IBPP2/443-1175/11/BW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2011 r. (data wpływu 26 października 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 stycznia 2012 r. (data wpływu 26 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 stycznia 2012 r. (data wpływu 26 stycznia 2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 17 stycznia 2012 r. znak: IBPP2/443-1175/11/BW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wykonano usługę koparko-ładowarką przy budowie O. W dniu 17 września 2010 r. za powyższą usługę wystawiono FV nr 45/2010 dla odbiorcy (...):na kwotę 11.1990,60 zł brutto z terminem płatności 21 dni tj. 8 października 2010 r. Jednak do chwili obecnej nie została zapłacona przez odbiorcę.

W dniu 2 lutego 2011 r. Sąd Rejonowy w Wydział XII Gospodarczy d.s. Upadłościowych postanawia ogłosić upadłość dłużnika.

14 lutego 2011 r. Wnioskodawca otrzymuje zaświadczenie o otwarciu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku dłużnika oraz o możliwości zgłoszenia wierzytelności.

W związku z tym Wnioskodawca zgłosił swoją wierzytelność do Sądu Rejonowego w dniu 21 marca 2011 r.

Mimo to należność nie została uregulowana.

Wnioskodawca prosi o wyjaśnienie, czy w tej sytuacji może odzyskać zapłacony VAT w kwocie 2.019,60 zł.

Natomiast w ww. piśmie z dnia 25 stycznia 2012 r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż:

* Faktura Nr 45/2010 była wystawiona 17 września 2010 r. z terminem płatności 21 dni, zatem nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu płatności.

* Usługa udokumentowana tą fakturą była dokonana na rzecz podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny.

* Należność z tej faktury wykazana w deklaracji VAT-7 za miesiąc kwiecień 2010 jako podatek należny.

* Wnioskodawca i dłużnik na dzień korekty podatku należnego są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

* Wierzytelność wynikająca z tej faktury nie została zbyta.

* Od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły dwa lata.

* Wnioskodawca nie zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego, nie mniej jednak przed wystawieniem korekty dokona powiadomienia.

* Pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotem, na który została wystawiona faktura nie istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy można odzyskać należny podatek VAT, który został odprowadzony.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ponieważ do chwili obecnej Wnioskodawca nie otrzymał zapłaty za fakturę uważa, że podatek VAT powinien odzyskać poprzez sporządzenie korekty podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ww. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej również ustawą o VAT, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Przy czym, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a ustawy o VAT).

Na podstawie ust. 2 powyższego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

Zgodnie z ust. 3 wskazanego artykułu, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

W myśl ust. 4 ww. artykułu w przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Stosownie do ust. 5 ww. artykułu podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego.

Zgodnie z ust. 6 ww. artykułu podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego.

W myśl ust. 7 ww. artykułu, przepisów ust. 1-6 nie stosuje się, jeżeli pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Powołane wyżej przepisy dopuszczają zatem możliwość dokonania przez podatnika korekty podatku należnego, który powstał w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług na terytorium kraju, w sytuacji gdy nabywca towaru bądź usługi, nie dokonał zapłaty na rzecz dostawcy. Aby jednak podatnik mógł dokonać korekty określonej ww. przepisach, warunki określone w art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług muszą być spełnione łącznie. Brak któregokolwiek z wymienionych warunków stanowi przesłankę do braku takiego prawa.

Zwrócić należy także uwagę na to, że ustawodawca zawarł swoją własną definicję takich wierzytelności. W myśl ww. art. 89a ust. 1a ustawy o podatku od towarów i usług, wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, to takie wierzytelności, które nie zostały uregulowane w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze. Zatem status wierzytelności (jako wierzytelności o uprawdopodobnionej nieściągalności) związany jest z upływem określonego czasu od dnia upływu terminu płatności do chwili powstania uprawnienia do skorzystania z możliwości dokonania korekty. Uprawnienie to powstanie po upływie 180 dni, licząc od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub fakturze. Są to wystarczające przesłanki, aby uznać wierzytelność za uprawdopodobnioną jako nieściągalną.

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca wykonał usługę koparko-ładowarką przy budowie O. Za powyższą usługę wystawił fakturę VAT nr 45/2010 dla odbiorcy na kwotę 11.1990,60 zł brutto z terminem płatności 21 dni tj. 8 października 2010 r. Jednak do chwili obecnej należność wynikająca z tej faktury nie została zapłacona przez odbiorcę.

Z wniosku wynika też, że:

* wykonanie usługi (udokumentowanej ww. fakturą VAT Nr 45/2010) było dokonywane na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny i niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,

* wierzytelności (wynikające z tej faktury) zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny,

* wierzytelności te nie zostały zbyte,

* od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona,

* pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotem, na który została wystawiona faktura nie istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o podatku VAT,

* Wnioskodawca nie zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego, nie mniej jednak przed wystawieniem korekty dokona powiadomienia.

* Wnioskodawca i dłużnik na dzień korekty podatku należnego są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odzyskania podatku VAT wynikającego z ww. faktury VAT nr 45/2010, z której to faktury Wnioskodawca do chwili obecnej nie otrzymał zapłaty.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy wskazać, iż w świetle ww. przepisów aby podatnik mógł dokonać korekty podatku na podstawie art. 89a musi spełnić wszystkie warunki określone tym przepisem łącznie.

Jednym z tych warunków, jak wskazano wcześniej, jest powiadomienie dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego. Spełnienie tego warunku nie jest jednak wystarczające dla skorzystania z regulacji prawnej przewidzianej w ww. art. 89a ustawy o VAT. Dla skutecznego dokonania korekty, koniecznym jest bowiem zweryfikowanie uprzednio, czy aby w terminie 14 dni od dnia otrzymania ww. powiadomienia wierzyciela, dłużnik nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie. Oczywiście dla dokonania tej weryfikacji wierzyciel winien mieć wiedzę co do daty odbioru przez dłużnika jego powiadomienia, co może wynikać z odpowiedniego pokwitowania odbioru powiadomienia przez dłużnika.

Mając na uwadze powyższe, w opisanym stanie faktycznym, Wnioskodawca mógłby dokonać korekty podatku VAT wynikającego z faktury nr 45/2010, jednakże pod warunkiem że powiadomi dłużnika o zamiarze dokonania korekty, będzie posiadał dowód, że dłużnik to powiadomienie otrzymał a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie ureguluje należności wynikającej z tej faktury.

Z wniosku wynika że Wnioskodawca przez dokonaniem korekty dokona powiadomienia dłużnika o zamiarze korekty.

Należy podkreślić, iż w świetle wcześniejszych rozważań, powyższa okoliczność jest niewystarczająca dla skutecznego dokonania korekty podatku należnego w trybie art. 89a ustawy o VAT. Przed dokonaniem korekty winien bowiem zweryfikować, czy w terminie 14 dni od dnia otrzymania jego powiadomienia o zamiarze skorygowania podatku należnego, dłużnik nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.

W tym stanie rzeczy stanowisko Wnioskodawcy, w okolicznościach opisanych w stanie faktycznym, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.