IBPP2/443-118/08/EJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. V., przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2008 r. (data wpływu 12 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego w terminie 60 dni - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego w terminie 60 dni oraz możliwości wpłacenia kaucji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT oraz VAT UE od miesiąca listopada 2006 r. W deklaracji VAT-7 za wszystkie miesiące występuje nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, dla której termin zwrotu zgodnie z art. 97 ust. 5 wydłuża się do 180 dni. W okresie od listopada 2006 r. do grudnia 2007 r. Spółka nieterminowo zapłaciła podatek dochodowy od osób fizycznych w n/w miesiącach:

* za m-c grudzień 2006 r. - termin 20 stycznia 2007 r., zapłacono 7 lutego 2007 r.,

* za m-c sierpień 2007 r. - termin 20 września 2007 r., zapłacono 21 września 2007 r.

Spółka nie złożyła w Urzędzie Skarbowym kaucji, o której mowa w art. 97 pkt 7.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W którym miesiącu rozliczeniowym w deklaracji VAT-7 Spółka będzie mogła wykazać 60 dniowy zwrot nadwyżki podatku naliczonego.

Zdaniem Wnioskodawcy, z zapisu przepisu art. 96 ust. 6 nie wynika, iż wymóg 12 miesięcy odnosi się do kolejno następujących po sobie 12 miesięcy lecz jedynie do ilości miesięcy, w których Spółka terminowo regulowała powyższe zobowiązania. Stosownie bowiem do art. 97 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług " w stosunku do podatników, o których mowa w ust. 5, zasady i terminy zwrotu określone w art. 87 ust. 2 - 6 stosuje się począwszy od rozliczenia za okres rozliczeniowy następujący po upływie 12 miesięcy lub po upływie 4 kwartałów, za które podatnik składał deklaracji podatkowe, oraz rozliczał się terminowo z podatków stanowiących dochodów budżetu państwa, w tym również jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych".

Spółka uważa, iż o skrócony termin zwrotu podatku VAT ubiegać się może po upływie 12 miesięcy terminowego regulowania podatków tj. w deklaracji za styczeń 2008 r. (licząc miesiące od listopada 2006 r. do grudnia 2007 r. pomijając 2 miesiące, w których podatek był regulowany nieterminowo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Podstawowe zasady zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym określone zostały w art. 87 (ust. 2 - 6) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.)

Zgodnie z art. 87 ust. 2 ww. ustawy z zastrzeżeniem ust. 3 i 3a, zwrot różnicy podatku następuje na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju wskazanym w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach, w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika. Różnica podatku podlegająca zwrotowi w kwocie przekraczającej wartość podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów lub usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały one zaliczone do środków trwałych nabywcy, powiększonej o 22% obrotu podatnika opodatkowanego stawkami niższymi niż określona w art. 41 ust. 1 oraz obrotu z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług, o których mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1, podlega zwrotowi w terminie 180 dni od dnia złożenia deklaracji (art. 87 ust. 3 ustawy).

Jedną z okoliczności powodujących wydłużenie terminu zwrotu różnicy podatku do 180 dni zawiera przepis art. 97 ust. 5 ustawy ustawy o VAT, który stanowi, że w przypadku podatników rozpoczynających wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5, oraz podatników, którzy rozpoczęli wykonywanie tych czynności w okresie krótszym niż 12 miesięcy przed złożeniem zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, i którzy zostali zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, termin zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 2, 4-6, wydłuża się do 180 dni. Zdanie drugie i trzecie art. 87 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Z kolei z przepisu art. 97 ust. 6 ustawy wynika, ze w stosunku do podatników, o których mowa w ust. 5, zasady i terminy zwrotu określone w art. 87 ust. 2 - 6 stosuje się począwszy od rozliczenia za okres rozliczeniowy następujący po upływie 12 miesięcy lub po upływie 4 kwartałów, za które podatnik składał deklaracje podatkowe, oraz rozliczał się terminowo z podatków stanowiących dochód budżetu państwa, w tym również jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych.

Odstąpieniem od wydłużonego terminu zwrotu w omawianych sytuacjach jest regulacja zawarta w art. 97 ust. 7, zgodnie z którą wyżej przytoczonego przepisu nie stosuje się, jeżeli podatnik złoży w urzędzie skarbowym kaucję gwarancyjną, zabezpieczenie majątkowe lub gwarancje bankowe na kwotę 250.000 zł, zwane dalej "kaucją".

Ze stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT oraz VAT UE od listopada 2006 r. W deklaracjach VAT-7 za wszystkie miesiące występuje nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, dla której termin zwrotu zgodnie z art. 97 ust. 5 ustawy wydłuża się do 180 dni. W miesiącu grudniu 2006 r. oraz w sierpniu 2007 r. Spółka nieterminowo zapłaciła podatek dochodowy od osób fizycznych. Spółka nie złożyła w urzędzie skarbowym kaucji, o której mowa w art. 97 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz stan faktyczny przedstawiony we wniosku stwierdzić należy, że skoro Spółka nie złożyła kaucji, to zgodnie z art. 97 ust. 6, zasady i terminy zwrotu określone w art. 87 ust. 2 - 6 stosuje się począwszy od rozliczenia za okres rozliczeniowy następujący po upływie 12 miesięcy lub po upływie 4 kwartałów, za które podatnik składał deklaracje podatkowe, oraz rozliczał się terminowo z podatków stanowiących dochód budżetu państwa, w tym również jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle przepisu art. 97 ust. 6 ustawy Spółka począwszy od rozliczenia za listopad 2007 r. mogłaby stosować zasady i terminy zwrotu różnicy podatku VAT określone w art. 87 ust. 2 - 6 ustawy, jednakże pod warunkiem, że za poprzednie okresy rozliczeniowe Wnioskodawca terminowo rozliczał się z podatków stanowiących dochód budżetu państwa. W przypadku Wnioskodawcy warunek ten nie został spełniony. Nieterminowe spłaty podatku od osób fizycznych miały miejsce w grudniu 2006 r. oraz sierpniu 2007 r. Zatem brak jest kolejnych 12 miesięcy rozliczeniowych, za które Spółka składając deklaracje dla podatku VAT, terminowo regulowała należności podatkowe wobec budżetu państwa. Zatem, aby odstąpić od wydłużonego do 180 dni terminu zwrotu kwoty różnicy podatku, Spółka powinna terminowo rozliczać podatki wobec budżetu państwa w okresie kolejnych 12 następujących po sobie miesięcy, począwszy od sierpnia 2007 r.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy uznać należało za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.