IBPP2/443-1158/11/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2011 r. (data wpływu 20 października 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 stycznia 2012 r. (data wpływu 12 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla opłaty pobieranej od indywidualnych mieszkańców na pokrycie kosztów zużytej przez nich wody w suszarni - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 października 2011 r. złożono ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 9 stycznia 2012 r. (data wpływu 12 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla opłaty pobieranej od indywidualnych mieszkańców na pokrycie kosztów zużytej przez nich wody w suszarni.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

W budynku mieszkalnym stanowiącym zasób spółdzielni znajduje się suszarnia, która stanowi pomieszczenie nieruchomości wspólnej przeznaczone do wspólnego użytkowania przez wszystkich mieszkańców tej nieruchomości (nie jest ona pomieszczeniem przynależnym do żadnego lokalu mieszkalnego). W pomieszczeniu suszarni są zainstalowane wodomierze w celu pomiaru zużycia wody. Ciężar utrzymania pomieszczenia suszarni, jako pomieszczenia wspólnego spoczywa na wszystkich mieszkańcach nieruchomości, gdyż zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych wszyscy wymienieni w tych przepisach mieszkańcy nieruchomości zobowiązani są pokrywać koszty związane z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnej w częściach przypadających na ich lokale poprzez wnoszenie opłat z tego tytułu. Opłaty z tytułu eksploatacji i utrzymania nieruchomości wspólnych spółdzielnia opodatkowuje stawką zwolnioną VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług i nie są one przeznaczone na pokrycie kosztów zużycia wody w pomieszczeniu suszarni, ponieważ wodę czerpią oraz płacą za nią wyłącznie dwaj odbiorcy indywidualni i nie stanowi ona kosztu wspólnego dla wszystkich. Dwie rodziny z wielu zamieszkujących budynek zamieściły w suszarni pralki i zużywają wodę na własne potrzeby, za którą są indywidualnie obciążane. Spółdzielnia nalicza tym indywidualnym odbiorcom wody zużytej w pomieszczeniu suszami opłaty z tytułu zużycia wody - opodatkowane stawką 23% Vat (zużycie rozliczane zgodnie ze wskazaniami wodomierzy). Za zużytą przez pralki energię niniejsze rodziny płacą we własnym zakresie, gdyż została przerobiona instalacja elektryczna w suszarni w celu zasilania urządzeń bezpośrednio z mieszkania (w zasobach całej Spółdzielni za energię elektryczną zużytą w mieszkaniach płacą mieszkańcy we własnym zakresie, rozliczając się bezpośrednio z dostawcą). Nie są natomiast od tych osób pobierane dodatkowe odpłatności za składowanie w tym pomieszczeniu pralek stanowiących ich prywatny majątek, ponieważ ciężar tych kosztów ponoszą wszyscy mieszkańcy nieruchomości w opłacie na pokrycie kosztów eksploatacji i utrzymania nieruchomości wspólnej (zarówno korzystający, jak i niekorzystający na co dzień z suszami). W innych sytuacjach, gdy Spółdzielnia udostępnia mieszkańcowi (na podstawie porozumienia) pomieszczenia nieruchomości wspólnej wyłącznie do indywidualnego korzystania - a ma to miejsce na przykład w przypadku udostępnienia indywidualnym mieszkańcom pomieszczeń po zsypach - Spółdzielnia pobierając takie dodatkowe odpłatności nalicza 23% podatek VAT (w tym zakresie Spółdzielnia otrzymała interpretację Naczelnika Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej z dnia 4 listopada 2004 r. nr PP/443-121/04/HS-33772).

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca ma wątpliwość, czy prawidłowe jest zastosowanie 23% stawki podatku VAT od opłaty pobieranej od indywidualnych mieszkańców na pokrycie kosztów zużytej przez nich wody w suszarni (nie będącej lokalem mieszkalnym).

W piśmie z dnia 9 stycznia 2012 r. Wnioskodawca wskazał, iż dwie rodziny będące mieszkańcami, które zamieściły w suszarni pralki i zużywają wodę na własne potrzeby nie mają bezpośrednio zawartej umowy na dostawę wody i odprowadzanie ścieków z dostawcą tych mediów - Rejonowym Przedsiębiorstwem Wodociągów i Kanalizacji. Spółdzielnia przyzwalając mieszkańcom na indywidualne korzystanie z tych pomieszczeń występuje w charakterze pośrednika płacąc dostawcy za zużytą w pomieszczeniu suszarni wodę i jednocześnie obciąża tych mieszkańców kosztami jej zużycia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest zastosowanie przez Spółdzielnię 23% stawki podatku VAT od opłaty pobieranej od indywidualnych mieszkańców na pokrycie kosztów zużytej przez nich wody w suszarni (niebędącej lokalem mieszkalnym).

Stanowisko Wnioskodawcy:

Spółdzielnia naliczyła 23% podatek VAT od przedmiotowej dostawy, gdyż uważa, że opodatkowaniu tą stawką podstawową podlegają wszystkie opłaty na pokrycie kosztów związanych z udostępnieniem indywidualnym mieszkańcom części pomieszczeń wspólnego użytku, niestanowiących lokali mieszkalnych (m.in. w celu postawienia na tej powierzchni nieruchomości wspólnej pralek, czerpania wody i energii - choć za najem powierzchni ani zużycie energii elektrycznej Spółdzielnia nie pobiera od indywidualnych mieszkańców w omawianym przypadku opłat jednak gdyby one były pobierane stanowiłyby elementy składowe jednej opłaty - za udostępnienie lokalu niemieszkalnego, jakim jest suszarnia - i usługa byłaby opodatkowana (podobnie jak najem lokali niemieszkalnych) 23% podatkiem VAT). Art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że zwolnione od podatku są czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych. Zatem opodatkowaniu stawką zwolnioną podlegają opłaty o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług, wnoszone przez członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych oraz przez właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni i które są przeznaczone na pokrycie kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali mieszkalnych, kosztów eksploatacji i utrzymania nieruchomości wspólnych. Koszty nieruchomości wspólnych zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych pokrywane mają być przez wszystkich użytkowników posiadających spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych oraz przez właścicieli lokali mieszkalnych - w części przypadającej na ich lokale, a w omawianym przypadku dotyczącym zużycia wody w suszarni o takim sposobie rozliczenia nie ma mowy. Zdaniem Wnioskodawcy, pobierane opłaty za indywidualne zużycie wody w pomieszczeniu suszarni nie są kosztem utrzymania lokalu mieszkalnego ani kosztem utrzymania nieruchomości wspólnych a w związku z tym nie można do nich zastosować stawki zwolnionej VAT. Zatem Wnioskodawca uważa, że należy zastosować 23% stawkę podatku VAT od opłaty pobieranej od indywidualnych mieszkańców na pokrycie kosztów zużytej przez nich wody w suszarni (niebędącej lokalem mieszkalnym).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Należy zaznaczyć, że w myśl przepisu art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 2 pkt 6 tej ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, w świetle art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast, przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Stosownie do art. 41 ust. 1 tej ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W świetle do art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy, zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.).

Natomiast w myśl § 13 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych, za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.).

W świetle art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ww. ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych:

* członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

* członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

* właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu. Obowiązki te wykonują przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5.

* członkowie spółdzielni uczestniczą w kosztach związanych z działalnością społeczną, oświatową i kulturalną prowadzoną przez spółdzielnię, jeżeli uchwała walnego zgromadzenia tak stanowi. Właściciele lokali niebędący członkami oraz osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, mogą odpłatnie korzystać z takiej działalności na podstawie umów zawieranych ze spółdzielnią.

Należy również wskazać, że zwolnienie wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT odnosi się wyłącznie do czynności wykonywanych przez spółdzielnię w związku z eksploatacją i utrzymaniem lokali mieszkalnych.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy, nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego.

Definicję lokalu mieszkalnego zawiera natomiast art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.), zgodnie z którym samodzielnym lokalem mieszkalnym, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

W myśl art. 2 ust. 4 ww. ustawy o własności lokali, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi".

Ponadto zgodnie z objaśnieniami zawartymi w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) część mieszkaniowa budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie).

Analiza przedstawionych powyżej przepisów, prowadzi do wniosku że zwolnieniu od podatku od towarów i usług podlegają czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni mieszkaniowych oraz osób niebędących członkami, jeżeli pobierane przez te spółdzielnie opłaty dotyczą samodzielnych lokali mieszkalnych.

W związku z powyższym przedmiotowe zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy, dotyczy wyłącznie czynności wykonywanych przez spółdzielnie mieszkaniowe w związku z eksploatacją i utrzymaniem lokali mieszkalnych. Oznacza to, że uiszczane przez członków Spółdzielni oraz inne osoby niebędące członkami opłaty pokrywające koszty związane z eksploatacją i utrzymywaniem nieruchomości stanowiącej mienie Spółdzielni pobierane na podstawie art. 4 ust. 1 i ust. 2 oraz ust. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z treści wniosku wynika, że w budynku mieszkalnym stanowiącym zasób spółdzielni znajduje się suszarnia, która stanowi pomieszczenie nieruchomości wspólnej przeznaczone do wspólnego użytkowania przez wszystkich mieszkańców tej nieruchomości. W pomieszczeniu suszarni są zainstalowane wodomierze w celu pomiaru zużycia wody.

Dwie rodziny z wielu zamieszkujących budynek zamieściły w suszarni pralki i zużywają wodę na własne potrzeby, za którą są indywidualnie obciążane. Spółdzielnia nalicza tym indywidualnym odbiorcom wody zużytej w pomieszczeniu suszami opłaty z tytułu zużycia wody - opodatkowane stawką 23% VAT (zużycie rozliczane zgodnie ze wskazaniami wodomierzy). Za zużytą przez pralki energię niniejsze rodziny płacą we własnym zakresie, gdyż została przerobiona instalacja elektryczna w suszarni w celu zasilania urządzeń bezpośrednio z mieszkania (w zasobach całej Spółdzielni za energię elektryczną zużytą w mieszkaniach płacą mieszkańcy we własnym zakresie, rozliczając się bezpośrednio z dostawcą). Nie są natomiast od tych osób pobierane dodatkowe odpłatności za składowanie w tym pomieszczeniu pralek stanowiących ich prywatny majątek, ponieważ ciężar tych kosztów ponoszą wszyscy mieszkańcy nieruchomości w opłacie na pokrycie kosztów eksploatacji i utrzymania nieruchomości wspólnej (zarówno korzystający, jak i niekorzystający na co dzień z suszami). Dwie rodziny będące mieszkańcami, które zamieściły w suszarni pralki i zużywają wodę na własne potrzeby nie mają bezpośrednio zawartej umowy na dostawę wody i odprowadzanie ścieków z dostawcą tych mediów - Rejonowym Przedsiębiorstwem Wodociągów i Kanalizacji. Spółdzielnia przyzwalając mieszkańcom na indywidualne korzystanie z tych pomieszczeń występuje w charakterze pośrednika płacąc dostawcy za zużytą w pomieszczeniu suszarni wodę i jednocześnie obciąża tych mieszkańców kosztami jej zużycia.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że świadczenia rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT.

Natomiast świadczenia na rzecz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych, za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 o spółdzielniach mieszkaniowych, korzystają ze zwolnienia na podstawie § 13 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia Ministra Finansów.

Jak wykazano powyżej samodzielnym lokalem mieszkalnym jest również samodzielny lokal wykorzystywany zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne. W świetle powyższego pomieszczenie suszarni pełni również funkcję lokalu mieszkalnego i służy zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych mieszkańców posiadających tytuł prawny do lokalu w danej nieruchomości.

Tym samym usługi polegające na dostarczaniu wody do dodatkowych pomieszczeń w budynkach mieszkalnych stanowiących majątek spółdzielni mieszkaniowej, z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne ale związane z zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie ww. przepisów, bowiem wydatki dotyczące zużycia wody w suszarni są świadczeniem na rzecz dwu rodzin zamieszkujących budynek z tytułu korzystania przez nich z pomieszczenia wspólnego, a nie z tytułu odsprzedaży wody.

Zatem do opłaty pobieranej od indywidualnych mieszkańców na pokrycie kosztów zużytej przez nich wody w suszarni, będącej pomieszczeniem wspólnym, ma zastosowanie zwolnienie od podatku.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.