IBPP2/443-1230/12/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2012 r. (data wpływu 7 grudnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 lutego 2013 r. (data wpływu 11 marca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT przy zbyciu nieruchomości zabudowanej oraz nieruchomości niezabudowanych - jest prawidłowe.

W dniu 7 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT przy zbyciu nieruchomości zabudowanej oraz nieruchomości niezabudowanych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 lutego 2013 r. (data wpływu 11 marca 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 22 lutego 2013 r. znak: IBPP2/443-1230/12/AB.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina (Wnioskodawca) zamierza dokonać sprzedaży w drodze przetargu nieruchomości składającej się z działek o nr ewid. 692 o pow. 0,1340 ha, 700 o pow. 0,0172 ha, 704 o pow. 0,7133 ha i 711/1 o pow. 0,3656 ha. Działka o nr ewid. 704 zabudowana 2 budynkami mieszkalnymi i budynkiem gospodarczym.

Nieruchomość ta została nabyta przez Gminę jako spadek po zm. Marku S. na podstawie Postanowienia Sądu Rejonowego w K sygn. akt (...) z dnia 25 listopada 2010 r. Dla ww. działek nie była wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego. W Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy działki o nr ewid. 692, 700 i 711/1 położone są w obszarze terenów rolnych i dodatkowo przeznaczonych pod zalesienie. Działka o nr ewid. 704 w ok. 30% w strefie osadnictwa: budownictwo wiejskie mieszkaniowe i usługowe o niskiej intensywności zabudowy; istniejące i potencjalne a pozostałe 70% w obszarze terenów rolnych.

Z wypisu z rejestru gruntów i budynków wynika, że:

* działka o nr ewid. 692 o powierzchni 0,1340 ha stanowi użytki: PS V opow. 0,1163 ha i Ls IV o pow. 0,0177 ha,

* działka o nr ewid. 700 o powierzchni 0,0172 ha stanowi użytek: R III b o pow. 0,0013 ha i R IV a o pow. 0,0159 ha,

* działka o nr ewid. 704 o powierzchni 0,7133 ha stanowi użytki: R III a o pow. 0,0266 ha, R III b o pow. 0,4029 ha, Ł III o pow. 0,1260 i B-Ps III o pow. 0,1578 ha,

* działka o nr ewid. 711/1 o powierzchni 0,3656 ha stanowi użytki; R V o pow. 0,2243 ha i PS V o pow. 0,1413 ha.

Działki o nr ewid. 692, 700, 704 i 711/1 objęte są Księgą Wieczystą Nr (...) prowadzoną w Sądzie Rejonowym w K.

Działka o nr ewid. 704 zabudowana jest następującymi budynkami:

* budynek mieszkalny nr... murowany piętrowy, wybudowany prawdopodobnie w latach siedemdziesiątych, nadający się do remontu,

* budynek mieszkalny drewniany, nadający się do rozbiórki z uwagi na zły stan techniczny,

* budynek gospodarczy murowany, nadający się do remontu.

Na działkach o nr ewid. 692, 700 i 711/1 brak jakichkolwiek zabudowań.

Budynek nr... jest w chwili obecnej zamieszkały przez Pana Władysława Ł., który posiada zameldowanie pod nr... od urodzenia, tj. od dnia 21 stycznia 1944 r. Pan Ł. nie dysponuje żadnym tytułem prawnym do ww. nieruchomości (np. umowa najmu, dzierżawy, użyczenia). W budynku nr... zameldowany był Marek S. od dnia 5 listopada 1975 r. do dnia 30 sierpnia 2004 r. tj. do dnia śmierci.

W przedmiotowej sprawie brak jakichkolwiek informacji by zarówno były jak i aktualny właściciel budynku (tekst jedn.: odpowiednio Pan Marek S. i Gmina (...)) oddawali ww. budynek jakiemuś nabywcy czy też użytkownikowi w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Brak jest przesłanek by stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie doszło kiedykolwiek do "pierwszego zasiedlenia" w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 14 ustawy o VAT, bowiem brak jest informacji by przedmiotowa nieruchomość była wcześniej przedmiotem transakcji (dostawy), podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy to w postaci umowy sprzedaży, najmu czy też dzierżawy.

Zamierzona dostawa nieruchomości oznaczonej jako działka o nr ewid. 704 wraz ze znajdującym się na nim budynkiem Nr.. stanowić będzie "pierwsze zasiedlenie" a zatem dostawa taka będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim. Od chwili nabycia ww. nieruchomości Wnioskodawca nie ponosił i nie ponosi żadnych wydatków na ulepszenie działki o nr ewid. 704 zabudowanej dwoma budynkami mieszkalnymi i jednym budynkiem gospodarczym. Nabycie prawa własności przedmiotowej nieruchomości (spadek) nastąpiło poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Gmina nie miała z tego tytułu prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż budynek mieszkalny drewniany na działce o nr ewid. 704 jest obiektem budowlanym, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni z pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach, zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.). Budynek mieszkalny drewniany oraz budynek gospodarczy murowany posadowione są na działce o nr ewid. 704 nie były i nie są obecnie przedmiotem umów najmu, dzierżawy ani umów o podobnym charakterze.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Stanowisko Wnioskodawcy.

Ad.1

Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia podatkowego wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT w stosunku do obiektów posadowionych na działce o nr ewid. 704. W Studium Uwarunkowań i Zagosp. działka o nr ewid. 704 - w ok. 30% w strefie osadnictwa: budownictwo wiejskie mieszkaniowe i usługowe o niskiej intensywności zabudowy: istniejące i potencjalne a pozostałe 70% w obszarze terenów rol. Stosownie bowiem do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę budynków, budowli i ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że: a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Z interpretacji ww. przepisu wynika, że warunki te muszą być spełnione łącznie, tj. by zastosować zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT należy ustalić, iż: po pierwsze - dokonującemu dostawy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; po drugie - dokonujący dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie towaru, a jeżeli ponosił takie wydatki - to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Gmina od chwili nabycia ww. nieruchomości nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości. Przesłanka określona w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy o VAT warunkująca zastosowanie zwolnienia określonego w tym przepisie jest w niniejszej sprawie spełniona, bowiem dokonujący dostawy, tj. Gmina nie ponosił wydatków na ulepszenie działki nr ew. 704, zabudowanej dwoma budynkami mieszkalnymi i jednym budynkiem gospodarczym.

Ad. 2

Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia podatkowego wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT w stosunku do działek o nr ewid. 692, 700 i 711/1 jako dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Dla ww. działek nie była wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego. W Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy (...) działki o nr ewid. 692, 700 i 711/1 położone są w obszarze terenów rolnych i dodatkowo przeznaczonych pod zalesienie. Z wypisu z rejestru gruntów i budynków wynika, że:

* działka o nr ewid. 692 o powierzchni 0,1340 ha stanowi użytki: PS V o pow. 0,1163 ha i Ls IV o pow. 0,0177 ha,

* działka o nr ewid. 700 o powierzchni 0,0172 ha stanowi użytek: R III b o pow. 0,0013 ha i RIV a o pow. 0,0159 ha,

* działka o nr ewid. 711/I o powierzchni 0,3656 ha stanowi użytki: R V o pow. 0,2243 ha i PS V o pow. 0,1413 ha. Na ww. działkach brak jakichkolwiek zabudowań.

Dostawa działek nr ew. 692, 700 i 711/1 spełnia przesłanki warunkujące zwolnienie określone w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Podstawowa stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Przy czym ustawodawca od powyższej zasady ustanowił szereg wyjątków, a jednym

z nich jest zwolnienie od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, z wyjątkiem gdy:

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Zatem pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany w stopniu nie niższym niż 30% wartości początkowej obiekt budowlany będzie przedmiotem dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy lub np. przedmiotem najmu, dzierżawy (przedmiotem świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy). Bowiem zarówno dostawa, jak i najem czy dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie od podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do sprzedaży całości budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie ich dostawy są one już zasiedlone, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza sprzedać działkę nr 704 zabudowaną budynkiem mieszkalnym nr..., budynkiem mieszkalnym drewnianym trwale związanym z gruntem oraz budynkiem gospodarczym murowanym. Nabycie prawa własności przedmiotowej nieruchomości (spadek) nastąpiło poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, a Wnioskodawca nie miał z tego tytułu prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości. Wnioskodawca wskazał, iż odnośnie budynku mieszkalnego nr... brak jest jakichkolwiek informacji by zarówno były jak i aktualny właściciel budynku (tekst jedn.: odpowiednio pan Marek S. i Wnioskodawca) oddawali ww. budynek nabywcy czy też użytkownikowi w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Brak jest przesłanek by stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie doszło kiedykolwiek do "pierwszego zasiedlenia" w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 14 ustawy o VAT, bowiem brak jest informacji by przedmiotowa nieruchomość była wcześniej przedmiotem transakcji (dostawy), podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy to w postaci umowy sprzedaży, najmu czy też dzierżawy. Budynek mieszkalny drewniany oraz budynek gospodarczy murowany nie były i nie są obecnie przedmiotem umów najmu, dzierżawy ani umów o podobnym charakterze.

W odniesieniu do powyższego należy stwierdzić, że dostawa budynku mieszkalnego nr..., budynku mieszkalnego drewnianego oraz budynku gospodarczego murowanego znajdujących się na działce 704 następować będzie w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż nie doszło do wydania ww. budynków do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, tym samym dostawa nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W związku z powyższym należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia dostawy przedmiotowych budynków na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa powyżej, pod warunkiem że:

Z powyżej cytowanych przepisów wynika, że aby sprzedaż nieruchomości mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym przepisie tj. sprzedającemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynków i budowli oraz sprzedający nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż dostawa budynku mieszkalnego nr..., budynku mieszkalnego drewnianego oraz budynku gospodarczego murowanego będzie korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż Wnioskodawcy przy nabyciu (spadek) ww. budynków nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak również Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie przedmiotowych budynków.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, stosownie do którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntów.

Powyższe oznacza, iż do zbycia gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również zbycie gruntu, na którym obiekty te są posadowione.

Mając zatem powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż sprzedaż przez Wnioskodawcę działki o nr 704 zabudowanej budynkiem mieszkalnym nr..., budynkiem mieszkalnym drewnianym oraz budynkiem gospodarczym murowanym, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnośnie natomiast dostawy działek niezabudowanych nr 692, 700 i 711/1 należy zauważyć co następuje:

Stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy, zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 9 posługuje się kryterium przeznaczenia terenu a nie jego klasyfikacją gleboznawczą. Wskazać przy tym należy, iż na gruncie przepisów podatkowych brak jest definicji pojęcia gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zatem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy. Tam należy szukać wyjaśnienia, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany, czy też szerzej - przeznaczony pod zabudowę.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z art. 4 ust. 2 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. Jedynie w sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego ani decyzja o warunkach zabudowy, należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Należy również zauważyć, że o ile przeznaczenie terenu określa plan zagospodarowania przestrzennego, o tyle ewidencja gruntów i budynków jest jedynie urzędowym zbiorem informacji faktycznych. Wynikające z niej zapisy są odzwierciedleniem (potwierdzeniem) stanu faktycznego i prawnego na dzień dokonania wpisu. Zgodnie z art. 20 ust. 1 pkt 1, ust. 2 oraz art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287 z późn. zm.), informacje dotyczące gruntów znajdujące się w ewidencji dotyczą: położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych, a także stosunków właścicielskich. Dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków stanowią podstawę m.in. planowania przestrzennego, jednakże tylko w zakresie danych faktycznie w niej zawartych.

Z treści § 68 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454) wynika, że użytki rolne dzielą się na:

W myśl natomiast § 68 ust. 2 pkt 1 ww. rozporządzenia grunty leśne oraz zadrzewione i zakrzewione dzielą się na:

Jeżeli dla danego terenu nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego lub nie wydano decyzji o warunkach zabudowy, wówczas dopiero dla podstawy wymiaru podatku od towarów i usług wiążące są dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków.

Powyższe stanowisko znalazło potwierdzenie w wyroku NSA z dnia 17 stycznia 2010 r., sygn. akt I FPS 8/10, wydanym w składzie siedmiu sędziów, w którym rozstrzygnięto, iż w świetle art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, przy zastosowaniu art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne, w sytuacji braku planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, dla klasyfikacji terenu niezabudowanego wiążące są zapisy ewidencji gruntów i budynków, a nie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

Naczelny Sąd Administracyjny w powołanym wyroku stwierdził, że przy rozstrzyganiu sporów w tej kwestii należy sięgnąć do rozwiązań zawartych w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 z późn. zm.). Przepis art. 12 ust. 3 powołanej Dyrektywy stanowi, że do celów dostawy terenu budowlanego - "teren budowlany" oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie. NSA powołał się na orzeczenie w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen a Belastingdienst Grote Ondernemingen (Holandia), w którym Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej przyjął, że do ustawodawstwa krajowego każdego państwa należy ustalenie definicji terenu budowlanego. Polski ustawodawca nie zdefiniował pojęcia dostawy terenów budowlanych lub przeznaczonych pod zabudowę w ustawie o podatku od towarów i usług. A zatem do polskiego systemu prawa podatkowego nie implementowano art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/1 12/WE Rady.

Dokonując zatem podsumowania powyższej analizy stwierdzić należy, iż kwestię zasad kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej oraz zakres i sposób postępowania w sprawach przeznaczenia terenów na określone cele oraz ustalenia zasad ich zagospodarowania i zabudowy określa ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Z zawartych w niej przepisów wynika, że o przeznaczeniu terenu decyduje plan zagospodarowania przestrzennego sporządzony, dla terenów gminy - przez gminę oraz że ustalenia tego planu kształtują sposób wykonywania prawa własności nieruchomości. W przypadku natomiast jego braku określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza sprzedać działki niezabudowane nr 692, 700, 711/1 dla których nie była wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy ww. działki położone są w obszarze terenów rolnych i dodatkowo przeznaczonych pod zalesienie, zgodnie natomiast z zapisami w ewidencji gruntów działka nr 692 stanowi użytki: PS V o pow. 0,1163 ha i Ls IV o pow. 0,0177 ha, działka nr 700 stanowi użytek: R III b o pow. 0,0013 ha i R IV a o pow. 0,0159 ha, działka o nr ewid. 711/1 o powierzchni 0,3656 ha stanowi użytki; R V o pow. 0,2243 ha i PS V o pow. 0,1413 ha.

Odnosząc zatem przedstawione we wniosku zdarzenie należy podkreślić, iż tylko w sytuacji, gdy dla danego gruntu brak jest obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego jak również nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy, to należy kierować się ewidencją gruntów i budynków.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy wskazać należy, iż w przedmiotowej sytuacji w związku z brakiem planu zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o przeznaczeniu nieruchomości stanowi ewidencja gruntów i budynków, zgodnie z którą, działka nr 692 została sklasyfikowana w ewidencji gruntów jako użytek PS V i Ls IV, czyli pastwiska trwałe oraz lasy, działka nr 700 sklasyfikowana w ewidencji gruntów jako użytek R III i R IV czyli grunty orne, natomiast działka 711/1 sklasyfikowana w ewidencji gruntów jako użytek R V i PS V czyli grunty orne oraz pastwiska trwałe. W związku z powyższym, dostawa ww. działek korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie sprzedaż przez Wnioskodawcę działek niezabudowanych nr 692, 700, i 711/1 korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Wobec powyższego, stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.