IBPP2/443-1041/13/BW

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 października 2013 r. (data wpływu 4 listopada 2013 r.), uzupełnionym w dniu 5 lutego 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odrębnego limitu odliczenia VAT w przypadku cesji umowy leasingu operacyjnego - jest prawidłowe.

W dniu 4 listopada 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odrębnego limitu odliczenia VAT w przypadku cesji umowy leasingu operacyjnego.

Wniosek ten został uzupełniony w zakresie podatku od towarów i usług poprzez dokonanie w dniu 5 lutego 2014 r. uzupełnienia opłaty od wniosku w kwocie 40 zł.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

1. Umowa leasingu zawarta 1 października 2011 r., w świetle przepisów prawa podatkowego, spełnia kryteria leasingu operacyjnego.

2. Od dnia 1 czerwca 2013 r. Wnioskodawca przejął prawa i obowiązki określone w umowie, o której mowa w pkt 1, na mocy umowy cesji praw oraz o przejęcie długu. Jako cesjonariusz stał się nowym korzystającym przedmiotu leasingu, jakim jest samochód osobowy.

2.1.Do spłaty przez Wnioskodawcę przedmiotu leasingu pozostało:

28 rat leasingowych (razem zł 31.595,00) i 28 opłat serwisowych (razem zł 3.976,00) wynikających z umowy, na które leasingodawca wystawia na Wnioskodawcę (cesjonariusza) comiesięczne odrębne faktury VAT.

Kwota rat leasingowych, kwota opłat serwisowych pozostała na niezmienionym poziomie.

2.2.Wartość początkowa przedmiotu leasingu nie jest określona w umowie cesji praw oraz o przejęcie długu. Jest określona w umowie, o której mowa w pkt 1 i wynosi 49.513,00 zł, a zatem jest na niezmienionym poziomie.

2.3.Wartość wykupu samochodu osobowego nie uległa zmianie i jest określona w umowie leasingu zawartej dnia 1 października 2011 r., o której mowa w pkt 1 i wynosi 16.735,12 zł.

Cena wykupu pojazdu odpowiada cenie rynkowej.

3. Pierwszy Korzystający (cedent) z umowy podanej w pkt 1 dokonywał odliczenia VAT-u.

4. Samochód osobowy jest niezbędny i wykorzystywany w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej wyłącznie do wykonywania sprzedaży opodatkowanej.

W związku z powyższym, w zakresie podatku od towarów i usług, zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 2):

Czy w przypadku cesji umowy leasingu, Wnioskodawca ma prawo do odrębnego limitu odliczenia VAT (60% nie więcej niż 6000,00).

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczone we wniosku nr 2):

W przypadku cesji umowy leasingu operacyjnego, Wnioskodawca ma prawo do odrębnego limitu odliczenia VAT-u w kwocie nie większej niż 6000,00.

W ocenie Wnioskodawcy przepisy ograniczające odliczenie VAT od rat leasingowych oraz innych opłat wynikających z umowy leasingu, odnoszą się do konkretnego leasingobiorcy i brak jest podstaw do pozbawienia Wnioskodawcy - przejmującego umowę - prawa do odliczenia VAT-u przez Wnioskodawcę (cesjonariusza) limitu 60% nie więcej niż 6000,00 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego zakresie podatku od towarów i usług uznaje się za prawidłowe.

Wstępnie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zauważa, że ponieważ we wniosku Wnioskodawca jako przedmiot wniosku zaznaczył zaistniały stan faktyczny w przedmiotowej interpretacji powołano przepisy obowiązujące do 31 grudnia 2013 r.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl powyższego przepisu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Należy zauważyć, że w art. 88 tej ustawy wskazane zostały sytuacje, w przypadku wystąpienia których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

W okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z użytkowaniem samochodów będących przedmiotem m.in. umowy leasingu, zostały uregulowane w przepisach ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Zgodnie z art. 3 ust. 6 ww. ustawy, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w art. 3 ust. 1 cyt. ustawy, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Ze złożonego wniosku wynika, że umowa leasingu zawarta 1 października 2011 r., w świetle przepisów prawa podatkowego, spełnia kryteria leasingu operacyjnego.

Od dnia 1 czerwca 2013 r. Wnioskodawca przejął prawa i obowiązki określone w umowie, o której mowa wyżej, na mocy umowy cesji praw oraz o przejęcie długu. Jako cesjonariusz stał się nowym korzystającym przedmiotu leasingu, jakim jest samochód osobowy.

Do spłaty przez Wnioskodawcę przedmiotu leasingu pozostało 28 rat leasingowych (razem 31.595,00 zł) i 28 opłat serwisowych (razem 3.976,00 zł) wynikających z umowy, na które leasingodawca wystawia na Wnioskodawcę (cesjonariusza) comiesięczne odrębne faktury VAT. Kwota rat leasingowych, kwota opłat serwisowych pozostała na niezmienionym poziomie.

Pierwszy Korzystający (cedent) z podanej umowy leasingu operacyjnego dokonywał odliczenia VAT-u.

Wnioskodawca wskazał, że samochód osobowy jest niezbędny i wykorzystywany w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej wyłącznie do wykonywania sprzedaży opodatkowanej.

Przepis art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej kierowany jest do leasingobiorcy będącego podatnikiem podatku VAT. To on bowiem ma prawo na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych ze sprzedażą opodatkowaną. Co prawda w przypadku rat leasingowych od samochodów osobowych, prawo jest to ograniczone kwotowo, ale brak jest podstaw do całkowitego pozbawienia podmiotu gospodarczego przejmującego umowy leasingu operacyjnego tego prawa, tylko z tego względu, że inny podmiot - będący odrębnym podatnikiem VAT- z tego prawa skorzystał.

Jeżeli mamy do czynienia z tym samym pojazdem, lecz zmienia się leasingobiorca, wówczas reguła, o której mowa w art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej ponownie znajduje zastosowanie. Kolejny leasingobiorca użytkujący samochód osobowy ma również prawo do odliczenia 60% kwoty podatku wynikającego z otrzymywanych faktur dokumentujących opłaty leasingowe, aż do osiągnięcia limitu w kwocie 6.000 zł.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, iż Wnioskodawcy jako nowemu leasingobiorcy, w zakresie w jakim użytkowany na podstawie umowy leasingu operacyjnego samochód osobowy jest wykorzystywany do czynności opodatkowanych, przysługuje prawo do odliczenia 60% kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących opłaty leasingowe dotyczące tego samochodu osobowego, przy czym suma kwot podatku w całym okresie jego użytkowania, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy jednocześnie wyjaśnić, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.