IBPP2/443-1110/11/BW

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2011 r. (data wpływu do tut. organu 4 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla usługi wymiany uszkodzonych wodomierzy - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 października 2011 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla usługi wymiany uszkodzonych wodomierzy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest firmą wodociągową. Jedną z świadczonych przez niego usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest wymiana wodomierzy, które uległy uszkodzeniu na skutek niewłaściwego zabezpieczenia ich przez klienta przed szkodliwym działaniem czynników atmosferycznych (mróz).

Usługa jest wykonywana zarówno w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym jak i w obiektach do niego nie zaliczanych.

Wystawiając fakturę za ww. usługę Wnioskodawca nalicza obecnie podstawową stawkę podatku VAT, w związku z tym, że przepis art. 146 ust. 1 pkt 2 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług z późn. zm. obowiązywał do dnia 31 grudnia 2007 r.

(Przepis Art. 146 ust. 1 pkt 2 traktował jednoznacznie o stosowaniu obniżonej stawki podatku VAT między innymi do robót budowlano-montażowych dotyczących infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Art. 146 ust. 3 definiował pojęcie infrastruktury towarzyszącej - m.in. sieci wodociągowe).

Usługę będącą przedmiotem zapytania Wnioskodawca klasyfikuje następująco:

* według klasyfikacji obowiązującej do dnia 31 grudnia 2010 r. - symbol PKWiU 41.00.20-00.00

* według klasyfikacji obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. - symbol PKWiU 36.00.20.0.

Wnioskodawca nadmienił również, że jego firma jest spółką wodociągową działającą w oparciu o Ustawę o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i odprowadzanie ścieków, w związku z tym usługa wymiany wodomierzy uszkodzonych na skutek szkodliwego działania czynników atmosferycznych (stanowiąca przedmiot zapytania) wykonywana jest zarówno wewnątrz obiektów jak i na zewnątrz tych obiektów w ramach infrastruktury towarzyszącej obiektom budowlanym. Miejsce wykonywania tej usługi zależy od tego, gdzie był uprzednio zamontowany wodomierz, który uległ uszkodzeniu. Niektóre z obiektów budowlanych są objęte społecznym programem mieszkaniowym, inne nie są objęte tym programem. Usługi Wnioskodawcy obejmują wszystkie budynki wymienione w Grupie 111,112 i 113 PKOB.

Ponadto usługa będąca przedmiotem zapytania nie jest wykonywana w ramach budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji ani też przebudowy obiektów budowlanych i ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle zmian związanych z nieobowiązywaniem Art. 146 ust. 1 pkt 2 Ustawy o podatku od towarów i usług po dniu 31 grudnia 2007 r. do usługi wymiany uszkodzonych wodomierzy należy stosować podstawową stawkę podatku VAT.

Wnioskodawca prosi o interpretację również w stanie prawnym obowiązującym po dacie 31 grudzień 2010 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa wymiany uszkodzonych wodomierzy objęta jest podstawową stawką podatku VAT od dnia 1 stycznia 2008 r. (ponieważ z dniem 31 grudnia 2007 r. przestaje obowiązywać przepis stanowiący podstawę do stosowania obniżonej stawki podatku VAT dla tej usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, iż zgodnie z wolą Wnioskodawcy (zwarta we wniosku) przedmiotowa interpretacja udzielona została w stanach prawnych obowiązujących:

* od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. oraz

* od dnia 1 stycznia 2011 r.

I tak, w zakresie stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. należy wskazać:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT).

Towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Natomiast przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ww. ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Z przepisów art. 2 pkt 6 oraz art. 8 ust. 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że towary i usługi, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji.

Powyższe oznacza, iż o opodatkowaniu usługi podatkiem VAT, daną stawką podatku (lub jej zwolnieniem od podatku) decyduje, co do zasady, zaliczenie jej do właściwego - zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie zasadami - grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.), wprowadzono do stosowania w statystyce, ewidencji i dokumentacji oraz rachunkowości, a także w urzędowych rejestrach i systemach informacyjnych administracji publicznej Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) m.in. do celów podatkowych (§ 1 i § 2 ww. rozporządzenia).

Powyższa klasyfikacja zachowała swoją aktualność dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r.

Zgodnie z zasadami metodycznymi tej klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Organy podatkowe nie są uprawnione do zaklasyfikowania, czy też weryfikacji klasyfikacji wskazanych przez Wnioskodawcę usług do odpowiedniego grupowania PKWiU.

Organem kompetentnym do wydawania informacji w zakresie zaklasyfikowania świadczonych usług do odpowiedniego grupowania PKWiU jest Urząd Statystyczny w Łodzi.

Zgodnie z pkt 4.1 Zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - zakres rzeczowy PKWiU (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.) Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług jest klasyfikacją produktów pochodzenia krajowego oraz z importu, przy czym:

* pod pojęciem wyrobów rozumie się surowce, półfabrykaty, wyroby finalne oraz zespoły i części tych wyrobów - o ile występują w obrocie,

* pod pojęciem usług rozumie się:

* wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym nie tworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych - usługi na rzecz produkcji;

* wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż pojęcie usług zawarte w zasadach metodycznych PKWiU nie jest tożsame z definicją usług zawartą w art. 8 ustawy o VAT.

Zgodnie z ww. Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług roboty budowlane mieszczą się w dziale 45. Dział ten obejmuje:

Należy w tym miejscu wskazać, że dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), która to klasyfikacja stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Co do zasady, stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych z załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

I tak, stosownie do art. 41 ust. 2, w związku z poz. 138 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 7% podlegają usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 41.00.2 - "Usługi w zakresie rozprowadzania wody".

Zgodnie z art. 41 ust. 13 ww. ustawy o VAT, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Należy wskazać, iż zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o VAT, w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r., obniżoną do 7% stawką VAT objęte były roboty budowlano-montażowe oraz remonty i roboty konserwacyjne związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą.

Zgodnie z art. 146 ust. 2 ustawy o VAT przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a), rozumie się roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Zgodnie z przepisem art. 146 ust. 3 cyt. ustawy, obowiązującym do dnia 31 grudnia 2007 r., infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu obejmowała:

* sieci rozprowadzające, wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych,

* urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i małą architekturę,

* urządzenia i ujęcia wody, stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie ścieków, kotłownie oraz sieci wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, elektroenergetyczne, gazowe i telekomunikacyjne

- jeżeli były one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.

Zatem możliwość stosowania obniżonej stawki VAT, tj. 7%, do robót związanych z infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu ustała z dniem 31 grudnia 2007 r. Natomiast przepisy dotyczące podatku od towarów i usług obowiązujące od dnia 1 stycznia 2008 r. nie przewidują możliwości zastosowania 7% stawki tego podatku do budowy, remontów czy też konserwacji infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca jest firmą wodociągową. Jedną z świadczonych przez niego usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest wymiana wodomierzy, które uległy uszkodzeniu na skutek niewłaściwego zabezpieczenia ich przez klienta przed szkodliwym działaniem czynników atmosferycznych (mróz).

Usługa jest wykonywana zarówno w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym jak i w obiektach do niego nie zaliczanych.

Wnioskodawca wniósł o rozstrzygniecie kwestii dotyczącej zastosowania stawki podatku VAT dla usługi montażu uszkodzonych wodomierzy.

W przedmiotowej sprawie podkreślenia wymaga, że wysokość stawki podatku VAT uzależniona jest od przyporządkowania konkretnej dostawie towaru lub świadczonej usłudze właściwego symbolu PKWiU wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

W złożonym wniosku Wnioskodawca wskazał, że usługę będącą przedmiotem zapytania Wnioskodawca klasyfikuje według klasyfikacji obowiązującej do dnia 31 grudnia 2010 r. pod symbolem PKWiU 41.00.20-00.00.

Należy w tym miejscu ponownie wskazać, iż w załączniku nr 3 do ustawy o VAT, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%, w poz. 138 wymienione zostały usługi w zakresie rozprowadzania wody, objęte grupowaniem PKWiU 41.00.2.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż w sytuacji gdy świadczone przez Wnioskodawcę usługi wymiany uszkodzonego wodomierza faktycznie mieszczą się, według PKWiU obowiązującej do dnia 31 grudnia 2010 r., jak wskazał we wniosku Wnioskodawca, w grupowaniu PKWiU 41.00.2, wówczas winny zostać opodatkowane preferencyjną stawką podatku VAT 7%, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, w związku z pozycją 138 załącznika nr 3 do tej ustawy.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy, że sklasyfikowana pod symbolem PKWiU 41.00.20-00.00, usługa wymiany uszkodzonych wodomierzy objęta jest podstawową stawką podatku VAT należało uznać za nieprawidłowe.

Dokonując oceny stanowiska Wnioskodawcy, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., należy natomiast wskazać, co następuje:

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Należy w tym miejscu zauważyć, iż z uwagi na to, iż obniżone stawki podatku maja charakter wyjątkowy, winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub przepisach wykonawczych do tej ustawy.

Zauważa się, iż we wniosku Wnioskodawca wskazał, że usługa będąca przedmiotem zapytania nie jest wykonywana w ramach budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji ani też przebudowy obiektów budowlanych i ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Wnioskodawca wskazał też, że usługę będącą przedmiotem zapytania Wnioskodawca klasyfikuje według PKWiU obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. pod symbolem PKWiU 36.00.20.0.

Należy w tym miejscu zwrócić uwagę, iż klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona ww. rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

W załączniku nr 3 do ustawy o VAT, zawierającym wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawka podatku w wysokości 8%, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., pod pozycją 140 wymienione zostały usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 36.00.20.0 "Usługi związane z uzdatnianiem i dostarczaniem wody za pośrednictwem sieci wodociągowych".

Mając na uwadze ww. powołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, iż w sytuacji gdy wykonywane przez Wnioskodawcę usługi wymiany uszkodzonych wodomierzy faktycznie mieszczą się pod, wskazanym przez niego, symbolem PKWiU 36.00.20.0, to ma do nich zastosowanie stawka podatku VAT 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, w związku z pozycją 140 załącznika nr 3 do tej ustawy.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy, że sklasyfikowana pod symbolem PKWiU 36.00.20.0, usługa wymiany uszkodzonych wodomierzy objęta jest podstawową stawką podatku VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja udzielona jest przy założeniu, że świadczone usługi są sklasyfikowane w grupowaniach statystycznych wskazanych przez Wnioskodawcę. Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania świadczonych przez niego usług według PKWiU. Tut. organ nie jest bowiem właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji ww. usług według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Wnioskodawcę obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług, a w razie wątpliwości Wnioskodawca może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w sytuacji zmiany jakiegokolwiek elementu przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji statystycznej ww. usług) lub stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2. 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.