IBPP2/443-1251/12/BW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 marca 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-1251/12/BW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2012 r. (data wpływu 17 grudnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 marca 2013 r. (data wpływu 11 marca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach VAT dokumentujących raty leasingowe oraz zakup paliwa do samochodu przeznaczonego na wynajem - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach VAT dokumentujących raty leasingowe oraz zakup paliwa do samochodu, przeznaczonego na wynajem.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 marca 2013 r. (data wpływu 11 marca 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 27 lutego 2013 r. znak: IBPP2/443-1251/12/BW.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT jako osoba fizyczna i zamierza rozpocząć dodatkową działalność gospodarczą polegającą na usługowym wynajmie samochodów specjalistycznych co wcześniej zostało między innymi odnotowane w jego zaświadczeniu o wpisie do ewidencji do działalności gospodarczej prowadzonej przez Burmistrza Miasta (...).

W tym celu Wnioskodawca ma zamiar zawrzeć umowę leasingu operacyjnego. Przedmiotem leasingu będzie samochód specjalny kempingowy F. rok produkcji 2008 rejestrowany na 4 osoby o masie własnej 2915 kg maksymalnej (dopuszczalnej) masie całkowitej pojazdu 3500 kg. W dowodzie rejestracyjnym samochód jest sklasyfikowany jako samochód specjalny kempingowy. Wnioskodawca chce zakupić początkowo jeden a następnie drugi taki sam samochód specjalistyczny kempingowy marki F. Samochody te Wnioskodawca przeznaczy wyłącznie do wykorzystania na cele związane z jego działalnością gospodarczą czyli oddawanie samochodów w odpłatne użytkowanie klientom.

Działalność gospodarczą Wnioskodawca prowadzi od 1990 r. i nadal zamierza prowadzić. Nabyte samochody wykorzysta wyłącznie do celów odpłatnego użytkowania, dokumentowanego fakturami VAT, przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy od momentu wprowadzenia każdego z nich do użytkowania w jego firmie.

Wymienione wcześniej samochody Wnioskodawca ma możliwość zakupić w firmie leasingowej na umowę leasingu operacyjnego za kwotę brutto około sto trzydzieści tysięcy zł za jeden samochód - w tym kwota podatku VAT około dwadzieścia pięć tysięcy zł na każdy, czyli razem około pięćdziesiąt tysięcy zł VAT do odliczenia.

W okazanym dowodzie rejestracyjnym w pozycji "rodzaj pojazdu" wpisano samochód specjalistyczny w pozycji "przeznaczenie" wpisano kempingowy. Samochody nie posiadają numeru świadectwa homologacji.

Natomiast w piśmie z dnia 7 marca 2013 r. Wnioskodawca wskazał, że prowadząc działalność polegającą na wynajmie samochodów będzie ponosił następujące koszty dokumentowane fakturami VAT:

* opłat leasingowych

* paliwa

* utrzymaniu samochodu (mycie, przeglądy, remonty).

Koszty zakupu paliwa zgodnie z umową najmu na czas oddania w użytkowanie są ponoszone przez klienta (najemcę).

Ze strony Wnioskodawcy finansowane są koszty sporadycznego tankowania związane z podstawieniem samochodu do klienta na umówione miejsce, jego późniejszym odbiorem oraz dojazdem do myjni czy serwisu. Naturalnie tylko te faktury za które płaci są wystawiane na jego firmę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących opłat (wstępnej i miesięcznych) wynikającej z zawartej umowy leasingu operacyjnego oraz dokumentujących zakup paliwa do tego samochodu.

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy przysługuje mu prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego zawartych w opłatach leasingowych jak i fakturach zakupu paliwa.

Swoje stanowisko opiera na:

* zastrzeżeniu zawartym w art. 3 ust. 2 pkt 7b do art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. z 2010 r. Nr 247, poz. 1652) w zakresie odliczeń podatku naliczonego z faktur leasingowych,

* art. 4 powyższej ustawy w zakresie odliczeń podatku naliczonego z faktur zakupu paliwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Wstępnie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zauważa, iż w ww. piśmie z dnia 7 marca 2013 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy oraz przeredagował pytanie i własne stanowisko w porównaniu do treści zawartych we wniosku o interpretację indywidualną z dnia 14 grudnia 2012 r. Ponieważ ww. pismo Wnioskodawcy z dnia 7 marca 2013 r. było konsekwencją wezwania tut. organu z dnia 27 lutego 2013 r. znak: IBPP2/443-1251/12/BW do uzupełnienia przedmiotowego wniosku, przyjęto, że pytanie oraz własne stanowisko Wnioskodawcy, uwzględniające zmiany wprowadzone ww. pismem, są ostateczne i w tej wersji zostały one przywołane powyżej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl z art. 86 ust. 1 ww. ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak wynika z ww. przepisu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku czy też niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział sytuacje, których wystąpienie wyłącza możliwość obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego albo zwrotu podatku naliczonego. Sytuacje takie zostały wskazane w art. 88 ustawy o VAT.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem, a także użytkowaniem samochodów, regulują przepisy ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

I tak, w myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ww. ustawy nowelizującej, przepis ust. 1 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ustawy nowelizującej, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej).

Natomiast, w myśl art. 3 ust. 6 ww. ustawy nowelizującej, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Z kolei, zgodnie z art. 4 ww. ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT jako osoba fizyczna i zamierza rozpocząć dodatkową działalność gospodarczą polegającą na usługowym wynajmie samochodów specjalistycznych co wcześniej zostało między innymi odnotowane w jego zaświadczeniu o wpisie do ewidencji do działalności gospodarczej.

W tym celu Wnioskodawca ma zamiar zawrzeć umowę leasingu operacyjnego. Przedmiotem leasingu będzie samochód specjalny kempingowy F. rok produkcji 2008 rejestrowany na 4 osoby o masie własnej 2915 kg maksymalnej (dopuszczalnej) masie całkowitej pojazdu 3500 kg. W dowodzie rejestracyjnym samochód jest sklasyfikowany jako samochód specjalny kempingowy. Samochód ten nie posiada numeru świadectwa homologacji.

Wnioskodawca chce zakupić początkowo jeden a następnie drugi taki sam samochód specjalistyczny kempingowy marki F. Samochody te Wnioskodawca przeznaczy wyłącznie do wykorzystania na cele związane z jego działalnością gospodarczą czyli oddawanie samochodów w odpłatne użytkowanie klientom przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy od momentu wprowadzenia każdego z nich do użytkowania w jego firmie.

Wymienione samochody Wnioskodawca ma możliwość zakupić w firmie leasingowej na umowę leasingu operacyjnego.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy ma prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących raty leasingowe oraz zakup paliwa do przedmiotowych samochodów specjalnych (kempingowych) przeznaczonych na wynajem przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy zauważyć, iż powołanych wyżej uregulowań ustawy nowelizującej wynika, że - co do zasady - w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1 wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości.

Ograniczenie wynikające z art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej nie ma jednak zastosowania do pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do ustawy nowelizującej.

W załączniku tym zostały wymienione następujące przeznaczenia:

1.

Agregat elektryczny/spawalniczy,

2.

Bankowóz,

3.

Do prac wiertniczych,

4.

Koparka, koparkospycharka,

5.

Ładowarka,

6.

Do oczyszczania dróg,

7.

Podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

8.

Pomoc drogowa,

9.

Do zimowego utrzymania dróg,

10.

Żuraw samochodowy,

11.

Pogrzebowy.

W objaśnieniach do ww. załącznika wskazano, że wykaz ten dotyczy pojazdów specjalnych, które spełniają warunki i wymagania techniczne określone dla przeznaczeń tych pojazdów, zawartych w odrębnych przepisach.

Na podstawie art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.), przez pojazd specjalny należy rozumieć pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości jest możliwe, o ile pojazd jest pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym, ale tylko w przypadku, gdy jego przeznaczenie jest wymienione w załączniku do ustawy nowelizującej.

Mając powyższe na uwadze, należy wskazać, iż samochód kempingowy, w związku z załącznikiem do ustawy nowelizującej nie jest uznawany za pojazd specjalny, o którym mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5 ustawy nowelizującej.

Należy jednakże zauważyć, iż ograniczenie wynikające z art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej także nie dotyczy sytuacji, gdy przedmiotem działalności podatnika jest wynajem pojazdów na okres nie krótszy niż sześć miesięcy (art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b tej ustawy).

Wskazać w tym miejscu jednak należy, iż samo prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wynajmu, dzierżawy, leasingu, itp. samochodów nie determinuje automatycznie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu samochodów na potrzeby działalności. Użyte bowiem w przepisie sformułowanie "oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze (...)" nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym (formalnym), lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, przepis ten wiąże go jednocześnie z oddaniem konkretnych samochodów w odpłatne używanie poprzez użycie wyrazu "tych". Tym samym, sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wynajmu samochodów nie jest wystarczającą przesłanką, pozwalającą na odliczenie pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodów. Do nabycia takiego uprawnienia konieczne jest równoczesne oddanie danego, konkretnego samochodu do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub podobnych.

W niniejszych okolicznościach przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności będzie wynajem samochodów specjalistycznych co wcześniej zostało odnotowane w jego zaświadczeniu o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej. Wnioskodawca już w chwili zakupu samochodu specjalnego (kempingowego - F.) na podstawie umowy leasingu operacyjnego zamierza przeznaczyć przedmiotowy samochód wyłącznie na oddanie w odpłatne używanie klientom przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa i wskazane wyżej okoliczności sprawy stwierdzić należy, iż skoro Wnioskodawca będzie nabywał ww. samochody z przeznaczeniem wyłącznie na wynajem przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy i od momentu nabycia samochody te będą wyłącznie w tym celu wykorzystywane, to Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących raty leasingowe pełnej wysokości.

Odnośnie prawa do odliczenia podatku naliczonego od paliwa kupowanego do przedmiotowego samochodu przeznaczonego na wynajem wskazać ponownie należy, iż zgodnie z art. 4 ustawy nowelizującej, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Zatem zakaz odliczenia podatku od paliwa, o którym mowa w art. 4 ustawy nowelizującej, nie odnosi się do paliwa wykorzystywanego do pojazdów, których przepisy art. 3 ust. 1 ww. ustawy nie dotyczą.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawcy, w odniesieniu do przedmiotowego samochodu kempingowego, będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa wykorzystywanego do napędu przedmiotowego samochodu. W opisanym we wniosku przypadku nie będzie miał bowiem zastosowania art. 3 ust. 1, a w konsekwencji art. 4 ustawy nowelizującej.

W konsekwencji powyższego, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl