IBPP2/443-1191/14/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 listopada 2014 r. (data wpływu 27 listopada 2014 r.), uzupełnionym pismem z 18 lutego 2015 r. (data wpływu 26 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług przy użyciu kart paliwowych - jest prawidłowe.

W dniu 27 listopada 2014 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług przy użyciu kart paliwowych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 18 lutego 2015 r. (data wpływu 26 lutego 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 11 lutego 2015 r. znak: IBPP2/443-1191/14/IK.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny/ zdarzenie przyszłe:

G.Sp. z o.o. (dalej: Spółka) specjalizuje się w projektowaniu, produkcji i dystrybucji systemów odprowadzania wody deszczowej. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka wykorzystuje samochody osobowe oraz samochód ciężarowy. Samochody te są własnością Spółki.

Spółka zawarła umowę B. (dalej: Umowa) pomiędzy B. Sp. z o.o. z/s w K. (dalej: B) oraz I. C. C. L., spółką utworzoną i istniejącą zgodnie z prawem angielskim i walijskim z/s w C. (dalej: I.), na mocy której może przy pomocy wyemitowanych i wydanych przez wskazane powyżej podmioty Karty systemu " R." nabywać towary i usługi oferowane przez poszczególnych Operatorów. Operatorem jest podmiot prowadzący jedną lub więcej stacji paliw objętych systemem R. oraz inny sprzedawca towarów i usług, wskazany przez B/ I. rozliczający transakcje w systemie R.

Karty systemu " R." (dalej: Karty B.) są przypisane do poszczególnego samochodu i na ich podstawie Spółka nabywa przede wszystkim paliwa, płyny eksploatacyjne, części eksploatacyjne (np. żarówki), reguluje płatności za autostrady oraz myjnie samochodowe. Do każdej karty B przypisane są określone rodzaje towarów i usług możliwe do nabycia przy ich pomocy. W przypadku karty przypisanej do pojazdu korzystającym z tej karty może być każdy użytkownik posługujący się pojazdem o numerze rejestracyjnym wskazanym na karcie. Sprzedaż towarów i usług następuje w oparciu o ceny obowiązujące u Operatora w momencie sprzedaży lub świadczenia usług.

Karta krajowa B akceptowana jest na stacjach oznaczonych symbolem R., są to zakupy dokonywane na stacji B i S w Polsce, natomiast karta międzynarodowa B Europa akceptowana jest na stacjach oznaczonych symbolem R. - B, A, O, C, F, I, S, A, T, D na terenie Polski i całej Europy.

Sprzedającym towary i świadczącym usługi na rzecz Spółki, w przypadku towarów wydawanych/wykonanych usług w Polsce przez Operatora nie firmowanego przez B bądź też wydawanych przez Operatora za granicą jest I., natomiast w przypadku towarów wydawanych/ wykonanych usług w Polsce przez Operatora firmowanego przez B jest B.

Nabycie przez Spółkę towarów od B. lub I. poprzedzone jest zawarciem umowy sprzedaży towarów pomiędzy B lub I. a Operatorem. Natomiast w przypadku świadczenia usług stronami umowy o świadczenie usług są odpowiednio Spółka i I. lub Spółka i B (w zależności od statusu Operatora), a Operator jest tylko upoważnionym przez I. lub B wykonawcą. Faktury za sprzedane Spółce towary i usługi są wystawiane przez B/ I. dwa razy w miesiącu z dołu, a płatność określonych w nich kwot jest dokonywana przelewem z rachunku bankowego Spółki na rachunek bankowy wskazany przez B.

Spółka ponosi odpowiedzialność za należyte wykonanie ciążących na niej zobowiązań umownych wyłącznie wobec B i I., chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie Umowy nastąpiło z przyczyn niezależnych od Spółki. Tak samo, za szkody poniesione przez Spółkę ponosi odpowiedzialność I. oraz B, które są bezpośrednim następstwem zawinionego niewykonania lub zawinionego nienależytego wykonania Umowy. B lub I. ponosi również odpowiedzialność za wady nabywanych przez Spółkę towarów, wszelkie roszczenia reklamacyjne zgłaszane są do B lub I.

Szczegółowe zasady wydawania i posługiwania się kartami systemu R. oraz dokonywania i rozliczania transakcji zawartych przy użyciu tych kart określa Regulamin, stanowiący Załącznik nr 1 do Umowy, a także Instrukcja użytkowania Kart B, stanowiąca Załącznik nr 2 do Umowy.

Spółka wskazuje, iż na moment składania niniejszego wniosku do Ministra Finansów, zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, z faktur otrzymanych od B/ I. dokumentujących zakup towarów lub usług przy użyciu Kart B związanych z samochodami osobowych - nie odlicza podatku VAT od nabytego do nich paliwa, natomiast od innych wydatków eksploatacyjnych odlicza 50% VAT (dotyczy m.in. płynów eksploatacyjnych, części eksploatacyjnych, etc). Również 50% VAT odlicza od opłat autostradowych oraz od wydatków poniesionych na myjnię samochodową. Spółka korzysta z uproszczonej formy odliczania podatku VAT od wydatków związanych z tymi samochodami (nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdów oraz nie składała we właściwym urzędzie skarbowym VAT-26).

Natomiast od nabytych towarów i usług za pomocą Karty B przypisanej do samochodu ciężarowego odlicza 100% VAT (dotyczy paliwa, płynów eksploatacyjnych, części eksploatacyjnych, np. żarówek, opłat za autostradę, czy wydatków na myjnię). Samochód ten spełnia wymagania określone w art. 86a ust. 9 pkt 2 uVAT (adnotacja VAT-2), co potwierdza dodatkowe badanie techniczne oraz odpowiedni wpis w dowodzie rejestracyjnym.

Spółka ponadto wskazuje, iż zazwyczaj faktura za usługę myjni samochodowej jest wystawiana przez I. i jest ona rozliczana przez Spółkę jako import usług.

Końcowo Spółka wskazuje, iż jest czynnym podatnikiem podatku VAT a nabywane przez nią towary i usługi przy pomocy Kart B są związane z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

1. Spółka nie posiada wiedzy na temat, czy B Sp. z o.o. (dalej: B) oraz I.L (dalej: I.) z którymi zawarła umowę w sprawie nabywania towarów i usług przy użyciu kart paliwowych mają wpływ na istotne elementy kształtujące obrót danym towarem lub usługą, np. na kształtowanie ceny. Spółka wskazywała we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, iż nabywanie towarów i usług od B oraz I. następuje po cenach stosowanych przez Operatorów.

2. Spółka nie posiada wiedzy, czy B oraz I. ustalają zasady współpracy z Operatorami. B oraz I. ustalają odpowiednie zasady współpracy z poszczególnymi klientami, w tym ze Spółką, w ich gestii leży również określenie sposobu korzystania Kart B przez klientów, w szczególności poprzez określenie limitu kwotowego i ilościowego transakcji dokonywanych Kartami B, czy wyznaczenie asortymentu towarów i usług, które Spółka może zakupić przy użyciu danej karty. B oraz I. ponosi również odpowiedzialność za szkody poniesione przez Spółkę wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania umowy czy odpowiedzialność za wady nabytych przez Spółkę towarów oraz zobowiązana jest do przyjmowania reklamacji.

3. Spółka wskazuje, iż w przedmiotowej sprawie do sprzedaży towarów w pierwszej kolejności dochodzi pomiędzy Operatorem a B/ I., a następnie B/ I. odsprzedaje nabywane towary na rzecz Spółki, mimo że Spółka przy pomocy Kart B może pobrać towary te bezpośrednio u poszczególnych Operatorów. Natomiast w przypadku świadczenia usług, stroną umowy o świadczenie usług jest zawsze Spółka i I. lub Spółka i B (w zależności od statusu Operatora), a Operator jest upoważnionym jedynie przez I. lub B wykonawcą tych usług. Płatność za usługi następuje bezpośrednio na rzecz B/ I.

4. I. jest podatnikiem podatku od wartości dodanej, która posiada rejestrację dla celów VAT w różnych krajach Unii Europejskiej, w tym Wielkiej Brytanii, Słowacji czy Czechach. Spółka nie posiada wiedzy, czy I. posiada siedzibę działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju. I. jest zarejestrowana jako podatnik podatku VAT pod numerem między innymi; GB, SK, CZ.

5. Spółka za pomocą karty wyemitowanej przez I. nabywa usługi myjni samochodowej oraz przejazdy autostradą.

6. Odnośnie pytań w pkt 6 dotyczącego samochodów osobowych Spółka wskazuje, iż nie mają one związku z zadanym pytaniem w zakresie przysługującego Spółce prawa do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług nabytych przy wykorzystaniu kart paliwowych. Ponadto w stanie faktycznym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Spółka wskazywała, iż nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdów dla tych samochodów oraz nie składała do Urzędu Skarbowego VAT-26, tym samym odlicza jedynie 50% VAT od wydatków związanych z tymi samochodami, z wyłączeniem paliwa. Co więcej, Spółka uważa, że udzielenie odpowiedzi na zadane w pkt 6 pytania mogłyby mieć ewentualnie znaczenie, jedynie w sytuacji gdyby Spółka korzystała z pełnego prawa do odliczania podatku VAT od towarów i usług związanych z tymi samochodami, nabytych przy użyciu kart paliwowych, co nie ma miejsca w przedmiotowej sprawie. Podkreślenia wymaga, iż ograniczone prawo do odliczenia podatku VAT (50%) przysługuje, gdy Spółka korzysta z uproszonej formy odliczania VAT, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów oraz składania VAT-26, niezależnie od faktu, czy samochody te są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki czy również w celach mieszanych, tj. zarówno do działalności gospodarczej Spółki i do użytku prywatnego, bowiem i tak w tym przypadku również przysługiwałoby ograniczone 50% odliczenie podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółce przysługuje prawo do odliczania podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez B/ I., dokumentujących nabycie towarów i usług przy wykorzystaniu Kart B, z uwzględnieniem ograniczeń przewidzianych w tym zakresie w przepisach ustawy VAT w zakresie odliczania VAT naliczonego od zakupu paliwa oraz towarów i usług związanych z eksploatacją samochodów osobowych.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Spółki przysługuje jej prawo do odliczania podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez B/ I., dokumentujących nabycie towarów i usług przy wykorzystaniu Kart B, z uwzględnieniem ograniczeń przewidzianych w tym zakresie w przepisach ustawy VAT w zakresie odliczania VAT naliczonego od zakupu paliwa oraz towarów i usług związanych z eksploatacją samochodów osobowych.

UZASADNIENIE stanowiska:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1u VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W świetle art. 7 ust. 1u VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Jednocześnie zgodnie z art. 7 ust. 8u VAT w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Natomiast w świetle art. 8 ust. 1u VAT przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Jednocześnie zgodnie z art. 8 ust. 2a u VAT w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Mając na uwadze powyższe regulacje, wskazać należy, iż ustawodawca przyjął pewnego rodzaju fikcję prawną skutkującą uznaniem, iż każdy z podatników uczestniczących w tzw. transakcjach łańcuchowych dokonał czynności opodatkowanej podatkiem VAT, a w rezultacie jest zobowiązany do naliczenia podatku należnego i wystawienia faktury VAT w odniesieniu do zrealizowanej przez siebie dostawy towarów/świadczenia usług.

Spółka wskazuje, iż w przedmiotowej sprawie do sprzedaży towarów w pierwszej kolejności dochodzi pomiędzy Operatorem a B/ I., a następnie B/ I. odsprzedaje nabywane towary na rzecz Spółki, mimo że Spółka przy pomocy Kart B może pobrać towary te bezpośrednio u poszczególnych Operatorów. Natomiast w przypadku świadczenia usług, stroną umowy o świadczenie usług jest zawsze Spółka i I. lub Spółka i B (w zależności od statusu Operatora), a Operator jest upoważnionym jedynie przez I. lub B wykonawcą tych usług.

Tym samym, mimo iż fizyczne wydanie towarów lub świadczenie usług ma miejsce pomiędzy Operatorami (pierwsze podmioty w łańcuchu) a Spółką (ostatni podmiot w łańcuchu), to i tak z punktu widzenia zasad opodatkowania podatkiem VAT B/ I. traktowany jest jako podmiot uczestniczący w łańcuchu dostaw, będący zarówno nabywcą, jak i dostawcą towarów i usług. Nie ma wątpliwości, iż B/ I. na gruncie przedstawionego stanu faktycznego najpierw dokonuje nabycia towarów (uzyskuje prawo do rozporządzania towarami jak właściciel) i usług, a następnie zbywa przedmiotowe towary i usługi na rzecz Spółki. Ponadto to B/ I. ustala odpowiednie zasady współpracy z poszczególnymi klientami, w ich gestii leży również określenie sposobu korzystania Kart B przez klientów, w szczególności poprzez określenie limitu kwotowego i ilościowego transakcji dokonywanych Kartami B, czy wyznaczenie asortymentu towarów i usług, które klient będzie mógł zakupić przy użyciu danej karty. B/ I. ponosi również odpowiedzialność za szkody poniesione przez klientów wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania umowy czy odpowiedzialność za wady nabytych przez klientów towarów oraz zobowiązana jest do przyjmowania reklamacji.

Mając na uwadze, iż transakcje realizowane pomiędzy Spółką a B/ I. przy wykorzystaniu kart B, dokumentowane fakturami VAT wystawianymi na rzecz Spółki przez B/ I. należy uznać za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT (odpłatną dostawę towarów/odpłatne świadczenie usług realizowane przez B/ I. na rzecz Spółki) a nabywane przez Spółkę towary i usługi związane są z czynnościami opodatkowanymi, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawianych przez B/ I., dokumentujących nabywanie towarów i usług przy wykorzystaniu Kart B, z uwzględnieniem ograniczeń przewidzianych w tym zakresie w przepisach ustawy VAT. Również podatek należny od importu usług myjni, z faktur od I. podlega odliczeniu od Spółkę (w pełnym zakresie odliczenie dotyczy samochodu ciężarowego, 50% odliczenie VAT dotyczy samochodów osobowych).

Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 1u VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Tym samym, warunkiem odliczenia podatku VAT z faktur otrzymywanych od B/ I. jest ich wykorzystywanie do wykonywania czynności opodatkowanych. Kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) u VAT), czy kwota podatku należnego z tytułu świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca (art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a) u VAT) - dotyczy importu usług.

Natomiast zgodnie z art. 86a ust. 1u VAT, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

W świetle art. 86a ust. 2u VAT do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Ograniczenie, o którym mowa w art. 86a ust. 1u VAT nie ma zastosowania:

Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

Powyższe wyłączenie nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

Z uwagi na powołane przepisy, prawidłowo Spółka odlicza 50% VAT z faktur otrzymanych od B/ I. dokumentujących poniesione przy wykorzystaniu Kart B wydatki eksploatacyjne (płyny eksploatacyjne, części eksploatacyjne, etc.) związane z samochodami osobowymi, z wyłączeniem paliwa do dnia 30 czerwca 2015 r., przy założeniu gdy nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu oraz nie został złożony do właściwego urzędu skarbowego VAT-26 (informacja o wykorzystywaniu samochodów wyłącznie do działalności gospodarczej). Również przysługuje prawo do 50% odliczenia VAT od opłat autostrad owych, czy myjni samochodowych.

Natomiast od towarów i usług zakupionych przy wykorzystaniu Karty B przypisanej do samochodu ciężarowego, który spełnia wymagania określone w art. 86a ust. 9 pkt 2u VAT Spółce przysługuje pełne odliczenie podatku VAT z faktur otrzymanych od B/ I. (dotyczy zarówno paliwa, płynów eksploatacyjnych, części eksploatacyjnych, opłat za autostrady, myjni samochodowych, jak i innych wydatków eksploatacyjnych związanych z tym samochodem).

Potwierdzeniem powyższego stanowiska są poniższe interpretacje indywidualne:

1. Interpretacja indywidualna Dyrektora izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 września 2014 r., Nr IPPP1/443-709/14-2/AS,

2. Interpretacja indywidualna Dyrektora izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 lipca 2014 r., Nr IPPP2/443-401/14-3/KBr,

3. Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 maja 2013 r., Nr ILPP4/443-122/13-2/EWW,

4. Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 września 2013 r., Nr IBP2/443-467/13/AB.

Wobec powyższego Spółka wnosi o potwierdzenie przedstawionego stanowiska

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania, których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Na mocy art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Jeżeli Wnioskodawca nabywa dla celów swojej działalności usługi od spółki, które nie posiada siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, to jako polski podatnik jest zobowiązany do rozliczenia takich usług według krajowych przepisów.

Stosownie do art. 7 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Zarówno przepisy ustawy, jak i przepisy wykonawcze do ustawy, nie regulują zagadnienia odsprzedaży towaru. Uznaje się, że odsprzedaż towaru jest dostawą towaru realizowaną bezpośrednio przez podatnika (art. 7 ust. 1 ustawy) lub realizowaną na zasadach określonych w art. 7 ust. 8 ustawy. W rezultacie, w obu ww. przypadkach dostawy ostateczne obciążenie podatkiem VAT spoczywa nie na pierwotnym nabywcy towaru, lecz na ich rzeczywistym użytkowniku.

Z cyt. wyżej przepisów art. 7 ustawy wynika, że w sytuacji, w której podatnik, działając we własnym imieniu bierze udział w dostawie towaru w taki sposób, że zakupiony towar wydaje nabywcy lub też towar ten wydaje pierwszy z podmiotów na rzecz ostatniego w kolejności nabywcy, przyjmuje się, że podatnik ten nabył towar, a następnie dokonał dostawy tego towaru. Dotyczy to sytuacji, w której podatnik kupuje towar, a kolejno w stanie "nieprzetworzonym" odsprzedaje go swojemu kontrahentowi.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z kolei art. 8 ust. 2a ustawy stanowi, że w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Powołany przepis dotyczy sytuacji, w której podatnik kupuje usługę, a następnie w "stanie nieprzetworzonym" odsprzedaje ją swojemu kontrahentowi. W myśl ww. przepisu jest on traktowany tak, jakby świadczył tą usługę.

W odniesieniu do możliwości zakwalifikowania transakcji z udziałem kart paliwowych jako transakcji (dostaw) łańcuchowych, o których mowa w ww. art. 7 ust. 8 ustawy należy podkreślić, że warunkiem niezbędnym zaistnienia omawianego unormowania jest to, że towar zostaje wydany przez pierwszy podmiot ostatniemu w kolejności podmiotowi, przy czym podmioty pośredniczące w ogóle nie wchodzą w fizyczne posiadanie przedmiotu dostawy.

Wskazany wyżej artykuł opiera się na konstrukcji fikcji prawnej, zgodnie z którą - dla potrzeb podatku VAT - przyjmuje się, że dostawy towarów dokonuje każdy podmiot uczestniczący w transakcji łańcuchowej, mimo że wydanie towaru ma miejsce tylko raz. Tym samym, istotne jest uznanie, że na każdy z podmiotów uczestniczących w takiej transakcji następuje przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, czyli - w istocie - przeniesienie (uznanie, że dokonało się takie przeniesienie) praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości korzystania z niej oraz ustalania warunków takiego korzystania. W przypadku, gdy pośrednik ma prawo do kształtowania ceny towaru, warunków jego nabycia, ale także przykładowo obciążony zostaje ponoszeniem obowiązków reklamacyjnych w stosunku do np. wadliwego towaru, to uznać należy, że podmiot taki posiada prawo do faktycznego rozporządzania rzeczą jak właściciel.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca, jest czynnym podatnikiem podatku VAT a nabywane przez nią towary i usługi przy pomocy Kart B są związane z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawca jako polski podatnik VAT, zawarł umowę z B Sp. z o.o. (B) oraz z I. w sprawie nabywania paliwa, płynów eksploatacyjnych, części eksploatacyjnych oraz płatności za autostrady oraz myjnie samochodowe przy użyciu kart R. Za pomocą tych kart Wnioskodawca nabywa towary i usługi oferowane przez poszczególnych operatorów Operatorem jest podmiot prowadzący jedna lub więcej stacji paliw objętych systemem R. oraz inny sprzedawca towarów i usług, wskazany przez B/ I.

Karta krajowa B akceptowana jest na stacjach oznaczonych symbolem R., są to zakupy dokonywane na stacji B i S w Polsce, natomiast karta międzynarodowa B Europa akceptowana jest na stacjach oznaczonych symbolem R. - B, A, O, C., F, I, S, A, T, D na terenie Polski i całej Europy.

Nabycie przez Wnioskodawcę towarów od B lub I. poprzedzone jest zawarciem umowy sprzedaży towarów pomiędzy B lub I. a Operatorem. Natomiast w przypadku świadczenia usług stronami umowy o świadczenie usług są odpowiednio Wnioskodawca i I. lub Wnioskodawca i B (w zależności od statusu Operatora), a Operator jest tylko upoważnionym przez I. lub B wykonawcą. Faktury za sprzedane Spółce towary i usługi są wystawiane przez B/ I. dwa razy w miesiącu z dołu, a płatność określonych w nich kwot jest dokonywana przelewem z rachunku bankowego Spółki na rachunek bankowy wskazany przez B.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za należyte wykonanie ciążących na niej zobowiązań umownych wyłącznie wobec B i I., chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy nastąpiło z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy. Tak samo, za szkody poniesione przez Wnioskodawcę ponosi odpowiedzialność I. oraz B, które są bezpośrednim następstwem zawinionego niewykonania lub zawinionego nienależytego wykonania Umowy. B lub I. ponosi również odpowiedzialność za wady nabywanych przez Spółkę towarów, wszelkie roszczenia reklamacyjne zgłaszane są do B lub I.

Wnioskodawca nie posiada wiedzy, czy B oraz dalej: I., z którymi zawarła umowę w sprawie nabywania towarów i usług przy użyciu kart paliwowych mają wpływ na istotne elementy kształtujące obrót danym towarem lub usługą, np. na kształtowanie ceny.

B oraz I. ustalają odpowiednie zasady współpracy z poszczególnymi klientami, w tym z Wnioskodawcą, w ich gestii leży również określenie sposobu korzystania Kart B przez klientów, w szczególności poprzez określenie limitu kwotowego i ilościowego transakcji dokonywanych Kartami B, czy wyznaczenie asortymentu towarów i usług, które Wnioskodawca może zakupić przy użyciu danej karty. B oraz I. ponosi również odpowiedzialność za szkody poniesione przez Wnioskodawcę wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania umowy czy odpowiedzialność za wady nabytych przez Wnioskodawcę towarów oraz zobowiązana jest do przyjmowania reklamacji.

W przedmiotowej sprawie do sprzedaży towarów w pierwszej kolejności dochodzi pomiędzy Operatorem a B/ I., a następnie B/ I. odsprzedaje nabywane towary na rzecz Spółki, mimo że Spółka przy pomocy Kart B P może pobrać towary te bezpośrednio u poszczególnych Operatorów. Natomiast w przypadku świadczenia usług, stroną umowy o świadczenie usług jest zawsze Wnioskodawca i I. lub Wnioskodawca i B (w zależności od statusu Operatora), a Operator jest upoważnionym jedynie przez I. lub B wykonawcą tych usług. Płatność za usługi następuje bezpośrednio na rzecz B/ I.

Wnioskodawca korzysta z uproszczonej formy odliczania podatku VAT od wydatków związanych z tymi samochodami (nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdów oraz nie składała we właściwym urzędzie skarbowym VAT-26). Natomiast od nabytych towarów i usług za pomocą Karty B P przypisanej do samochodu ciężarowego odlicza 100% VAT (dotyczy paliwa, płynów eksploatacyjnych, części eksploatacyjnych, np. żarówek, opłat za autostradę, czy wydatków na myjnię). Samochód ten spełnia wymagania określone w art. 86a ust. 9 pkt 2u VAT (adnotacja VAT-2), co potwierdza dodatkowe badanie techniczne oraz odpowiedni wpis w dowodzie rejestracyjnym. Spółka ponadto wskazuje, iż zazwyczaj faktura za usługę myjni samochodowej jest wystawiana przez I. i jest ona rozliczana przez Spółkę jako import usług.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania, czy przysługuje mu prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawianych przez B lub I., przy wykorzystaniu kart B.

W celu rozstrzygnięcia o prawie do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z eksploatacją samochodów osobowych dokonywanych przy użyciu kart B należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć kwestię zakwalifikowania transakcji z udziałem kart paliwowych jako transakcji (dostaw) łańcuchowych.

Odnosząc się do możliwości zakwalifikowania transakcji z udziałem kart paliwowych jako transakcji (dostaw) łańcuchowych, o których mowa w ww. art. 7 ust. 8 ustawy o VAT należy podkreślić, iż warunkiem niezbędnym zaistnienia omawianego unormowania jest to, iż towar zostaje wydany przez pierwszy podmiot ostatniemu w kolejności podmiotowi, przy czym podmiot pośredniczący w ogóle nie wchodzi w fizyczne posiadanie przedmiotu dostawy. Wskazany artykuł bazuje zatem na konstrukcji opartej na fikcji prawnej, zgodnie z którą - dla potrzeb podatku od towarów i usług - przyjmuje się, iż dostawy towarów dokonuje każdy podmiot uczestniczący w transakcji łańcuchowej, mimo że wydanie towaru ma miejsce tylko raz. W kontekście powyższego istotne jest uznanie, że na każdy z podmiotów uczestniczących w takiej transakcji następuje przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, czyli w istocie - przeniesienie (uznanie, iż dokonało się takie przeniesienie) praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości korzystania z niej oraz ustalania warunków takiego korzystania. W przypadku zatem, gdy kolejny w łańcuchu podmiot ma prawo do kształtowania ceny towaru, warunków jego nabycia, ale także przykładowo obciążony zostaje ponoszeniem obowiązków reklamacyjnych w stosunku do np. wadliwego towaru, to uznać należy, że podmiot taki posiada prawo do faktycznego rozporządzania rzeczą jak właściciel. W tym kontekście duże znaczenie mają postanowienia umowne pomiędzy B/ I. a Wnioskodawcą. Jeżeli zatem z treści umowy wynika, że drugi w łańcuchu podmiot będzie miał wpływ na wspomniane wyżej istotne elementy kształtujące obrót danym towarem, to wówczas należy uznać, iż rozporządza on daną rzeczą jak właściciel, czyli - biorąc pod uwagę analizowaną kwestię - jest czynną stroną transakcji, w ramach której kolejna w szeregu dostawa, tj. dostawa na rzecz nabywcy, będzie dokonana (uznana za dokonaną) przez niego. Podkreślenia, w tym aspekcie wymaga również fakt, iż ust. 8 art. 7 ustawy posługuje się wprost stwierdzeniem, iż "uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach", czyli uznaje się, że prawo do rozporządzania towarami jak właściciel miał każdy z podmiotów występujących w ww. łańcuchu, tj. uznaje się że podmiot taki miał możliwość władania rzeczą w sensie ekonomicznym, np. czerpania z niej pożytków. Dostawa łańcuchowa nie musi zatem oznaczać (i nie oznacza) faktycznego wydania towaru na każdym etapie łańcucha, ani nie musi oznaczać, iż podmiot uznany za rozporządzający powinien rzeczywiście rozporządzać rzeczą w tym znaczeniu, iż przykładowo winien być świadomy wszystkich czynności związanych z dysponowaniem towarem, tj. np. kiedy i kto faktycznie obraca (obracał) rzeczą. Termin "uznaje się" oznacza bowiem, że bez względu na faktyczne działania, przyznawane jest im - niejako a priori - takie, a nie inne znaczenie.

Natomiast jeżeli w ramach umowy zawarta byłaby klauzula, że B/ I., przykładowo, nie posiada żadnych uprawnień decyzyjnych co do istotnych elementów związanych z dostawą towarów, np. nie kształtuje ceny towaru oraz nie ponosi odpowiedzialności za wady produktu, należałoby w takim stanie faktycznym przyjąć, iż nie jest podmiotem, którego można by określić jako dostawcę (np. paliwo przekazywane jest bezpośrednio pomiędzy stacją paliw i Wnioskodawcą), zaś transakcja pomiędzy B/ I. i Wnioskodawcą nie nosi znamion dostawy.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy czynności wykonywane pomiędzy B/ I. a Wnioskodawcą należy uznać za czynności podlegające opodatkowaniu tj. odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług. Powyższe wynika z faktu, że B/ I. ustalają odpowiednie zasady współpracy z Wnioskodawcą. Co prawda Wnioskodawcą przy użyciu Kart dokonuje zakupu towarów i usług po cenach stosowanych przez Operatorów, to w gestii B/ I. leży określenie sposobu korzystania z Kart przez klienta, w szczególności poprzez określenie limitu kwotowego i ilościowego transakcji dokonywanych Kartami, wyznaczenie asortymentu towarów i usług, które Wnioskodawca może zakupić przy użyciu kart. B/ I. ponosi również odpowiedzialność za szkody poniesione przez Wnioskodawcę wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania umowy czy odpowiedzialność za wady nabytych przez Wnioskodawcę towarów oraz zobowiązane jest do przyjmowania reklamacji.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego regulują przepisy art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług oraz kwota podatku należnego z tytułu świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca (art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy).

Jak wynika z ww. przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy, nabyte przy użyciu kart paliwowych towary i usługi związane są wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Zatem Wnioskodawcy przysługuje co do zasady prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ww. wydatków.

Jednocześnie, obowiązująca od 1 kwietnia 2014 r. ustawa z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312) wprowadziła pewne ograniczenia w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z pojazdami samochodowymi.

I tak, w art. 86a ust. 1 ustawy, wskazano, że w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Natomiast zgodnie z art. 86a ust. 3 przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

Ponadto, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy).

Wnioskodawca wskazuje, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystuje samochody osobowe oraz samochód ciężarowy

W związku z samochodami osobowymi, Wnioskodawca korzysta z uproszczonej formy odliczania podatku VAT od wydatków eksploatacyjnych (płyny eksploatacyjne, części eksploatacyjne) związanych z tymi samochodami (nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdów oraz nie składała we właściwym urzędzie skarbowym VAT-26).

Natomiast w związku z samochodem ciężarowym Wnioskodawca odlicza 100% VAT (dotyczy paliwa, płynów eksploatacyjnych, części eksploatacyjnych, np. żarówek, opłat za autostradę, czy wydatków na myjnię). Samochód ten spełnia wymagania określone w art. 86a ust. 9 pkt 2u VAT (adnotacja VAT-2), co potwierdza dodatkowe badanie techniczne oraz odpowiedni wpis w dowodzie rejestracyjnym.

Zgodnie z art. 12 ust. 1-3 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej).

Na mocy art. 12 ust. 3 ustawy nowelizującej, dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 1 pkt 2, są określane na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca użytkuje m.in. samochody osobowe, dla których nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdów. W przypadku niespełnienia warunków przewidzianych w cyt. wyżej przepisach, trzeba uznać, że samochody te Wnioskodawca wykorzystuje do działalności mieszanej, a zatem Wnioskodawca nie ma/nie będzie miał prawa do odliczenia całości podatku naliczonego.

Wobec powyższego, na podstawie art. 86a ust. 1 w związku z art. 86a ust. 2 oraz art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez B i I. a dokumentujących wydatki eksploatacyjne (płyny eksploatacyjne, części eksploatacyjne, etc) poniesione przy użyciu kart paliwowych, związanych z użytkowanymi samochodami osobowymi, z wyłączeniem wydatków na paliwa zużywane do tych samochodów osobowych. W odniesieniu do samochodów osobowych, do dnia 30 czerwca 2015 r. prawo do odliczenia wydatków na paliwo do napędu tych aut, Wnioskodawcy nie przysługuje.

Natomiast w odniesieniu do samochodu określonego przez Wnioskodawcę jako samochód ciężarowy, który to samochód spełnia wymagania określone w art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy o VAT, co potwierdza dodatkowo badanie techniczne oraz odpowiedni wpis w dowodzie rejestracyjnym, wskazać należy, że:

Zgodnie z art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, a więc do pojazdów, których konstrukcja wyłącza możliwość użycia ich do celów niezwiązanych z działalnością lub czyni takie użycie nieistotnym, należą pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

Zgodnie z art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Zatem samochód określony przez Wnioskodawcę jest samochodem, który należy do tej grupy pojazdów, które ze względu na swoją konstrukcję przeznaczone są wyłącznie do celów gospodarczych, zatem przy ich wykorzystywaniu nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że Wnioskodawca posiada pełne prawo do odliczenia w wysokości 100% kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup płynów eksploatacyjnych, części eksploatacyjnych, opłat za autostrady, myjni samochodowych, jak i innych wydatków związanych z tym samochodem), zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 2 i art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy.

Ponadto, w kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących nabycie paliwa wykorzystywanego do napędu wskazanego wyżej pojazdu wykorzystywanego wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej, należy zauważyć, że zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej, art. 12 ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

W konsekwencji, Wnioskodawcy przysługuje również pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem paliwa do tego samochodu.

Zatem od towarów i usług zakupionych przy wykorzystaniu Karty B przypisanej do samochodu, który spełnia wymagania określone w art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy o VAT, Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT z faktur otrzymanych przez B i I., zarówno w zakresie wydatków eksploatacyjnych, paliwa, opłaty za autostrady, czy myjnie. Przy czym, Wnioskodawca nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu wskazanego pojazdu oraz zgłaszania go naczelnikowi urzędu skarbowego, ponieważ art. 86a ust. 4 pkt 2 i art. 86a ust. 12 ustawy takiego obowiązku nie przewidują.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.