IBPP1/4512-952/15/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 listopada 2015 r. (data wpływu 3 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy zbycie działek wydzielonych z otrzymanej w drodze darowizny Nieruchomości będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT - jest prawidłowe.

W dniu 3 grudnia 2015 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy zbycie działek wydzielonych z otrzymanej w drodze darowizny nieruchomości będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, pozostaje w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój wspólności majątkowej. W 2015 r. Wnioskodawczyni otrzymała w drodze darowizny od ojca nieruchomość gruntową (działkę) niezabudowaną o powierzchni 0,4 ha oraz udział we współwłasności działki przebiegającej wzdłuż drogi publicznej (dalej: Nieruchomość), które w planie zagospodarowania przestrzennego są oznaczone jako tereny budowlane (przeznaczenie na dzień otrzymania darowizny). Z uwagi na brak odmiennego zastrzeżenia w umowie darowizny, nieruchomość weszła do majątku odrębnego Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni wraz mężem planuje wybudowanie na Nieruchomości domu jednorodzinnego, na budowę którego chce pozyskać środki ze sprzedaży części Nieruchomości. W związku z tym planowany jest podział Nieruchomości na mniejsze działki, z których jedna zostanie przeznaczona na własne potrzeby mieszkaniowe (budowa domu), a pozostałe na sprzedaż.

Poza dokonaniem podziału Nieruchomości na mniejsze działki, które łatwiej będzie sprzedać, Wnioskodawczyni nie będzie dokonywać żadnych czynności zmierzających do uatrakcyjnienia tych działek. W związku z usytuowaniem przyszłych działek i faktem, że działka przeznaczona pod zabudowę będzie działką nieposiadającą dostępu do drogi publicznej (Wnioskodawczyni wraz z mężem planują przeznaczyć na własne cele budowlane działkę, która po podziale będzie oddzielona od drogi publicznej pozostałymi działkami), droga wewnętrzna prowadząca do drogi publicznej zostanie poprowadzona wzdłuż pozostałych działek. Niewykluczone, że również media (prąd, woda, kanalizacja) będą prowadzone w tym samym pasie co droga, jeśli będzie to najkrótsze i najbardziej dogodne połączenie z punktu widzenia działki przeznaczonej pod zabudowę, jednak może to nastąpić zarówno przed jak i po sprzedaży działek - w zależności od tego kiedy uda się pozyskać środki na rozpoczęcie budowy domu. Wnioskodawczyni nie zamierza jednak przyłączać poszczególnych działek (poza przeznaczoną na własny użytek) do tych mediów - przyłączy takich będą dokonywać nabywcy we własnym zakresie.

Ogłoszenia dotyczące przeznaczenia działek do sprzedaży zostaną umieszczone na ogólnodostępnych stronach internetowych (np. OLX) oraz w postaci informacji na tablicy na samych działkach. Wnioskodawczyni nie przewiduje prowadzenia jakichkolwiek działań marketingowych wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia. W przypadku, gdyby przez dłuższy okres nie udało się pozyskać kupców w powyższy sposób, Wnioskodawczyni zamierza skorzystać z pomocy pośrednika w obrocie nieruchomościami.

Wnioskodawczyni nigdy wcześniej nie dokonywała sprzedaży nieruchomości, ani też nie posiada innych nieruchomości, poza opisanymi w niniejszym wniosku, które mogłyby zostać przeznaczone do sprzedaży. Ani Wnioskodawczyni ani jej mąż nie zajmują się w sposób profesjonalny obrotem nieruchomościami. Przedmiotowe Nieruchomości nigdy nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy, w chwili obecnej nie są wykorzystywane w żadnej działalności. Wnioskodawczyni nie składała wniosku o wydanie warunków zabudowy dla Nieruchomości, ani też nie składała wniosków dotyczących zmiany jej przeznaczenia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zbycie działek wydzielonych z otrzymanej w drodze darowizny nieruchomości będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zbycie wydzielonych z otrzymanej Nieruchomości działek nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT z uwagi na fakt, że Wnioskodawczyni nie będzie działać w odniesieniu do tych czynności w charakterze podatnika VAT. Zbycie działek w opisanym przypadku będzie stanowić wyraz zarządu majątkiem prywatnym.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT). Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku działek gruntu, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Należy wskazać, że określenie czy dana dostawa nosi znamiona wykonywanej w ramach działalności gospodarczej, powinno zostać dokonane z uwzględnieniem całokształtu podjętych działań, począwszy od jej nabycia, poprzez dalsze używanie, aż do sprzedaży. Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W opisanym wyżej przypadku już samo nabycie w drodze darowizny wskazuje na brak związku z działalnością gospodarczą. Jako że darowizna jest czynnością nieodpłatną, zależną w zasadzie wyłącznie od woli darczyńcy, nie można mówić, że nabycie w ten sposób mogłoby nastąpić w jakichś celach - to darczyńca decyduje o tym czy przekaże własność obdarowanemu, a wola obdarowanego ogranicza się jedynie do przyjęcia darowizny. Również sposób używania w trakcie posiadania Nieruchomości przez Wnioskodawczynię świadczy o jej przeznaczeniu na cele prywatne (niegospodarcze) - brak jakiejkolwiek aktywności w zakresie np. najmu czy dzierżawy Nieruchomości wskazuje jednoznacznie, że Wnioskodawczyni nie wykorzystuje jej do działalności gospodarczej.

Jeśli zaś chodzi o opisane wyżej działania, które Wnioskodawczyni zamierza podjąć, należy przywołać wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE wydany w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). Z treści wskazanego orzeczenia wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Biorąc pod uwagę powyższe wskazówki TSUE należy wskazać, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym sam podział Nieruchomości na mniejsze działki oraz fakt, że z drogi poprowadzonej do działki przeznaczonej na własne cele budowlane będzie można dojechać do działek pozostałych nie oznacza, że Wnioskodawczyni podejmuje działania właściwe dla podmiotu profesjonalnego. Działania Wnioskodawczyni nie będą stanowić wykonywania działalności gospodarczej, lecz będą wyrazem zarządu jej majątkiem prywatnym. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 29 kwietnia 2014 r. (sygn. akt I FSK 621/13)"przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec), wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar wykazany obiektywnymi dowodami ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną; przesłanka "stałości" działalności gospodarczej wynika z porównania art. 9 i art. 12. dyrektywy 2006/112/WE, gdyż skoro art. 12 wprowadza, jako zasadę szczególną, możliwość uznania za podatnika także podmiotów wykonujących działalność gospodarczą w sposób sporadyczny (okazjonalny), to oznacza, iż zasadą ogólną jest, by działalność gospodarcza była wykonywana w sposób niesporadyczny (stały). Nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz spożytkowania w celach prywatnych. Liczba i zakres transakcji sprzedaży gruntów nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem opodatkowania, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama w sobie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego".

Analogiczne stanowisko prezentowane jest jednolicie w orzecznictwie sądów administracyjnych po wyroku TSUE, m.in. w wyrokach NSA z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11). W tym zakresie ugruntowana jest również linia interpretacyjna Ministra Finansów (np. interpretacje indywidualne Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 sierpnia 2015 r. sygn. IBPP1/4512-468/15/AW, Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 2 września 2014 r. sygn. ITPP2/443-697/14/AJ i z 9 września 2014 r. sygn. ITPP1/443-664/14/AP, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 16 czerwca 2014 r. sygn. ILPP1/443-278/14-4/AI).

W opisanym zdarzeniu przyszłym dokonanie wydzielenia działek nie będzie przesądzać o wykonywaniu przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. Podobnie poprowadzenie drogi do własnej działki, a także ewentualne doprowadzenie do niej mediów nie będzie stanowić działań zmierzających do uatrakcyjnienia działek przeznaczonych do sprzedaży, a jedynie wynikać będzie z konieczności zapewnienia tych elementów na potrzeby budowy własnego domu. W odniesieniu do działań marketingowych, jakie Wnioskodawczyni zamierza podjąć należy uznać, że nie będą one miały charakteru profesjonalnego. Jak wskazał WSA w Kielcach w prawomocnym wyroku z 5 czerwca 2014 r. (sygn. akt I SA/Ke 251/14)"Skarżąca nie zamierza podjąć działań marketingowych w skali charakterystycznej dla przedsiębiorców, bo za takie nie można uznać korzystanie z pośrednictwa biura nieruchomości czy ogłaszanie sprzedaży na portalu. Nie są to działania zastrzeżone tylko dla podmiotów profesjonalnie trudniących się obrotem nieruchomościami, prowadzących działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży nieruchomości. Są to działania nastawione na dotarcie do większej liczby potencjalnych klientów, aniżeli przez wystawienie tablicy z ogłoszeniem. Nie mają one charakteru akcji reklamowej, jakie zazwyczaj podejmowane są przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą w omawianym zakresie".

Dodatkowo, za uzyskane ze sprzedaży środki Wnioskodawczyni nie zamierza kupować dalszych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży czy też w inny sposób inwestować ich w działalność gospodarczą, lecz zamierza przeznaczyć je za cele prywatne - budowę domu.

W związku z powyższym, Wnioskodawczyni wnosi o potwierdzenie, iż w opisanym zdarzeniu przyszłym ogół wymienionych okoliczności przesądza o tym, że sprzedaż działek wydzielonych z Nieruchomości nabytej w drodze darowizny nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntu, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jeżeli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód i jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności nie noszą znamion działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2, podmiotu dokonującego tych czynności nie można uznać za podatnika VAT.

Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę majątku prywatnego.

Majątek taki nabywany jest bowiem na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności gospodarczej, w tym handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Wątpliwości Wnioskodawczyni odnoszą się do kwestii, czy zbycie działek wydzielonych z otrzymanej w drodze darowizny nieruchomości będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni nie wykazała aktywności w rozporządzaniu nieruchomością, wykraczającej poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis sprawy należy podkreślić, że Wnioskodawczyni nie zakupiła przedmiotowej nieruchomości, lecz otrzymała ją w drodze darowizny. Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni wraz mężem planuje wybudowanie na Nieruchomości domu jednorodzinnego, na budowę którego chce pozyskać środki ze sprzedaży części Nieruchomości. W związku z tym planowany jest podział Nieruchomości na mniejsze działki, z których jedna zostanie przeznaczona na własne potrzeby mieszkaniowe (budowa domu), a pozostałe na sprzedaż. Poza dokonaniem podziału Nieruchomości na mniejsze działki, które łatwiej będzie sprzedać, Wnioskodawczyni nie będzie dokonywać żadnych czynności zmierzających do uatrakcyjnienia tych działek. W szczególności Wnioskodawczyni nie zamierza przyłączać poszczególnych działek (poza przeznaczoną na własny użytek) do mediów typu: prąd, woda, kanalizacja - przyłączy takich będą dokonywać nabywcy we własnym zakresie.

Ogłoszenia dotyczące przeznaczenia działek do sprzedaży zostaną umieszczone na ogólnodostępnych stronach internetowych (np. OLX) oraz w postaci informacji na tablicy na samych działkach. Wnioskodawczyni nie przewiduje prowadzenia jakichkolwiek działań marketingowych wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia. W przypadku, gdyby przez dłuższy okres nie udało się pozyskać kupców w powyższy sposób, Wnioskodawczyni zamierza skorzystać z pomocy pośrednika w obrocie nieruchomościami.

Wnioskodawczyni nigdy wcześniej nie dokonywała sprzedaży nieruchomości, ani też nie posiada innych nieruchomości, poza opisanymi w niniejszym wniosku, które mogłyby zostać przeznaczone do sprzedaży. Ani Wnioskodawczyni ani jej mąż nie zajmują się w sposób profesjonalny obrotem nieruchomościami. Przedmiotowe Nieruchomości nigdy nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy, w chwili obecnej nie są wykorzystywane w żadnej działalności. Wnioskodawczyni nie składała wniosku o wydanie warunków zabudowy dla Nieruchomości, ani też nie składała wniosków dotyczących zmiany jej przeznaczenia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Z powyższego nie wynika zatem, aby Wnioskodawczyni w odniesieniu do planowanej sprzedaży gruntów zachowywał się w sposób zbliżony do podmiotu zajmującego się profesjonalnie obrotem nieruchomościami.

W tym miejscu należy odnieść się do orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE wydanego w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. Z treści wskazanego orzeczenia wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Jeżeli zatem przed sprzedażą Wnioskodawczyni nie podejmie wymienionych wyżej czynności, to sam fakt podziału nieruchomości na mniejsze działki, które łatwiej będzie sprzedać nie jest czynnością wykraczającą poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym i nie stanowi aktywności w rozporządzaniu tą nieruchomością, porównywalnej do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Powyższe okoliczności nie przesądzają o konieczności opodatkowania sprzedaży działek powstałych z podziału nieruchomości, o której mowa we wniosku. Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość w drodze darowizny, nie wykorzystywała jej w działalności gospodarczej ponieważ takiej działalności nie prowadzi, działki nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy, w chwili obecnej nie są wykorzystywane w żadnej działalności. Nadto Wnioskodawczyni nie przewiduje prowadzenia jakichkolwiek działań marketingowych wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia lub skorzystanie z pomocy pośrednika w obrocie nieruchomościami.

A zatem, w takiej sytuacji nie wystąpią przesłanki pozwalające uznać Wnioskodawczynię za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 tej ustawy, w stosunku do sprzedaży działek powstałych w wyniku podziału otrzymanej w darowiźnie nieruchomości, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, iż nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług.

Wnioskodawczyni, dokonując zbycia tych niezabudowanych działek, nie będzie działać w charakterze podatnika zajmującego się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Skutkiem powyższego planowana przez Wnioskodawczynię sprzedaż ww. działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni, że zbycie wydzielonych z otrzymanej Nieruchomości działek nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT - należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego bądź zmiany stanu prawnego.

Końcowo należy podkreślić, iż na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie mogą wpłynąć powołane przez Wnioskodawcę orzeczenia sądów administracyjnych, bowiem stanowią one rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach, osądzonych w określonych stanach faktycznych. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane.

Odnośnie natomiast powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Stosownie zaś do treści art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach Wnioskodawcy, w związku z tym skutki prawne, czy też ewentualna ochrona, określone w art. 14k do 14 m mogą dotyczyć wyłącznie podmiotu, który uzyskał interpretację indywidualną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.