IBPP2/443-1043/08/LŻ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 stycznia 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-1043/08/LŻ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2008 r. (data wpływu 10 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia na fakturze daty sprzedaży, daty wystawienia zbiorczej faktury korygującej oraz określenia, w którym miesiącu winien być rozliczony VAT należny z tej faktury - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia na fakturze daty sprzedaży, daty wystawienia zbiorczej faktury korygującej oraz określenia, w którym miesiącu winien być rozliczony VAT należny z tej faktury.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest właścicielem centrum handlowego ("Centrum") i wynajmuje powierzchnię handlową najemcom, którzy prowadzą w centrum handlowym działalność w postaci sklepów. Z tytułu najmu Spółka wystawia w każdym miesiącu - co do zasady - faktury dwojakiego rodzaju:

a.

z tytułu czynszu najmu, oraz

b.

z tytułu opłat za świadczenia dodatkowe, ("Opłaty eksploatacyjne") obejmujące zarówno opłaty wynikające z zaopatrzenia w media jak i związane z funkcjonowaniem i promocją Centrum.

Wysokość płatności z tytułu opłat eksploatacyjnych obliczana jest na podstawie średniego zużycia z roku poprzedniego. Okresem rozliczeniowym jest rok kalendarzowy.

Po zakończeniu okresu rozliczeniowego Spółka dokonuje w pierwszym kwartale danego roku rozliczenia płatności z tytułu opłat eksploatacyjnych i dostarcza najemcy rozliczenie. W przypadku braku ze strony najemcy zastrzeżeń do otrzymanego rozliczenia Spółka wystawia zbiorczą fakturę korygującą do faktur wystawionych w poprzednim okresie rozliczeniowym. Wystawienie faktury korygującej ma miejsce zwykle w marcu. Dla potrzeb niniejszego wniosku przyjmuje się, że płatności poczynione przez najemcę w poprzednim roku nie pokrywają rzeczywiście poniesionych przez Spółkę kosztów z tytułu Opłat eksploatacyjnych, a w związku z tym ze zbiorczej faktury korygującej wynika obowiązek dopłaty określonej kwoty przez najemcę (korekta "na plus").

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Jaka powinna być data sprzedaży wskazana na fakturze.

Jaka powinna być na fakturze data jej wystawienia. Czy nie więcej 7 dni od końca grudnia poprzedniego roku (co nie pokrywa się z rzeczywistym terminem wystawienia faktury) czy nie więcej niż 7 dni od daty sprzedaży, tj. dnia sporządzenia rozliczenia.

W związku z powyższym, w którym miesiącu VAT z tej faktury jest należny.

Zdaniem Wnioskodawcy, faktura korygująca powinna być wystawiona z datą sprzedaży równoznaczną dacie dokonania rozliczenia (w tym przypadku jest to marzec) i datą wystawienia nie późniejszą niż 7 dni od dnia sprzedaży. Podatek VAT należny jest w tym samym miesiącu co data wystawienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Przypadki, w których dopuszczalne jest wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej określają regulacje zawarte w § 16 i § 17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798, z późn. zm.).

Zgodnie z § 16 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

W świetle § 16 ust. 2 ww. rozporządzenia faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1.

numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2.

dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca: a) określone w § 9 ust. 1 pkt 1-3, b) nazwę towaru lub usługi objętych rabatem;

3.

kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;

4.

kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Przepisy § 16 ust. 1 i ust. 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

1.

zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy;

2.

zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.

Ponadto należy nadmienić, iż zgodnie z § 16 ust. 7 rozporządzenia, faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA albo wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA".

Zgodnie z § 17 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku lub jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Natomiast zgodnie z § 17 ust. 2 ww. rozporządzenia faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

1.

numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2.

dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a.

określone w § 9 ust. 1 pkt 1-3,

b.

nazwę towaru lub usługi objętych podwyżką ceny;

3.

kwotę podwyższenia ceny bez podatku;

4.

kwotę podwyższenia podatku należnego.

Natomiast, stosownie do ust. 3 powołanego wyżej przepisu faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a), kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej.

Zgodnie z § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1.

imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;

2.

numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;

3.

dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT"; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym; (...)

Co oznacza, że faktura korygująca powinna zawierać dane faktury pierwotnej, która jest korygowana.

Tut. organ wyjaśnia, iż zarówno przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jak i rozporządzeń wykonawczych do ustawy, nie zawierają regulacji odnoszących się bezpośrednio do kwestii wystawiania zbiorczych faktur korygujących.

Termin wystawienia faktury korygującej (a poprzez to także zbiorczej faktury korygującej), w przypadku zwiększenia kwoty podatku należnego, nie został przez ustawodawcę wprost uregulowany. Jednakże w tym przypadku istotne jest, aby dokonano obliczenia i zadeklarowania podatku należnego w momencie powstania obowiązku podatkowego dla danej czynności.

W związku z tym, zasadnym jest zastosowanie ogólnej reguły dotyczącej terminu wystawiania faktur wynikającej z treści art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Natomiast, w myśl art. 19 ust. 4 ww. ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, iż w przypadku, gdy faktury korygujące wystawione przez Spółkę powodują zwiększenie wartości obrotu i kwoty podatku należnego, możliwe jest wystawienie zbiorczej faktury korygującej jedynie w odniesieniu do danego miesiąca. Zatem, dokonana korekta powinna być rozliczona w okresie rozliczeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonanej sprzedaży usług dokumentującej zwiększenie kwoty podatku.

W konsekwencji należy stwierdzić, iż w przypadku zwiększenia kwoty podatku należnego należy dokonać korekty za konkretne okresy rozliczeniowe, przepisy dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego, bowiem ograniczają korygowanie faktur w takiej sytuacji tylko w odniesieniu do jednego miesiąca lub okresu rozliczeniowego.

Reasumując, faktura korygująca powinna być wystawiona z datą faktycznego jej wystawienia, natomiast data sprzedaży nie jest datą wystawienia faktury korygującej lecz datą sprzedaży jaka została określona na pierwotnej fakturze, do której odnosi się ta korekta. Natomiast moment powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług ustawodawca jednoznacznie określił dla poszczególnych czynności poprzez wskazanie zasad ogólnych oraz szczególnych. W świetle przedstawionych przepisów na podstawie wystawionych faktur korygujących (zwiększających podatek należny) należy skorygować ten podatek w rozliczeniu za okres (okresy) objęte tą korektą.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto informuje się, że w przedmiocie interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, tj. stanu prawnego obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl