IBPP2/443-143/13/ICz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2013 r. (data wpływu 19 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczania w pełnej wysokości podatku naliczonego od nabywanych pojazdów demonstracyjnych oraz prawo do odliczania w pełnej wysokości podatku naliczonego od nabywanych paliw do wyżej wymienionych pojazdów - jest prawidłowe.

W dniu 19 lutego 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczania w pełnej wysokości podatku naliczonego od nabywanych pojazdów demonstracyjnych oraz prawo do odliczania w pełnej wysokości podatku naliczonego od nabywanych paliw do wyżej wymienionych pojazdów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółka jest autoryzowanym partnerem R. i prowadzi działalność polegającą na sprzedaży samochodów osobowych i dostawczych - nowych i używanych oraz usługi związane z ich serwisowaniem. Rodzaj wykonywanej działalności znajduje odzwierciedlenie w umowie Spółki oraz we właściwym wpisie w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Zgodnie z wymogami sieci R., obok samochodów nowych przeznaczonych bezpośrednio do sprzedaży, które stanowią zdecydowaną większość nabywanych pojazdów, Spółka utrzymuje pewną - niewielką w stosunku do całości nabywanych towarów handlowych - ilość pojazdów demonstracyjnych przeznaczonych do jazd testowych (próbnych). Pojazdy te są zarejestrowane zgodnie z obowiązującymi przepisami o ruchu drogowym oraz ubezpieczone i są wykorzystywane wyłącznie do celów demonstracyjnych. Do samochodów demonstracyjnych zakupywane jest paliwo. Samochody te są towarem handlowym i przeznaczone do dalszej sprzedaży przed upływem 6-ciu miesięcy od daty zakupu. Faktura sprzedaży na samochody demonstracyjne zawiera 23% podatek VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Stanowisko Wnioskodawcy:

W przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości. Natomiast to ograniczone prawo nie ma zastosowania w przypadkach, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ustawy zmieniającej, tj. w przypadkach gdy nabywane ww. samochody i pojazdy są odsprzedawane jako przedmiot działalności podatnika.

Zgodnie z Umową Spółki oraz wpisem do KRS (PKD 4511 Z) podstawowym przedmiotem działalności gospodarczej jest sprzedaż detaliczna samochodów osobowych i dostawczych.

Do nabycia prawa pełnego odliczenia podatku VAT od samochodów osobowych konieczne jest przeznaczenie danego, konkretnego pojazdu do odsprzedaży.

Pojazdy osobowe będące w Spółce samochodami demonstracyjnymi nie tracą walorów towarów handlowych do dalszej odsprzedaży. Obowiązek ich zarejestrowania przez dilera wiąże się z koniecznością dopuszczenia do jazd po drogach publicznych. Nie zmienia to jednak ich charakteru jako osobowych pojazdów do sprzedaży a nieprzeznaczonych na cele służbowe podatnika.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że odliczając pełną kwotę podatku VAT od samochodów demonstracyjnych wypełnił literę przywołanego wyżej przepisu ustawy.

Z takich samych powodów uważa, że przysługuje mu pełna kwota odliczenia podatku VAT od zakupionych paliw do tych samochodów. Na fakturach za zakupione paliwo jest umieszczony nr rejestracyjny samochodu demonstracyjnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja Urzędów Skarbowych o niemożności odliczania całego podatku VAT naliczonego przy nabyciu samochodów demonstracyjnych jest problemem ogólnopolskim. Przedsiębiorstwa, których przedmiotem działalności jest handel samochodami - odwołują się od tych decyzji do Sądów Administracyjnych.

Wyrok NSA I FSK 317/12 z 17 stycznia 2013 r. (prawomocny)"Dystrybutor ma prawo do pełnego odliczenia VAT od zakupu samochodów demonstracyjnych".

Przewodniczący Sędzia Arkadiusz Cudak argumentował: "... sam fakt, że przedsiębiorca wykorzystuje towar do celów demonstracyjnych, nie powoduje, iż tracą one charakter handlowy".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z ust. 2 pkt 1 lit. a powołanego artykułu wynika, iż kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Należy zauważyć, iż w art. 88 tej ustawy wskazane zostały sytuacje, w przypadku wystąpienia których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z użytkowaniem samochodów w prowadzonej działalności gospodarczej, zostały uregulowane w przepisach ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą nowelizującą".

W myśl postanowień art. 3 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie tej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Jednocześnie, stosownie do zapisów art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a i b ustawy nowelizującej, przepis art. 3 ust. 1 nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

Na mocy art. 4 cyt. ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie tej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Z powyższych uregulowań ustawy nowelizującej wynika, że - co do zasady - w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości.

Natomiast to ograniczone prawo nie ma zastosowania w przypadkach, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a i b ustawy nowelizującej, tj. w przypadkach gdy nabywane samochody i pojazdy, jako przedmiot działalności podatnika, są odprzedawane lub oddane w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze.

Stąd też w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a i b ustawy określono wyłączenia z ograniczenia, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, poprzez określenie rodzajów działalności, wskazujących, że nabyte samochody (pojazdy) mają w całości służyć tej działalności podatnika.

Przedmiotem działalności podatnika musi więc być odprzedaż samochodów by skutkować to mogło pełnym odliczeniem podatku naliczonego od nabycia pojazdów, z czego należy wnosić, że bez znaczenia dla prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego ma wykorzystywanie towaru przeznaczonego do dalszej odprzedaży czasowo jako samochodu demonstracyjnego. Przeznaczenie samochodu nabytego do dalszej odprzedaży, gdy zamiar ten będzie zrealizowany przez podatnika w pewnym przedziale czasowym od jego nabycia, stanowi ustawową przesłankę zastosowania art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ustawy nowelizującej.

Oznacza to, że do podatnika określonego w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ustawy nowelizującej, w sytuacji wykorzystywania przez niego samochodu będącego towarem handlowym czasowo do celów demonstracyjnych, nie mają zastosowania ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego określone w ust. 1 tego artykułu, a ma zastosowanie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, przewidujący jako zasadę, prawo do odliczenia podatku naliczonego, warunkiem zastosowania której jest to, by nabyte towary i usługi były wykorzystywane do działalności opodatkowanej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest autoryzowanym partnerem R. i prowadzi działalność polegającą na sprzedaży samochodów osobowych i dostawczych - nowych i używanych oraz usługi związane z ich serwisowaniem. Rodzaj wykonywanej działalności znajduje odzwierciedlenie w umowie Spółki oraz we właściwym wpisie w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Zgodnie z wymogami sieci R., obok samochodów nowych przeznaczonych bezpośrednio do sprzedaży, które stanowią zdecydowaną większość nabywanych pojazdów, Spółka utrzymuje pewną - niewielką w stosunku do całości nabywanych towarów handlowych - ilość pojazdów demonstracyjnych przeznaczonych do jazd testowych (próbnych). Do samochodów demonstracyjnych zakupywane jest paliwo. Samochody te są towarem handlowym i przeznaczone do dalszej sprzedaży przed upływem 6-ciu miesięcy od daty zakupu.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w przypadku gdy Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą obejmującą odprzedaż samochodów, wówczas ma prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dokumentującej nabycie samochodu, również w stosunku do pojazdów, które czasowo są przeznaczone do celów demonstracyjnych, np. jazd próbnych, zaprezentowania nabywcy. Bowiem samochody te nadal będą służyły podatnikowi do podstawowej jego działalności jaką jest odprzedaż samochodów. Tylko ze względu na konieczne działania marketingowe typowe w handlu powodują, iż samochody takie nie zostają od razu sprzedane lecz przez krótki okres czasu służą do celów demonstracyjnych.

W związku z powyższym należy uznać, iż w przypadku nabycia samochodów, wykorzystywanych przez Wnioskodawcę czasowo jako samochody demonstracyjne, na potrzeby działalności gospodarczej (odprzedaż samochodów), przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w pełnej wysokości.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Przechodząc do kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa do samochodów demonstracyjnych należy zauważyć, iż przepis art. 4 ustawy nowelizującej, stanowi o braku możliwości odliczenia podatku od paliwa wykorzystywanego do samochodów i pojazdów wymienionych w art. 3 ust. 1 ww. ustawy. Z powyższego należy wnosić, iż przepis ten nie znajdzie zastosowania w sytuacjach wskazanych w art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej.

Zatem zakaz, o którym mowa w art. 4 ustawy nowelizującej, nie odnosi się do podatku naliczonego przy nabyciu paliwa przeznaczonego do samochodów będących towarami handlowymi wykorzystywanymi przez podatnika czasowo jako demonstracyjne w ramach działalności gospodarczej polegającej na odprzedaży samochodów.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że Wnioskodawcy w odniesieniu do samochodów przeznaczonych do odprzedaży a wykorzystywanych czasowo jako samochody demonstracyjne, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu przedmiotowych pojazdów. W opisanym we wniosku przypadku nie ma bowiem zastosowania art. 4 ustawy nowelizującej.

Reasumując Wnioskodawcy przysługuje pełne odliczenie podatku naliczonego od paliwa przeznaczonego do pojazdów przeznaczonych do odprzedaży, jednocześnie czasowo wykorzystywanych jako pojazdy demonstracyjne.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.