IBPP2/443-1123/08/RSz - Obowiązek dokonania korekty odliczonego podatku VAT naliczonego w związku ze sprzedażą samochodu osobowego przed upływem pięciu lat od chwili jego nabycia od leasingodawcy i wprowadzenia do ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 9 grudnia 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-1123/08/RSz Obowiązek dokonania korekty odliczonego podatku VAT naliczonego w związku ze sprzedażą samochodu osobowego przed upływem pięciu lat od chwili jego nabycia od leasingodawcy i wprowadzenia do ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko P.A., Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2008 r. (data wpływu 16 września 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 listopada 2008 r. (data wpływu 27 listopada 2008 r.), pismem z dnia 28 listopada 2008 r. oraz pismem z dnia 2 grudnia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty odliczonego uprzednio podatku naliczonego w związku z jego sprzedażą - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty odliczonego uprzednio podatku naliczonego w związku z jego sprzedażą.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 listopada 2008 r. (data wpływu 27 listopada 2008 r.), pismem z dnia 28 listopada 2008 r. oraz pismem z dnia 2 grudnia 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 15 kwietnia 2004 r., Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego z firmą leasingową, której przedmiotem był pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym obowiązującymi do dnia 30 kwietnia 2004 r., Wnioskodawca miał prawo odliczyć pełny VAT (100%) od rat leasingowych. Przedmiotowa umowa była dwukrotnie zarejestrowana w urzędzie skarbowym: 10 maja 2004 r. oraz 25 maja 2005 r., wobec czego w świetle zmieniających się przepisów ustawy o podatku VAT, Wnioskodawca zachował prawo do pełnego odliczenia podatku VAT. Wydatki, o których mowa we wniosku były zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług a samochód, o którym mowa we wniosku był, jest i będzie używany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W kwietniu bieżącego roku pojazd, o którym mowa we wniosku, został wykupiony z leasingu za cenę określoną w harmonogramie umowy leasingowej. W firmie został on wprowadzony do ewidencji środków trwałych.

Mając na uwadze, iż ww. pojazd w świetle przepisów obowiązujących po dniu 22 sierpnia 2005 r. nie spełniał warunków określonych w art. 86 ust. 4 pkt 1-6 ustawy o VAT, zgodnie z art. 86 ust. 3 przywoływanych wyżej przepisów o podatku VAT z faktury zakupowej Wnioskodawca odliczył jedynie 60% podatku VAT, nie więcej niż 6.000 zł. Wnioskodawca uważa bowiem, iż ceny zakupu poleasingowego samochodu nie można zaliczyć do "innych płatności wynikających z umowy leasingu".

Wnioskodawca bierze pod uwagę możliwość sprzedaży tego samochodu w przyszłości.

Natomiast z uzupełnienia wniosku z dnia 28 listopada 2008 r. wynika, że po zakończonej umowie leasingu pojazd, o którym mowa we wniosku został wykupiony i wprowadzony do ewidencji środków trwałych, z uwagi na przewidywany okres użytkowania samochodu dłuższy niż rok w działalności firmy Wnioskodawcy (zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Wartość początkowa samochodu została ustalona w wysokości 589,22 zł w oparciu o cenę wykupu (nabycia) pojazdu oraz art. 16g ust. 1 pkt 1 przywołanej ustawy.

Ewentualna sprzedaż przedmiotowego samochodu firma planuje przed upływem 5 lat od wykupy pojazdu z leasingu.

Ponadto w piśmie z dnia 2 grudnia 2008 r. Wnioskodawca mając fakt ostatniej nowelizacji przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wnosi o wydanie interpretacji zgodnej ze stanem prawnym obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedając samochód po leasingu, przed upływem 5 lat od jego wykupu (nabycia), Wnioskodawca będzie miał obowiązek skorygować podatek VAT, który został odliczony z faktury... (pytanie do zdarzenia przyszłego).

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdyby sprzedaż nastąpiła w okresie krótszym niż 5 lat, licząc od momentu wykupu samochodu z leasingu, Wnioskodawca będzie miał obowiązek dokonać korekty odliczonego podatku VAT (z faktury wykupowej samochodu) w odniesieniu do pozostałego okresu korekty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Wstępnie należy zauważyć, że pomimo tego, iż w części D.1 przedmiotowego wniosku Wnioskodawca zaznaczył poz. 33 (zaistniały stan faktyczny) jak też poz. 34 (zdarzenie przyszłe), to jednak z opisu okoliczności zdarzenia (poz. 50), sformułowanego pytania (poz. 51) a także stanowiska Wnioskodawcy (poz. 52) wynika, iż przedmiotem wniosku jest zdarzenie przyszłe. Stąd też poniższa interpretacja została sporządzona w stanie prawnym obowiązującym w dniu jej wydania.

Zgodnie z podstawową zasadą dotyczącą prawa podatnika do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług, wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm., ostatnia zmiana Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1320), zwanej dalej ustawa o VAT, w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Z powyższego uregulowania wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikom wyłącznie w związku z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Prawo to może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13. Jednocześnie realizacja tego prawa została obostrzona wieloma ograniczeniami ustawowymi wynikającymi z art. 88 i 90 ustawy o VAT oraz obowiązkami dokonywania korekt podatku naliczonego (art. 91).

Ustawodawca przyznał zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia określonych przesłanek negatywnych. Warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego, jakim jest wykorzystanie towaru (usługi) do realizacji czynności opodatkowanej np. towar został ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT - powoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że w dniu 15 kwietnia 2004 r., Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego z firmą leasingową, której przedmiotem był pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym obowiązującymi do dnia 30 kwietnia 2004 r., Wnioskodawca miał prawo odliczyć pełny podatek VAT (100%) od rat leasingowych. Przedmiotowa umowa była dwukrotnie zarejestrowana w urzędzie skarbowym: 10 maja 2004 r. oraz 25 maja 2005 r., wobec czego w świetle zmieniających się przepisów ustawy o podatku VAT, Wnioskodawca zachował prawo do pełnego odliczenia podatku VAT. Wydatki, o których mowa we wniosku były zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarowi usług a samochód, o którym mowa we wniosku był, jest i będzie używany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W kwietniu bieżącego roku pojazd, o którym mowa we wniosku, został wykupiony z leasingu za cenę określoną w harmonogramie umowy leasingowej. Po zakończonej umowie leasingu pojazd, o którym mowa we wniosku został wykupiony i wprowadzony do ewidencji środków trwałych, z uwagi na przewidywany okres użytkowania samochodu dłuższy niż rok, w działalności firmy Wnioskodawcy (zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Wnioskodawca zauważył ponadto, iż wartość początkowa samochodu, po zakończonej umowie leasingu została ustalona w wysokości 589,22 zł.

Jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego, wskazany we wniosku samochód był używany w ramach leasingu operacyjnego a następnie, po zakończeniu umowy leasingu, samochód ten został wykupiony w kwietniu 2008 r. Spółka odliczyła podatek naliczony w wysokości 60%, a więc obniżyła kwotę podatku należnego o całą przysługującą kwotę podatku naliczonego związanego z jego nabyciem, z uwzględnieniem przepisów art. 86 ust. 3.

Należy zauważyć, że w ocenie Wnioskodawcy, opisana w ww. wniosku transakcja sprzedaży samochodu osobowego po wykupie od leasingodawcy, podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług, zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212 poz. 1336) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 9 grudnia 2008 r. znak: IBPP2/443-844/08/RSz uznał stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie za prawidłowe.

Poprzez zastosowanie zwolnienia z VAT przy dostawie towaru podatnik nie jest obciążony zapłatą podatku, nie może zatem korzystać z prawa do odliczenia przy jego nabyciu. Konieczność dokonania korekty jest więc wyrazem zachowania podstawowej cechy konstrukcyjnej podatku VAT, jaką jest jego neutralność dla podatnika. Stanowisko takie, znajduje także potwierdzenie w przepisach art. 184-192 Dyrektywy 2006/112/WE Rady Unii Europejskiej z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. Nr 347, poz. 1 z późn. zm.), która obowiązuje od dnia 1 stycznia 2007 r. Zgodnie z art. 184 Dyrektywy wstępne odliczenie podlega korekcie, jeżeli jego kwota jest wyższa lub niższa od kwoty odliczenia przysługującej podatnikowi. Z kolei art. 185 ust. 1 stanowi, iż korekta jest dokonywana w szczególności, w przypadku gdy po złożeniu deklaracji VAT nastąpi zmiana czynników uwzględnianych przy określaniu kwoty odliczenia, na przykład w przypadku anulowania zakupów lub uzyskania obniżek ceny. Analogiczne rozwiązania, dotyczące korekt podatku naliczonego, obowiązywały w art. 20 Szóstej Dyrektywy Rady Unii Europejskiej z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC), która obowiązywała do dnia 31 grudnia 2006 r. Obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego związanego z nabyciem środków trwałych, w przypadku zmiany ich przeznaczenia, tj. wykorzystywania ich w części do dokonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług wynika z uregulowań zawartych w art. 91 ww. ustawy.

W myśl art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z ust. 2a powołanego artykułu, obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z ust. 3 powołanego artykułu, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Ponadto należy wskazać, iż ustawodawca ustalił również zasady postępowania w sytuacji, gdy w okresie korekty nastąpi sprzedaż towaru. I tak zgodnie z art. 91 ust. 4 i 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 91 ust. 6 wskazanej ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1.

opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2.

zwolnione lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Natomiast zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy o VAT, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Ponadto, zgodnie z art. 91 ust. 7a-7d, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c (art. 91 ust. 7b).

Zgodnie z art. 91 ust. 7c ustawy o VAT, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Zgodnie z art. 91 ust. 7d ustawy o VAT, w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Powołane przepisy dotyczą m.in. podatników, którzy wykorzystywali nabyty towar do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Przepis ten nakazuje więc dokonanie korekty również tym podatnikom, którzy odliczyli podatek naliczony w całości (zgodnie z art. 86 ust. 1), jako że podatek ten służył wyłącznie sprzedaży opodatkowanej.

Sprzedaż przedmiotowego samochodu, jako towaru używanego, korzystająca ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, powoduje, iż dalsze jego wykorzystanie związane jest wyłącznie z czynnościami zwolnionymi (art. 91 ust. 6 pkt 2 ww. ustawy).

W przedstawionym stanie mamy zatem do czynienia z okolicznością, o której mowa w art. 91 ust. 7 i 7a ustawy.

Przepis ten adresowany jest bowiem do podatników, którzy wykorzystywali nabyty towar do wykonywania czynności opodatkowanych i nakazuje dokonać korekty również w przypadku, gdy odliczyli oni podatek naliczony w całości, a następnie na skutek sprzedaży zmieniło się jego przeznaczenie na związane z czynnościami zwolnionymi. Stosownej korekty w przypadku towarów innych niż wymienione w art. 91 ust. 2 dokonuje się według zasad określonych w art. 91 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.

inne przedmioty

-

o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do art. 16d ust. 1 wyżej cytowanej ustawy, podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 16a i 16b, których wartość początkowa określona zgodnie z art. 16g nie przekracza 3.500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

W przedmiotowej sytuacji samochód kosztował mniej niż 15.000 zł. Ponadto, jak stwierdził Wnioskodawca, samochód ten został wykupiony i wprowadzony do ewidencji środków trwałych, z uwagi na przewidywany okres użytkowania samochodu dłuższy niż rok.

Wnioskodawca wykorzystując samochód w działalności opodatkowanej ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą przysługującą mu kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem (60% nie więcej niż 6.000 zł). Dopiero na skutek sprzedaży tego samochodu, w sytuacji gdy sprzedaż ta korzystać będzie ze zwolnienia na podstawie § 13 ust. 1 pkt 5 ww. rozporządzenia zmieni się jego przeznaczenie z wykorzystywanego do czynności, w związku z którymi przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego, na czynności w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Z powołanych wyżej przepisów wynika jednak, iż obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług innych niż wymienione w art. 91 ust. 2 ustawy występuje tylko wówczas, gdy zmiana przeznaczenia nastąpi w roku podatkowym, w którym dokonano zakupu. Gdy zatem zmiana przeznaczenia (sprzedaż) samochodu nastąpi w okresie korekty, tj. w ciągu roku podatkowego, w którym nastąpiło jego nabycie, Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpi sprzedaż, stosownie do postanowień art. 91 ust. 5 ustawy.

Reasumując, jeżeli samochód zostanie sprzedany w roku 2008, czyli w roku, w którym nastąpił jego wykup, Wnioskodawca w związku ze sprzedażą przedmiotowego samochodu, zwolnionej od podatku VAT, będzie zobowiązany do dokonania jednorazowej korekty podatku naliczonego związanego z wykupem, z tym że korekty tej należy dokonać po zakończeniu roku, w którym został on oddany do użytkowania - o ile zaistnieją przesłanki określone w art. 90 oraz 91 ustawy. Natomiast w sytuacji, gdy jednak sprzedaż ww. samochodu nastąpi w kolejnych latach obowiązek korekty nie wystąpi.

Tym samym stanowiska Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Kwestia prawa do zastosowania zwolnienia od podatku VAT przy sprzedaży pojazdu samochodowego będącego przedmiotem leasingu operacyjnego jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl