IBPP2/443-1197/14/WN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 listopada 2014 r. (data wpływu 28 listopada 2014 r.), uzupełnionym pismem z 5 marca 2015 r. (data wpływu 11 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT właściwej dla usług kominiarskich - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 listopada 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT właściwej dla usług kominiarskich.

Wniosek ten został uzupełniony pismem z 5 marca 2015 r. (data wpływu 11 marca 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 18 lutego 2015 r. znak: IBPP2/443-1197/14/WN.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest "płatnikiem" podatku VAT i prowadzi działalność w zakresie usług kominiarskich. Wykonuje usługi obejmujące:

1. Przeprowadzanie okresowej rocznej kontroli technicznej przewodów kominowych (dymowych, spalinowych) w budynkach mieszkalnych, m.in.:

* sprawdzanie stanu technicznego przewodów kominowych,

* sprawdzanie prawidłowości podłączeń urządzeń grzewczych do przewodów kominowych,

* badanie drożności przewodów kominowych,

* badanie prawidłowości podłączeń palenisk do przewodu kominowego,

* sprawdzanie stanu technicznego drzwiczek rewizyjnych i łączników (rur łączących piece z przewodami kominowymi),

* wystawienie protokołu z ustaleniami i ewentualnie zaleceniami

2. Czyszczenie przewodów dymowych i spalinowych, tj.:

* usuwanie zanieczyszczeń z przewodów dymowych, spalinowych,

* udrażnianie przewodów dymowych i wentylacyjnych obejmujące usunięcie ewentualnych zagruzowań, gniazd ptaków oraz innych nieczystości stałych utrudniających czyszczenie przewodów lub ograniczających ich sprawność,

* wykonywanie drobnych napraw, np. bielenie, tynkowanie, wymiana drzwiczek rewizyjnych.

Usługi te często wykonywane są oddzielnie czyli Wnioskodawca ma zlecenia na same okresowe kontrole lub na samo czyszczenie przewodów dymnych i spalinowych. Zdarza się również, że ma zlecenia polegające na czyszczeniu i okresowej kontroli stanu technicznego sprawności i przydatności eksploatacyjnych przewodów kominowych spalinowych i wentylacyjnych jako jedna usługa.

Dodatkowo w piśmie uzupełniającym Wnioskodawca doprecyzował opis stanu faktycznego w następującym zakresie:

1. Przedmiotem świadczenia w ramach umowy zlecenia pisemnej jest czyszczenie i okresowa kontrola stanu technicznego przewodów kominowych. Zawarta jest jedna umowa i ustalona jest jedna cena za wyżej wymienioną usługę - czyli czyszczenie i okresowa kontrola stanu technicznego (w załączniku umowa na łączne wykonanie wyżej wymienionych usług). Usługa wykonywana jest w obiektach budownictwa mieszkaniowego PKOB 112.

2. Dominującą w przypadku świadczenia łącznie usługi czyszczenia i okresowej kontroli stanu technicznego przewodów kominowych jest czyszczenie, bez wykonania tej usługi nie jest się w stanie w budynkach zamieszkałych w których te kominy były przepalane stwierdzić czy stan techniczny ich jest dobry i bezpieczny do używania. Nie dokonując czyszczenia nie wiemy jaka jest drożność kominów i czy w środku w nich nie zalegają resztki z nieprzepalonych materiałów używanych do ogrzewania.

3. Usługi, które świadczy Wnioskodawca dokumentowane są na podstawie wystawionej faktury. Wystawiona faktura obejmuje wyłącznie cenę usługi, do wykonania nie zużywa materiałów.

4. Czyszczenie i okresowa kontrola stanu technicznego przewodów kominowych należy do prac konserwacyjnych polegających na utrzymaniu sprawności technicznej przewodów kominowych, spalinowych i wentylacyjnych - PKWiU 81.22.13 - Usługi czyszczenia pieców i kominów.

5. W tym przypadku Wnioskodawca nie zużywa materiałów do wykonania usługi więc wartość materiału nie przekroczyła 50% wartości usługi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy świadczone usługi w obiektach budownictwa mieszkaniowego o symbolach PKOB 111 i 112 w zakresie czyszczenia i konserwacji przewodów kominowych dymnych, spalinowych i wentylacyjnych łącznie z kontrolą stanu technicznego ww. przewodów należy traktować jako jedną usługę i jaką stosować stawkę podatku VAT, czy też czynności te traktować oddzielnie.

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawione w piśmie uzupełniającym wniosek). Usługę, którą świadczy w obiektach budownictwa mieszkaniowego w tym przypadku PKOB 112 polegającą na czyszczeniu i konserwacji przewodów kominowych, spalinowych i wentylacyjnych łącznie z kontrolą ww. przewodów Wnioskodawca powinien potraktować jako jedną czynność i dla niej zastosować stawkę 8%.

Gdyby zlecono Wnioskodawcy te czynności w ramach dwóch różnych usług (umów), czyli czyszczenie i konserwacja przewodów kominowych, spalinowych i wentylacyjnych jako jedną a kontrola przewodów kominowych jako druga to wtedy dla pierwszej Wnioskodawca zastosowałby stawkę 8%, a dla drugiej 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne (art. 5a ustawy o VAT).

Stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, prawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W świetle art. 41 ust. 12 ustawy stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W oparciu o art. 41 ust. 12b ustawy przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Artykuł 41 ust. 12b ustawy stanowi, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy o VAT).

Stosownie do art. 2 pkt 12 ustawy przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), która to klasyfikacja stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje - mieszkalne czy użytkowe.

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1719) stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług obniża się do wysokości 8% dla:

- w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

W myśl § 3 ust. 2 rozporządzenia przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont.

Stosownie do § 3 ust. 3 rozporządzenia, przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się, jeżeli wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych przekracza 50% tej podstawy.

Zgodnie zatem z § 3 ust. 1 pkt 2 cyt. wyżej rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, iż warunkiem zastosowania preferencyjnej 8% stawki podatku, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT i § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze, zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć robót konserwacyjnych obiektów budowlanych. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z powyższych przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej 8% stawki podatku.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wykonuje usługi polegają na:

1. Przeprowadzaniu okresowej rocznej kontroli technicznej przewodów kominowych (dymowych, spalinowych) w budynkach mieszkalnych, m.in.:

* sprawdzanie stanu technicznego przewodów kominowych,

* sprawdzanie prawidłowości podłączeń urządzeń grzewczych do przewodów kominowych,

* badanie drożności przewodów kominowych,

* badanie prawidłowości podłączeń palenisk do przewodu kominowego,

* sprawdzanie stanu technicznego drzwiczek rewizyjnych i łączników (rur łączących piece z przewodami kominowymi),

* wystawienie protokołu z ustaleniami i ewentualnie zaleceniami

2. Czyszczeniu przewodów dymowych i spalinowych, tj.:

* usuwanie zanieczyszczeń z przewodów dymowych, spalinowych,

* udrażnianie przewodów dymowych i wentylacyjnych obejmujące usuniecie ewentualnych zagruzowań, gniazd ptaków oraz innych nieczystości stałych utrudniających czyszczenie przewodów lub ograniczających ich sprawność,

* wykonywanie drobnych napraw, np. bielenie, tynkowanie, wymiana drzwiczek rewizyjnych.

Usługi te często wykonywane są oddzielnie czyli Wnioskodawca ma zlecenia na same okresowe kontrole lub na samo czyszczenie przewodów dymnych i spalinowych. Zdarza się również, że ma zlecenia polegające na czyszczeniu i okresowej kontroli stanu technicznego sprawności i przydatności eksploatacyjnych przewodów kominowych spalinowych i wentylacyjnych jako jedna usługa.

Przedmiotem świadczenia w ramach umowy zlecenia pisemnej jest czyszczenie i okresowa kontrola stanu technicznego przewodów kominowych. Zawarta jest jedna umowa i ustalona jest jedna cena za wyżej wymienioną usługę - czyli czyszczenie i okresowa kontrola stanu technicznego (w załączniku umowa na łączne wykonanie wyżej wymienionych usług). Usługa wykonywana jest w obiektach budownictwa mieszkaniowego PKOB 112.

Dominującą w przypadku świadczenia łącznie usługi czyszczenia i okresowej kontroli stanu technicznego przewodów kominowych jest czyszczenie, bez wykonania tej usługi nie jest się w stanie w budynkach zamieszkałych, w których te kominy były przepalane stwierdzić czy stan techniczny ich jest dobry i bezpieczny do używania. Nie dokonując czyszczenia nie wiemy jaka jest drożność kominów i czy w środku w nich nie zalegają resztki z nieprzepalonych materiałów używanych do ogrzewania.

Usługi, które świadczy Wnioskodawca dokumentowane są na podstawie wystawionej faktury. Wystawiona faktura obejmuje wyłącznie cenę usługi, do wykonania Wnioskodawca nie zużywa materiałów.

Czyszczenie i okresowa kontrola stanu technicznego przewodów kominowych należy do prac konserwacyjnych polegających na utrzymaniu sprawności technicznej przewodów kominowych, spalinowych i wentylacyjnych - PKWiU 81.22.13 - Usługi czyszczenia pieców i kominów.

Należy przypomnieć, że do celów podatku VAT każde świadczenie powinno być zwykle uznawane za odrębne i niezależne, jak wynika z art. 1 ust. 2 akapit drugi dyrektywy VAT (zob. wyrok z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse, dotychczas nieopublikowany w Zbiorze, pkt 14 i przytoczone tam orzecznictwo).

Z orzecznictwa Trybunału wynika niemniej, że w pewnych okolicznościach formalnie odrębne świadczenia, które mogą być wykonywane oddzielnie, a zatem które mogą oddzielnie prowadzić do opodatkowania lub zwolnienia, należy uważać za jedną transakcję, jeżeli nie są one od siebie niezależne (wyroki: z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service, Zb. Orz.s. I-897, pkt 51; z dnia 2 grudnia 2010 r. w sprawie C-276/09 Everything Everywhere, Zb. Orz.s. I-12359, pkt 23. Jedna transakcja występuje w wypadku, gdy dwa lub więcej elementów albo dwie lub więcej czynności, dokonane przez podatnika, są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno niepodzielne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (wyroki: z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen i OV Bank, Zb. Orz.s. I-9433, pkt 22; a także z dnia 29 marca 2007 r. w sprawie C-111/05 Aktiebolaget NN, Zb. Orz.s. I-2697, pkt 23. Jest tak również w sytuacji, gdy można stwierdzić, że co najmniej jeden element stanowi świadczenie główne, natomiast inny element lub elementy stanowią jedno lub więcej świadczeń pomocniczych dzielących los podatkowy świadczenia głównego (wyrok z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 CPP, Rec.s. I-973, pkt 30; ww. wyrok w sprawie Part Service, pkt 52.

Trybunał orzekł zatem, że nie tylko każdą transakcję należy co do zasady uznawać za odrębną i niezależną, lecz również że transakcja złożona z jednego świadczenia w aspekcie gospodarczym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie pogarszać funkcjonalności systemu podatku VAT (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie CPP, pkt 29; a także wyrok z dnia 22 października 2009 r. w sprawie C-242/08 Swiss Re Germany Holding, Zb. Orz.s. I-10099, pkt 51 - wyrok z dnia 17 stycznia 2013 r. w sprawie C-224/11 BGŻ Leasing Sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie.

W celu ustalenia, czy świadczenia stanowią kilka niezależnych świadczeń czy jedno świadczenie, należy poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej transakcji.

Aby móc wskazać, że dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi złożonej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia, usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Stanowisko takie przedstawił również TSUE w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r., sygn. C-349/96 stwierdzając, że "Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej".

Z powyższego wynika zatem, że celem usługi pomocniczej tworzącej razem z usługą dominującą usługę złożoną jest lepsze wykorzystanie przez nabywcę usługi zasadniczej - dominującej.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy wskazać, że w sytuacji świadczenia usług polegających na czyszczeniu i konserwacji przewodów kominowych dymowych, spalinowych i wentylacyjnych łącznie z kontrolą stanu technicznego ww. przewodów, mimo, iż świadczone są one na podstawie jednej umowy zawartej z klientem, nie mogą być, w ocenie tut. Organu, uznane za jedno świadczenie złożone, w którym świadczeniem głównym jest czyszczenie ww. przewodów kominowych. Jeżeli, co wskazał Wnioskodawca, świadczeniem dominującym jest czyszczenie i konserwacja przewodów kominowych dymowych, spalinowych i wentylacyjnych, to nie sposób uznać, że kontrola stanu technicznego ww. przewodów jest świadczeniem pomocniczym dla wykonania usługi ich czyszczenia i konserwacji. Jeżeli już należałoby doszukiwać się jakiejś zależności pomiędzy tymi świadczeniami, to wręcz odwrotnie należałoby, w sposób logiczny przyjąć, że to dla przeprowadzenia kontroli stanu technicznego przewodów kominowych, wskazane, a czasem wręcz niezbędne jest wcześniejsze dokonanie ich czyszczenia.

W ocenie tut. Organu żadnej z ww. czynności nie można przypisać przymiotu świadczenia dominującego, dlatego też, pomimo, że świadczone na podstawie jednej umowy zawartej z klientem, to winny być opodatkowane jako osobne usługi według stawek podatku właściwych dla tych usług, podobnie jak w sytuacji gdy usługi te świadczone byłyby na podstawie odrębnych umów.

Tak więc usługi kominiarskie polegające na czyszczeniu i konserwacji przewodów kominowych korzystają z 8% stawki podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy w związku z § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych.

Natomiast usługi kominiarskie, polegające wyłącznie na sprawdzaniu stanu technicznego sprawności urządzeń kominowych, nie będące robotami konserwacyjnymi, podlegają opodatkowaniu stawką podstawową, tj. 23% VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto podkreślić należy, iż zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. organ pragnie również zauważyć, że granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy - Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tut. organ dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego tj. nie przeprowadza dowodów oraz nie analizuje załączonych do wniosku dokumentów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.