IBPP2/443-123/14/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 listopada 2013 r. (data wpływu 15 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* nieprawidłowe w zakresie ewidencjonowania obrotu przy pomocy kasy rejestrującej,

* prawidłowe w zakresie wystawiania faktur VAT.

W dniu 15 listopada 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania obrotu przy pomocy kasy rejestrującej oraz wystawiania faktur VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Centrum Kultury, dalej CK, jest samorządową instytucją kultury i zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. CK posiada 9 placówek w których świadczone są usługi, w tym w jednej placówce tj. budynek gdzie mieści się stołówka prowadzona jest tylko sprzedaż opodatkowana, natomiast w pozostałych 8 placówkach świadczone są usługi:

W niektórych placówkach usługi opodatkowane są sporadycznie tzn. nie mają charakteru ciągłego.

Obecnie w odniesieniu do podatku naliczonego wynikającego z wydatków, które są ponoszone bezpośrednio w związku z wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu VAT tj. prowadzenie stołówki - koszty związane z utrzymaniem budynku, zakup produktów spożywczych, mediów i innych usług związanych w działalnością gastronomiczną, CK korzysta z prawa do odliczenia podatku naliczonego stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT i odlicza podatek w 100%.

Natomiast w odniesieniu do wydatków związanych z pozostałymi 8 placówkami podatek VAT naliczony nie jest odliczany w ogóle. Niemniej jednak, CK ponosi szereg wydatków na nabycie towarów i usług, jednocześnie związanych z czynnościami opodatkowanymi VAT i zwolnionymi z podatku.

CK nie zna sposobu, aby wydatki te bezpośrednio przyporządkować do czynności opodatkowanych VAT lub zwolnionych z VAT. Są to w szczególności wydatki związane ze sferą administracyjną CK i utrzymaniem budynków, np. materiały biurowe, wyposażenie pomieszczeń, sprzęt komputerowy, pomoce naukowe, energia elektryczna, gaz, woda, wywóz nieczystości, usługi remontowe, usługi telekomunikacyjne, przeglądy okresowe kotłów gazowych itp.

Sprzedaż towarów i usług jest ewidencjonowana przy użyciu kasy fiskalnej zlokalizowanej w jednej placówce (stołówce), gdzie wystawiane są Fa sprzedaży oraz przyjmowane wpłaty gotówkowe. Z dokumentów sprzedaży nie wynika aktualnie, która placówka była miejscem świadczenia usługi. W biurze stołówki ma siedzibę księgowość CK i tutaj odbywa się ustalanie wszelkich szczegółów dotyczących organizacji usług gastronomicznych oraz najmów lokali. Poza siedzibą stołówki w pozostałych 8 placówkach CK, gdzie są wynajmowane pomieszczenia, wydawane posiłki oraz świadczone usługi kulturalne nie wystawia się Fa i nie pobiera wpłat gotówkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie oznaczone we wniosku nr 2:

Czy należy w tych 8 placówkach oprócz stołówki wystawiać Fa i zainstalować kasy fiskalne, przy pomocy których będzie ewidencjonowana sprzedaż usług gastronomicznych, najmu i usług kulturalnych.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Nie ma konieczności dokumentowania sprzedaży opodatkowanej w poszczególnych placówkach, gdyż z ogólnodostępnych informacji wynika, że sprzedaż opodatkowana jest przez CK w nich prowadzona. W 8 placówkach nie pobiera się wpłat gotówkowych i wystarczy jedno miejsce (budynek stołówki) do ewidencjonowania sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* nieprawidłowe w zakresie ewidencjonowania obrotu przy pomocy kasy rejestrującej,

* prawidłowe w zakresie wystawiania faktur VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Obowiązek stosowania kasy rejestrującej w celu ewidencjonowania sprzedaży towarów lub usług wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy. W ust. 1 powołanego artykułu postanowiono, iż podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Przez sprzedaż rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wymóg stosowania przez określone grupy podatników kas rejestrujących został wprowadzony przede wszystkim ze względu na potrzebę zapewnienia kontroli nad rzetelnością deklarowanych przez pewne grupy podatników podstaw opodatkowania. Obowiązek ewidencjonowania przy pomocy kasy rejestrującej dotyczy bowiem tych transakcji, w przypadku których nie ma bezwzględnego obowiązku wystawiania faktur je dokumentujących (faktury wystawiane są wyłącznie na żądanie nabywców - osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej). W tym przypadku, przy braku innych form dokumentowania transakcji (utrwalania tego, że miały one miejsce), istniałoby realne niebezpieczeństwo zaniżania obrotów (podstawy opodatkowania). Ewentualne wykrycie tego faktu byłoby znacznie utrudnione w przypadku, gdyby sprzedaż bezfakturowa nie została udokumentowana w żaden inny sposób. Obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy pomocy kasy rejestrującej ma dyscyplinować podatników i przeciwdziałać przypadkom zaniżana obrotów.

Należy zatem uznać, że celem wprowadzenia obowiązku ewidencjowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących było zobowiązanie podatników do ewidencjonowania tej sprzedaży, która nie jest dokumentowana w żaden inny sposób, a więc nie ma możliwości sprawdzenia, czy dana transakcja faktycznie miała miejsce.

Zgodnie z § 8 ust. 1 rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363), paragon fiskalny zawiera co najmniej:

Zgodnie z § 6 pkt 1 podatnicy, prowadząc ewidencję wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny.

Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, że podstawowym wymogiem dotyczącym ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej jest obowiązek rejestrowania za pomocą kasy każdej sprzedaży, o której mowa w art. 111 ust. 1 ww. ustawy, w miejscu w którym dokonywana jest sprzedaż (wydanie towaru).

W przypadku, gdy podatnik dokonuje sprzedaży w kilku miejscach tj. dokonuje dostawy towarów, to rejestracja za pomocą kasy rejestrującej powinna odbywać się w każdym miejscu dokonania dostawy towarów, a więc w każdym miejscu, gdzie następuje wydanie tego towaru. Natomiast w przypadku świadczenia usług, np. najem, istotnym jest ustalenie miejsca, w którym następuje ich sprzedaż. Można przyjąć, że sprzedaż nastąpi w miejscu, w którym strony zawrą pisemną umowę na wykonanie usługi, omówią szczegóły wykonania oraz rozliczą płatności. Innymi słowy, w sytuacji świadczenia usługi, sprzedaż usługi może być dokonywana w jednym miejscu, zaś jej wykonanie i odbiór poza miejscem sprzedaży.

Ponadto należy również podkreślić, że przepisy dotyczące obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej nie są uzależnione od miejsca, w którym dokonywane są wpłaty gotówkowe, istotnym jest ustalenie, w którym miejscu jest dokonywana sprzedaż.

Przenosząc zatem powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy przyjąć, że Wnioskodawca nie dokonuje sprzedaży wyłącznie w jednym miejscu, a mianowicie w miejscu, gdzie znajduje się księgowość. Wnioskodawca wskazał, że wydaje posiłki. Jeżeli zatem sprzedaż towarów nastąpi w każdej placówce to sprzedaż ta winna być ewidencjonowana na kasie rejestrującej w tej placówce.

Tym samym za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, że skoro w 8 placówkach nie pobiera się wpłat gotówkowych to wystarczy jedno miejsce (budynek stołówki) do ewidencjonowania sprzedaży.

Natomiast zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 i 4 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą: sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem; otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 4 pkt

W myśl ar. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1 - jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Artykuł 106e ust. 1 ustawy wskazuje jakie elementy powinna zawierać faktura VAT i wśród tych elementów w art. 106e ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o VAT, faktura powinna zawierać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy; numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a. Wśród wymienionych w tym przepisie elementów nie zostało wymienione miejsce wystawienia faktury.

Zatem z przepisów dotyczących faktur VAT nie wynika aby wystawianie faktur VAT powinno było odbywać się w miejscu wykonania/odbioru usługi. Wobec powyższego wskazać należy, że Wnioskodawca może wystawiać faktury w wyłącznie w jednej ze swoich placówek, w której mieści się księgowość Centrum Kultury.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie wystawiania faktur VAT należało uznać za prawidłowe.

Zatem ewidencjonowanie sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej musi odbywać się w każdej z placówek natomiast wystawianie faktur VAT dokumentujących sprzedaż może odbywać się wyłącznie w jednej z placówek Wnioskodawcy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem nr 2 należało uznać za:

* nieprawidłowe w zakresie ewidencjonowania obrotu przy pomocy kasy rejestrującej,

* prawidłowe w zakresie wystawiania faktur VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę w szczególności, że wydanie posiłków następuje w każdej z placówek i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena stanowiska Wnioskodawcy w części objętej pytaniem nr 1 została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia w szczególności, że wydanie posiłków następuje w każdej z placówek, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.