IBPP1/4512-85/15/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 stycznia 2015 r. (data wpływu 30 stycznia 2015 r.) uzupełnionym pismem z 22 kwietnia 2015 r. (data wpływu 27 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości:

* odnośnie opodatkowania podatkiem VAT w wysokości 23% dostawy działki niezabudowanej - jest prawidłowe,

* odnośnie opodatkowania podatkiem VAT w wysokości 23% dostawy działki zabudowanej - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 stycznia 2015 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości.

Wniosek został uzupełniony pismem z 22 kwietnia 2015 r. (data wpływu 27 kwietnia 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/4512-85/15/ES z 13 kwietnia 2015 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka dnia 19 kwietnia 2012 r. nabyła nieruchomość od innej firmy otrzymując fakturę VAT opodatkowaną stawką 23%. Nieruchomość została przygotowana pod wynajem, jednak nakłady które w związku z tym Spółka poniosła nie przekroczyły 30% wartości początkowej nieruchomości. Według oceny Wnioskodawcy pierwsze zasiedlenie nieruchomości nastąpiło w dniu 1 listopada 2012 r. w związku z dokonaniem najmu nieruchomości.

Spółka w dniu 21 lipca 2014 r. dokonała sprzedaży nieruchomości, na rzecz innej spółki. Kontrahentowi wystawiono fakturę VAT, opodatkowując transakcję podatkiem VAT w wysokości 23%.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, że Spółka jest czynny zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 12 lipca 1999 r. na podstawie zgłoszenia podatnika podatku od towarów i usług do Urzędu Skarbowego w (...).

Nieruchomość o której mowa we wniosku składa się z dwóch geodezyjnie wyodrębnionych działek o nr 4985/1 i 4985/2.

Działka 4985/1 - została przyjęta do ewidencji środków trwałych w dniu 19 kwietnia 2012 r.

Działka 4985/2 - została przyjęta do ewidencji środków trwałych w dniu 19 kwietnia 2012 r.

4985)1: działka w momencie sprzedaży była niezabudowana.

4985)2: działka zabudowana budynkiem handlowo-usługowym.

a. Działka nr 4985/2 jest zabudowana budynkiem handlowo-usługowym, murowanym, półtorakondygnacyjnym, niepodpiwniczonym, o symbolu PKOB 1.1230 wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych,

* budynek jest trwale z gruntem związany,

* budynek został wybudowany przez firmę "J" S.C. - i oddany do użytkowania w 1995 r.

Przedmiotem sprzedaży była jedna działka niezabudowana o nr ewidencyjnym 4985/1 - na dzień sprzedaży działki nie został ogłoszony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego gminy, a dla tej działki została wydana decyzja o warunkach zabudowy dla inwestycji budynku handlowo-usługowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy spółka, przy sprzedaży nieruchomości, miała prawo do zastosowania stawki 23%. Jeżeli nie miała takiego prawa, to czy w związku z tym musi dokonać korekty stawki.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT Wnioskodawca nie miał podstaw do zastosowania zwolnienia sprzedaży ww. nieruchomości z opodatkowania stawką 23%, gdyż od dnia pierwszego zasiedlenia tj. dokonania najmu nieruchomości w dniu 1 listopada 2012 r. do dnia sprzedaży tj. 21 lipca 2014 r. nie upłynął okres 2 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* prawidłowe odnośnie opodatkowania podatkiem VAT w wysokości 23% dostawy działki niezabudowanej,

* nieprawidłowe odnośnie opodatkowania podatkiem VAT w wysokości 23% dostawy działki zabudowanej.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na charakter sprawy będącej przedmiotem interpretacji tut. organ postanowił ująć kwestie dotyczące 2 stanów faktycznych w jednej interpretacji.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez sprzedaż w myśl art. 2 pkt 22 ww. ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem - w świetle przytoczonych powyżej przepisów - grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

Należy wskazać, że stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 647 z późn. zm.), ustawa określa:

- przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.

Natomiast art. 4 ust. 1 tej ustawy stanowi, że ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Stosownie do art. 4 ust. 2 ww. ustawy, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego istotna jest decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca (czynny zarejestrowany podatnik VAT) w dniu 21 lipca 2014 r. dokonał sprzedaży działki niezabudowanej nr 4985/1 na rzecz innej spółki. Kontrahentowi wystawiono fakturę VAT opodatkowując transakcję podatkiem VAT w wysokości 23%.

Na dzień sprzedaży działki nie został ogłoszony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego gminy, jednak dla tej działki została wydana decyzja o warunkach zabudowy dla inwestycji budynku handlowo-usługowego.

Biorąc pod uwagę opisany przez Wnioskodawcę stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawne stwierdzić należy, że wydana decyzja o warunkach zabudowy, zawiera ustalenia dotyczące budowy na tej działce inwestycji w postaci budynku handlowo-usługowego, a zatem ten teren należy, w świetle art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, uznać za grunt przeznaczony pod zabudowę.

Reasumując, stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie sprzedaż działki niezabudowanej oznaczonej jako działka nr 4985/1, dla której została wydana decyzja o warunkach zabudowy dla inwestycji budynku handlowo-usługowego, nie korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, lecz podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 23%.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, że Spółka nie miała podstaw do zastosowania zwolnienia sprzedaży ww. nieruchomości (odnośnie działki nr 4985/1) z opodatkowania stawką 23%, należało uznać za prawidłowe, jednak z innych powodów niż wskazał Wnioskodawca we własnym stanowisku.

Odnośnie opodatkowania dostawy działki nr 4985/2 zabudowanej budynkiem handlowo-usługowym, należy wskazać, że:

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Ponadto zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie wykorzystywana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy powinno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę - bowiem zarówno sprzedaż, najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy) czy nabywcy.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a cyt. ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

W myśl natomiast art. 43 ust. 7a ww. ustawy o VAT warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki i budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu) korzysta ze zwolnienia od podatku.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonaną z materiałów budowlanych i elementów składowych będącą wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, w celu ustalenia czy dostawa należącego do Wnioskodawcy budynku handlowo-usługowego korzystała ze zwolnienia, koniecznym jest zbadanie przesłanek określonych przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Aby zatem dostawa przedmiotowego budynku mogła korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT nie może być dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim i pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tego budynku nie może upłynąć okres krótszy niż 2 lata.

Z opisu sprawy wynika, że w dniu 19 kwietnia 2012 r. Wnioskodawca (Spółka), czynny zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 12 lipca 1999 r., nabył nieruchomość od innej firmy otrzymując fakturę VAT opodatkowaną stawką 23%. Nieruchomość o której mowa we wniosku składa się z dwóch geodezyjnie wyodrębnionych działek o nr 4985/1 i 4985/2.

Działka 4985/2 - została przyjęta do ewidencji środków trwałych w dniu 19 kwietnia 2012 r. Działka ta jest zabudowana budynkiem handlowo-usługowym, murowanym, półtorakondygnacyjnym, niepodpiwniczonym, o symbolu PKOB 1.1230 wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, budynek jest trwale z gruntem związany.

Budynek ten został wybudowany przez firmę (spółkę cywilną) i oddany do użytkowania 1995 r. Wydanie budynku przez spółkę dla Wnioskodawcy nastąpiło w dniu podpisania umowy notarialnej w dniu 19 kwietnia 2012 r., a do umowy została wystawiona faktura VAT ze stawką 23%. Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości.

Spółka ponosiła wydatki na przygotowanie budynku pod wynajem, jednak nakłady nie przekroczyły 30% wartości początkowej obiektu.

Budynek na działce 4985/2 był przedmiotem najmu na cele prowadzenie działalności gospodarczej przez wynajmującego (hurtownia) od dnia 1 listopada 2012 r. do chwili sprzedaży nieruchomości.

W dniu 21 lipca 2014 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży nieruchomości na rzecz innej spółki. Kontrahentowi wystawiono fakturę VAT, opodatkowując transakcję podatkiem VAT w wysokości 23%.

W odniesieniu do przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, że oddanie nieruchomości w najem niewątpliwie stanowi jej wydanie w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Przy czym pierwszym zasiedleniem jest wydanie budynku pierwszemu użytkownikowi po jego wybudowaniu lub ulepszeniu wyższym niż 30% wartości początkowej. Zatem skoro w przedmiotowej sprawie 19 kwietnia 2012 r. Wnioskodawca (czynny zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług) nabył nieruchomość od innej firmy otrzymując fakturę VAT opodatkowaną stawką 23% i nie poniósł wydatków na ulepszenie budynku handlowo-usługowego, które przekroczyły 30% wartości początkowej tego obiektu, to wydanie tego budynku pierwszemu użytkownikowi miało miejsce 19 kwietnia 2012 r. i ten moment należy uznać za pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Zatem dokonana przez Wnioskodawcę w dniu 21 lipca 2014 r. dostawa przedmiotowego budynku objęta była zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż nie była dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dokonaną dostawą nie upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Tym samym, również dostawa działki gruntu nr 4985/2, na której przedmiotowy budynek był posadowiony, objęta była zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Ponieważ dostawa przedmiotowego budynku objęta była zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, to badanie czy w sytuacji opisanej przez Wnioskodawcę dostawa tego budynku objęta była zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT - jest bezprzedmiotowe.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, iż dostawa nieruchomości (działki zabudowanej budynkiem usługowo-handlowym) winna być opodatkowana 23% stawką VAT i nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż od dnia pierwszego zasiedlenia tj. dokonania najmu nieruchomości w dniu 1 listopada 2012 r. do dnia sprzedaży tj. 21 lipca 2014 r. nie upłynął okres 2 lat, należało uznać za nieprawidłowe, ponieważ pierwsze zasiedlenie miało miejsce 19 kwietnia 2012 r. (w momencie zakupu nieruchomości przez Wnioskodawcę), co oznacza, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dokonaną dostawą nie upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Odnośnie wątpliwości Wnioskodawcy co do obowiązku "dokonania korekty stawki VAT", należy wskazać, że zgodnie z art. 106j ust. 1 ww. ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

Faktura korygująca, stosownie do art. 106j ust. 2 ww. ustawy powinna zawierać:

Z opisu sprawy wynika, iż w dniu 21 lipca 2014 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży nieruchomości na rzecz innej spółki. Kontrahentowi wystawiono fakturę VAT, opodatkowując transakcję podatkiem VAT w wysokości 23%. Natomiast z niniejszej interpretacji wynika, że dostawa wchodzącej w skład przedmiotowej nieruchomości działki zabudowanej budynkiem handlowo-usługowym korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. pkt 10 ustawy o VAT, zatem Wnioskodawca winien dokonać korekty stawki podatku VAT w wystawionej fakturze korygującej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.