IBPP1/4512-88/16/AR - Opodatkowanie dostawy działek.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 lutego 2016 r. (data wpływu 4 lutego 2016 r.), uzupełnionym pismem 13 kwietnia 2016 r. (data wpływu 14 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek - jest prawidłowe.

W dniu 4 lutego 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek.

Wniosek został uzupełniony pismem z 13 kwietnia 2016 r. (data wpływu 14 kwietnia 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 6 kwietnia 2016 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Ciotka Wnioskodawcy (spadkodawca) zmarła w 2003 r. Wnioskodawca wniósł sprawę do Sądu Rejonowego w M. o przejęcie po niej spadku, gdyż Wnioskodawca był jedynym spadkobiercą. Wnioskodawca otrzymał dom, który sprzedał w 2008 r. Wnioskodawca opłacił podatek w kwocie 21.000 złotych. Pieniądze, które Wnioskodawca uzyskał ze sprzedaży przeznaczył na zakup działki budowlanej i rozpoczął budowę domu jednorodzinnego. Wnioskodawca otrzymał także pieniądze w kwocie 42.000 złotych zgromadzone przez ciocię Wnioskodawcy na koncie. Od tej kwoty Wnioskodawca także zapłacił podatek. W skład spadku weszło także 16 działek. W planie zagospodarowania przestrzennego, działki te były określone jako działki rolne, na których można wybudować tylko stodoły. Działki na mapce oznaczone są następującymi numerami:

1..., 2...., 3...., 4...., 5...., 6..., 7...., 8..., 9...., 10...., 11...., 12...., 13...., 14...., 15...., 16.....

Wnioskodawca w 2015 r. wystąpił o warunki zabudowy i połączenie ich po dwie działki. W ten sposób powstało 8 działek z możliwością budowy domów jednorodzinnych z garażem w środku budynku. Sprzedaż uwzględniona zostałaby w 8 różnych aktach notarialnych (każdy akt będzie scalał dwie działki).

Wnioskodawca jest zmuszony do sprzedaży tych działek ze względu na dużą odległość ich położenia a miejscem zamieszkania Wnioskodawcy (ponad 70 kilometrów), a poza tym Wnioskodawca już rozpoczął budowę domu w okolicy swojego miejsca zamieszkania. W chwili obecnej Wnioskodawca ponosi duże koszty związane z posiadaniem tych działek - Wnioskodawca płaci podatki, dba o należyte utrzymanie ich np. parokrotne koszenie.

Za część uzyskanych przychodów ze sprzedaży Wnioskodawca będzie kontynuował rozpoczętą przez siebie budowę domu.

Wnioskodawca zaznacza, że otrzymany przez niego grunt został podzielony na 16 działek w 1963 r. przez ciotkę Wnioskodawcy w momencie zakupu tego gruntu. Więc to nie Wnioskodawca dzielił ten grunt w celu zarobku lecz spadkodawczyni.

W uzupełnieniu wniosku podano, że:

1. Wnioskodawca nie był nigdy ani czynnym ani zarejestrowanym podatnikiem VAT.

2. Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w okresie 2010 - 2013 r. opodatkowanie było na zasadach ryczałtu, przedmiotem działalności było świadczenie usług w zakresie przeprowadzek oraz sprzedaż internetowa.

3. Wnioskodawca nabył spadek z dniem 7 listopada 2003 r. po zmarłej H., a sprawę spadkową przeprowadził dnia 28 marca 2008 r. sygn. Akt... wydaną przez Sąd rejonowy w K.

4. Wnioskodawca spadek nabył celem odziedziczenia majątku po swojej rodzinie.

5. Dwie działki które mają być wywłaszczone wchodzą w skład 16 - tu działek opisanych we wniosku.

6. W 2015 r. Wnioskodawca wystąpił o warunki zabudowy i aby je uzyskać działki muszą być połączone po dwie gdyż nie istnieje możliwość na pojedynczej działce usytuowania budynku. Cel uzyskania warunków jest taki gdyż te działki nie mają żadnej wartości jako rola gdyż ich klasyfikacja jest IV i V grupy. Jakość gleby dyskwalifikuje ją do uprawy.

7. Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań aby wyłączyć grunty z produkcji rolnej, jedynie wystąpił o warunki zabudowy w celu możliwości sprzedania działek. Wnioskodawca jest zmuszony do sprzedania działek z powodu dużej odległości od swojego miejsca zamieszkania (odległość 80 km) na dzień dzisiejszy działki są ugorem na które ponosi następujące koszty. Podatek rolny około 300 zł rocznie oraz koszenie przedmiotowych działek czyli ugoru jednorazowy koszt 300 zł.

8. Wnioskodawca nie występował o uzbrojenie przedmiotowych działek ani budowy żadnej drogi (jedynie podczas wystąpienia o warunki budowy Wnioskodawca musiał podpisać umowę z energetyką oraz wodociągami, po czym zerwał umowę z energetyką i działki nie są w żadnym stopniu uzbrojone).

9. Wnioskodawca otrzymany budynek w 2008 r. nie wykorzystywał w żaden sposób a do sprzedaży był zmuszony gdyż budynek był w złym stanie technicznym. Cena sprzedaży była praktycznie jak za grunt na którym się znajdowała nieruchomość.

10. Działki do momentu sprzedaży nie były i nie będą w żaden sposób przez Wnioskodawcę wykorzystywane jedynie jest zmuszony do koszenia do czego zobowiązują Wnioskodawcę przepisy (jednorazowy koszt koszenia 300 zł).

11. Żadna z 16-tu działek wymieniona we wniosku nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej.

12. Wnioskodawca nie jest ani nie był rolnikiem ryczałtowym.

13. Działki nie były, ani nie są, również nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do działalności rolniczej.

14. Wnioskodawca nie dokonywał żadnej sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej z tych działek ani z żadnych innych działek.

15. Jeżeli plan drogi się nie zmieni to działki wywłaszczone będą:A, B (Wnioskodawca nie wie czy o całej powierzchni) gdyż projekt drogi jeszcze nie jest zatwierdzony.

16. Działki przeznaczone do sprzedaży objęte wnioskiem (16) nie były ani nie są przedmiotem najmu, dzierżawy z żadnych działek Wnioskodawca nigdy nie czerpał pożytku.

17. Wszystkie działki (16 szt.) Wnioskodawca dał do wystawienia w biurze nieruchomości "..." w miejscowości R., gdyż nie jest w stanie ich sam wypromować. Na dzień dzisiejszy brak zainteresowania być może dlatego że działki znajdują się na szkodach górniczych kat. IV, oraz na zboczu.

18. Z tytułu dzielącej odległości od Wnioskodawcy miejsca zamieszkania nie był w stanie sam tego wypromować, oddał wyżej wymienione działki do sprzedaży do Biura Nieruchomości.

19. Wnioskodawca nie stosuje żadnych form ogłoszeń, tym zajmuje się Biuro Nieruchomości, które otrzyma od sprzedaży każdej działki prowizję w wysokości 1.2% od uzyskanej kwoty z każdej działki.

20. Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca nie posiada żadnych nieruchomości na sprzedaż oprócz 16-tu szt. wymienionych we wniosku.

21. Wnioskodawca dokonał sprzedaży nieruchomości uzyskanej, od tej samej spadkodawczyni, opisanej we wniosku, chodzi o grunt z domem opisanym we wniosku.

a. Była to działka z usytuowanym domem sprzedana w 2008 r. 7 listopada 2003 r. sprawa spadkowa przeprowadzona w 2008 r.

b. Wnioskodawca wszedł w posiadanie tej nieruchomości po śmierci z dniem 7 listopada 2003 r. a sprawę spadkową przeprowadził 28 marca 2008 r.

c. Nieruchomości te były nabyte poprzez nabycie spadku domu rodzinnego. Wnioskodawca miał tam zamieszkać z rodziną ale po przeliczeniu kosztów związanych z remontem zrezygnował z tego planu.

d. Od momentu nabycia do momentu sprzedaży nieruchomość nie była w żaden sposób przez Wnioskodawcę wykorzystywana.

e. Wnioskodawca dokonał sprzedaży w grudniu 2008 r. Przyczyną sprzedaży był bardzo wielki nakład aby budynek doprowadzić do stanu użytkowania (wg Wnioskodawcy kwota remontu przewyższyłaby wartość budynku).

f. Została sprzedana jedna działka z budynkiem opisywanym w wyjaśnieniu jak i we wniosku, była to zabudowa mieszkalna nieużytkowa.

g. Wnioskodawca nie odprowadzał z tego tytułu podatku VAT ani nie składał deklaracji VAT -7 oraz nie rejestrował VAT-R.

h. Wnioskodawca środki ze sprzedaży przeznaczył na zakup działki pod budowę domu z dnia 23 września 2009 oraz wybudowanie fundamentów na tejże działce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca chce więc zapytać:

W razie sprzedaży czy Wnioskodawca będzie musiał zapłacić podatek VAT.

Drugie pytanie dotyczy dwóch działek, z których Wnioskodawca ma być wywłaszczony, gdyż przez nie ma przebiegać droga serwisowa (droga).

Pytanie brzmi:

W razie gdy Wnioskodawca będzie musiał płacić podatek VAT od sprzedaży działek, także będzie musiał zapłacić VAT od tych dwóch działek z których zostanie wywłaszczony na drogę.

Wykupu tych dwóch działek na drogę dokona Urząd Miasta w R.

Zdaniem Wnioskodawcy:

* nie prowadzi on żadnej działalności gospodarczej, nie jest więc płatnikiem podatku VAT,

* to nie Wnioskodawca dzielił grunt na działki - podzielone zostały w 1963 r., w chwili zakupu przez ciocię Wnioskodawcy,

* w chwili otrzymania w spadku tych działek, podatek VAT nie obowiązywał,

* w posiadaniu tych działek Wnioskodawca jest już 13 lat.

Wnioskodawca sądzi, że nie powinien płacić podatku VAT. Wnioskodawca prosi o ustosunkowanie się do jego wątpliwości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii. Zgodnie z tym przepisem należy uznać, że grunt spełnia definicję towaru.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Z przywołanego powyżej przepisu art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów (nieruchomości) w zamian za odszkodowanie jest objęte podatkiem od towarów i usług (a więc także wówczas, gdy nie jest ono następstwem decyzji właściciela, lecz wynika z nakazu organu władzy publicznej lub z mocy samego prawa).

W takiej sytuacji uznać należy, że ma miejsce dostawa towarów w zamian za odszkodowanie, zaś odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną.

Jeśli zatem wywłaszczenie lub przymusowa sprzedaż następuje za wynagrodzeniem, to wówczas stanowi odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy. Tym samym taka dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Również dobrowolne zbycie gruntów stanowi odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców, lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Podkreślić także należy, iż w kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi bowiem wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu zarobku w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Zatem, dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Jak wskazano wyżej nie zawsze sprzedaż nieruchomości stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. Sprzedaż nieruchomości nie stanowi takiej czynności przede wszystkim wówczas, gdy jest ona dokonywana przez podmioty nie będące podatnikami VAT lub przez podmioty będące, co prawda takimi podatnikami, lecz niedziałające jako podatnicy w odniesieniu do tej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania dostawy nieruchomości podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też dostawa nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości UE (dalej TSUE) w sprawach C-180/10 i C-181/10 Trybunał stwierdził, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług oraz orzecznictwo TSUE stwierdzić należy, że planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż działek nie będzie dokonana w ramach działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nie był nigdy ani czynnym ani zarejestrowanym podatnikiem VAT. Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w okresie 2010 - 2013 r. opodatkowanie było na zasadach ryczałtu, przedmiotem działalności było świadczenie usług w zakresie przeprowadzek oraz sprzedaż internetowa. Wnioskodawca nabył spadek z dniem 7 listopada 2003 r. po zmarłej H., a sprawę spadkową przeprowadził dnia 28 marca 2008 r. sygn. Akt... wydaną przez Sąd rejonowy w K. Wnioskodawca spadek nabył celem odziedziczenia majątku po swojej rodzinie. Wnioskodawca otrzymał dom, który sprzedał w 2008 r. Pieniądze, które uzyskał ze sprzedaży przeznaczył na zakup działki budowlanej i rozpoczął budowę domu jednorodzinnego. W skład spadku weszło także 16 działek. Wnioskodawca jest zmuszony do sprzedania działek z powodu dużej odległości od jego miejsca zamieszkania (odległość 80 km) na dzień dzisiejszy działki są ugorem na które ponosi następujące koszty: podatek rolny około 300 zł rocznie oraz koszenie przedmiotowych działek czyli ugoru jednorazowy koszt 300 zł.

Należy zauważyć, że Wnioskodawca nie wykorzystywał nieruchomości mających być przedmiotem sprzedaży dla celów zarobkowych. Wnioskodawca podał, że spadek nabył celem dziedziczenia majątku po swojej rodzinie. Jak wskazał Wnioskodawca działki do momentu sprzedaży nie były i nie będą w żaden sposób przez niego wykorzystywane jedynie jest zmuszony do koszenia do czego zobowiązują go przepisy (jednorazowy koszt koszenia 300 zł). Działki przeznaczone do sprzedaży objęte wnioskiem (16) nie były ani nie są przedmiotem najmu, dzierżawy. Wnioskodawca nie jest ani nie był rolnikiem ryczałtowym. Działki nie były, ani nie są, również nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do działalności rolniczej. Wnioskodawca nie dokonywał żadnej sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej z tych działek ani z żadnych innych działek. Żadna z 16 działek wymieniona we wniosku nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca otrzymany budynek w 2008 r. nie wykorzystywał w żaden sposób a do sprzedaży był zmuszony gdyż budynek był w złym stanie technicznym. Cena sprzedaży była praktycznie jak za grunt na którym się znajdowała nieruchomość.

Ponadto, jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań aby wyłączyć grunty z produkcji rolnej, jedynie wystąpił o warunki zabudowy w celu możliwości sprzedania działek. Wnioskodawca nie występował o uzbrojenie przedmiotowych działek ani budowy żadnej drogi (jedynie podczas wystąpienia o warunki zabudowy Wnioskodawca musiał podpisać umowę z energetyką oraz wodociągami, po czym zerwał umowę z energetyką i działki nie są w żadnym stopniu uzbrojone).

Wnioskodawca na dzień dzisiejszy nie posiada żadnych nieruchomości na sprzedaż oprócz 16-tu szt. wymienionych we wniosku.

Wnioskodawca wskazał, że za część uzyskanych przychodów ze sprzedaży będzie kontynuował rozpoczęta przez siebie budowę domu.

Z powyższego wynika, iż dostawę przedmiotowych działek uznać należy za transakcję okazjonalną, jednorazową czyli taką, która nie jest czyniona z zamiarem nadania jej stałego charakteru. Tym samym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, nie można uznać Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy o VAT w odniesieniu do zamierzonej dostawy działek.

Natomiast w kwestii wystąpienia o warunki zabudowy i połączenia działek należy odnieść się do powołanych wyżej orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE wydanych w sprawach C-180/10 i C-181/10. Jak już zaznaczono, treść ww. orzeczeń wskazuje, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich. W sprawie będącej przedmiotem niniejszej interpretacji wystąpiły pojedyncze okoliczności wskazane przykładowo w treści orzeczeń TSUE, polegające na wystąpieniu o warunki zabudowy i połączeniu działek oraz podpisanie umowy z energetyką oraz wodociągami (umowa z energetyką zerwana), których jednak w ocenie tut. organu nie można uznać za ciąg zdarzeń przesądzających o uznaniu tych działań za prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Należy bowiem zauważyć, że jak podał Wnioskodawca w treści wniosku, w planie zagospodarowania przestrzennego, działki te były określone jako działki rolne, na których można wybudować tylko stodoły, dlatego w 2015 r. Wnioskodawca wystąpił o warunki zabudowy i aby je uzyskać działki muszą być połączone po dwie gdyż nie istnieje możliwość na pojedynczej działce usytuowania budynku. Ponadto Wnioskodawca twierdzi, że musiał podpisać umowę z energetyką oraz wodociągami podczas wystąpienia o warunki zabudowy, jednak Wnioskodawca wskazał we wniosku, że nie występował o uzbrojenie przedmiotowych działek ani budowę żadnej drogi.

Wobec powyższego uznać należy, że planowana sprzedaż działek nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia ww. udziałów w działkach, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego - charakteru takiej działalności). To wskazuje, że w takim przypadku mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym niemających cech działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym nie można uznać sprzedaży przedmiotowych działek przez Wnioskodawcę za przejaw jego działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W konsekwencji stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowych działek (14 działek które zostaną sprzedane i dwóch działek które zostaną wywłaszczone na drogę) nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, a co za tym idzie Wnioskodawcy w odniesieniu do tej sprzedaży nie można uznać za podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Dodatkowo zwrócić należy uwagę, że w sprawie będącej przedmiotem wniosku analiza załączników dołączonych do wniosku ORD-IN nie mieści się w ramach określonych w cyt. wyżej art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa. W konsekwencji Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.