IBPP2/443-1181/12/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2012 r. (data wpływu 22 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży biletu wstępu (jednorazowego, karnetu, abonamentu) do parku rozrywki w ramach, którego można korzystać z obiektów i atrakcji znajdujących się na terenie parku - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży biletu wstępu (jednorazowego, karnetu, abonamentu) do parku rozrywki w ramach, którego można korzystać z obiektów i atrakcji znajdujących się na terenie parku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka buduje halę sportową, w której planuje otworzyć park rozrywki. Nowo budowana hala składać się będzie z hali gokartowej oraz części socjalno-konferencyjnej. Wewnątrz hali gokartowej zainstalowany będzie tor gokartowy o długości 320 m i szerokości 7 m.

W części socjalno-konferencyjnej będzie się mieścić między innymi:

* kręgielnia,

* strzelnica,

* stoły bilardowe,

* urządzenia do gier zręcznościowych np. piłkarzyki,

* punkt gastronomiczny,

* niewielka sala konferencyjna - zaplecze sanitarne,

* sklep sportowy z asortymentem związanym z gokartami,

* kasy i punkty obsługi klienta,

* zintegrowany plac zabaw dla dzieci.

Działalność spółki wykonywana w budowanej hali sportowej będzie polegała na udostępnianiu klientom urządzeń zgromadzonych w parku rozrywki (S) oraz na organizowaniu imprez sportowych i okolicznościowych a także szkoleń dla dzieci w zakresie jazdy na gokartach. Usługi świadczone będą między innymi przy zastosowaniu systemu informacyjno-kodującego na bazie specjalistycznego oprogramowania SMS, które to pozwoli każdemu klientowi na utworzenie konta z jego danymi oraz rejestrację jego aktywności na poszczególnych urządzeniach, w tym na torze gokartowym, a także w sklepie z możliwością udzielania rabatów. W systemie możliwe będzie przyznanie wirtualnych punktów i publikacja wyników w budynku, w którym odbywać się będzie przejazd gokartami.

Korzystanie z urządzeń umieszczonych w parku rozrywki polegać będzie na:

* w przypadku gokartów: na możliwości przejazdu gokartem po torze - przejazd odbywać się będzie wyłącznie w specjalnym stroju i kasku, który klient będzie musiał wypożyczyć lub kupić,

* w przypadku strzelnicy: na możliwości strzelania z udostępnionej strzelby laserowej do określonych celów,

* w przypadku bilardu i gier zręcznościowych: na możliwości korzystania z tych urządzeń indywidualnie lub w grupach, a wszelkie potrzebne akcesoria zostaną klientowi udostępnione.

Spółka zamierza oferować swoje usługi wg następujących zasad:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy stawka podatku dla usług wymienionych w punktach od 1 do 3, tj.:

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi opisane powyżej mają charakter usług związanych z rozrywką i rekreacją, o jakich mowa jest w pkt 183 i 186 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług. Klient nabywając bilet o dowolnym charakterze (jednorazowy bilet, karnet, abonament) uzyskuje prawo do wstępu do parku rozrywki i do korzystania ze zgromadzonych w parku rozrywki urządzeń na określonych w cenniku zasadach. Sam może decydować z jakich urządzeń i w jakiej kolejności skorzysta. Park Rozrywki S będzie zorganizowany podobnie jak klasyczne wesołe miasteczko, z tym że usługi świadczone będą w zakrytej hali. Zaznaczyć należy, że klient nie ma możliwości wykupienia biletu tylko na korzystanie z jednego rodzaju urządzeń np. z gokartów.

W związku powyższym na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy stawka podatku dla tych usług wynosić będzie 7% (obecnie 8%, uwzględniając art. 146a i 146f ustawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...)

Jak stanowi art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do zapisu art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Z powyższego wynika, iż w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia, należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

W poz. 183 wspomnianego załącznika nr 3 do ustawy wymieniono "Usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne" - bez względu na symbol PKWiU.

Z kolei pod poz. 186 wspomnianego załącznika nr 3 do ustawy figurują "Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu" - bez względu na symbol PKWiU.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż stawką podatku obniżoną do wysokości 8% objęte zostały m.in. usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne oraz pozostałe usługi związane z rekreacją jednakże wyłącznie w zakresie wstępu.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2011 r. Nr 77/1), obowiązującego od dnia 1 lipca 2011 r., usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.

Natomiast zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, ustęp 1 ma zastosowanie w szczególności do:

Ustęp 1 nie obejmuje korzystania z obiektów, takich jak sale gimnastyczne i inne, w zamian za opłatę (art. 32 ust. 3 ww. rozporządzenia wykonawczego).

Zatem z ww. przepisów rozporządzenia Rady wynika, że świadczenie usług wstępu, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę obejmuje prawo wstępu na spektakle, występy cyrkowe, koncerty, wystawy, mecze, zawody, konferencje, seminaria. Wskazać także należy, iż art. 32 ww. przepisu jest co prawda w Rozdziale V "Miejsce transakcji podlegających opodatkowaniu" w podsekcji 7 czyli "Świadczenie usług w ramach działalności kulturalnej, artystycznej, sportowej, naukowej, edukacyjnej, rozrywkowej lub podobnej", nie można jednakże utożsamiać go tylko i wyłącznie co do kwestii miejsca świadczenia usług, gdyż Rada Unii Europejskiej we wstępie do niniejszego rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 z późn. zm.), w szczególności jej art. 397 oraz uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, w pkt 27 wskazała, iż "Aby zapewnić jednolite opodatkowanie świadczenia usług kulturalnych, artystycznych, sportowych, naukowych, edukacyjnych, rozrywkowych i podobnych, należy zdefiniować pojęcie wstępu na tego rodzaju wydarzenia i usługi pomocnicze związane z takim wstępem".

Należy zauważyć, iż w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług nie definiuje się pojęcia "wstępu". W konsekwencji należy sięgnąć do wykładni językowej, aby poznać jego znaczenie. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa www.sjp.pwn.pl) pod pojęciem tym należy rozumieć "możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś".

Zgodnie z definicją słownikową "wstęp" należy rozumieć jako możliwość wejścia "gdzieś" co nie jest równoznaczne możliwością korzystania z dostępnych tam możliwości. Opłata (bilet, karnet) za wstęp jest opłatą wnoszoną przez np. kibica co do zasady, za uczestniczenie w imprezie poprzez np. oglądanie (bierne uczestnictwo). Tymczasem bilet wstępu, np. do parku rozrywki, daje możliwość nie tylko wejścia do obiektu, ale również przede wszystkim możliwość czynnego korzystania z dostępnych tam urządzeń.

Z przedstawionego opisu zdarzenia wynika, że Spółka ma zamiar udostępniać klientom urządzenia zgromadzone w parku rozrywki. Korzystanie z urządzeń umieszczonych w parku rozrywki polegać będzie na:

* w przypadku gokartów: na możliwości przejazdu gokartem po torze - przejazd odbywać się będzie wyłącznie w specjalnym stroju i kasku, który klient będzie musiał wypożyczyć lub kupić,

* w przypadku strzelnicy: na możliwości strzelania z udostępnionej strzelby laserowej do określonych celów,

* w przypadku bilardu i gier zręcznościowych: na możliwości korzystania z tych urządzeń indywidualnie lub w grupach, a wszelkie potrzebne akcesoria zostaną klientowi udostępnione.

Spółka zamierza oferować swoje usługi wg następujących zasad:

Zatem opłata za bilety czy to jednorazowe, czy też w postaci karnetu bądź abonamentu, w ramach których odwiedzający park rozrywki będzie mógł korzystać z różnych form rozrywki czy to gokartów, strzelnicy czy też bilardu i gier zręcznościowych nie jest tożsama z "opłatą w zakresie wstępu". Poniesienie ww. opłaty za skorzystanie z ww. atrakcji nie spowoduje, iż usługobiorca nabędzie jakiekolwiek "prawo wstępu". W zamian za wskazaną opłatę będzie miał prawo do skorzystania z jednej bądź drugiej formy rozrywki. Opłata za bilet, jak wskazał sam Wnioskodawca, będzie upoważniała klienta do korzystania z urządzeń zgromadzonych w parku rozrywki. Dodatkowo należy wskazać, że powyższa opłata zapewne obejmuje również wynagrodzenie opiekuna, do którego zadań należy instruktaż jak należy właściwie korzystać z poszczególnych urządzeń oraz nadzoru nad zapewnieniem bezpieczeństwa użytkownikom korzystającym z obiektów znajdujących się w parku rozrywki.

Zatem usługa polegająca na udostępnianiu za gokartów, strzelnicy, bilarda i gier zręcznościowych jest opodatkowana stawką VAT w wysokości 23%.

Tym samym stanowisko, Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.