IBPP2/443-1020/13/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 czerwca 2013 r., sygn. akt I FSK 974/12 oddalającym skargę kasacyjną Ministra Finansów, wniesioną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 8 marca 2012 r., sygn. akt I SA/Kr 2127/11 uchylającym interpretację indywidualną z 23 sierpnia 2011 r. nr IBPP3/443-608/11/IK Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający, w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 maja 2011 r. (data wpływu 27 maja 2011 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania wywozu towarów poza terytorium wspólnoty uprawniającego do zastosowania stawki 0% - jest prawidłowe.

W dniu 27 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie dokumentowania wywozu towarów poza terytorium wspólnoty uprawniającego do zastosowania stawki 0%.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca dokonuje sprzedaży wyrobów do kontrahenta francuskiego, zarejestrowanego w tym kraju dla potrzeb podatku od wartości dodanej, jak również posiadającego numer, pod którym podmiot ten jest zidentyfikowany dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. Kontrahent unijny dokonuje sprzedaży towarów nabywanych od Wnioskodawcy do Rosji. Sam towar wysyłany jest bezpośrednio z Polski do finalnego odbiorcy, poza obszar celny Wspólnoty. Odprawy celnej w systemie RCS dokonuje Polska agencja celna, działająca na rzecz kontrahenta unijnego, który na potwierdzeniu wywozu... występuje jako nadawca. Procedura wywozu następuje w oparciu o fakturę wystawianą przez eksportera - podmiot francuski. Wywozu towarów z terytorium Polski dokonuje przewoźnik, działający na rzecz kontrahenta unijnego.

Dostawa powyższa traktowana jest jako eksport pośredni. W takiej sytuacji prawo do zastosowania stawki 0% zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy o VAT istnieje pod warunkiem posiadania przez nas przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonana została dostawa towarów kopii dokumentu, w którym urząd celny potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Z dokumentu tego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Wnioskodawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:

* faktury sprzedaży (wskazuje ona na rodzaj oraz ilość towaru),

* dokumentu CMR, świadectwa jakości towarów,

* zamówienia na nasz towar od kontrahenta francuskiego,

* potwierdzenia wywozu poza obszar Wspólnoty w formie otrzymanej drogą pocztową kopii komunikatu... (w załączeniu). Dokument ten jest kopią komunikatu... opieczętowanego przez agencję celną dokonującą odprawy z oryginalnym podpisem kontrahenta francuskiego potwierdzającego zgodność z oryginałem (oryginał dokumentu podpisanego przez agencję celną podmiot unijny zostawia w swojej dokumentacji).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy dokument potwierdzenia wywozu towarów poza obszar Unii Europejskiej może mieć formę dokumentu przesłanego pocztą tradycyjną zgodnie z wzorem załącznika do niniejszego wniosku.

Czy dokumentem tym mógłby być przesłany elektronicznie przez kontrahenta francuskiego komunikat... opatrzony pieczęcią agencji celnej (z uwagi na podstawowe założenia systemu ECS: szybka i prosta procedura, jak również sprawny system weryfikacji danych).

Zdaniem Wnioskodawcy:

Do prawidłowego udokumentowania eksportu, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, który ma miejsce w omawianej sytuacji, oraz zastosowania stawki 0% dokumentem wystarczającym jest przesłanie drogą elektroniczną przez kontrahenta unijnego skanu kopii komunikatu... z podpisem agencji celnej dokonującej odprawy celnej.

W dniu 23 sierpnia 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający z upoważnienia Ministra Finansów wydał dla "U", indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego znak: IBPP3/443-608/11/IK dotyczącą podatku od towarów i usług, w zakresie dokumentowania wywozu towarów poza terytorium wspólnoty uprawniającego do zastosowania stawki 0%, uznając stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Pismem z dnia 8 września 2011 r. (data wpływu 13 września 2011 r.) złożonym na podstawie art. 52 § 3 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, "U", reprezentowane przez radcę prawnego pana P. M. wezwały tut. organ do usunięcia naruszenia prawa poprzez zmianę indywidualnej pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z 23 sierpnia 2011 r. znak: IBPP3/443-608/11/IK.

W odpowiedzi na wezwanie, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach pismem z 4 października 2011 r., znak: IBPP3/443W-52/11/IK podtrzymał swoje stanowisko przedstawione w interpretacji indywidualnej z 23 sierpnia 2011 r. znak: IBPP3/443-608/11/IK.

"U", reprezentowane przez radcę prawnego pana P.M., na pisemną interpretację indywidualną z 23 sierpnia 2011 r. znak: IBPP3/443-608/11/IK złożyły skargę z 10 listopada 2011 r. (data wpływu 15 listopada 2011 r.), w której wniosły o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej z 23 sierpnia 2011 r. oraz o zasądzenie od organu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 8 marca 2012 r. sygn. akt. I SA/Kr 2127/11 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z 23 sierpnia 2011 r. znak: IBPP3/443-608/11/IK.

W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie powołał się na wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z 25 maja 2010 r. sygn. I FSK 953/09, oraz z 17 sierpnia 2010 r. sygn. I FSK 1141/09 i uznał, że tezy i stwierdzenia zawarte w tych wyrokach są szczególnie trafne i przychylił się do stanowiska wyrażonego w tych wyrokach.

Ponadto WSA w Krakowie wskazał, że w wyniku realizacji norm wspólnotowych w Polsce z dniem 31 sierpnia 2007 r. uruchomiono System Kontroli Eksportu (ECS) który pozwala na elektroniczną obsługę zgłoszenia wywozowego przesyłanego przez zgłaszającego/eksportera zarówno w urzędzie celnym wywozu, jak też w urzędzie celnym wyprowadzenia i opiera się na obiegu komunikatów elektronicznych pomiędzy urzędami celnymi, a podmiotami dokonującymi zgłoszeń celnych. Od tego dnia zgłoszenie celne może mieć formę dokumentu papierowego lub elektronicznego i każda z tych dwóch form dokumentu jest równorzędna.

Sąd wskazał, iż wprowadzenie tego systemu nie tylko miało przyspieszyć dokonywanie odpraw celnych, ale również miało zapewnić łatwy sposób weryfikacji dokonywanych zgłoszeń celnych oraz wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty. Ta elektroniczna forma potwierdzania dokonanych zgłoszeń celnych, jak już wielokrotnie wskazywano w sprawie, następuje w formie komunikatu IE - 599 wydawanego eksporterowi. To właśnie komunikat IE - 599 (zapisywany w postaci pliku w formacie "XML") jest dokumentem równorzędnym dla dotychczas stosowanej formy papierowej dokumentów SAD. Jest on podpisywany przez system ECS przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych, zaś uzyskanie komunikatu IE - 599 wiąże się z koniecznością rejestracji w tymże systemie.

Wyraził przez to pogląd, że skoro w systemie ECS potwierdzenie wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty odbywa się za pomocą elektronicznego komunikatu IE - 599 podpisywanego przez system ECS przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych, który to komunikat dokumentuje czynność łatwą przez organy celne do zweryfikowania, to jego kopię może stanowić każdy rodzaj dokumentu, który by wiernie odzwierciedlał treść oryginału. Treść przepisów ustawy VAT, w szczególności art. 41 ust. 11 nie sprzeciwia się bowiem temu, aby był to również dokument zapisany w formie elektronicznej. Ponadto jeśli celem ECS jest m.in. zapewnienie przejrzystości i weryfikowalności przeprowadzanych operacji celnych, to organ, mający jakiekolwiek wątpliwości co do treści otrzymanych dokumentów, czy też podejrzeń co do fikcyjności transakcji ma narzędzia służące do weryfikacji uzyskanych od podatnika danych. Tym samym może w łatwy sposób zbadać, czy nadesłany wydruk, kserokopia, czy nadesłany plik jest kopią oryginalnego komunikatu IE - 599. W tych warunkach nakładanie na podatnika obowiązku niejako "ponownego" potwierdzenia autentyczności wydawanych dokumentów nie znajduje oparcia w treści przepisów ustawy VAT i stoi w sprzeczności z założeniami ECS.

W związku z uchyleniem przez WSA w Krakowie interpretacji indywidualnej z 23 sierpnia 2011 r. znak: IBPP3/443-608/11/IK dotyczącej podatku od towarów i usług, tut. organ złożył skargę kasacyjną od ww. wyroku.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 4 czerwca 2013 r., sygn. akt I FSK 974/12 oddalił skargę kasacyjną Ministra Finansów, wniesioną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 8 marca 2012 r., sygn. akt I SA/Kr 2127/11 uchylającym interpretację indywidualną z 23 sierpnia 2011 r. znak: IBPP3/443-608/11/IK dotyczącą podatku od towarów i usług.

W uzasadnieniu wyroku Naczelny Sąd Administracyjny podzielił pogląd wyrażony w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 8 marca 2012 r. sygn. akt I SA/Kr 2127/11

Mając na uwadze ww. rozstrzygnięcia WSA w Krakowie oraz NSA w Warszawie oraz stan prawny obowiązujący w dacie wydania zaskarżonej interpretacji z 23 sierpnia 2011 r. znak: IBPP3/443-608/11/IK stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają

Stosownie do treści art. 2 pkt 8 ww. ustawy przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

Ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz, oraz gdy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. Sytuacja kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów z Polski poza terytorium Wspólnoty i na niego wystawione są dokumenty eksportowe jako zgłaszającego towar do odprawy celnej - stanowi, tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów z terytorium Polski poza terytorium Wspólnoty, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz.

Biorąc pod uwagę opis sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca dokonał eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b ustawy o VAT.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Towarami są - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty.

Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju (art. 41 ust. 7 ustawy).

Stosownie do dyspozycji ust. 9 ww. artykułu, otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Według treści ust. 11 tego artykułu, przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Z dokumentu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Z przytoczonych przepisów wynika zatem uwarunkowanie zastosowania stawki podatku w wysokości 0% przy eksporcie od potwierdzenia przez urząd celny określony w przepisach celnych wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty.

Jak wskazuje powyższy przepis, aby podatnik miał prawo zastosować stawkę podatku w wysokości 0% do eksportu pośredniego towarów, przed terminem do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, musi posiadać kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Z dokumentu tego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Dokument, jakim Zainteresowany powinien posłużyć się dla wykazania dokonania eksportu pośredniego, winien tę okoliczność jednoznacznie i w sposób nie budzący wątpliwości potwierdzać. Powinien on, zatem posiadać w swojej dokumentacji dowód wiarygodny i potwierdzający faktyczne dokonanie wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty, z którego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

W niniejszej sprawie podstawową kwestią jest zatem ustalenie, czy kopią taką może być kopia komunikatu IE-599 przesłanego drogą pocztową bądź pocztą elektroniczną. Dokument ten jest kopią komunikatu IE-599 opieczętowanego przez agencję celną dokonującą odprawy z oryginalnym podpisem kontrahenta francuskiego potwierdzającego zgodność z oryginałem.

Przepis art. 41 ust. 11 ustawy, posługuje się zwrotem "kopię dokumentu" i jednocześnie wskazuje, że chodzi o dokument, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej. Nie ulega wątpliwości, że komunikat IE-599 jest dokumentem elektronicznym. Ustalić należy zatem, w jakiej formie występować może kopia dokumentu, o której mowa w ww. przepisie prawa podatkowego.

Termin "kopia" nie został zdefiniowany ani na potrzeby art. 41 ust. 11 ustawy, ani w innych przepisach prawa podatkowego i celnego.

Zgodnie z definicją słownikową, "kopia" określana jest jako to, co jest dokładnym powtórzeniem, odtworzeniem oryginału (Słownik Języka Polskiego PWN, W-wa 2005 r., str. 361).

W dalszych rozważaniach należy wziąć pod uwagę cel uruchomienia Systemu Kontroli Eksportu (ECS). System ten pozwolił na elektroniczną obsługę zgłoszenia wywozowego przesyłanego przez zgłaszającego/eksportera, zarówno w urzędzie celnym wywozu, jak też w urzędzie celnym wyprowadzenia i opiera się na obiegu komunikatów elektronicznych pomiędzy urzędami celnymi a podmiotami dokonującymi zgłoszeń celnych.

W myśl założeń ECS ma zapewnić elektroniczną wymianę komunikatów pomiędzy urzędami celnymi krajów UE w celu zautomatyzowania procedur administracyjnych, co umożliwi w konsekwencji potwierdzenie wywozu dla eksporterów i organów podatkowych za pomocą elektronicznych komunikatów. System ten obejmuje również wymianę określonych elektronicznych komunikatów pomiędzy przedsiębiorcą a urzędami celnymi. Ma on zapewnić przy tym m.in.: przyspieszenie odpraw celnych eksportowych, docelowo bez konieczności przedkładania zgłoszeń wywozowych w formie pisemnej, poprawę obiegu dokumentów w urzędach celnych, przyspieszenie odpraw wywozowych w procedurze uproszczonej, elektroniczne potwierdzenie o wystąpieniu towarów z obszaru celnego Wspólnoty Europejskiej (zamiast karty 3 SAD), uzyskanie przez zgłaszającego bieżącej informacji o rozpoczęciu i zakończeniu poszczególnych etapów operacji wywozowej.

Ta elektroniczna forma potwierdzania dokonanych zgłoszeń celnych następuje w formie komunikatu IE-599 wydawanego eksporterowi. To właśnie ten dokument, zapisany w postaci pliku w formacie XML, jest dokumentem równorzędnym dla dotychczas stosowanej formy papierowej dokumentów SAD. Jest on podpisywany przez system ECS przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych, zaś uzyskanie komunikatu IE-599 wiąże się z koniecznością rejestracji w tymże systemie.

Mając na uwadze powyższe, przy definiowaniu terminu "kopia" nie sposób pominąć założeń systemu VAT oraz regulacji celnych w tym zakresie. Definicja ta winna, zatem uwzględniać również specyfikę systemu ECS, tj. szybką i prostą procedurę oraz sprawny i przejrzysty system weryfikacji danych.

Skoro zatem w systemie ECS potwierdzenie wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty odbywa się za pomocą elektronicznego komunikatu IE-599, podpisywanego przez system ECS przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych (który to komunikat dokumentuje czynność łatwą do zweryfikowania przez organy celne), to jego kopie może stanowić każdy rodzaj dokumentu, który by wiernie odzwierciedlał treść oryginału.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy Wnioskodawca jest upoważniony do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% posiadając dokumenty wskazane we wniosku, w tym fakturę VAT oraz kopię komunikatu IE-599 przesłanego pocztą tradycyjną bądź pocztą elektroniczną, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Tym samym, mając na uwadze wyrok NSA z 4 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 974/12 oraz wyrok WSA w Krakowie z 8 marca 2012 r. sygn. akt I SA/Kr 2127/11, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Dodatkowo należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.