IBPP2/443-155/08/BM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 maja 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-155/08/BM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko P., przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2008 r. (data wpływu 21 lutego 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 marca 2008 r. (data wpływu 1 kwietnia 2008 r.) oraz pismem z dnia 15 maja 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia używanych samochodów osobowych pomimo mylnie złożonych informacji VAT-23 i zaświadczenia VAT-25 oraz określenia jakie skutki powoduje błędne złożenie ww. dokumentów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia używanych samochodów osobowych pomimo mylnie złożonych informacji VAT-23 i zaświadczenia VAT-25 oraz określenia jakie skutki powoduje błędne złożenie ww. dokumentów.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 31 marca 2008 r. (data wpływu 1 kwietnia 2008 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 21 marca 2008 r. znak: IBPP2/443-155/08/BM oraz pismem z dnia 15 maja 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w dniach 14 i 15 sierpnia 2007 r. zakupił w Niemczech 2 samochody osobowe, na które poniósł wydatki udokumentowane fakturą VAT:

1.

z dnia 15 sierpnia 2007 r. nr 34978, na zakup samochodu, o wartości netto 52.056 zł, podatek VAT 22% 11.452,32 zł (wartość brutto 63.508.32 zł),

2.

z dnia 14 sierpnia 2007 r. nr 04621, na zakup samochodu, o wartości netto 48.336 zł, podatek VAT 22% 10.633,92 zł (wartość brutto 58.969,92 zł).

Wnioskodawca zauważył, iż w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem ww. środków transportu niesłusznie złożył w urzędzie skarbowym: informacje o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środków transportu VAT-23 oraz zaświadczenie potwierdzające uiszczenie podatku od towarów i usług z tytułu nabycia środków transportu, w którym zaznaczył wiersz A2.1, otrzymując zaświadczenie w części E, o uiszczeniu podatku VAT zapłaconego w dniu 29 sierpnia 2008 r. z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia ww. środków transportu w łącznej wysokości 22.086,24 zł (11.452,32 zł + 10.969,92 zł).

Wnioskodawca wskazał również, iż nabyte środki transportu przeznaczone były na sprzedaż, jako towary handlowe. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na hurtowej i detalicznej sprzedaży samochodów.

Powyższe samochody nie były przez Wnioskodawcę zarejestrowane w Wydziale Komunikacji - zostały bowiem sprzedane przez niego dla firmy leasingowej, na podstawie faktur VAT z dnia 30 sierpnia 2007 r. nr 171/08/2007 i 172/08/2007.Wnioskodawca wskazał również, iż w związku z dokonaną wpłatą podatku VAT w dniu 29 sierpnia 2007 r., w Części C wiersz 13 deklaracji VAT-7 za sierpień 2007 r. wykazał kwotę podatku należnego od wewnątrzwspólnotowego nabycia ww. środków transportu w wysokości 22.086,24 zł, chociaż niesłusznie zadeklarował WNT w deklaracji VAT-23 i VAT-25 oraz niepotrzebnie wpłacono podatek VAT bo nie był w tym terminie wymagany od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Wnioskodawca w deklaracji VAT-7 za sierpień 2007 r. w poz. 47 wykazał kwotę podatku naliczonego w wysokości 22.086,24 zł od nabycia ww. środków transportu wynikający z wystawionych faktur wewnętrznych z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy jako podatnik Wnioskodawca może rozliczyć VAT dotyczący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów ww. środków transportu stanowiących towary handlowe i odliczyć podatek naliczony w całości mimo mylnie złożonych deklaracji VAT-23 i VAT-25.

2.

Jakie skutki powoduje błędne złożenie deklaracji VAT-23 i VAT-25.

Zdaniem Wnioskodawcy, według dowodów merytorycznych tj. faktur zakupu i sprzedaży, zapisu w ewidencji działalności gospodarczej - sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych Wnioskodawca naliczył podatek VAT od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów według stawki 22% i odliczył podatek VAT od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w tej samej wysokości 22.086 zł, wykazując ww. dane w deklaracji VAT-7 za sierpień 2007 r. tj. podatek należny VAT w części C wiersz 9 w wys. 22.086 zł, podatek VAT naliczony w części D wiersz 48 w wys. 22.086 zł W części C wiersz 13 ww. deklaracji VAT-7 wykazano wpłatę podatku VAT należnego, wpłaconego po złożeniu deklaracji VAT-23 i VAT-25. Wnioskodawca zauważył, iż złożenie deklaracji VAT-23 i VAT-25, nie było dla niego obowiązujące a wystąpiło na skutek dokonania przez Wnioskodawcę mylnej interpretacji pojęcia "nabycie wewnątrzwspólnotowe środków transportu" uznania że należy je złożyć w związku z nabyciem towarów.

Wnioskodawca, w związku z posiadanymi dowodami, uznał powyższy sposób sporządzenia deklaracji VAT-7 za sierpień 2007 r. za prawidłowy.Ponadto Wnioskodawca zauważył, iż złożenie deklaracji VAT-23 i VAT-25 było nieświadomym działaniem i nie spowodowało uszczerbku w budżecie, ponieważ podatek został zapłacony.

Zdaniem Wnioskodawcy samo złożenie ww. deklaracji nie pozbawia jednostki odliczenia podatku VAT w całości a deklaracje VAT-23 i VAT-25 należy skorygować.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

W myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa powyżej, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 pkt 1 lit. a) i pkt 2 ustawy o VAT powyższy przepis stosuje się pod warunkiem, że nabywcą towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika, natomiast dokonujący dostawy jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a) (tj. czynny podatnik podatku od towarów i usług lub podatnik podatku od wartości dodanej).

Ponadto art. 20 ust. 5 ww. ustawy stanowi, że w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

W przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek powstaje z chwilą wystawienia faktury (art. 20 ust. 6 ww. ustawy).

Tak więc czynność wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podatku właściwej dla dostawy tego towaru na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.Celem udokumentowania przedmiotowej czynności podatnik obowiązany jest do wystawienia faktury wewnętrznej - stosownie do treści przepisu art. 106 ust. 7 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o podatku VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu. Oznacza to, że w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, podatnik obowiązany jest złożyć deklarację we właściwym dla siebie urzędzie skarbowym.

Wzory deklaracji określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 19 września 2005 r. w sprawie deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 185, poz. 1545). Stosowny załącznik nr 1 zawiera wzór deklaracji VAT-7, zaś załącznik nr 3 objaśnienia do tej deklaracji. W tym samym terminie, tzn. do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczenia i wpłacania podatku na rachunek urzędu skarbowego za okresy miesięczne, z zastrzeżeniem ust. 2-4 i art. 33 (art. 103 ust. 1 ustawy o VAT).

W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku Wnioskodawca wskazał, iż nabyte środki transportu przeznaczone były na sprzedaż, jako towary handlowe i nie były przez niego zarejestrowane w Wydziale Komunikacji. Ww. samochody zostały sprzedane dla firmy leasingowej. Wnioskodawca wskazał również, iż w związku z dokonaną wpłatą podatku VAT w dniu 29 sierpnia 2007 r., w Części C wiersz 13 deklaracji VAT-7 za sierpień 2007 r. wykazał kwotę podatku należnego od wewnątrzwspólnotowego nabycia ww. środków transportu w wysokości 22.086,24 zł. Wnioskodawca w deklaracji VAT-7 za sierpień 2007 r. w poz. 47 wykazał kwotę podatku naliczonego w wysokości 22.086,24 zł od nabycia ww. środków transportu wynikający z wystawionych faktur wewnętrznych z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Biorąc pod uwagę powyższe, jeżeli nabywany środek transportu w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia jest towarem handlowym, który nie będzie rejestrowany ani użytkowany przez nabywcę, obowiązek podatkowy z tytułu nabycia powstaje zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT, a podatek powinien być rozliczany w deklaracji podatkowej za dany okres zgodnie z art. 103 ust. 1 ww. ustawy tj. w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym powstał obowiązek podatkowy.Tak więc, zdaniem tut. organu, Wnioskodawca, w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem ww. samochodów osobowych, winien udokumentować zakup przedmiotowych środków transportu fakturą wewnętrzną zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług oraz wykazać w deklaracji VAT-7 za sierpień 2007 r. w pozycjach 32 i 33 oraz 46 i 47.

Zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy o VAT w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60 proc. kwoty określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W myśl art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a) ustawy przepis ust. 3 nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów). Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, prowadzący działalność gospodarczą polegającą na hurtowej i detalicznej sprzedaży samochodów dokonał odpłatnej dostawy nabytych w celu odsprzedaży samochodów osobowych (towar handlowy).

W konsekwencji, zdaniem tut. organu, Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu zakupu przedmiotowych samochodów osobowych.

W myśl art. 103 ust. 3, w przypadku o którym mowa w art. 99 ust. 9 i 10, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego.

Przepis ten stosuje się również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju (art. 103 ust. 4 ww. ustawy).

Zgodnie z ust. 5 i 6 tegoż artykułu, podatnicy w przypadkach, o których mowa w ust. 3 i 4, są obowiązani przedłożyć naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodnie z ustalonym wzorem, informację o nabywanych środkach transportu. Do tej informacji dołącza się kopię faktury potwierdzającej nabycie środka transportu przez podatnika. Powyższa informacja wraz z kopią faktury i dowodem zapłaty stanowią podstawę do wydania zaświadczenia, o którym mowa w art. 105 ust. 1 pkt 1. Zgodnie z tym przepisem naczelnicy urzędów skarbowych dla celów związanych z rejestracją środków transportu są obowiązani do wydawania zaświadczeń potwierdzających uiszczenie przez podatnika podatku w przypadkach, o których mowa w art. 103 ust. 3 i 4.

Informację o nabywanych środkach transportu (VAT-23) podatnik składa jeżeli w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia środek transportu ma być zarejestrowany przez podatnika na terytorium kraju bądź, jeżeli będzie przez niego użytkowany. W pozostałych przypadkach rozliczany jest w deklaracji VAT-7 za dany okres rozliczeniowy - nie ma zatem wówczas obowiązku składania informacji o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środków transportu VAT-23.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że zakupione w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów samochody osobowe były przeznaczone do dalszej odsprzedaży, a więc stanowiły towar handlowy. A zatem przepisy art. 103 ust. 3-5 ww. ustawy nie mają w przedmiotowej sprawie zastosowania.

W konsekwencji należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż nie był on zobowiązany do przedłożenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o nabywanych środkach transportu (VAT-23) oraz obliczenia i wpłacenia podatku wykazanego w tej informacji.

Należy zauważyć, że ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia były środki transportu nabywane przez Wnioskodawcę w celach handlowych i bez zamiaru ich rejestracji przez Wnioskodawcę na terytorium kraju, nie zachodzą więc przesłanki określone w przepisach art. 103 ust. 3, 4, 5, 6 oraz art. 105 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, aby Wnioskodawca mógł się ubiegać o wydanie przez naczelnika właściwego miejscowo urzędu skarbowego zaświadczenia potwierdzającego uiszczenie podatku od towarów i usług lub brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia środka transportu (VAT-25).

W konsekwencji, na Wnioskodawcy nie ciążył obowiązek obliczenia i wpłacenia podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia środka transportu w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego - zgodnie z art. 103 ust. 3 i 4 ww. ustawy, jak również obowiązek ubiegania się o wydanie przez właściwego miejscowo naczelnika urzędu skarbowego zaświadczenia potwierdzającego uiszczenie przez podatnika podatku-VAT-25.

W stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, iż niesłusznie zadeklarował wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w deklaracji VAT-23 i VAT-25 oraz niepotrzebnie wpłacił podatek VAT, który nie był wymagany w tym terminie. Jego zdaniem samo złożenie ww. deklaracji nie pozbawia jednostki prawa do odliczenia podatku VAT w całości. Równocześnie Wnioskodawca naliczył podatek VAT od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów według stawki 22% i odliczył podatek VAT od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w tej samej wysokości, wykazując ww. dane w deklaracji VAT-7 za sierpień 2007 r.

Zgodnie z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.W myśl art. 81 § 2 ww. ustawy skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korekty deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyny korekty.Zgodnie z art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach - rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

W ocenie tut. organu informacja, o której mowa w art. 103 ust. 5 ustawy o VAT, nie wypełnia dyspozycji art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej a zatem brak jest podstaw prawnych do skorygowania jej w trybie art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej.W konsekwencji brak jest również podstaw prawnych do skorygowania dokumentu VAT-25.

Tak więc stanowisko Wnioskodawcy, iż deklaracje VAT-23 i VAT-25 należy skorygować należało uznać za nieprawidłowe.

Reasumując, w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu zakupu przedmiotowych samochodów osobowych. Jednakże brak jest podstaw prawnych do skorygowania dokumentów VAT-23 i VAT-25.

W tej sytuacji stanowisko Wnioskodawcy całościowo należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl