosowanie w ramach jednej roboty budowlanej dwóch różnych stawek podatkowych, zwłaszcza do przyłącza gazowego - gdy jego część jest wykonywana w budynku a część poza budynkiem. Jest to analogiczna sytuacja niniejszego postępowania. W nawiązaniu również do przywołanego wyroku Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku z dnia 17 grudnia 2010 r. (KIO/UZP 2615/2010) stwierdziła, że prawidłowym działaniem Wykonawców jest stosowanie jednej stawki podatku VAT dla całości przedsięwzięcia budowlanego. Izba podkreśliła również - co znajduje odniesienie do niniejszej sprawy - że przyłącze jest integralną częścią budynku i stanowi dla jego użytkowania niezbędną infrastrukturę.

Sp. z o.o. podając 7% stawkę podatku VAT w swojej ofercie odniósł ją do całości inwestycji. Już sama nazwa zamówienia wskazuje jednocześnie, że przedmiotem zamówienia jest montaż systemu w budynku domu pomocy społecznej. Dokonanie przyłącza poza budynkiem DPS stanowi nie więcej niż 20% wartości całego zamówienia. Ważnym jest również fakt, że kotłownia służy tylko i wyłącznie do celów grzewczych i podgrzewania wody użytkowej w budynku domu pomocy społecznej, nie można zatem mówić o jej niezależności w stosunku do tego budynku i traktowania jej jako części odrębnej.

Jak potwierdziła Krajowa Izba Odwoławcza w uzasadnieniu wyroku z dnia 2 marca 2011 r. sygn. akt KIO 314/11 "Zamawiający nie jest w stanie wskazać jak dokładnie miałby przebiegać podział pomiędzy częściami przedmiotu zamówienia, dla których właściwa jest stawka preferencyjna, a częściami zamówienia dla których należało zastosować stawkę podstawową. Zamawiający ograniczył się przy badaniu ofert do konstatacji, iż spośród trzech wariantów zastosowanych w złożonych ofertach (trzecim było zastosowanie dla całości przedmiotu zamówienia stawki podstawowej), jedynym właściwym było zastosowanie stawki preferencyjnej dla budynku (mieszkalnego) Domu Pomocy Społecznej, a dla budynku kotłowni stawki podstawowej. Przebieg rozprawy ukazał jednak, iż przy sposobie określenia przedmiotu zamówienia zastosowanym przez Zamawiającego oraz przygotowanym przedmiarze robót nie sposób dokonać precyzyjnego podziału wedle takiego ogólnikowego kryterium, gdyż nie przystaje ono do stanowiącego jedną funkcjonalną całość zadania inwestycyjnego, którego wiele elementów opisanych w przedmiarach robót znajduje się zarówno w jednym jak i w drugim budynku (np. instalacja elektryczna). Wobec tego, iż Zamawiający nie był w stanie takiego podziału przeprowadzić, z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością można stwierdzić, iż w każdej z ofert sporządzonych według "wariantu" uznanego przez Zamawiającego za poprawny z uwagi na zastosowanie dwóch stawek, szczegółowy podział zakresu przedmiotu zamówienia poddanego danej stawce de facto okazałby się odmienny. Również ten wzgląd przemawia za koniecznością uznania, iż całe zadanie inwestycyjne objęte przedmiotem zamówienia należy uznać za podlegające jednej stawce podatku VAT, gdyż stanowi ono integralną funkcjonalnie całość, której nie sposób rozbić, chociażby nawet na potrzeby oceny prawnopodatkowej."

Również biorąc pod uwagę płyn solarny, jako jeden z elementów instalacji solarnej, nie sposób podzielić stawki podatku VAT.

Ilość płynu solarnego, przenoszącego ciepło z kolektorów zamontowanych na budynku DPS do kotłowni zaopatrującej w ciepło ten budynek, znajdującego się w danym momencie w poszczególnym budynku i jego naczyniach wzbiorczych w sposób ciągły ulega zmianie (ilość ulega zmianie) w zależności od temperatury panującej w instalacji. Nie jest zatem możliwy podział stawki VAT, chociażby ze względu na tego typu działanie instalacji. Budynek kotłowni i budynek DPS stanowią integralną całość.

Na potwierdzenie stanowiska dodatkowo w załączeniu Wnioskodawca przesyła wyrok z dnia 2 marca 2011 wydany przez Krajową Izbę Odwoławczą, sygn. akt KIO 314/11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu prawnego obowiązującego do 31 dnia grudnia 2010 r., bowiem przedstawiony we wniosku stan faktyczny zaistniał w 2010 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., a od 26 sierpnia 2011 r. tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy o podatku VAT, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z treścią art. 8 ust. 3 ww. ustawy o podatku VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych.

W myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone, tj. 7%, 3% i 0%.

I tak, zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 12 ww. ustawy o podatku VAT, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zgodnie z art. 41 ust. 12a ww. ustawy o podatku VAT, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Stosownie do ust. 12b ww. artykułu, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W myśl art. 41 ust. 12c ww. ustawy o podatku VAT, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Zgodnie z treścią § 37 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.) w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy o VAT obniża się do wysokości 7% w odniesieniu do:

Z kolei celem właściwego zdefiniowania pojęcia obiektu budownictwa mieszkaniowego i co się z tym wiąże stosowania odpowiedniej stawki podatkowej, należy uwzględniać regulacje wynikające z przywołanego art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z treścią art. 2 pkt 12 przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych dział PKOB 11 obejmuje:

* budynki mieszkalne jednorodzinne - 111,

* budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112,

* budynki zbiorowego zamieszkania - 113.

Grupa 113, klasa 1130 (budynki zbiorowego zamieszkania) obejmuje m.in.: budynki zbiorowego zamieszkania, w tym domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów, dzieci i innych grup społecznych, np. domy opieki społecznej, hotele robotnicze, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych itp.

Dział PKOB 12 obejmuje m.in. grupę 126, klasę 1264 (budynki szpitali i zakładów opieki medycznej). Klasa ta obejmuje:

* Budynki instytucji świadczących usługi medyczne i chirurgiczne oraz pielęgnacyjne dla ludzi,

* Sanatoria, szpitale długoterminowego lecznictwa, szpitale psychiatryczne, przychodnie, poradnie, żłobki, ośrodki pomocy społecznej dla matki i dziecka,

* Szpitale kliniczne,

* Szpitale więzienne i wojskowe,

* Budynki przeznaczone do termoterapii, wodolecznictwa, rehabilitacji, stacje krwiodawstwa, laktaria, kliniki weterynaryjne, itp.,

* Budynki instytucji ochrony zdrowia świadczące usługi zakwaterowania, z opieką lekarską i pielęgniarską dla ludzi starszych, niepełnosprawnych, itp.

Klasa ta nie obejmuje:

* Domów opieki społecznej (bez opieki medycznej) dla ludzi starszych lub niepełnosprawnych, itp. (1130).

Z powyższych przepisów wynika więc, iż opodatkowanie preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 7% dotyczy budowy, remontów i konserwacji w obiektach budownictwa mieszkaniowego oraz w budynkach instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka odpowiedziała na ogłoszenie o zamówieniu opublikowane w Biuletynie Zamówień Publicznych z dnia 5 października 2010 r. Nr.. w Biuletynie Informacji Publicznej dotyczące przetargu nieograniczonego na "montaż systemu solarnego w budynku Domu Pomocy Społecznej w X. przy ul....". Według SIWZ przedmiotem zamówienia publicznego miały być roboty budowlane polegające na montażu systemu solarnego w budynku Domu Pomocy Społecznej w X. przy ul..... Zakres rzeczowy robót budowlanych objętych przedmiotem zamówienia obejmował m.in.: wykonanie konstrukcji systemowej dla zamocowania kolektorów słonecznych, montaż kolektorów słonecznych na dachu płaskim według określonych wymagań, wykonanie wykopu pod projektowane przyłącze cieplne do kotłowni, montaż przyłącza cieplnego z rur preizolowanych, wykonanie osypki i zasypki przyłącza z rur preizolowanych, montaż pozostałych urządzeń technologicznych w pomieszczeniu istniejącej kotłowni, wykonanie instalacji solarnej, podłączeniowej z rur stalowych czarnych, wykonanie instalacji wodnej z rur polietylenowych, wykonanie izolacji termicznej na rurociągach, wykonanie układu automatycznej regulacji, podłączenie systemu solarnego do istniejącej kotłowni. Dom Pomocy Społecznej i budynek kotłowni stanowią dwa odrębne budynki sklasyfikowane według Ośrodka Klasyfikacji i Normalizacji Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Budynek DPS, którego dotyczy wniosek sklasyfikowany jest w PKOB pod numerem 1264, tj. budynek ten jest budynkiem instytucji ochrony zdrowia z zapewnioną opieką lekarską i pielęgniarską dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Z powyższego wynika zatem, że Wnioskodawca wykonał zadanie inwestycyjne w postaci montażu systemu solarnego w budynku Domu Pomocy Społecznej. Wykonywana usługa stanowi w aspekcie gospodarczym jedną funkcjonalną całość, która nie powinna być dzielona, bowiem jej podział miałby charakter sztuczny. Zakres wykonywanych robót związanych z montażem systemu solarnego obejmuje budynek DPS oraz kotłowni. Co prawda budynek kotłowni jest odrębnym fizycznie budynkiem, jednakże zwrócić uwagę należy, że kotłownia służy tylko i wyłącznie do celów grzewczych i podgrzewania wody używanej w budynku DPS. Nie można więc mówić o niezależności budynku kotłowni w stosunku do budynku DPS, bowiem oba te budynki w tej indywidualnej sprawie stanowią funkcjonalnie jedną całość. W konsekwencji wykonanie montażu systemu solarnego stanowi w tej sytuacji kompleksowe świadczenie.

Należy zauważyć, iż w sytuacji gdy mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym - świadczeniem dwóch lub więcej usług, tak ściśle ze sobą powiązanych, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku VAT. Zdarzenie to należy traktować jako jednolite świadczenie, w którym kilka elementów należy uznać za konstytutywne do świadczenia głównego.

W orzecznictwie ugruntował się pogląd, że dzielenie wykonywanej, kompleksowej usługi na dwie odrębne usługi jest niezgodne z powszechnie przyjętą praktyką gospodarczą, orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz orzecznictwem Sądu Najwyższego. W wyroku TSUE w sprawie pomiędzy Card Protection Plan Ltd (CPP) a Commissioners of Customs and Excise (sygn. C-349/96) Trybunał orzekł: " (...) Z art. 2 (1) VI Dyrektywy wynika, iż każde świadczenie usług musi być zasadniczo uznawane za odrębne i niezależne oraz świadczenie obejmujące jedną usługę z ekonomicznego punktu widzenia nie powinno być sztucznie dzielone, by nie zakłócić funkcjonowania systemu VAT; należy określić zasadnicze cechy transakcji w celu ustalenia, czy podatnik świadczy na rzecz klienta, który jest typowym klientem, kilka odrębnych usług zasadniczych, czy też jedną usługę. Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej".

Stanowisko TSUE podzielił Sąd Najwyższy, który w wyroku z dnia 21 maja 2002 r. (sygn. akt III RN 66/01) stwierdził: "podział jednorodnej, kompleksowej usługi na dwa odrębne rodzaje jest podziałem sztucznym i nie może stanowić podstawy do podziału kwoty należnej za tę usługę na dwie części, z czego każda jest objęta inną stawką VAT".

W przedmiotowej sprawie czynności polegające na wykonaniu konstrukcji systemowej dla zamocowania kolektorów słonecznych, montażu kolektorów słonecznych na dachu płaskim według określonych wymagań, wykonaniu wykopu pod projektowane przyłącze cieplne do kotłowni, montażu przyłącza cieplnego z rur preizolowanych, wykonaniu osypki i zasypki przyłącza z rur preizolowanych, montażu pozostałych urządzeń technologicznych w pomieszczeniu istniejącej kotłowni, wykonaniu instalacji solarnej, podłączeniowej z rur stalowych czarnych, wykonaniu instalacji wodnej z rur polietylenowych, wykonaniu izolacji termicznej na rurociągach, wykonaniu układu automatycznej regulacji, podłączeniu systemu solarnego do istniejącej kotłowni stanowią elementy pomocnicze (składowe) wykonywane w ramach kompleksowej usługi montażu systemu solarnego w budynku DPS.

Mając zatem na względzie powołane przepisy prawa oraz opisany we wniosku zaistniały stan faktyczny stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 41 ust. 12 w zw. z ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 37 rozporządzenia Ministra Finansów, do usługi kompleksowej polegającej na montażu systemu kolektorów słonecznych w budynku Domu Pomocy Społecznej sklasyfikowanym pod symbolem PKOB 1264, stanowiącym budynek instalacji ochrony zdrowia z zapewnioną opieką lekarską i pielęgniarską dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, zastosowanie ma stawka podatku w wysokości 7%.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ponadto podkreślić należy, iż przedmiot zaklasyfikowania budynku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska odnośnie klasyfikacji przedmiotowego budynku.

Końcowo należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.