IBPP2/443-1108/08/WN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Cywilnej "X", przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2008 r. (data wpływu 1 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczenia usług monitoringu z wykorzystaniem systemów alarmowych oraz

* możliwości dzielenia faktury VAT dla potrzeb podatku VAT w celu osobnego kwalifikowania usługi abonamentu oraz pozostałych usług

- jest nieprawidłowe.

W dniu 1 grudnia 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczenia usług monitoringu z wykorzystaniem systemów alarmowych oraz możliwości dzielenia faktury VAT dla potrzeb podatku VAT w celu osobnego kwalifikowania usługi abonamentu oraz pozostałych usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca obejmuje pojazdy kontrahentów opieką logistyczną satelitarnego systemu GPS. Równocześnie gromadzi dane logistyczne pojazdów na serwerze będącym własnością Wnioskodawcy, a następnie udostępnia te dane klientom drogą elektroniczną. Przejście do tego etapu możliwe jest tylko po wykupieniu przez Wnioskodawcę od operatora sieci komórkowej telemetrycznej karty SIM (w abonamencie) służącej do transmisji danych. Wraz z kartą SIM otrzymuje modem przemysłowy, który instaluje w urządzeniach pomiarowych.

Z tytułu świadczonych usług Wnioskodawca obciąża swoich klientów abonamentem, który tworzą: abonament uiszczany przez Wnioskodawcę operatorowi telefonii komórkowej (na podstawie faktury otrzymanej od operatora sieci komórkowej + doliczona marża) oraz ustalone ryczałtowo koszty: opieki informatycznej, usługi analitycznej oraz amortyzacji serwera i oprogramowania.

Z uwagi na problem z określeniem odpowiedniego symbolu PKWiU do omawianej usługi, Wnioskodawca zwrócił się z prośbą do Urzędu Statystycznego w Łodzi o właściwe zakwalifikowanie usługi. W odpowiedzi dostał decyzję o przyporządkowaniu usługi do grupy PKWiU 74.60.13-00.00 "Usługi monitoringu z wykorzystaniem systemów alarmowych" (decyzja Urzędu Statystycznego została załączona do wniosku).

Wnioskodawca wskazał, że na jednej FV umieszcza często kilka pozycji. Na przykład oprócz abonamentu obciąża klientów również kosztami SMS (na podstawie faktury otrzymanej od operatora sieci komórkowej bez doliczania dodatkowej marży - czysta FV) lub kosztami roamingu. Przy czym usługi dodatkowe (sms, roaming-usługi telekomunikacyjne) są to usługi bezpośrednio związane z usługą główną, której PKWiU podano we wniosku, lecz niestanowiące integralnej części usługi zasadniczej.

W wyjaśnieniu Wnioskodawca dodał, że na każdej FV jest podany termin zapłaty, który dodatkowo reguluje umowa zawarta z każdym kontrahentem (15 lub 30 dni).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Wnioskodawca początkowo omawiane w pytaniu usługi kwalifikował na zasadach ogólnych. Objęcie pojazdów opieką logistyczną nie ma bowiem na celu ochrony mienia klientów, a jedynie dostarczenie informacji o parametrach pracy danego pojazdu oraz o miejscu i sposobie jego wykorzystania.

Jednakże po otrzymaniu z Urzędu Statystycznego kwalifikacji, pojawiła się wątpliwość. Symbol 74.60.13 "Usługi monitoringu z wykorzystaniem systemów alarmowych" jest rozwinięciem symbolu 74.6 "Usługi detektywistyczne i ochroniarskie". Tym samym Wnioskodawca jest zdania, że usługi mieściłyby się w warunkach art. 19 ust. 13 pkt 4 (usługi ochrony) i powinny być ujmowane w deklaracji VAT, zgodnie z brzmieniem tego artykułu, to jest w momencie otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności.

Równocześnie Wnioskodawca uważa, że mógłby wystawiać kilka faktur VAT zamiast jednej z kilkoma pozycjami. Pozwoliłoby to na łatwiejsze przyporządkowanie określonych usług do odpowiedniego obowiązku podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., ostatnia zmiana Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1320), zwanej dalej ustawą o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi winno być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 19 ust. 13 pkt 4 cyt. wyżej ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze - z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze, a także usług ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia, usług w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego oraz usług stałej obsługi prawnej i biurowej.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca obejmuje pojazdy kontrahentów opieką logistyczną satelitarnego systemu GPS. Równocześnie gromadzi dane logistyczne pojazdów na serwerze będącym własnością Wnioskodawcy, a następnie udostępnia te dane klientom drogą elektroniczną. Przejście do tego etapu możliwe jest tylko po wykupieniu przez Wnioskodawcę od operatora sieci komórkowej telemetrycznej karty SIM (w abonamencie) służącej do transmisji danych. Wraz z kartą SIM otrzymuje modem przemysłowy, który instaluje w urządzeniach pomiarowych.

Z tytułu świadczonych usług Wnioskodawca obciąża swoich klientów abonamentem, który tworzą: abonament uiszczany przez Wnioskodawcę operatorowi telefonii komórkowej (na podstawie faktury otrzymanej od operatora sieci komórkowej + doliczona marża) oraz ustalone ryczałtowo koszty: opieki informatycznej, usługi analitycznej oraz amortyzacji serwera i oprogramowania.

Z uwagi na problem z określeniem odpowiedniego symbolu PKWiU do omawianej usługi, Wnioskodawca zwrócił się z prośbą do Urzędu Statystycznego w Łodzi o właściwe zakwalifikowanie usługi. W odpowiedzi dostał decyzję o przyporządkowaniu usługi do grupy PKWiU 74.60.13-00.00 "Usługi monitoringu z wykorzystaniem systemów alarmowych".

Na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy o VAT usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystycznych, o których mowa w art. 119.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o VAT jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU). Zgodnie z § 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 89, poz. 844 z późn. zm.), do celów podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług, o której mowa w § 3, tj. wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.), nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2008 r.

Należy w tym miejscu dodać, iż zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2009 r. stosuje się ww. Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług.

Zaznaczyć należy, że obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania świadczonej usługi do właściwego grupowania statystycznego spoczywa wyłącznie na wykonawcy usługi, w przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania wyrobu lub usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług podatnik może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do uprawnionego organu statystycznego - Urzędu Statystycznego w Łodzi. Podkreślić należy że Minister Finansów nie jest upoważniony do wydawania opinii w tym zakresie.

Wnioskodawca zwrócił się do Urzędu Statystycznego w Łodzi w celu zaklasyfikowania przedmiotowych usług do właściwego grupowania statystycznego i w dniu 28 lipca 2008 r. uzyskał odpowiedź o przyporządkowaniu ww. usług do grupowania PKWiU 74.60.13-00.00 "Usługi monitoringu z wykorzystaniem systemów alarmowych".

Usługi te są rozwinięciem grupowania 74.6 - usługi detektywistyczne i ochraniarskie, zatem odnosząc przytoczone wyżej przepisy do zaistniałego stanu faktycznego, stwierdzić należy, iż w ww. przypadku obowiązek podatkowy powstaje, zgodnie z cyt. wyżej art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy o VAT, z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii możliwości dzielenia faktury VAT i osobnego kwalifikowania usług abonamentu, tj. w momencie otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności, a pozostałe usługi na zasadach określonych dla usług telekomunikacyjnych, tj. termin płatności określony w fakturze VAT lub umowie, należy zauważyć, iż Urząd Statystyczny w Łodzi w celu zaklasyfikowania przedmiotowych usług do właściwego grupowania statystycznego udzielił odpowiedzi, iż "wymienione w piśmie usługi polegające na monitorowaniu pojazdów w czasie rzeczywistym, objętych nadzorem informatycznym i logistycznym satelitarnego systemu GPS przy wykorzystaniu telemetrycznej karty SIM operatora sieci komórkowej wraz z gromadzeniem i przechowywaniem danych logistycznych na serwerze oraz ich udostępnianiem drogą elektroniczną w całości mieszczą się w grupowaniu PKWiU 74.60.13-00.00 "Usługi monitoringu z wykorzystaniem systemów alarmowych".

Ponadto należy zauważyć, iż w sytuacji gdy mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym - świadczeniem dwóch lub więcej usług, tak ściśle ze sobą powiązanych, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku VAT. Zdarzenie to należy traktować jako jednolite świadczenie, w którym kilka elementów należy uznać za konstytutywne do świadczenia głównego. Zatem należy ustalić charakter świadczonej usługi, a tym samym zidentyfikować dominujące składniki danego świadczenia.

Takiego ustalenia dokonał również Urząd Statystyczny uznając, iż świadczeniem głównym są usługi monitoringu z wykorzystaniem systemów alarmowych, w skład których wchodzą dodatkowe świadczenia związane z obciążaniem klientów Wnioskodawcy abonamentem, kosztami SMS-ów, kosztami roamingu.

Z powyższego wynika, iż koszty jakimi Wnioskodawca obciąża swoich kontrahentów, tj. abonamentem, kosztami SMS-ów, kosztami roamingu, w ramach świadczonych przez Wnioskodawcę usług monitoringu z wykorzystaniem systemów alarmowych, nie stanowią odrębnej usługi, są bowiem ściśle powiązane z usługą główną, równocześnie determinując jej prawidłowe wykonanie, zatem nie ma podstawy do określenia dla tego rodzaju świadczeń szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego określonego dla usług telekomunikacyjnych, a tym samym dzielenia faktury VAT i osobnego kwalifikowania usługi abonamentu a osobnego traktowania pozostałych usług na zasadach określonych dla usług telekomunikacyjnych.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

W konsekwencji oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.