IBPP2/443-1095/12/ICz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2012 r. (data wpływu 23 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania rozliczenia kosztów ponoszonych w związku z umową dotyczącą organizacji i finansowania Programów Motywacyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 23 października 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania rozliczenia kosztów ponoszonych w związku z umową dotyczącą organizacji i finansowania Programów Motywacyjnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką akcyjną z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zarejestrowaną jako podatnik VAT. Spółka przy współuczestnictwie spółek zależnych z grupy kapitałowej Spółki (dalej: "Grupa"), będących również zarejestrowanymi podatnikami VAT, organizuje dwa programy motywacyjne (dalej łącznie jako: "Programy") skierowane do uprawnionych grup osób określonych w regulaminach (dalej łącznie jako: "Uczestnicy").

Uczestnikami Programów są osoby pozostające w stosunku pracy lub pozostające w innym stosunku prawnym, na podstawie którego osoby te zobowiązane są świadczyć usługi lub pracę lub pełnić funkcję członka zarządu (dalej: "Stosunek Służbowy") na rzecz Spółki lub innej spółki z Grupy (dalej: "Spółki Zależne").

Uczestnicy pierwszego programu motywacyjnego (dalej: "Program I") są wybierani spośród obecnych członków Zarządu Spółki, kluczowych pracowników Spółki i kluczowych współpracowników Spółki. Uczestnikami drugiego programu motywacyjnego (dalej: "Program II") są obecni członkowie zarządu Spółki oraz członkowie zarządu spółek zależnych z Grupy Spółki.

Cele Programów polegają na stworzeniu mechanizmów motywujących Uczestników do pracy i działań na rzecz Spółki i Grupy, których efektem będzie:

* wzrost wartości rynkowej Spółki,

* stabilny wzrost osiąganych przez Grupę zysków oraz

* ustabilizowanie kadry menedżerskiej, zwiększenie jej zaangażowania oraz odpowiedzialności za wyniki i rozwój Grupy.

Dodatkowo, efektem wdrożenia Programu I ma być realizacja przyjętego budżetu Grupy na rok 2012.

Zasady organizacji Programów są do siebie zbliżone i polegają one na przyznaniu Uczestnikom warunkowych praw majątkowych w postaci Opcji (dalej: "Opcje"). Opcja zapewnia Uczestnikom, którzy je nabyli, uzyskanie, po upływie określonych w Programach okresów oraz pod warunkiem ziszczenia się dodatkowych przesłanek, kwoty pieniężnej (dalej: "Kwota realizacji') uzależnionej od wartości akcji zwykłych Spółki notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych (dalej: "Akcje"). Każdy Uczestnik może nabyć z góry określoną liczbę Opcji. Zgodnie z zasadami organizacji Programów, opcje są wydawane odpłatnie, a cena jednej Opcji wynosi 1 zł.

W przypadku obu Programów, rada nadzorcza Spółki zatwierdziła listy osób uprawnionych do udziału w tych Programach. Osoby objęte Programem I i Programem II uczestniczą w nich pod warunkiem zawarcia ze Spółką umów uczestnictwa. Oferta zawarcia umowy uczestnictwa została skierowana przez Spółkę do osób wymienionych w uchwale rady nadzorczej Spółki. Na listach osób uprawnionych znaleźli się poszczególni Uczestnicy wraz z liczbą przyznanych im Opcji.

Opcje są niezbywalne, a w przypadku niezrealizowania warunków wypłaty Kwoty realizacji, Opcje nie będą odkupione przez Spółkę. Może się zatem okazać, iż Uczestnik w ogóle nie otrzyma w przyszłości Kwoty realizacji lub kwota ta będzie niższa niż uiszczona przez niego opłata za Opcje (np. w sytuacji gdy nie zostanie zrealizowany określony w Programie budżet Grupy, lub pomimo wezwania do sprzedaży Akcji przez podmiot, który obecnie nie posiada Akcji lub posiada mniej niż 5% Akcji Spółki, podmiot ten nie będzie w stanie zakupić Akcji w liczbie powodującej przekroczenie 50% ogólnej liczby Akcji oraz głosów na walnym zgromadzeniu Spółki).

W związku z organizacją Programów Spółka zawarła z każdą ze Spółek Zależnych z Grupy umowy dotyczące organizacji i finansowania Programów Motywacyjnych (dalej: "Umowy Szczegółowe"). W myśl Umów Szczegółowych, organizacja Programów stanowi wspólną inicjatywę Spółek z Grupy. Umowy Szczegółowe regulują min. zasady partycypacji poszczególnych Spółek z Grupy w kosztach związanych z udziałem w Programach osób pozostających w Stosunku Służbowym z tymi spółkami.

Zgodnie z postanowieniami Umów Szczegółowych, każda ze Spółek zależnych przekaże Wnioskodawcy, tytułem pokrycia kosztów, kwoty pieniężne, stanowiące równowartość Kwot realizacji, jakie zostaną wypłacone przez Spółkę Uczestnikom pozostającym w Stosunku Służbowym z daną Spółką Zależną, pomniejszone o kwoty wpłacone na rzecz Spółki przez tych Uczestników z tytułu nabycia Opcji (dalej: "Zwrot kosztów"). Powyższe oznacza, iż Spółka otrzyma od pozostałych spółek z Grupy jedynie Zwrot kosztów faktycznie poniesionych przez nią z tytułu wypłaty na rzecz Uczestników Kwot realizacji, według kryterium powiązania konkretnego Uczestnika z daną spółką Stosunkiem Służbowym.

Ponadto, Spółka jest stroną umów o wzajemne świadczenie usług zawartych ze Spółkami Zależnymi z Grupy (dalej: "Umowy Ramowe"), na podstawie których świadczy ona na rzecz Spółek Zależnych m.in. usługi związane z zarządzaniem zasobami ludzkimi. Z tytułu świadczenia powyższych usług Wnioskodawcy przysługuje od Spółek Zależnych stałe wynagrodzenie miesięczne w kwotach wskazanych w Umowach Ramowych, płatne na zasadach określonych w tych umowach, przy uwzględnieniu zapisów zawartych w odrębnych postanowieniach wiążących Spółkę ze Spółkami Zależnymi z Grupy, w tym m.in. w Umowach Szczegółowych, dotyczących Programów motywacyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane przez Wnioskodawcę od Spółek Zależnych z Grupy kwoty pieniężne, tytułem Zwrotu kosztów poniesionych przez niego na wypłatę Kwot realizacji Uczestnikom Programów, pozostającym ze Spółkami Zależnymi w Stosunku Służbowym, będą stanowić wynagrodzenie z tytułu wykonania przez Wnioskodawcę na rzecz tych Spółek czynności objętych opodatkowaniem VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane przez Wnioskodawcę od Spółek Zależnych z Grupy kwoty pieniężne, tytułem Zwrotu kosztów poniesionych przez niego na wypłatę Kwot realizacji Uczestnikom Programów, pozostającym ze Spółkami Zależnymi w Stosunku Służbowym, nie będą stanowić wynagrodzenia z tytułu wykonania przez Wnioskodawcę na rzecz tych Spółek czynności objętych opodatkowaniem VAT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, świadczeniem usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Obowiązek dokumentowania obrotu dla potrzeb podatku od towarów i usług fakturami VAT przez podatników tego podatku został określony w art. 106 ust. 1 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Biorąc pod uwagę powyższe unormowania, Spółka stoi na stanowisku, że kwoty pieniężne, jakie ewentualnie w przyszłości otrzyma w ramach współpracy przy organizacji Programów Motywacyjnych od Spółek Zależnych z Grupy, tytułem Zwrotu kosztów poniesionych przez Spółkę na wypłatę Kwot realizacji Uczestnikom Programu, pozostającym w Stosunku Służbowym ze Spółkami Zależnymi, nie będą stanowić wynagrodzenia z tytułu wykonania przez Spółkę na rzecz Spółek Zależnych czynności objętych opodatkowaniem VAT. W konsekwencji, Zwrot kosztów nie powinien być dokumentowany fakturą VAT, lecz innym dowodem księgowym (np. notą księgową). Za prawidłowością stanowiska Spółki w przedmiotowym zakresie przemawiają wskazane poniżej argumenty.

Nie ulega wątpliwości, że przekazane w przyszłości przez Spółki Zależne z Grupy kwoty pieniężne na rzecz Wnioskodawcy nie będą stanowić wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów. W zamian za przekazane kwoty Spółki Zależne z Grupy nie nabędą bowiem od Wnioskodawcy żadnych towarów.

Zauważyć również należy, że wprawdzie definicja świadczenia usług, zawarta w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT jest bardzo szeroka ujęta (każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów), to jednak, aby można było sklasyfikować daną czynność jako świadczenie usług, niezbędne jest, aby zidentyfikowany został odbiorca odnoszący korzyść o charakterze majątkowym (tzw. "beneficjent świadczenia") w związku z realizacją tego świadczenia. Co więcej, pomiędzy beneficjentem świadczenia oraz podmiotem świadczącym usługę powinien istnieć stosunek zobowiązaniowy, na podstawie którego z jednej strony dochodzi do dokonania płatności, a z drugiej do wykonania usługi (świadczenia ekwiwalentne). Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym powyżej stanie faktycznym, przekazanie kwot pieniężnych tytułem zwrotu Kwot realizacji (pomniejszonych o kwoty, jakie Wnioskodawca otrzymał od Uczestników w związku z przyznaniem im Opcji) przez Spółki Zależne z Grupy na rzecz Wnioskodawcy nie będzie się bezpośrednio wiązać z nabyciem przez te Spółki od Wnioskodawcy żadnego świadczenia. Wnioskodawca nie będzie bowiem wykonywał na rzecz Spółek Zależnych z Grupy jakichkolwiek czynności w zamian za otrzymane środki pieniężne, stanowiące Zwrot kosztów. Spółki te, wraz z Wnioskodawcą działają w ramach wspólnego przedsięwzięcia, zaadresowanego do Uczestników Programów. W związku z realizowanymi Programami Spółki Zależne z Grupy zobowiązały się do zwrotu Kwot realizacji wypłaconych przez Wnioskodawcę Uczestnikom Programów (pomniejszonych o kwoty, jakie Wnioskodawca otrzymał od Uczestników w związku z przyznaniem im Opcji). Zwrot ten ma zatem charakter czysto technicznego rozliczenia pomiędzy Wnioskodawcą a Spółkami Zależnymi z Grupy i jest niezależny od wynagrodzenia (tekst jedn.: nie stanowi elementu cenotwórczego), jakie Wnioskodawca otrzymuje od tych Spółek na podstawie Umów Ramowych, m.in. w związku ze świadczeniem usług w obszarze zarządzania zasobami ludzkimi. Spółka stoi na stanowisku, iż w zakresie, w jakim będzie ona wypłacać Kwoty realizacji na rzecz Uczestników Programów, którzy są związani ze Spółkami Zależnymi z Grupy Stosunkiem Służbowym, będzie ona wykonywać w jakimś stopniu czynności zbliżone do czynności wykonywanych przez agenta płatniczego, tj. będzie wyłącznie przekazywać tym Uczestnikom określone kwoty. Natomiast w związku z podjęciem czynności polegających na organizacji i realizacji Programów, Wnioskodawca otrzyma od Spółek Zależnych wynagrodzenie na podstawie Umów Ramowych.

W ocenie Spółki, w związku z przewidzianym w Umowach Szczegółowych szczególnym sposobem rozliczenia kosztów pomiędzy Wnioskodawcą a pozostałymi Spółkami Zależnymi z Grupy nie będzie dochodzić do wykonania świadczenia ekwiwalentnego. W szczególności, nie będzie możliwe zidentyfikowanie odrębnej i niezależnej czynności wykonanej przez Spółkę, w zamian za którą miałaby otrzymać od Spółek Zależnych wynagrodzenie w kwocie stanowiącej Zwrot kosztów. W rzeczywistości oznacza to jedynie przekazanie przez Spółki Zależne kwot pieniężnych należnych Spółce w związku z poniesionymi przez nią realnymi kosztami na wypłatę Kwot realizacji Uczestnikom Programów powiązanych Stosunkiem Służbowym z innymi Spółkami z Grupy, a nie zapłatę wynagrodzenia w zamian za świadczenie ekwiwalentne.

Wobec powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż otrzymane przez Wnioskodawcę od Spółek Zależnych z Grupy kwoty pieniężne, tytułem Zwrotu kosztów poniesionych przez niego na wypłatę Kwot realizacji Uczestnikom Programów pozostającym ze Spółkami Zależnymi w Stosunku Służbowym nie będą stanowić wynagrodzenia z tytułu wykonania przez Wnioskodawcę na rzecz tych Spółek jakichkolwiek czynności objętych opodatkowaniem VAT. W konsekwencji, Zwrot kosztów nie powinien być dokumentowany fakturą VAT, lecz innym dowodem księgowym (np. notą księgową).

W świetle powyższego Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu, niebędące dostawą towarów.

Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem, aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Ponadto zgodnie z art. 30 ust. 3 ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku.

Natomiast stosownie do art. 79 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L nr 347, s. 1 z późn. zm.), podstawa opodatkowania nie obejmuje następujących elementów:

Podatnik musi przedstawić dowód na rzeczywistą kwotę kosztów, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c, i nie może odliczyć VAT, który w danym przypadku mógł zostać naliczony.

Z przytoczonej wyżej regulacji art. 79 punkt c) Dyrektywy 112 wynika, iż wyłączeniu z podstawy opodatkowania podlegają kwoty otrzymane przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rachunek nabywcy lub usługobiorcy. Należy jednak zaznaczyć, iż otrzymany przez podatnika zwrot wydatków poniesionych na rzecz zleceniodawcy nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem VAT wówczas, gdy podatnik dysponuje dowodami dokumentującymi rzeczywiste kwoty poniesionych kosztów oraz ww. dowody zostały wystawione na nabywcę (usługobiorcę), w którego imieniu i na rzecz którego poniesione zostały te wydatki.

Zgodnie z art. 106 cyt. ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Generalnie zatem faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonej transakcji sprzedaży dokonanej przez podatnika podatku VAT.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca przy współuczestnictwie spółek zależnych z grupy kapitałowej Wnioskodawcy, będących również zarejestrowanymi podatnikami VAT, organizuje dwa programy motywacyjne skierowane do uprawnionych grup osób określonych w regulaminach jako "Uczestnicy".

Uczestnikami Programów są osoby pozostające w stosunku pracy lub pozostające w innym stosunku prawnym, na podstawie którego osoby te zobowiązane są świadczyć usługi lub pracę lub pełnić funkcję członka zarządu na rzecz Spółki lub innej spółki z Grupy.

Cele Programów polegają na stworzeniu mechanizmów motywujących Uczestników do pracy i działań na rzecz Spółki i Grupy, których efektem będzie:

* wzrost wartości rynkowej Spółki,

* stabilny wzrost osiąganych przez Grupę zysków oraz

* ustabilizowanie kadry menedżerskiej, zwiększenie jej zaangażowania oraz odpowiedzialności za wyniki i rozwój Grupy.

Mając na uwadze treść przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, iż strony, tj. Wnioskodawca i inne spółki z grupy kapitałowej na podstawie umów uzgodniły zakres obowiązków i sposób dokonywania rozliczeń pomiędzy nimi w ramach tej grupy.

W związku z organizacją Programów Wnioskodawca zawarł z każdą ze Spółek Zależnych z Grupy dwa rodzaje umów.

Pierwsza kategoria umów dotyczy organizacji i finansowania Programów Motywacyjnych są to tzw. "Umowy Szczegółowe".

Umowy Szczegółowe regulują m.in. zasady partycypacji poszczególnych Spółek z Grupy w kosztach związanych z udziałem w Programach osób pozostających w Stosunku Służbowym z tymi spółkami. Zgodnie z postanowieniami Umów Szczegółowych, każda ze Spółek zależnych przekaże Wnioskodawcy, tytułem pokrycia kosztów, kwoty pieniężne, stanowiące równowartość Kwot realizacji, jakie zostaną wypłacone przez Spółkę Uczestnikom pozostającym w Stosunku Służbowym z daną Spółką Zależną, pomniejszone o kwoty wpłacone na rzecz Spółki przez tych Uczestników z tytułu nabycia Opcji (dalej: "Zwrot kosztów").

Natomiast druga kategoria umów tzw. "Umowy Ramowe" dotyczy wypłaty wynagrodzenia na rzecz Wnioskodawcy, na podstawie których Wnioskodawca świadczy na rzecz Spółek Zależnych m.in. usługi związane z zarządzaniem zasobami ludzkimi.

Z tytułu świadczenia powyższych usług Wnioskodawcy przysługuje od Spółek Zależnych stałe wynagrodzenie miesięczne w kwotach wskazanych w Umowach Ramowych, płatne na zasadach określonych w tych umowach.

Zatem Wnioskodawca jako Lider, wykonując zadania przewidziane Umową Szczegółową dotyczącą organizacji i finansowania Programów Motywacyjnych, będzie ponosił wszystkie koszty związane ze wspólnym przedsięwzięciem.

Należy podkreślić, że co prawda przepisy ustawy o VAT nie odnoszą się wprost do sytuacji zwrotu kosztów wyłożonych przez podatnika w imieniu i na rzecz innego podmiotu, niemniej sytuacja taka została uregulowana w art. 79 lit. c Dyrektywy VAT. Przepis ten wskazuje, że podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, iż uzyskanie zwrotu kosztów poniesionych przez Wnioskodawcę w ramach umów Szczegółowych dotyczących organizacji i finansowania Programów Motywacyjnych nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem zwrot kosztów nie stanowi dla Wnioskodawcy elementu kwoty należnej z tytułu sprzedaży (świadczonej usługi), o której mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT.

Wnioskodawca ponosząc wspomniane koszty na rzecz Spółek Zależnych występuje jako zarządca i otrzymywany zwrot poniesionych przez niego wydatków, tj. równowartość kwot realizacji jakie zostaną wypłacone przez Wnioskodawcę Uczestnikom, nie stanowi dla Wnioskodawcy elementu wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług. W tym miejscu należy zauważyć, iż wynagrodzenie za świadczenie usług zarządzania zasobami ludzkimi Wnioskodawcy przysługuje na podstawie odrębnych umów tzw. Umów Ramowych.

Zatem Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do udokumentowania kwot pieniężnych otrzymywanych tytułem zwrotu kosztów poniesionych przez niego na wypłatę Kwot realizacji Uczestnikom Programów dla celów tego podatku fakturami VAT. W takiej sytuacji Wnioskodawca będzie mógł na potrzeby rozliczeń finansowych z klientami stosować inne niż faktura VAT dokumenty (np. notę księgową).

Wobec powyższego stanowisko, Wnioskodawca, iż otrzymane przez Wnioskodawcę od Spółek Zależnych z Grupy kwoty pieniężne, tytułem Zwrotu kosztów poniesionych przez niego na wypłatę Kwot realizacji Uczestnikom Programów pozostającym ze Spółkami Zależnymi w Stosunku Służbowym nie będą stanowić wynagrodzenia z tytułu wykonania przez Wnioskodawcę na rzecz tych Spółek jakichkolwiek czynności objętych opodatkowaniem VAT. W konsekwencji, Zwrot kosztów nie powinien być dokumentowany fakturą VAT, lecz innym dowodem księgowym (np. notą księgową), należało uznać za prawidłowe.

Końcowo zauważa się, że niniejsza interpretacja jest interpretacją indywidualną i wydana została w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy, tj. lidera programu, a zatem nie dotyczy konsekwencji podatkowych dla pozostałych uczestników umowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.