IBPP2/443-1235/14/IK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 11 marca 2015 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-1235/14/IK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 listopada 2014 r. (data wpływu 10 grudnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z 3 marca 2015 r. (data wpływu 6 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego z faktur dotyczących wydatków na eksploatację pojazdu samochodowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego z faktur dotyczących wydatków na eksploatację pojazdu samochodowego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 3 marca 2015 r. (data wpływu 6 marca 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 23 lutego 2015 r. znak: IBPP2/443-1235/14/IK.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

W związku ze zmianą przepisów od dnia 1 kwietnia 2014 dotyczącą samochodów w firmie i rozliczania na gruncie podatku VAT wszystkich wydatków dotyczących samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 ton.

Samochód osobowy MITSUBISHI COLT, rok produkcji 2006 Wnioskodawca wykorzystuje wyłącznie do celów działalności gospodarczej. Nie wykorzystuje samochodu w ogóle i w żaden sposób do celów prywatnych. Firma Wnioskodawcy zajmuje się sprzedażą detaliczną i hurtową części do samochodów i innych pojazdów. Samochód ten jest narzędziem pracy, umożliwiającym pozyskiwanie nowych klientów, nawiązywanie nowej współpracy, poprawienie konkurencyjności, wizerunku firmy a przede wszystkim istnienie w świecie motoryzacji dzięki efektywnej reklamie. Dzięki posiadaniu takiego rajdowego samochodu Wnioskodawca uczestniczy w rajdach samochodowych, osiągając wysokie wyniki (parokrotny mistrz Polski G.). Pojazd ten dzięki stałym umowom ze sponsorami przynosi dochody fakturowane (tzw. usługa medialna). Wszystko to jest na cele działalności gospodarczej. Wnioskodawca złożył VAT-26 zgodnie z nowymi przepisami. Prowadzi też ewidencję przebiegu tego pojazdu oraz ewidencję licznika przejechanych kilometrów. Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, że samochód ten w żaden sposób nie może służyć celom prywatnym. Nawet do uczestnictwa w rajdach jest przewożony na specjalnej lawecie. Wnioskodawca jeździ tym samochodem wyłącznie podczas rajdów samochodowych. Posiada on atestowaną klatkę bezpieczeństwa, opinie rzeczoznawcy i książkę samochodu rajdowego. W związku z powyższym od 1 kwietnia 2014, po złożeniu VAT-26 (zgodnie z nowymi przepisami) Wnioskodawca odlicza w pełnej wysokości VAT od paliwa (100%) oraz pełny VAT od części samochodowych (100%).

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

1. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2. Samochód rajdowy opisany we wniosku służy wyłącznie czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT. Stawka 23%, sporadycznie 8%.

3. Opisany stan faktyczny dotyczy sytuacji prawnopodatkowej Wnioskodawcy - tj. Spółki Jawnej. Nie dotyczy sytuacji jednego wspólnika.

4. Właścicielem przedmiotowego samochodu rajdowego jest Wnioskodawca tj. Firma Handlowa A. Spółka Jawna.

5. W dowodzie rejestracyjnym figuruje jako właściciel ww. samochodu Wnioskodawca czyli Firma Handlowa A. Spółka Jawna.

6. Właściciel samochodu jest Wnioskodawcą.

7. Przedmiotowy samochód może poruszać po drogach publicznych, jest dopuszczony do ruchu po tych drogach w oparciu o przepisy o ruchu drogowym.

8. Może poruszać się po drogach publicznych. Samochód posiada homologację samochodu rajdowego (spawana klatka bezpieczeństwa).

9. Samochód może poruszać się po drogach publicznych:

a. istnieją okoliczności obiektywnie potwierdzające brak wykorzystania pojazdu do użytku prywatnego: specjalna konstrukcja, dwa siedzenia, klatka bezpieczeństwa, zbyt droga eksploatacja pojazdu do codziennego użytkowania, samochód specjalistyczny nadający się wyłącznie do rajdów.

b. Są ustalone zasady wykluczające użycie samochodu do celów prywatnych: samochód garażowany w specjalnym pomieszczeniu, przewożony na rajdy na specjalnie dostosowanej lawecie, żeby ktokolwiek mógł inny korzystać z tego pojazdu musi przejść odpowiednie szkolenie (skrzynia sekwencyjna, która wymaga odpowiedniej wiedzy do jej używania).

c. Wnioskodawca nadzoruje użytkowanie samochodu. Samochód po zawodach jedzie na lawecie do warsztatu, z którym Wnioskodawca współpracuje i jest w pełni przeglądany od napędów, do silnika, do skrzyni biegów i przygotowywany do następnego rajdu. Nikt poza właścicielami nie ma prawa wsiąść do tego pojazdu i go użytkować.

d. Z pojazdu korzystają wyłącznie właściciele spółki i wyłącznie do rajdów samochodowych. Nie przemieszczają się tym pojazdem nigdzie prywatnie.

e. Garażowany jest w Firmie. W godzinach pracy i po godzinach. Ewentualnie przebywa w warsztacie, w którym jest właśnie przygotowywany do kolejnego rajdu.

f. Wnioskodawca zatrudnia pracowników, ale nie mogą oni korzystać z pojazdu.

g. Nie istnieje nadzór nad używaniem pojazdu (nie ma GPS).

h. Wnioskodawca - pracodawca dokonał należytej staranności, aby wykluczyć możliwość użycia pojazdu do celów prywatnych pracownika. Nie ma możliwości użytkowania tego pojazdu przez kogoś innego. Ma procedurę zapalania, która uniemożliwia odpalenie tego pojazdu przez kogoś innego.

i. Odliczenia podatku VAT dokonuje Wnioskodawca od: zakupu części samochodowych, paliwa, napraw.

j. Nie jest to jedyny pojazd samochody, który Wnioskodawca posiada i użytkuje, posiada też i używa inne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy taki samochód (samochód rajdowy) może być zgłoszony na VAT-26. Gdyż uczestnictwo w rajdach samochodowych jest formą działalności gospodarczej i koszty z tym związane są prawidłowo odliczane.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 86a ust. 12 ustawy o podatku VAT, po złożeniu druku VAT - 26 Wnioskodawca ma pełne prawo do odliczeń w przypadku tego samochodu, który wyłącznie jest wykorzystywany do celów działalności gospodarczej - gdyż uczestnictwo w rajdach też jest celem gospodarczym Wnioskodawcy (służy reklamie, sponsoringowi, pozyskiwaniu nowych klientów). Koszty z użytkowaniem tego pojazdu są prawidłowo rozliczane po 1 kwietnia 2014. Stanowisko Wnioskodawcy w tej sprawie - postępuje prawidłowo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z ww. przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Od dnia 1 kwietnia 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy, w brzmieniu nadanym art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

W art. 2 pkt 34 ustawy, ustawodawca zawarł definicję pojazdów samochodowych, przez które zgodnie z ww. przepisem rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Natomiast zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r., w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 2 ww. ustawy o VAT, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem z ww. przepisu wynika, że podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku "mieszanego".

Ograniczenie to ma zastosowanie niezależnie od tego czy wydatki dotyczą pojazdu samochodowego stanowiącego własność podatnika (co do zasady w sensie cywilistycznym) czy też użytkowanego na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu (operacyjnego) lub innej umowy o podobnym charakterze.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie "mieszane" należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdów do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób "mieszany".

Natomiast w myśl art. 86a ust. 3 ww. ustawy przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a.

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b.

konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.

do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy o VAT pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy o VAT, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1.

przeznaczonych wyłącznie do:

a.

odprzedaży,

b.

sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c.

oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2.

w odniesieniu do których:

a.

kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub

b.

podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

W myśl art. 86a ust. 12 ustawy o VAT podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Natomiast w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia (art. 86a ust. 13 ww. ustawy).

W przypadku zmiany wykorzystywania pojazdu samochodowego podatnik jest obowiązany do aktualizacji informacji, o której mowa w ust. 12, najpóźniej przed dniem, w którym dokonuje tej zmiany (art. 86a ust. 14 ww. ustawy).

Zatem podatnicy wykorzystujący samochody wyłącznie do działalności gospodarczej, dla których zobowiązani są prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu muszą złożyć w urzędzie skarbowym informacje o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami. Przez poniesienie wydatku należy rozumieć dokonanie wpłaty zaliczki na poczet zakupu towaru czy usługi lub też nabycie towaru czy usługi, w zależności od tego która z tych sytuacji wystąpiła jako pierwsza. W przypadku niezłożenia informacji w terminie, dla celów stosowania odliczenia uznaje się, że pojazd samochodowy wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej dopiero od dnia jej złożenia. W konsekwencji do czasu złożenia tej informacji podatnikowi przysługiwać będzie prawo tylko do ograniczonego 50% odliczenia podatku VAT. Pełne odliczenie znajdzie zastosowanie dopiero do wydatków poniesionych od dnia jej złożenia.

Ponadto, z treści art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej wynika, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

1.

samochodów osobowych;

2.

innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

a.

1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,

b.

2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,

c.

3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej).

Na mocy art. 12 ust. 3 ustawy nowelizującej, dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 1 pkt 2, są określane na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

W powołanych przepisach art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące określenia wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Przepis ust. 1 tego artykułu wprowadza ogólną zasadę, zgodnie z którą od wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi (w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym, o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony), przysługuje podatnikowi prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja art. 86a ustawy oznacza, że w sytuacji, gdy znajduje zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w jego ust. 1, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego (w 50%).

Jednakże w niniejszej sprawie kluczową rolę odgrywa przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT. Z treści tych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją (napraw, części, paliwa itp.) w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej.

Dla celów pełnego odliczania VAT - fakt wykorzystywania pojazdów wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

W tym miejscu wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają w jaki sposób podatnik ma zapewnić w przedsiębiorstwie wyeliminowanie użytku prywatnego używanych w nim pojazdów samochodowych dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Określone przez podatnika zasady używania pojazdów muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych pojazdów. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że opisany we wniosku samochód rajdowy będący pojazdem samochodowym jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Jak bowiem wskazał Wnioskodawca przedmiotowy samochód ma specjalną konstrukcję, dwa siedzenia, atestowaną klatkę bezpieczeństwa, opinie rzeczoznawcy i książkę samochodu rajdowego. Co prawda przedmiotowy samochód może poruszać po drogach publicznych, istnieją jednak okoliczności obiektywnie potwierdzające brak wykorzystania pojazdu do użytku prywatnego, tj. zbyt droga eksploatacja pojazdu do codziennego użytkowania, samochód specjalistyczny nadający się wyłącznie do rajdów. Pojazd na rajdy i do warsztatu jest przewożony na lawecie. Są ustalone zasady wykluczające użycie samochodu do celów prywatnych: samochód garażowany w specjalnym pomieszczeniu, przewożony na rajdy na specjalnie dostosowanej lawecie. Aby ktokolwiek inny mógł korzystać z tego pojazdu musi przejść odpowiednie szkolenie (skrzynia sekwencyjna, która wymaga odpowiedniej wiedzy do jej używania). Z pojazdu korzystają wyłącznie właściciele spółki i wyłącznie do rajdów samochodowych. Nie ma możliwości użytkowania tego pojazdu przez kogoś innego - pojazd ma procedurę zapalania, która uniemożliwia odpalenie tego pojazdu prze kogoś innego.

Ponadto nie jest to jedyny pojazd Wnioskodawcy, Wnioskodawca posiada i użytkuje też inne pojazdy. Wnioskodawca złożył VAT-26 zgodnie z nowymi przepisami. Prowadzi też ewidencję przebiegu tego pojazdu oraz ewidencję licznika przejechanych kilometrów.

Zatem ustalone zasady wykorzystywania samochodu, sposób użytkowania samochodu, zabezpieczenia wykluczają użycie samochodu rajdowego do celów prywatnych. Samochód jest wykorzystywany przez właścicieli spółki wyłącznie do rajdów samochodowych.

W rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia ze szczególnymi okolicznościami, samochód rajdowy wykorzystywany przez Wnioskodawcę jest narzędziem pracy, umożliwiającym pozyskiwanie nowych klientów, nawiązywanie nowej współpracy, poprawienie konkurencyjności, wizerunku firmy a przede wszystkim istnienie w świecie motoryzacji dzięki efektywnej reklamie. Samochód rajdowy jest wykorzystywany dla celów związanych z prowadzoną działalnością.

W związku z powyższym biorąc pod uwagę wskazane we wniosku szczególne okoliczności dotyczące prowadzonej działalności gospodarczej oraz reguły i wykorzystanie pojazdu do działalności gospodarczej Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że pojazd będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy. W konsekwencji powyższego Wnioskodawcy na podstawie art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT w powiązaniu z art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej będzie przysługiwać pełne prawo do odliczenia od paliwa wykorzystywanego do napędu tego pojazdu oraz wydatków związanych z jego eksploatacją.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zmiana któregokolwiek z elementów opisu stanu faktycznego powoduje, że interpretacja traci ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl