IBPP2/443-1059/10/WN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 marca 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-1059/10/WN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2010 r. (data wpływu 17 grudnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 marca 2011 r. (data wpływu 9 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy sprowadzenie urządzenia będzie traktowane jak wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, a rozliczenie podatku nastąpi w oparciu o fakturę wewnętrzną VAT - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy sprowadzenie urządzenia będzie traktowane jak wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, a rozliczenie podatku nastąpi w oparciu o fakturę wewnętrzną VAT.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 1 marca 2011 r. (data wpływu 9 marca 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 28 lutego 2011 r. znak: IBPP2/443-1059/10/WN, IBPP2/443-1060/10/WN.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również Spółka) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Zamierza nabyć od podatnika niemieckiego urządzenie, które następnie będzie przetransportowane do Polski i tu zostanie zamontowane. Firma niemiecka dokonująca dostawy na terytorium kraju jest podatnikiem nieposiadającym siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce. Firma niemiecka, jako dostawca, nie jest w Polsce zarejestrowana. Firma niemiecka dokonująca dostawy urządzenia jest aktywnym podatnikiem podatku od wartości dodanej i posiada unijny NIP. Nabywane urządzenie będzie służyło wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej Nabywcy i wyłącznie będzie służyło do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu urządzenia nie wystąpią przesłanki, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Przy nabyciu urządzenia nie wystąpią przesłanki, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT.

Dodatkowo w piśmie uzupełniającym z dnia 1 marca 2011 r. Wnioskodawca oświadczył, że zamierza dokonać zakupu urządzenia od firmy niemieckiej i ten kontrahent - dostawca dostarczy Wnioskodawcy urządzenie oraz dokona jego montażu na terenie kraju.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprowadzenie urządzenia będzie traktowane jak wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru i podatek należny a zarazem podatek naliczony VAT zostanie rozliczony w Polsce - w kraju siedziby Nabywcy, w oparciu o wystawioną fakturę wewnętrzną VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, jako czynny podatnik VAT, sprowadzenie urządzenia do Polski z Niemiec, potraktowałby jako nabycie wewnątrzwspólnotowe. Do faktury wystawionej przez zagranicznego kontrahenta Wnioskodawca wystawia fakturę wewnętrzną w przeliczeniu na złote.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostały wykonane w danym państwie, a ściślej te czynności, które zostały uznane za wykonane w danym miejscu. W tym wypadku określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania. Określenie miejsca świadczenia jest szczególnie istotne w przypadku dostawy towarów, która odbywa się pomiędzy podmiotami z różnych państw członkowskich. Miejsce świadczenia wskazuje jednocześnie państwo, w którym dana czynność winna zostać opodatkowana.

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa powyżej, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz - przepis art. 9 ust. 1 ww. ustawy.

Stosownie do art. 9 ust. 2 pkt 1 lit. a) i pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, ww. przepis stosuje się pod warunkiem, że nabywcą towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika, natomiast dokonujący dostawy jest podatnikiem, o którym mowa w art. 9 ust. 2 pkt 1 lit. a).

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy o VAT, przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w przypadku gdy towary są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, dla których miejscem dostawy zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 jest terytorium kraju, jeżeli towary te są przemieszczane przez tego podatnika dokonującego ich dostawy lub na jego rzecz. Natomiast stosownie do ust. 2 wskazanego artykułu, w przypadku gdy ustaną okoliczności, o których mowa w ust. 1, przemieszczenie towarów uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Przywołana regulacja art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT jest odpowiednikiem przepisu art. 36 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, str. 1 z późn. zm.). Zgodnie z powyższym przepisem w przypadku gdy towary, wysyłane lub transportowane przez dostawcę, nabywcę lub osobę trzecią, są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dostawcę lub w jego imieniu, za miejsce dostawy uznaje się miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane.

Przepisy ustawy nie określają wprost, co należy rozumieć przez montaż lub instalację towarów, które skutkują przesunięciem miejsca świadczenia do państwa montażu (instalacji). Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego "montaż" to składanie maszyn, urządzeń, budowli etc. z gotowych części w jedną całość. Z kolei "instalacja" to zakładanie jakichś urządzeń technicznych. W tym miejscu należy jednak zwrócić uwagę na art. 22 ust. 1 pkt 2 in fine ustawy, który wskazuje, że nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Co do zasady zatem, za montaż lub instalację należy uznawać takie czynności, które wymagają pewnych wiadomości (umiejętności) specjalnych znanych przede wszystkim dostawcy montowanego (instalowanego) towaru. Montaż lub instalacja dotyczyć będą przede wszystkim maszyn i urządzeń technicznych. Takie złożenie (zmontowanie) towaru, które nie wymaga szczególnych umiejętności bądź wyjątkowej wiedzy nie stanowi o powstaniu "dostawy z montażem".

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, wynika iż Wnioskodawca (dalej również Spółka) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Zamierza nabyć od podatnika niemieckiego urządzenie, które następnie będzie przetransportowane do Polski i tu zostanie zamontowane. Firma niemiecka dokonująca dostawy na terytorium kraju jest podatnikiem nieposiadającym siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce. Firma niemiecka, jako dostawca, nie jest w Polsce zarejestrowana. Firma niemiecka dokonująca dostawy urządzenia jest aktywnym podatnikiem podatku od wartości dodanej i posiada unijny NIP. Nabywane urządzenie będzie służyło wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej Nabywcy i wyłącznie będzie służyło do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu urządzenia nie wystąpią przesłanki, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Przy nabyciu urządzenia nie wystąpią przesłanki, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT.

Dodatkowo w piśmie uzupełniającym z dnia 1 marca 2011 r. Wnioskodawca oświadczył, że zamierza dokonać zakupu urządzenia od firmy niemieckiej i ten kontrahent - dostawca dostarczy Wnioskodawcy urządzenie oraz dokona jego montażu na terenie kraju.

Zgodnie z przytoczonymi regulacjami, miejscem przedmiotowej dostawy towarów wraz z ich montażem będzie miejsce, w którym towary te będą instalowane lub montowane. W związku z powyższym, podatek należny wynikający z przedmiotowych transakcji winien być rozliczany w Polsce.

Artykuł 17 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy o VAT stanowi, iż podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju.

Natomiast w myśl art. 17 ust. 1a cyt. ustawy o VAT, przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 stosuje się również w przypadku, gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności lub inne miejsce prowadzenia działalności usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach.

Na mocy art. 17 ust. 5 ustawy, przepis ust. 1 pkt 5 stosuje się:

1.

jeżeli nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju, albo osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 6;

2.

do dostawy gazu w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej, jeżeli nabywcą jest podmiot zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 lub art. 97 ust. 4.

Zgodnie z art. 17 ust. 6 ww. ustawy, przepisu ust. 1 pkt 5 nie stosuje się, jeżeli dostawa towarów dokonywana jest w ramach sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju.

Zatem w sytuacji, gdy dostawca (kontrahent niemiecki) nieposiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju będzie dokonywał dostawy urządzenia na terytorium kraju wraz z jego montażem na rzecz Wnioskodawcy będącego podatnikiem podatku od towarów i usług i nie dokona rozliczenia transakcji w zakresie podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy o podatku od towarów i usług na Wnioskodawcy - jako nabywcy będzie ciążył obowiązek opodatkowania przedmiotowej transakcji.

Wskazać należy, iż jak to wynika z wyżej przytoczonych przepisów, podatnicy zobowiązani są do samoobliczenia podatku od towarów i usług w oparciu o regulację przywoływanego art. 17 ust. 1 pkt 5, gdy spełnione są łącznie następujące warunki:

* dostawa towarów ma miejsce na terytorium Polski;

* dostawcą jest podmiot zagraniczny;

* podatek należny nie został rozliczony przez dostawcę;

* nabywca ma siedzibę lub miejsce zamieszkania w Polsce;

* dostawa nie jest realizowana w ramach sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju.

Przy spełnieniu powyższych warunków niezbędnych do zastosowania regulacji art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, podatnikiem z tytułu dostawy towarów dokonanej przez przedsiębiorcę zagranicznego na rzecz polskiego odbiorcy, jest ten ostatni podmiot.

W obliczu powołanych regulacji, w związku z faktem, iż jak wynika z opisu sprawy, niemiecki kontrahent Wnioskodawcy dokonujący dostawy towarów na terytorium kraju nie jest podatnikiem posiadającym siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium Polski, to Wnioskodawca będzie na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy podatnikiem z tego tytułu, a więc będzie zobowiązany do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu tej dostawy towarów.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania dostawy przedmiotowego urządzenia za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie (...).

Zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych uregulowane zostały szczegółowo w przepisach, rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.).

Na mocy § 23 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, przepisy § 5, 9-14, 16, 17, 21 i 21a stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, z tym że w przypadku dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu usług, faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie rozliczenia podatku w oparciu o fakturę wewnętrzna VAT, należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że opisana we wniosku transakcja stanowi dostawę towarów dla której podatnikiem jest Wnioskodawca i która winna zostać udokumentowana fakturą wewnętrzną.

Reasumując, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego a także zmiany stanu prawnego.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie uznania czy sprowadzenie urządzenia będzie traktowane jak wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, a rozliczenie podatku nastąpi w oparciu o fakturę wewnętrzną VAT. Natomiast w zakresie uznania czy podatek naliczony z faktury wewnętrznej podlega odliczeniu od podatku należnego zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl