IBPP2/443-1165/11/ICz

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 października 2011 r. (data wpływu do tut. organu 21 października 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 stycznia 2012 r. (data wpływu 10 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości opodatkowania opłat rocznych z tytułu oddania gruntu w użytkowania wieczyste - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 października 2011 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 9 stycznia 2012 r. (data wpływu 10 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości opodatkowania opłat rocznych z tytułu oddania gruntu w użytkowania wieczyste.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Aktem notarialnym z dnia 8 grudnia 2008 r. Gmina oddała w wieczyste użytkowanie na 99 lat działkę oznaczoną numerem geodezyjnym 40/2 (obecnie 731) na karcie mapy numer 2 o powierzchni 0,1202 ha oraz przeniosła nieodpłatnie własność znajdujących się na tej nieruchomości gruntowej budynków i budowli stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności, a Prezes Zarządu oraz Z-ca Prezesa Zarządu Spółdzielni M. oświadczyli, iż prawo to przyjmują.

Budynki, budowle i urządzenia wybudowane były ze środków własnych Spółdzielni i jej poprzedników. Spółdzielnia zgodnie z podpisanym przez obie strony protokołem uzgodnień i w oparciu o przepis art. 204 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami z późn. zm. została zwolniona z obowiązku poniesienia pierwszej opłaty z tytułu wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowej stanowiącej 25% wartości gruntu czyli kwoty 15.325,00 zł Wartość rynkowa nieruchomości gruntowej, zgodnie z operatem szacunkowym wynosiła 61.300,00 zł.

W roku 2009, 2010 i 2011 wystawiono faktury dokumentujące roczną opłatę z tytułu użytkowania ww. nieruchomości gruntowej ze stawką 22%.

W akcie notarialnym nr 15631/2008 z dnia 8 grudnia 2008 r. zawarto zapis, iż w przypadku sprzedaży prawa wieczystego użytkowania przed upływem 10 lat od jego ustanowienia Spółdzielnia zobowiązana jest uiścić pierwszą opłatę z tytułu ustanowienia prawa wieczystego użytkowania w wysokości określonej 25% wartości nieruchomości ustalonej na dzień sprzedaży według przepisów rozdziału 8 działu II ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

Aktem notarialnym z dnia 21 czerwca 2011 r. C. Spółdzielnia M. dokonała sprzedaży prawa użytkowania wieczystego zabudowanej nieruchomości oznaczonej jako działka nr 731 o pow. 0,1202 ha na rzecz B. - wspólników spółki cywilnej pod nazwą: A. s.c. W ww. akcie notarialnym Spółdzielnia oświadczyła, iż z tytułu dokonania tej czynności prawnej nie jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (budynki i budowle korzystają ze zwolnienia od podatku VAT w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT).

W związku z dokonaną transakcją sprzedaży Gmina M. zleciła przeprowadzenie operatu szacunkowego w celu ustalenia wartości nieruchomości gruntowej na dzień sprzedaży. Zgodnie ze sporządzonym operatem szacunkowym z dnia 25 sierpnia 2011 r. wartość nieruchomości została wyceniona na kwotę 51.097,00 zł.

Mając na uwadze powyższe poinformowano Spółdzielnię o obowiązku zapłaty pierwszej opłaty z tytułu wieczystego użytkowania w wysokości 12.774,00 zł Nie wystawiono jednak faktury i nie naliczono podatku VAT.

W uzupełnieniu opisu stanu faktycznego Wnioskodawca wyjaśnił, iż grunt będący przedmiotem prawa użytkowania wieczystego w całości sklasyfikowany jest w ewidencji gruntów symbolem "B" - tereny budowlane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z korzystaniem przez budynki i budowle, znajdujące się na terenie nieruchomości gruntowej będącej przedmiotem zapytania, ze zwolnienia od podatku VAT w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, pierwsza opłata z tytułu ustanowienia prawa wieczystego oraz opłaty roczne mogą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy § 8 ust. 1 pkt 12 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Na mocy § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług do dostawy gruntu (oddania w użytkowanie wieczyste) stosuje się taką samą stawkę jak przy dostawie budynków i budowli trwale z gruntem związanych.

W związku z korzystaniem przez budynki i budowle, znajdujące się na terenie nieruchomości gruntowej będącej przedmiotem zapytania, ze zwolnienia od podatku VAT w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług kwota należna z tytułu ustanowienia użytkowania wieczystego gruntu: zarówno wartość pierwszej opłaty z tytułu ustanowienia prawa wieczystego i opłat rocznych korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stan faktyczny uznaje się nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jak również oddanie gruntu w użytkowanie stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Prawo wieczystego użytkowania jest prawem rzeczowym, którego treść i granice określone zostały zasadniczo w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) oraz w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.).

Z zawartych tam regulacji wynika, iż użytkowanie wieczyste stanowi wprawdzie prawo do rzeczy cudzej, ale daje użytkownikowi wieczystemu uprawnienia do dysponowania rzeczą w sposób zbliżony do właściciela. W świetle art. 233 Kodeksu cywilnego, użytkownik wieczysty (osoba fizyczna lub prawna) może, w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w użytkowanie wieczyste korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać. W myśl natomiast art. 238 Kodeksu cywilnego, wieczysty użytkownik uiszcza przez czas trwania swego prawa opłatę roczną.

Stosownie do art. 71 ust. 1-4 ustawy o gospodarce nieruchomościami, za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste pobiera się pierwszą opłatę i opłaty roczne. Pierwsza opłata za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste w drodze przetargu podlega zapłacie jednorazowo, nie później niż do dnia zawarcia umowy o oddanie tej nieruchomości w użytkowanie wieczyste. Pierwszą opłatę za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste w drodze bezprzetargowej można rozłożyć na oprocentowane raty. W sprawach tych stosuje się odpowiednio przepis art. 70 ust. 2-4. Opłaty roczne wnosi się przez cały okres użytkowania wieczystego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok. Opłaty rocznej nie pobiera się za rok, w którym zostało ustanowione prawo użytkowania wieczystego. Właściwy organ, na wniosek użytkownika wieczystego złożony nie później niż 14 dni przed upływem terminu płatności, może ustalić inny termin zapłaty, nieprzekraczający danego roku kalendarzowego.

Z powyższych przepisów wynika, iż w przypadku użytkowania wieczystego, właścicielem, gruntu przez cały okres użytkowania pozostaje Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego. Użytkownik wieczysty w tym czasie posiada we władaniu rzecz cudzą. Jednakże jego prawo w stosunku do tego gruntu pozwala na dysponowanie rzeczą w sposób zbliżony do właściciela.

Jako że do uznania za dostawę dla potrzeb podatku od towarów i usług wystarczające jest władanie towarem jak właściciel, a nie bycie właścicielem w sensie prawnym, dlatego też oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, co potwierdza art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy. W związku z tym podlega ono opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W myśl natomiast przepisu art. 235 § 1 i § 2 ww. ustawy - Kodeks cywilny budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków przez wiecznego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste. Przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków i urządzeń na użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkownikiem wieczystym.

Zobowiązanym do opodatkowania w przypadku oddania gruntu w użytkowanie wieczyste jest właściciel, tj. Skarb Państwa lub też jednostka samorządu terytorialnego. W przedmiotowej sprawie podmiotem tym jest Wnioskodawca.

W przypadku oddania gruntu w użytkowanie wieczyste obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności poszczególnych opłat pobieranych z tego tytułu, o czym stanowi art. 19 ust. 16b ustawy.

Z opisu sprawy wynika, iż aktem notarialnym z dnia 8 grudnia 2008 r. Gmina oddała w wieczyste użytkowanie na 99 lat działkę oraz przeniosła nieodpłatnie własność znajdujących się na tej nieruchomości gruntowej budynków i budowli stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności.

Budynki, budowle i urządzenia wybudowane były ze środków własnych Spółdzielni i jej poprzedników. Spółdzielnia zgodnie z podpisanym przez obie strony protokołem uzgodnień i w oparciu o przepis art. 204 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami została zwolniona z obowiązku poniesienia pierwszej opłaty z tytułu wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowej stanowiącej 25% wartości gruntu. W latach 2009, 2010 i 2011 wystawiono faktury dokumentujące roczną opłatę z tytułu użytkowania ww. nieruchomości gruntowej ze stawką 22%. W akcie notarialnym, w którym oddano nieruchomość w użytkowanie wieczyste zawarto zapis, iż w przypadku sprzedaży prawa wieczystego użytkowania przed upływem 10 lat od jego ustanowienia Spółdzielnia zobowiązana jest uiścić pierwszą opłatę z tytułu ustanowienia prawa wieczystego użytkowania w wysokości określonej 25% wartości nieruchomości ustalonej na dzień sprzedaży. Powyższy warunek nie został spełniony, bowiem aktem notarialnym z dnia 21 czerwca 2011 r. Spółdzielnia M. dokonała sprzedaży prawa użytkowania wieczystego zabudowanej nieruchomości oznaczonej jako działka nr 731. Grunt będący przedmiotem prawa użytkowania wieczystego w całości sklasyfikowany jest w ewidencji gruntów symbolem "B" - tereny budowlane.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie zaznacza się, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy wprowadzonego art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578 z późn. zm.) oraz zmienionego art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Dla oceny, jaką stawką podatku VAT, w przedmiotowej sprawie powinny być opodatkowane: pierwsza opłata oraz opłaty roczne z tytułu użytkowania wieczystego, odwołać się należy do przepisu art. 41 ust. 14a ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym w przypadku czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem, która została wykonana przed dniem zmiany stawki, dla której obowiązek podatkowy powstaje w dniu zmiany stawki podatku lub po tym dniu, czynność ta jest opodatkowana według stawek podatku obowiązujących dla tej czynności w momencie jej wykonania.

Zatem, w przypadku gdy Wnioskodawca oddał grunty w użytkowanie wieczyste, a tym samym wykonał czynność podlegającą opodatkowaniu, tj. dostawę towarów - przed dniem zmiany stawki podatku VAT, tj. przed dniem 1 stycznia 2011 r., to stwierdzić należy, że została spełniona dyspozycja cytowanego wyżej przepisu art. 41 ust. 14a ustawy o podatku od towarów i usług.

Powyższe oznacza, iż wnoszone po dniu 31 grudnia 2010 r. opłaty roczne od oddania gruntu w użytkowanie wieczyste powinny podlegać opodatkowaniu według stawki podatku obowiązującej dla tej czynności w momencie jej wykonania (co miało miejsce do dnia 31 grudnia 2010 r.), czyli w przedmiotowej sprawie, w wysokości 22%.

W konsekwencji, w analizowanej sprawie nie będzie miał zastosowania przepis art. 41 ust. 14b ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym czynności, dla których w związku z ich wykonywaniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się, na potrzeby ust. 14a, za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności, z zastrzeżeniem ust. 14c.

Czynność oddania gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, która zostaje wykonana jednorazowo (w całości), a kolejne opłaty roczne nie są płatnościami za sukcesywne wykonywanie tej czynności w kolejnych okresach (której dotyczą opłaty).

Okoliczność, że z oddaniem do użytkowania wieczystego wiążą się opłaty roczne, nie oznacza, że oddawanie do użytkowania wieczystego trwa przez cały okres na jaki została ustanowiona i w którym wnoszone są opłaty (por. uchwała NSA z dnia 8 stycznia 2007 r., sygn. akt I FPS 1/06).

W świetle powyższych regulacji prawnych oraz odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż Wnioskodawca oddając grunt w użytkowanie wieczyste w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. tj. 8 grudnia 2008 r. oraz ustalając z użytkownikiem wieczystym opłaty z tego tytułu jest zobowiązany od dnia 1 stycznia 2011 r. wskazane opłaty roczne opodatkować podatkiem VAT w wysokości 22%. Również pierwsza opłata z tytułu ustanowienia użytkowania wieczystego określona w wysokości 25% wartości nieruchomości podlega opodatkowaniu stawką podatku 22%, bowiem jak wskazano ustanowienie prawa wieczystego użytkowania a zarazem wydanie nieruchomości użytkownikowi wieczystemu nastąpiło przed 1 stycznia 2011 r. Bez wpływu na wysokość stawki podatku pozostaje uiszczenie tej opłaty po 1 stycznia 2011 r.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca uważa, że przysługuje mu zwolnienie w związku z art. 29 ust. 5 cyt. ustawy o VAT

Jak stanowi art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W myśl art. 29 ust. 5a ustawy, przepisu ust. 5 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli.

Zatem z powyższego przepisu wynika, iż z podstawy opodatkowania należy wyodrębnić wartość gruntu, czyli osobno należy opodatkować oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste a odrębnie dostawę budynku.

Jeżeli zatem jednostka samorządu terytorialnego oddaje w użytkowanie wieczyste grunt zabudowany - to zgodnie z art. 29 ust. 5a ustawy o VAT - wartość użytkowania wieczystego wydziela się z wartości transakcji, m.in. po to, aby móc odrębnie określić moment powstania obowiązku podatkowego dla dostawy obiektu budowlanego i odrębnie dla opłat z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste.

Zauważyć jednocześnie należy, że przepis art. 29 ust. 5 ustawy o VAT stosuje się owszem, ale w przypadku gdy przedmiotem transakcji jest zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego. Podkreślić więc należy, że ustanowienie prawa wieczystego użytkowania, nie jest pojęciem tożsamym do zbycia prawa użytkowania wieczystego przez np. Spółdzielnię.

Mając na uwadze brzmienie ww. przepisów oraz opisany stan faktyczny należy stwierdzić, iż w omawianym przypadku mamy do czynienia z oddaniem nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste wraz z posadowionymi na tym gruncie budynkami, budowlami i urządzeniami, które zostały wzniesione przez Spółdzielnie i jej poprzedników. Jest to zatem czynność inna niż ta, o której mowa w art. 29 ust. 5 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż zarówno pierwsza opłata z tytułu ustanowienia prawa wieczystego użytkowania gruntu w dniu 8 grudnia 2008 r. jak i kolejne opłaty z tytułu ustanowienia tego prawa, winny być opodatkowane według stawki podstawowej w wysokości 22%.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż w związku z korzystaniem przez budynki i budowle, znajdujące się na terenie nieruchomości gruntowej będącej przedmiotem zapytania, ze zwolnienia od podatku VAT w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zarówno wartość pierwszej opłaty z tytułu ustanowienia prawa wieczystego i opłat rocznych korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, należało uznać za nieprawidłowe.

Podkreślenia wymaga również, że art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT dotyczy zwolnienia towarów używanych, zgodnie z którym, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przepis ten nie dotyczy dostaw budynków i budowli lub ich części. Do dostaw nieruchomości stosuje się bowiem przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.