IBPP2/443-1225/11/BW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 lutego 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-1225/11/BW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2011 r. (data wpływu 18 listopada 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 lutego 2012 r. (data wpływu 16 lutego 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla zestawu w postaci makaronu z sosem - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 listopada 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla zestawu w postaci makaronu z sosem.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 lutego 2012 r. (data wpływu 16 lutego 2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 8 lutego 2012 r. znak: IBPP2/443-1225/11/BW).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca (spółka) jest producentem wysokiej jakości makaronu. Prowadzi działalność w zakresie sprzedaży różnorodnych rodzajów makaronów.

Współczesny rynek produktów spożywczych charakteryzuje się dużą konkurencyjnością, przedsiębiorstwa produkują to, co znajduje aprobatę nabywców i właściwie zaspokaja ich potrzeby, a pozyskanie klienta jest wynikiem prowadzenia skrupulatnych działań marketingowych.

Na podstawie przeprowadzonej przez Wnioskodawcę analizy nabywców, która daje odpowiedź, na pytanie, jakie występują segmenty rynku i jakie są potrzeby każdego z nich, oraz co motywuje nabywców do kupowania konkretnych produktów oferowanych przez przedsiębiorstwo i w jaki sposób podejmują decyzje zakupowe, właściciele Spółki podjęli decyzję o stworzeniu wyjątkowego produktu, który zachęci konsumentów do zakupu makaronów.

Wychodząc na przeciw oczekiwaniom konsumentów świadomych swoich postaw, motywów i potrzeb; konsumentów, którzy wybiorą produkt dający im największą satysfakcję przy jednoczesnym założeniu wykorzystania zdolności budżetowych, Wnioskodawca wyprodukował makaron o wyjątkowym smaku i unikatowej gramaturze 300 g. Aby jednak zwiększyć zainteresowanie makaronem Wnioskodawca postanowił zaproponować klientom sprzedaż produktu wraz z sosem do makaronu.

Wymienione produkty sprzedawane są w postaci zestawu. Makaron i sos do makaronu w tym przypadku stanowią nierozłączną funkcjonalnie całość. Zapakowane są w kartonik, który posiada jeden kod paskowy - z adnotacją makaron plus sos.

Towary będące częścią składową zestawu nie mogą być sprzedawane oddzielnie gdyż nie posiadają własnych kodów paskowych. Ponadto nie istnieje możliwość rozdzielenia towarów znajdujących się wewnątrz kartonika bez zniszczenia opakowania.

Zestawy towarów będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT nie są jako takie identyfikowane za pomocą kodów klasyfikacji według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Natomiast identyfikowane są elementy wchodzące w skład zestawu.

Jednym z elementów zestawu jest makaron dla którego stosowana jest obniżona stawka podatku VAT - 5%, któremu według PKWiU przypisuje się kod 10.73.11.0.

Natomiast sos do makaronu podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 8% kod według PKWiU 10.84.12.0 Cena jednostkowa sosu przewyższa wartość makaronu znajdującego się w zestawie.

W uzupełnieniu stanu faktycznego, Wnioskodawca wskazał:

1.

Przedmiotem zestawu jest makron świderek 300 g z sosem 2 szt. po 190 g.

2.

Elementy zestawu nie mogą być przedmiotem odrębnych dostaw. Makaron z sosem zapakowany jest do kartonu, na którym umieszczony jest jeden kod kreskowy i dotyczy całego zestawu.

Wymienione produkty nie mają własnych kodów kreskowych i żaden z nich nie może być sprzedawany oddzielnie.

3.

Cena zestawu obejmuje łącznie wartość towarów tj. makaronu i sosu. W cenę zestawu wkalkulowana jest cena makaronu i cena sosu przy czym cena jednego opakowania makaronu jest niższa od ceny sosu.

Zestaw kosztuje 8,10 zł. Cena zestawu obejmuje wartość sosu w wysokości 4.54 zł i wartość makaronu w wysokości 3,56 zł.

4.

Elementem głównym zestawu jest sos gdyż w kartonie znajdują się 2 szt. po 190 g i jedno opakowanie makaronu 300 g.

5.

Elementy zestawu są ze sobą trwale i funkcjonalnie związane ponieważ kupując taki zestaw od razu możemy stworzyć danie gotowe (gotujemy makaron, odgrzewamy sos i mamy danie gotowe).

6.

Cena zestawu obejmuje wartość obu produktów i żaden z nich nie jest przekazywany nieodpłatnie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy wskazanym stanie faktycznym, stawka podatku VAT towaru o wyższej wartości tj. sosu do makaronu może być stosowana do całego zestawu.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawowa stawka wynosi obecnie 23%. Wybrane towary objęte są stawkami preferencyjnymi. Określenie właściwej stawki dla danego towaru jest problematyczne w przypadku sprzedaży w zestawach, zwłaszcza gdy poszczególne towary znajdujące się w zestawie, co do zasady w przypadku sprzedaży poza zestawem są objęte różnymi stawkami VAT.

W zaistniałym stanie faktycznym Wnioskodawca wyklucza sprzedaż towarów poza zestawem gdyż wymienione towary nie mają kodów paskowych a poza tym celem nadrzędnym było stworzenie wyjątkowego produktu, jakim jest zestaw składający się z makaronu i sosu do makaronu.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie daje jednoznacznej odpowiedzi, jakie stawki powinny być stosowane w takiej sytuacji.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży zestawu towarów funkcjonalnie ze sobą powiązanych oraz gdy wartość jednego ze składników jest wyższa należy zastosować jednolitą stawkę dla całego zestawu towarów, tak jakby był on jednym towarem.

Wnioskodawca przy sprzedaży zestawu zastosował stawkę właściwą dla sosu do makaronu w wysokości 8%. Zdaniem Wnioskodawcy zastosowana stawka jest prawidłowa.

Warto zaznaczyć, iż odbiorcami wymienionego zestawu są hurtownie oraz sklepy dla których przejęcie towaru z jednym kodem paskowym zawartym na kartoniku w dwóch różnych stawkach tj. 5% VAT, 8% VAT stwarza trudności ewidencyjne i organizacyjne. Jeżeli na rynku nie będzie klientów, którzy zechcą zakupić taki zestaw może się okazać, że produkt stworzony przez Wnioskodawcę nigdy nie zaistnieje na rynku

Podsumowując, Wnioskodawca stwierdził, iż jego zdaniem sprzedaż zestawu gdzie dwa produkty są ze sobą funkcjonalnie powiązane a wartość jednego z nich jest przeważająca zastosowanie będzie miała jedna stawka. Produkty znajdujące się w zestawie są ze sobą powiązane fizycznie tzn. znajdują się w jednym zamkniętym kartonie i funkcjonalnie tzn. przygotowane do spożycia tworzą gotowe danie a więc tworzą złożoną całość.

Towarem wiodącym w zestawie jest sos a więc zastosowanie będzie miała stawka właściwa dla sosu - 8% VAT.

Postępując ww. sposób Wnioskodawca uważa, iż postąpił prawidłowo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 5a ww. ustawy o VAT - obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. - towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Natomiast na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Pod pozycją 36 załącznika nr 3 do ustawy wymienione zostały towary o symbolu PKWiU 10.73.11.0 "Makarony, pierogi, kluski i podobne wyroby mączne", natomiast pod poz. 41 tegoż załącznika wymieniono grupę ex 10.84.12.0 "Sosy; mieszanki przypraw; mąka i mączka z gorczycy oraz gotowa musztarda z włączeniem musztardy gotowej".

Należy w tym miejscu wskazać, iż z treści art. 2 pkt 30 ustawy wynika, że przez zapis "PKWiU ex" rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia, obniżonej stawki podatku lub wyłączenia tylko do wyrobów należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce - nazwa wyrobu. Wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT, zwolnienie bądź wyłączenie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania - konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

Ponadto zauważa się, iż w świetle objaśnienia do powołanego wyżej załącznika nr 3 do ustawy, ww. wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy.

Zgodnie z art. 41 ust. 2a ww. ustawy o VAT dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W załączniku tym, pod pozycją 26 wymieniono towary o symbolu PKWiU 10.73.11.0 "Makarony, pierogi, kluski i podobne wyroby mączne", natomiast w załączniku tym nie został wymieniony towar o symbolu towar o symbolu PKWiU ex 10.84.12.0.

Z powyższych przepisów wynika, że dostawa towarów sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 10.73.11.0 "Makarony, pierogi, kluski i podobne wyroby mączne" podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT 5%, natomiast dostawa towarów, sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU ex 10.84.12.0 "Sosy; mieszanki przypraw; mąka i mączka z gorczycy oraz gotowa musztarda z włączeniem musztardy gotowej", winna zostać opodatkowana stawką podatku VAT 8%.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca jest producentem wysokiej jakości makaronu. Prowadzi działalność w zakresie sprzedaży różnorodnych rodzajów makaronów.

Wnioskodawca podjął decyzję o stworzeniu wyjątkowego produktu, który zachęci konsumentów do zakupu makaronów.

W związku z powyższym wyprodukował makaron o wyjątkowym smaku i unikatowej gramaturze 300 g. Aby jednak zwiększyć zainteresowanie makaronem Wnioskodawca postanowił zaproponować klientom sprzedaż produktu wraz z sosem do makaronu.

Wymienione produkty sprzedawane są w postaci zestawu. Makaron i sos do makaronu w tym przypadku stanowią nierozłączną funkcjonalnie całość.

Wnioskodawca wskazał, że cena zestawu obejmuje łącznie wartość towarów, tj. makaronu i sosu. W cenę zestawu wkalkulowana jest cena makaronu i cena sosu przy czym cena jednego opakowania makaronu jest niższa od ceny sosu.

Zestaw kosztuje 8,10 zł. Cena zestawu obejmuje wartość sosu w wysokości 4.54 zł i wartość makaronu w wysokości 3,56 zł.

Elementy zestawu nie mają własnych kodów kreskowych i żaden z nich nie może być sprzedawany oddzielnie. Makaron z sosem zapakowany jest do kartonu, na którym umieszczony jest jeden kod kreskowy i dotyczy całego zestawu.

W przedmiotowej sprawie wyjaśnienia wymaga jaką stawkę podatku VAT należy stosować do dostawy, opisanego we wniosku, zestawu. W szczególności czy dla towarów wchodzących w skład tego zestawu należy stosować jednolitą stawkę opodatkowania podatkiem VAT. Czy też zastosować odrębnie dla każdego z elementów właściwą stawkę podatku VAT.

Odnosząc się do powyższej kwestii, na wstępie należy zauważyć, że nie ma jednoznacznej, uniwersalnej odpowiedzi na powyższe pytanie i sposób opodatkowania zależy od przedstawionego stanu faktycznego.

Zauważa się, iż w świetle wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 27 października 2005 r., sygn. akt C-41/04 w sprawie Levob Verzekeringen BV) należy ustalić, czy dostawy towarów (w zestawie) dokonane przez podatnika na rzecz nabywcy są tak ściśle ze sobą związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. W takim bowiem przypadku należałoby uznać, że czynności te stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania podatku VAT, a więc powinny zostać opodatkowane według jednolitych zasad określonych dla dostawy mającej charakter zasadniczy (główny). Jeżeli jednak dostawa towarów w zestawie nie ma tak ścisłego związku gospodarczego, a więc gdy dostawy tych towarów mogą być wykonywane oddzielnie, jako niezależne od siebie, bez uszczerbku dla ich gospodarczego znaczenia - nie ma podstaw do traktowania ich jako jednolitego świadczenia opodatkowanego według jednakowych zasad wyznaczonych dla dostawy towaru mającego charakter rzeczy głównej.

Zatem w świetle ww. wyroku TSUE należy stwierdzić, iż w przypadku towarów, które są ze sobą funkcjonalnie związane i które nie mogą funkcjonować prawidłowo bez siebie, cała dostawa powinna być opodatkowana według stawki właściwej dla towaru podstawowego.

W przypadku natomiast, jeżeli mamy do czynienia z dwoma różnymi towarami, które mogą być zbywane odrębnie i połączone tylko dla celów uatrakcyjnienia sprzedaży, mamy do czynienia z jedną transakcją sprzedaży dwóch lub więcej produktów. W takim przypadku każdy z produktów powinien być opodatkowany według stawki właściwej dla danego towaru.

Zauważyć również należy, iż w nomenklaturze Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i usług brak jest pojęcia jak "zestaw". Natomiast elementy tego "zestawu", jako konkretne towary będące przedmiotem klasyfikacji PKWiU - podlegają opodatkowaniu VAT według stawek im przypisanych, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego.

W rozstrzygnięciu rozpatrywanej sprawy warto przywołać również wyrok NSA z dnia 25 maja 2010 r. sygn. akt I FSK 937/09. Wyrok ten zapadł wprawdzie w innym stanie faktycznym od tego jaki ma miejsce w przedmiotowej sprawie, niemniej można go odnieść do analizowanego stanu faktycznego.

W wyroku tym Sąd wskazał:

"Skoro zatem dla tej grupy ściśle określonych towarów zostały przewidziane szczególne zasady opodatkowania - w zakresie stawki podatku oraz momentu powstania obowiązku podatkowego - reguły określone w tych przepisach mogą się odnosić jedynie do obrotu tymi towarami. W przypadku natomiast dołączenia jakiegoś dodatkowego przedmiotu do gazet, magazynów i czasopism, nie ma podstaw do rozciągania regulacji odnoszących się do tych wydawnictw na inne załączone do nich towary, jedynie z tytułu ich łącznej sprzedaży. Samo dołączenie do czasopisma w celach marketingowych jakiegoś niepowiązanego z nim funkcjonalnie innego towaru nie czyni specjalnego związku ekonomicznego tych towarów, który przesądzałby o tym, że ich łączną sprzedaż należałoby traktować jako jedno nierozerwalne świadczenie (dostawę wydawnictwa). (...)".

Podkreślić tutaj należy, iż zmiana formy sprzedaży z opakowania jednostkowego na opakowania zbiorcze (zestaw), bez zmiany istoty i właściwości tworzących go towarów nie powoduje powstania nowego towaru.

Wnioskodawca wskazał, że elementy zestawu nie mogą być przedmiotem odrębnych dostaw, gdyż są spakowane w jeden kartonik pod jednym kodem kreskowym.

Powyższe w ocenie tut. organu nie świadczy o tym, że mamy tutaj do czynienia ze świadczeniem złożonym, w którym elementem zasadniczym jest sos przez wzgląd, iż jego wartość przewyższa wartość makaronu. Sposób pakowania oraz kodowania towarów nie przesądza o zastosowaniu jednolitej stawki podatku VAT. Istotą takiego rozwiązania jest istnienie trwałego i funkcjonalnego związku pomiędzy towarami co powoduje, że żaden z towarów nie może być przedmiotem samodzielnej dostawy. Nie można również przyjąć, iż zestaw stanowi danie gotowe, bowiem jego przygotowanie wymaga wykonania kilku czynności, po wykonaniu których w efekcie końcowym powstanie gotowe danie. W konsekwencji należy przyjąć, że wskazany sposób pakowania oraz oznaczania nie może deprecjonować sposobu opodatkowania dostawy wymienionych elementów zestawu. Zatem konsekwentnie należy stwierdzić, że w aspekcie gospodarczym oba towary, tj. sos i makaron mogą być sprzedawane oddzielnie, bez uszczerbku na funkcjonalności każdego z towarów.

W kontekście powyższego należy zwrócić uwagę na orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które to wskazuje na możliwość oddzielnego opodatkowania jednej czynności. I tak np. w wyroku z dnia 6 lipca 2006 r. wydanym w sprawie C-251/05 stwierdzono, że jedna dostawa towarów, co do zasady, podlega jednej stawce podatku VAT. Jednakże możliwe jest również oddzielne opodatkowanie określonych składników tej dostawy, jeżeli z przepisów wyraźnie wynika taka ewentualność i taka konieczność. Oznacza to, że okoliczność, iż określone towary stanowią przedmiot jednej dostawy, która z jednej strony obejmuje towar główny objęty preferencją podatkową w podatku VAT oraz z drugiej strony towary wyłączone z tej preferencji, nie stoi na przeszkodzie, aby od dostawy towarów wyłączonych z preferencji podatek VAT był pobierany według stawki podstawowej.

Reasumując, w przypadku zestawu makaronu z sosem, w ocenie tut. organu, nie ma trwałego związku funkcjonalnego, który powodowałby, że produkty wchodzące w ten zestaw musiałyby funkcjonować tylko razem (produkty wchodzące w ten zestaw mogą bowiem funkcjonować prawidłowo, samodzielnie - bez siebie).

Zatem, zdaniem tut. organu, dokonując dostawy danego zestawu należy opodatkować towary wchodzące w jego skład oddzielnie, według stawek właściwych dla danego towaru, tj. makaron 5% natomiast sosy 8% w oparciu o prawidłowe symbole PKWiU.

Mając na względzie powyższe stanowisko Wnioskodawcy o zastosowaniu stawki podatku VAT w wysokości 8% do zestawu, należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowo należy zauważyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga o poprawności zaklasyfikowania opisanych we wniosku towarów (makaronu i sosu) według PKWiU, symbole PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę zostały przyjęte, jako element opisu stanu faktycznego, bowiem tut. organ nie jest uprawniony do rozstrzygania w tym zakresie.

Należy bowiem w tym miejscu zauważyć, iż zgodnie z Komunikatem prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Wnioskodawcę obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wyrobu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl