IBPP1/4512-840/15/LSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 15 października 2015 r. (data wpływu 20 października 2015 r.), uzupełnionym pismem z 5 stycznia 2016 r. (data wpływu 12 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy 2 działek niezabudowanych - jest prawidłowe.

W dniu 20 października 2015 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy 2 działek niezabudowanych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 5 stycznia 2016 r. (data wpływu 12 stycznia 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 21 grudnia 2015 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w 1993 r. otrzymał gospodarstwo rolne od swoich rodziców o powierzchni ponad 2 ha składające się z kilku działek, znajdujących się na terenie gminie Ł., i od tego momentu prowadzi to gospodarstwo aż do dnia dzisiejszego.

W 1999 r. Wnioskodawca dokupił kolejną działkę w tej samej gminie na poszerzenie działalności rolniczej o powierzchni 0,69 ha.

W 2006 r. oraz w późniejszych latach Wnioskodawca dokupił kilka działek w sąsiedniej gminie w miejscowości B. również na poszerzenie działalności rolniczej. W wyniku tych działań gospodarstwo Wnioskodawcy osiągnęło powierzchnię ponad 4 ha. Wszystkie te działki w dniu zakupu były opodatkowane podatkiem rolnym jako pastwiska, grunty orne, grunty leśne, sady. Od momentu wejścia Polski do Unii Europejskiej w 2004 r. Wnioskodawca pobiera "Dopłaty bezpośrednie do powierzchni rolnej" dla rolników. Zakupy działek były bez podatku VAT i były udokumentowane tylko aktem notarialnym.

W wyniku zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy, który został uchwalony w 2010 r. działki te leżą w terenach usług i częściowo komunikacji. W roku 2012, na jednej z tych działek Wnioskodawca wybudował lokal użytkowy i wynajął go innej firmie. Pozostałe grunty Wnioskodawca nadal użytkuje je rolniczo i płaci od nich podatek rolny.

W związku z tym, że od dłuższego czasu Wnioskodawca ma osobę zainteresowaną zakupem niewielkiej części swoich gruntów (ok. 28 arów), jednak Wnioskodawca ma wątpliwość co do tego, czy może sprzedać te grunty bez podatku VAT. Dotyczy to:

Grunty te nie były przedmiotem najmu ani też dzierżawy. W okresie posiadania tych gruntów Wnioskodawca nie ponosił żadnych kosztów związanych z uzbrojeniem terenu, budową drogi, wyposażeniem w urządzenia sieci kanalizacyjnej, wodociągowej, sanitarnej czy elektrycznej. Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań zmierzających do uatrakcyjnienia działek, ani też nie wykonał żadnych działań zmierzających do ich sprzedaży, Wnioskodawca nie szukał też kupujących.

Możliwe, że na tych gruntach Kupujący będzie prowadził działalność gospodarczą. Wnioskodawca informuje, że aktualnie ma status rolnika i prowadzi gospodarstwo rolne i nadal będzie je prowadził, oraz prowadzi od 3 lat działalność gospodarczą polegającą na wynajmie lokalu użytkowego. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca ma status podatnika VAT czynnego.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, że:

1. Z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego Wnioskodawca nie jest czynnym podatkiem VAT.

2. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT od 2010 r. w zakresie wynajmu lokalu handlowo-usługowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

3. W 1992 r. Wnioskodawca otrzymał w formie darowizny gospodarstwo rolne o powierzchni 2,35 ha składające się z działek nr 256 (0,50 ha), nr 310 (0,04 ha), nr 319 (0,48 ha), nr 320 (0,08 ha), nr 507 (0,48 ha) i nr 513 (0,77 ha).

W roku 1999 Wnioskodawca zakupił w tej samej gminie (odległość od ww. działek ok. 8 km) działkę nr 187 o powierzchni 0,67 ha na poszerzenie działalności rolniczej, na której Wnioskodawca wybudował w późniejszym okresie dom jednorodzinny, w którym mieszka do dziś.

Ponadto:

e. W roku 2015 Wnioskodawca zakupił jedną działkę rolną nr 879/21 o powierzchni (0,09 ha)"skrawek pola przylegający do działki Wnioskodawcy".

Wnioskodawca mieszka w terenach górzystych, więc specyfiką tych terenów są małe działki o niewielkiej powierzchni rolnej oddalone od siebie o kilka lub kilkanaście kilometrów. Jak można zauważyć wiele z tych działek trudno nazwać działkami raczej "końcówkami - skrawkami", które powstały przy podziale gruntów na drogę krajową i gminną. Po podziale "skrawki" te stały się nie użyteczne dla poprzednich właścicieli, gdyż były niewielkie i często pozostawione bez dojazdu. Dla Wnioskodawcy powiększyły one już posiadane działki rolne. Wszystkie ww. "skrawki" przylegały do działek rolnych Wnioskodawcy.

1. Wszystkie wymienione działki Wnioskodawca zakupił ze środków własnych.

2. Wnioskodawca chce sprzedać dwie działki przylegające do siebie, jedna o powierzchni 0,19 ha (zakupiona w 2006 r.) oraz 0,09 ha w 2015 r. Chęć sprzedaży wynika z faktu, że Wnioskodawca ma osobę zainteresowaną tymi działkami, a ponadto działki te mają nieregularny kształt przypominający trójkąt i są bezpośrednio przy drodze krajowej.

3. Na wszystkich działkach otrzymanych od rodziców i zakupionych w 1999 r. i 2006 r. oraz kolejnych latach Wnioskodawca zamierzał od razu, od daty nabycia prowadzić gospodarstwo rolne, i tak było przez cały ten okres i tak jest nadal. Również kupując działkę w roku 2006, na której Wnioskodawca wybudował lokal użytkowy w 2012 r., prowadził działalność rolniczą od 2006 r. Nie przeszkadza Wnioskodawcy w prowadzeniu swojego gospodarstwa rolnego fakt, że są one położone w sąsiadujących gminach.

4. Dwie działki, które Wnioskodawca zamierza sprzedać od dnia zakupu do dnia dzisiejszego były wykorzystywane jako łąki. Trawę i siano Wnioskodawca wykorzystywał, przeznaczał dla zwierząt. Jako rolnik Wnioskodawca posiada małą hodowlę drobiu i królików.

5. Działki, które Wnioskodawca zamierza aktualnie sprzedać, od chwili nabycia do dnia dzisiejszego nie były wykorzystywane do działalności gospodarczej, ani też nie były wykorzystywane do działalności opodatkowanej podatkiem VAT, ani też działalności gospodarczej zwolnionej.

6. W stosunku do ww. działek (które mają być przedmiotem sprzedaży) Wnioskodawca nie dokonywał ich scalenia, ani też nie występował o uzyskanie decyzji o wyłączeniu z produkcji rolnej. Jednak jeśli chodzi o działkę zakupioną w 2006 r. - 41 arów, była ona częściowo rolna, a częściowo leśna. W 2007 lub 2008 r., Wnioskodawca dokonał zmiany klasyfikacji gruntu z leśnego na rolny. W ten sposób działka stała się w 100% rolna. Ponieważ w tym czasie gmina robiła plan zagospodarowania przestrzennego, Wnioskodawca złożył wniosek o przekwalifikowanie tej działki na teren usługowy. Plan ten wszedł w życie w 2010 r. W 2010 r., Wojewoda wywłaszczył Wnioskodawcę z 14 arów tej działki (zabrał pod budowę drogi), za którą Wnioskodawca otrzymał później odszkodowanie, a resztka z tej działki - 8 arów została wykupiona przez Gminę jako "resztówka". W wyniku tej operacji z 41 arów zostało Wnioskodawcy 19 arów, które to zamierza sprzedać.W stosunku do drugiej działki, którą Wnioskodawca nabył w 2015 r., Wnioskodawca nie podejmował do dzisiaj żadnych działań.

7. Działki, które Wnioskodawca zakupił w 2006 r. i 2015 r., które mają być przedmiotem sprzedaży, nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

8. Na pytanie tut. Organu "Czy Wnioskodawca dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej prowadzonej na tych działkach (jeśli tak, to jakie to produkty i w jakim okresie sprzedaż ta miała miejsce). Czy Wnioskodawca opodatkował podatkiem VAT sprzedaż tych produktów rolnych...", Wnioskodawca odpowiedział, że sprzedawał w niektórych latach jabłka gruszki i śliwki, gdy stwierdził, że jest ich za dużo w danym roku na potrzeby własne. Produkty te nie były opodatkowane podatkiem VAT.

9. Bezpośrednią przyczyną podjęcia decyzji o ewentualnej sprzedaży jest fakt, że od jakiegoś czasu jest chętna osoba, która koniecznie chce kupić właśnie te działki. Dodatkowo są one niekształtne w związku z wywłaszczeniem jakie miało miejsce w 2010 r. Jedna z działek (o powierzchni 0,19 ha) przypomina trójkąt, a druga (0,09 ha) wąski pas szerokości kilku metrów.

10. Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca nie ma celu wykorzystania uzyskanych środków z ewentualnej sprzedaży tych działek.

11. Wnioskodawca nie występował o wydanie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu. Aktualnie, w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego położone są one częściowo w terenach usługowych, częściowo w komunikacji.

12. Wnioskodawca nie prowadził i nie będzie prowadził żadnych działań marketingowych związanych ze sprzedażą ww. działek.

13. Tak jak Wnioskodawca pisał wyżej, Kupiec sam znalazł Wnioskodawcę i Wnioskodawca nie przewiduje żadnych ogłoszeń o sprzedaży działek.

14. Aktualnie Wnioskodawca nie posiada żadnych budynków, gruntów ani innych Nieruchomości, które w przyszłości chciałby sprzedać.

15. W roku 2013 Wnioskodawca dokonał sprzedaży działki rolnej 8 arów, jako "resztówki" po wywłaszczeniu, o którym Wnioskodawca pisał w punkcie 8 na rzecz Gminy. Z tytułu tej transakcji sprzedaży nie był odprowadzany podatek VAT, ani też nie były składane deklaracje podatku VAT. Środki z tej sprzedaży Wnioskodawca przeznaczył na wydatki domowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 5 stycznia 2015 r.):

Czy z tytułu sprzedaży ww. działek Wnioskodawca stanie się podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 i czy sprzedaż tych działek podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a jeśli tak to wg jakiej stawki.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią przepisów ustawy o podatku VAT od towarów i usług, sprzedaż gruntów z majątku osobistego nie jest opodatkowana podatkiem VAT, bez względu na to komu te grunty Wnioskodawca sprzeda, czy osobie fizycznej, czy jakiejś firmie, gdyż grunty te wykorzystywane były przez Wnioskodawcę na cele rolnicze (dowód: dopłaty bezpośrednie do powierzchni rolnej, opłacanie podatku rolnego). Wnioskodawca nie miał też zamiaru prowadzenia na nich działalności gospodarczej.

Sprzedaż ta jest sporadyczna. Wnioskodawca nie kupił tych gruntów z zamiarem ich odsprzedaży, tylko na powiększenie gospodarstwa rolnego. Wnioskodawca nie zajmuje się handlem działkami czy też nieruchomościami, a grunty były nabyte z majątku osobistego i zakupione bez podatku VAT, więc Wnioskodawca nie prowadzi profesjonalnej działalności gospodarczej w tym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

* po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* po drugie - czynność wykonywana jest przez podmiot, który jest podatnikiem VAT.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W zakresie prawa unijnego, z mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, s. 1 z późn. zm.), "Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta zarówno w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, jak i w art. 9 ust. 1 ww. Dyrektywy ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Zatem, jak wskazano wyżej, dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działania podmiotu dokonującego tej dostawy wskażą znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, które mogą składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności takie jak np. poniesienie wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

Dlatego też, aby uznać, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku VAT należy ustalić, czy działa on jako producent, handlowiec lub usługodawca.

Jeżeli dana czynność została zatem wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód i jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności nie noszą znamion działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2, podmiotu dokonującego tych czynności nie można uznać za podatnika VAT.

Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę majątku prywatnego. Majątek taki nabywany jest bowiem na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności gospodarczej, w tym handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

W tym miejscu należy odnieść się do orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE wydanego w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. Z treści ww. orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W powyższym wyroku Trybunał stwierdził również, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Okoliczność, że osoba ta jest "rolnikiem ryczałtowym" w rozumieniu art. 295 ust. 1 pkt 3 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, jest w tym zakresie bez znaczenia.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Konieczne jest zatem ustalenie, czy w świetle zaprezentowanego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w celu dokonania dostawy działki niezabudowanej o powierzchni 0,19 ha zakupionej w 2006 r. oraz działki niezabudowanej o powierzchni 0,09 ha zakupionej w 2015 r. podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpi w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym.

Analizując opis sprawy przedstawiony przez Wnioskodawcę w kontekście powołanych regulacji ustawy o podatku od towarów i usług oraz powyższych orzeczeń TSUE stwierdzić należy, że sam fakt prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności rolniczej na przedmiotowych gruntach nie przesądza o konieczności opodatkowania 2 działek nabytych w 2006 r. i w 2015 r. Działki te nie były bowiem wykorzystywane przez Wnioskodawcę do działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Działki te bowiem od dnia zakupu do dnia dzisiejszego były wykorzystywane jako łąki. Trawę i siano Wnioskodawca przeznaczał dla zwierząt. Jako rolnik Wnioskodawca posiada małą hodowlę drobiu i królików. Zatem Wnioskodawca nie nabył tych 2 nieruchomości gruntowych celem ich dalszej odsprzedaży, ale w celu poszerzenia posiadanego już przez Wnioskodawcę gospodarstwa rolnego. Działki nie były też wykorzystywane do działalności gospodarczej (opodatkowanej i zwolnionej). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT w zakresie wynajmu lokalu handlowo-usługowego. Nie były także przedmiotem najmu ani dzierżawy. Wnioskodawca zakupił działki z własnych środków.

Ponadto w okresie posiadania tych gruntów Wnioskodawca nie ponosił żadnych kosztów związanych z uzbrojeniem terenu, budową drogi, wyposażeniem w urządzenia sieci kanalizacyjnej, wodociągowej, sanitarnej czy elektrycznej, nie podejmował także żadnych działań zmierzających do uatrakcyjnienia działek, ani też nie wykonał żadnych działań zmierzających do ich sprzedaży. W stosunku do ww. działek Wnioskodawca nie dokonywał ich scalenia, ani też nie występował o uzyskanie decyzji o wyłączeniu z produkcji rolnej i nie występował o wydanie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu. Wnioskodawca nie prowadził i nie będzie prowadził żadnych działań marketingowych związanych ze sprzedażą ww. działek bowiem kupiec sam znalazł Wnioskodawcę dlatego Wnioskodawca nie przewiduje żadnych ogłoszeń o sprzedaży działek.

Bezpośrednią przyczyną podjęcia decyzji o ewentualnej sprzedaży jest fakt, że od jakiegoś czasu jest chętna osoba, która koniecznie chce kupić właśnie te działki. Dodatkowo są one niekształtne w związku z wywłaszczeniem jakie miało miejsce w 2010 r. Jedna z działek (o powierzchni 0,19 ha) przypomina trójkąt, a druga (0,09 ha) wąski pas szerokości kilku metrów.

Wnioskodawca nie ma celu wykorzystania uzyskanych środków z ewentualnej sprzedaży tych działek.

Z powyższego wynika, że w zakresie odnoszącym się do wskazanych we wniosku 2 działek Wnioskodawca nie podejmował działań porównywalnych z działalnością podmiotu profesjonalnie zajmującego się obrotem nieruchomościami.

Wprawdzie jak wynika z wniosku w 2007 lub 2008 r. w stosunku do działki o pow. 19 arów Wnioskodawca dokonał zmiany klasyfikacji gruntu z leśnego na rolny oraz złożył wniosek o przekwalifikowanie tej działki na teren usługowy ponieważ w tym czasie gmina robiła plan zagospodarowania przestrzennego, który wszedł w życie w 2010 r., jednakże powyższe zdarzenie (stanowiące pojedynczą z okoliczności przykładowo wskazanych w orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10) nie można uznać za środki zbliżone do tych jakie podejmują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami lecz za zwykły zarząd prywatną nieruchomością. Także fakt, że w 2010 r., Wojewoda wywłaszczył Wnioskodawcę z 14 arów tej działki (zabrał pod budowę drogi), za którą Wnioskodawca otrzymał później odszkodowanie, a resztka z tej działki - 8 arów została wykupiona przez Gminę jako "resztówka" nie przesądza o tym, że Wnioskodawca będzie dokonywał sprzedaży działki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej

Tym bardziej, że w stosunku do drugiej działki, którą Wnioskodawca nabył w 2015 r., Wnioskodawca nie podejmował do dzisiaj żadnych działań.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie w celu dokonania sprzedaży 2 działek niezabudowanych Wnioskodawca nie zaangażował środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowca, tj. nie wykazał aktywności w przedmiocie zbycia wskazanych we wniosku nieruchomości porównywalnych do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Dlatego dostawę 2 działek nabytych w 2006 r. i w 2015 r. uznać należy za transakcję okazjonalną, jednorazową czyli taką, która nie będzie czyniona z zamiarem nadania jej stałego charakteru.

A zatem, w takich okolicznościach nie występują przesłanki pozwalające uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, iż nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca dokonując sprzedaży 2 niezabudowanych działek nie będzie działał w charakterze podatnika zajmującego się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Skutkiem powyższego planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż 2 niezabudowanych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W związku z powyższym odpowiedź na część pytania Wnioskodawcy odnośnie stawki podatku jest bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.