IBPP2/443-1108/12/BW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2012 r. (data wpływu 29 października 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 stycznia 2013 r. (data wpływu 1 lutego 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturze dokumentującej zakup samochodu i w fakturach dokumentujących dokonanie zmian konstrukcyjnych tegoż samochodu jest:

* nieprawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości z faktury za zakup samochodu oraz

* prawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości z faktur dokumentujących dokonanie zmian konstrukcyjnych tego samochodu.

W dniu 29 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturze dokumentującej zakup samochodu i w fakturach dokumentujących dokonanie zmian konstrukcyjnych tegoż samochodu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 stycznia 2013 r. (data wpływu 1 lutego 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 18 stycznia 2013 r. znak: IBPP2/443-1108/12/BW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność sklasyfikowaną zgodnie z PKD 2007 symbolem - 9603Z - pogrzeby i działalność pokrewna, jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i wykonuje jedynie czynności opodatkowane. W lutym 2012 r. Wnioskodawca zakupił od firmy zajmującej się handlem samochodami, samochód M. E 200, rok produkcji 2010. Zakup udokumentowany został fakturą VAT z wykazaną na niej kwotą podatku od towarów i usług ze stawką 23%. Na podstawie posiadanego dotychczasowego dowodu rejestracyjnego, samochód został przerejestrowany na nowego właściciela i zarejestrowany jako samochód ciężarowy dnia 7 marca 2012 r. Samochód nie został poddany badaniu technicznemu przeprowadzonemu przez stację kontroli pojazdów, celem określenia, czy spełnia on wymogi określone w art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej ustawę o VAT, gdyż Wnioskodawca zakupił go z przeznaczeniem na samochód specjalistyczny wymieniony w poz. 11 Wykazu przeznaczeń pojazdów specjalnych, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5 - jako samochód pogrzebowy. Z objaśnień do załącznika wynika, że wykaz ten dotyczy pojazdów, które spełniają warunki i wymagania techniczne określone dla przeznaczeń tych pojazdów, zawartych w art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.). Zgodnie z zapisem tej ustawy, przez pojazd specjalny należy rozumieć pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność zastosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji. W celu dostosowania zakupionego samochodu do wymogów ustawowych, Wnioskodawca przekazał zakupiony samochód firmie, która dokonała stosownych przeróbek.

Dnia 30 kwietnia 2012 r. przerobiony samochód uzyskał ze stacji kontroli pojazdów zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym wraz z opisem zmian dokonanych w pojeździe:

W ocenie dokonanych zmian stwierdzono, iż są one zgodne z przepisami ustawy i rozporządzenia o warunkach technicznych. Zgodnie z zaświadczeniem po dokonaniu zmian, rodzaj pojazdu to - 07 samochód specjalny, przeznaczenie - 799 pogrzebowy. Na podstawie przedstawionego zaświadczenia oraz oświadczenia firmy, która dokonała zmian konstrukcyjnych, iż jest ona upoważniona do przeprowadzania zmian konstrukcyjnych pojazdów na mocy Prawa o ruchu drogowym, gdyż posiada kod działalności gospodarczej PKD 5020A, a zmiany zgodne są z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz. U. z 2003 r. Nr 23, poz. 262 z późn. zm.) oraz Rozporządzeniem Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w sprawie homologacji pojazdów (Dz. U. z 1999 r. Nr 91, poz. 1039 z późn. zm.), Prezydent Miasta (...) wydał dowód rejestracyjny w którym pojazd wpisany został jako samochód specjalny pogrzebowy.

W związku z przeprowadzonymi przeróbkami Wnioskodawca otrzymał od wykonawcy dwie faktury VAT: fakturę za przebudowę samochodu marki M. i fakturę za wykonanie podłogi wysuwanej ze stali nierdzewnej do samochodu marki M. Obecnie samochód wykorzystywany jest zgodnie z jego przeznaczeniem do świadczenia usług pogrzebowych opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Natomiast w piśmie z dnia 27 stycznia 2013 r. Wnioskodawca wskazał, iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawcy przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego, wykazanego w fakturze zakupu i w fakturach dokumentujących dokonanie zmian konstrukcyjnych zakupionego pojazdu, mimo iż w momencie zakupu samochód nie posiadał zaświadczenia ze stacji kontroli pojazdów, że spełnia warunki określone w art. 3 ust. 2 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług i nie spełniał warunków wymaganych dla samochodów wymienionych w załączniku do tej ustawy - Wykaz przeznaczeń pojazdów specjalnych, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5, a warunki te spełniać zaczął dopiero w wyniku przeróbek konstrukcyjnych dokonanych już po zakupie pojazdu.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego w fakturach dotyczących nabycia towarów i usług służących sprzedaży opodatkowanej uregulowane zostało w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług. Ustawą z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, oraz ustawy o transporcie drogowym zmieniono przepisy dotyczące prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z zakupem pojazdów samochodowych i uregulowania te znalazły się w art. 3 i dalszych ustawy zmieniającej. Art. 3 ust. 4 ustawy nowelizującej stanowi, że w przypadku, gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie ze stacji kontroli pojazdów, że spełnia on wymogi określone w art. 3 ust. 2 ustawy dokonano zmian w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, podatnik obowiązany jest do skorygowania kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dokonał tego odliczenia. Ustawodawca nie uregulował sytuacji odwrotnej tzn. gdy w pojeździe samochodowym po jego zakupie dokonano zmian konstrukcyjnych, w wyniku których zaczął spełniać warunki określone w art. 3 ust. 2 ustawy. Zdaniem Wnioskodawcy, na zasadzie analogii wysnuć można wniosek, że w takiej sytuacji podatnikowi przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu takiego pojazdu.

Zdaniem więc Wnioskodawcy od chwili uzyskania zaświadczenia ze stacji kontroli pojazdów, że pojazd samochodowy spełnia warunki określone w odpowiednich przepisach, podatnikowi przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zarówno zakup samochodu jak i w fakturach związanych z dokonywanymi zmianami konstrukcyjnymi przystosowującymi zakupiony pojazd do pełnienia funkcji dla których go przeznaczono.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za:

* nieprawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości z faktury za zakup samochodu oraz

* prawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości z faktur dokumentujących dokonanie zmian konstrukcyjnych tego samochodu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 ww. ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5, oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów zostały uregulowane w przepisach ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

W ust. 2 ww. art. 3 wskazano, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej).

Jeżeli w pojeździe dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, wprowadzono zmiany w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego (art. 3 ust. 4).

W świetle powyżej cytowanych przepisów wskazać należy, iż obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011 r. ograniczenia wynikające z art. 3 ustawy nowelizującej nie mają zastosowania do pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do ustawy nowelizującej.

W załączniku tym zostały wymienione następujące przeznaczenia:

W objaśnieniach do ww. załącznika wskazano, że wykaz ten dotyczy pojazdów specjalnych, które spełniają warunki i wymagania techniczne określone dla przeznaczeń tych pojazdów, zawartych w odrębnych przepisach.

Na podstawie art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm., a od dnia 30 sierpnia 2012 r. tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 z późn. zm.), przez pojazd specjalny należy rozumieć pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości jest możliwe, o ile pojazd jest pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym, ale tylko w przypadku, gdy jego przeznaczenie jest wymienione w załączniku do ustawy nowelizującej. Mając powyższe na uwadze, należy wskazać, iż samochód pogrzebowy, w związku z załącznikiem do ustawy nowelizującej jest uznawany za pojazd specjalny, o którym mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5 ustawy nowelizującej.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność sklasyfikowaną zgodnie z PKD 2007 symbolem - 9603Z - pogrzeby i działalność pokrewna, jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i wykonuje jedynie czynności opodatkowane.

W lutym 2012 r. Wnioskodawca zakupił od firmy zajmującej się handlem samochodami, samochód M. E 200, rok produkcji 2010. Zakupiony samochód w momencie zakupu był samochodem osobowym typu combi, o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, a dopuszczalna masa całkowita samochodu M. wynosiła 2.275 kg. Zakup udokumentowany został fakturą VAT z wykazaną na niej kwotą podatku od towarów i usług ze stawką 23%. W dacie zakupu samochód osobowy marki M. nie był samochodem, o którym mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym.

Na podstawie posiadanego dotychczasowego dowodu rejestracyjnego, samochód został przerejestrowany na nowego właściciela i zarejestrowany jako samochód ciężarowy dnia 7 marca 2012 r. Samochód nie został poddany badaniu technicznemu przeprowadzonemu przez stację kontroli pojazdów, celem określenia, czy spełnia on wymogi określone w art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej ustawę o VAT, gdyż Wnioskodawca zakupił go z przeznaczeniem na samochód specjalistyczny wymieniony w poz. 11 Wykazu przeznaczeń pojazdów specjalnych, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5 - jako samochód pogrzebowy.

W celu dostosowania zakupionego samochodu do wymogów ustawowych, Wnioskodawca przekazał zakupiony samochód firmie, która dokonała stosownych przeróbek.

Dnia 30 kwietnia 2012 r. przerobiony samochód uzyskał ze stacji kontroli pojazdów zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym wraz z opisem zmian dokonanych w pojeździe. W ocenie dokonanych zmian stwierdzono, iż są one zgodne z przepisami ustawy i rozporządzenia o warunkach technicznych. Zgodnie z zaświadczeniem po dokonaniu zmian, rodzaj pojazdu to - 07 samochód specjalny, przeznaczenie - 799 pogrzebowy. Na podstawie przedstawionego zaświadczenia oraz oświadczenia firmy, która dokonała zmian konstrukcyjnych, Prezydent Miasta (...) wydał dowód rejestracyjny w którym pojazd wpisany został jako samochód specjalny pogrzebowy. W związku z przeprowadzonymi przeróbkami Wnioskodawca otrzymał od wykonawcy dwie faktury VAT: fakturę za przebudowę samochodu marki M. i fakturę za wykonanie podłogi wysuwanej ze stali nierdzewnej do samochodu marki M. Obecnie samochód wykorzystywany jest zgodnie z jego przeznaczeniem do świadczenia usług pogrzebowych opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy w opisanym stanie faktycznym, ma prawo do pełnego odliczenia podatku zawartego w fakturze zakupu przedmiotowego samochodu oraz fakturach dokumentujących dokonanie zmian konstrukcyjnych zakupionego pojazdu.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy zauważyć, że przedmiotem zakupu, zgodnie z wystawioną fakturą, był samochód osobowy M. E 200 o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Na moment zakupu przedmiotowy samochód nie był żadnym z wymienionych w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, pojazdów, a zatem, w świetle wyżej powołanych przepisów Wnioskodawcy przysługiwało odliczenie podatku VAT w wysokości określonej w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej tj. w wysokości 60% kwoty podatku zawartej w fakturze - nie więcej jednak niż 6 000 zł. Dokonanie zmian w pojeździe po jego zakupie nie miało wpływu na prawo do odliczenia podatku VAT związanego z zakupem pojazdu. Ustęp 2 ww. przepisu pozwala na odliczenie podatku w pełnej wysokości jedynie w przypadku, gdy podatnik nabywa np. pojazd samochodowy będący pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniu wymienionym w załączniku do ustawy. Fakt, że nabyty pojazd jest pojazdem, w stosunku do którego przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT z faktury nabycia winno być stwierdzone na podstawie dodatkowego badania technicznego prowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań. W sprawie będącej przedmiotem wniosku Wnioskodawca nie dokonał nabycia pojazdu specjalnego lecz samochodu osobowego.

Tak więc należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości z faktury dokumentującej zakup przedmiotowego samochodu osobowego.

Natomiast, odnosząc się do prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wykonanie zmian konstrukcyjnych dokonanych w zakupionym pojeździe należy ponownie wskazać, art. 86 ust. 1 ww. ustawy o VAT, zgodnie z którym, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z wniosku wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi pogrzebowe i jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Ponadto nabyty samochód, w którym dokonano zmian konstrukcyjnych służy Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem, w opisanej sytuacji, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie usług polegających na przeprowadzeniu zmian konstrukcyjnych pojazdu.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, że przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości z faktury dokumentującej zakup samochodu osobowego należało uznać za nieprawidłowe.

Natomiast za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, że ma prawo do pełnego odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wykonanie w tym samochodzie, zmian konstrukcyjnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. organ pragnie zauważyć, iż przedmiotowa interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie przedstawionego we wniosku pytania. W przedmiotowej interpretacji nie rozstrzygano kwestii dotyczącej terminu dokonania odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących zakup samochodu oraz dokonanie zmian konstrukcyjnych w tym samochodzie, gdyż nie było to przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.