IBPP2/443-1113/10/ASz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 marca 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-1113/10/ASz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2010 r. (data wpływu 23 grudnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 marca 2011 r. (data wpływu 21 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla wykonania wewnętrznych instalacji wentylacyjnych i klimatyzacyjnych lokali usługowych, pomieszczeń garażowych, pomieszczeń technicznych znajdujących się w budynku mieszkalnym wielorodzinnym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 18 marca 2011 r. (data wpływu 21 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla wykonania wewnętrznych instalacji wentylacyjnych i klimatyzacyjnych lokali usługowych, pomieszczeń garażowych, pomieszczeń technicznych znajdujących się w budynku mieszkalnym wielorodzinnym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność związaną z wykonywaniem wewnętrznych instalacji wentylacyjnych i klimatyzacyjnych w budynkach mieszkalnych. W zakresie wykonywanych prac jest dostawa materiałów i urządzeń oraz montaż tych elementów. Cena usługi zawiera w sobie koszt materiałów, urządzeń i robocizny. Usługi montażu będą polegały na trwałym związaniu instalacji i urządzeń z bryłą budynku. Wnioskodawca nie jest producentem żadnych ze stosowanych w usłudze materiałów i urządzeń. Działalność jest sklasyfikowana pod symbolem PKWiU 45.33.12. Symbol PKOB obiektów, w których wykonywana jest działalność to 11.

W piśmie z dnia 18 marca 2011 r. Wnioskodawca wskazał, że:

* prosi o wydanie interpretacji w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r.,

* budynki, w których Wnioskodawca prowadzi działalność związaną z wykonywaniem wewnętrznych instalacji wentylacyjnych i klimatyzacyjnych to budynki wielorodzinne i zamieszkania zbiorowego,

* pomieszczenia techniczne w budynkach to m.in.: wentylatornie, węzły cieplne, kotłownie, rozdzielnie elektryczne, stacje transformatorowe, przepompownie, maszynownie wind, pomieszczenia na sprzęt sprzątający.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dla lokali usługowych, pomieszczeń garażowych, pomieszczeń technicznych znajdujących się w budynku mieszkalnym wielorodzinnym, w zakresie wykonywania instalacji wentylacyjnych i klimatyzacyjnych należy stosować stawkę VAT w wysokości 7%.

Stanowisko Wnioskodawcy (zmodyfikowane w piśmie z dnia 18 marca 2011 r.): dla przedstawionego pytania Wnioskodawca zastosowałby stawkę VAT w wysokości 8% z uwagi na fakt iż powierzchnia lokali usługowych, pomieszczeń technicznych i garażowych nie przekracza 50% całkowitej powierzchni budynku mieszkalnego, czyli budynek będzie posiadał klasyfikację PKOB 112.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących od dnia 1 stycznia 2011 r., gdyż w piśmie z dnia 18 marca 2010 r. Wnioskodawca wskazał, że prosi o wydanie interpretacji w stanie prawnym obowiązującym od tego właśnie dnia.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5a towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Artykuł 41 ust. 1 ustawy o VAT określa, że stawka podatku do 31 grudnia 2010 r.wynosiła 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku do dnia 31 grudnia 2010 r. wynosiła 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, stawkę podatku w wysokości 7% stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W myśl art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

W myśl tego zastrzeżenia, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m 2;

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m 2.

Stosownie do art. 41 ust. 12c ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, w myśl art. 2 pkt 12 ustawy, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z art. 146a cyt. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.:

1.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

2.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jak wynika z zacytowanych wyżej przepisów, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku VAT obniżona do wysokości 8% będzie miała zastosowanie wyłącznie do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym na podstawie cyt. wyżej art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność związaną z wykonywaniem wewnętrznych instalacji wentylacyjnych i klimatyzacyjnych w budynkach mieszkalnych. W zakresie wykonywanych prac jest dostawa materiałów i urządzeń oraz montaż tych elementów. Cena usługi zawiera w sobie koszt materiałów, urządzeń i robocizny. Usługi montażu będą polegały na trwałym związaniu instalacji i urządzeń z bryłą budynku. Wnioskodawca nie jest producentem żadnych ze stosowanych w usłudze materiałów i urządzeń. Działalność jest sklasyfikowana pod symbolem PKWiU 45.33.12. Symbol PKOB obiektów, w których wykonywana jest działalność to 11. Budynki, w których Wnioskodawca prowadzi działalność związaną z wykonywaniem wewnętrznych instalacji wentylacyjnych i klimatyzacyjnych to budynki wielorodzinne i zamieszkania zbiorowego. Pomieszczenia techniczne w budynkach to m.in.: wentylatornie, węzły cieplne, kotłownie, rozdzielnie elektryczne, stacje transformatorowe, przepompownie, maszynownie wind, pomieszczenia na sprzęt sprzątający.

Jak wynika z powyższego opisu sprawy, Wnioskodawca będzie wykonywał wewnętrzne instalacje wentylacyjne i klimatyzacyjne w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych i zamieszkania zbiorowego. Jednakże usługi te będą wykonywane w lokalach usługowych, pomieszczeniach garażowych i pomieszczeniach technicznych znajdujących się w tych budynkach. Zatem dla potrzeb niniejszej interpretacji należy rozważyć, czy do usług wykonywanych przez Wnioskodawcę w wymienionych wyżej lokalach i pomieszczeniach znajdzie zastosowanie przepis art. 41 ust. 12 w związku z ust. 12a i 12b ustawy o VAT. Przedmiotowe budynki zostały zaklasyfikowane przez Wnioskodawcę do grupowania PKOB 112. Zatem są to obiekty budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT. Jednakże jak wynika z art. 41 ust. 12a w powiązaniu z ust. 12b ustawy o VAT, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w przypadku budynków mieszkalnych wielorodzinnych zalicza się lokale mieszkalne o określonej powierzchni użytkowej. Z definicji budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym wyłączono lokale użytkowe.

Przepisy ustawy o VAT nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego, zatem należy po nią sięgnąć do ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.).

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 2 ww. ustawy samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż wskazane przez Wnioskodawcę lokale usługowe oraz inne pomieszczenia garażowe i techniczne nie stanowią lokalu mieszkalnego, zatem do tych lokali i pomieszczeń zastosowanie znajdzie stawka podstawowa w wysokości 23%.

Reasumując, w przypadku wykonania wewnętrznych instalacji wentylacyjnych i klimatyzacyjnych dotyczących lokali usługowych, pomieszczeń garażowych, pomieszczeń technicznych, będzie miała zastosowanie stawka podstawowa, tj. 23%, gdyż pomieszczenia te nie spełniają kryteriów wynikających z art. 41 ust. 12a i 12b ustawy o VAT, t.j. lokale te nie są zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Dla niniejszego rozstrzygnięcia nie ma znaczenia podany w stanowisku fakt co do udziału procentowego powierzchni pomieszczeń garażowych, lokali użytkowych oraz pomieszczeń technicznych w całej powierzchni budynku wielomieszkaniowego.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w kwestii stosowania stawki VAT w wysokości 8% ze względu na udział powierzchni lokali usługowych, pomieszczeń technicznych i garażowych w całkowitej powierzchni budynku mieszkalnego, należało uznać za nieprawidłowe.

Należy nadmienić, iż powołane w piśmie z dnia 12 marca 2011 r. rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649) reguluj jedynie kwestie związane z opodatkowaniem robót konserwacyjnych zdefiniowanych w § 7 ust. 2, a zatem rozporządzenie to nie może mieć w przedmiotowej sprawie zastosowania.

Należy jednocześnie zauważyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania przedmiotowych budynków do grupowania PKOB. Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji budynków według PKOB, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania budynków, a w razie wątpliwości Podatnik może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl