IBPP1/4512-838/15/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 października 2015 r. (data wpływu 19 października 2015 r.), uzupełnionym pismem z 15 stycznia 2016 r. (data wpływu 25 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia:

* czy z tytułu dokonania sprzedaży działek pochodzących z podziału działki o powierzchni 1,87 ha Wnioskodawca będzie musiał rozliczyć podatek od towarów i usług;

* czy z tytułu ewentualnej sprzedaży 15 pozostałych działek Wnioskodawca będzie musiał rozliczyć podatek od towarów i usług

- jest prawidłowe.

W dniu 19 października 2015 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia:

* czy z tytułu dokonania sprzedaży działek pochodzących z podziału działki o powierzchni 1,87 ha Wnioskodawca będzie musiał rozliczyć podatek od towarów i usług;

* czy z tytułu ewentualnej sprzedaży 15 pozostałych działek Wnioskodawca będzie musiał rozliczyć podatek od towarów i usług.

Wniosek został uzupełniony pismem z 15 stycznia 2016 r. (data wpływu 25 stycznia 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 7 stycznia 2016 r. nr IBPP1/4512-838/15/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w dniu 26 lutego 2007 r. otrzymał tytułem darowizny gospodarstwo rolne o pow. 4,13 ha. Z dniem 20 lutego 2014 r. Wnioskodawca stał się również właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 2,88 ha po uprawomocnieniu się wyroku sądowego w sprawie zapisu testamentowego z dnia 7 marca 2007 r. Działki należące do obu gospodarstw znajdują się w granicach miasta na obszarze, dla którego Gmina Miejska nie posiada opracowanego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (dalej: MPZP) - na obszarze tym obowiązuje jedynie "Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta" z dnia 28 września 2000 r. z późn. zmianami (dalej: Studium). Wszystkie działki w ewidencji oznaczone są jako użytki rolne, część z nich w Studium określona została jako teren przeznaczony pod niską zabudowę.

Wnioskodawca wraz z małżonką prowadzi wyżej opisane gospodarstwo rolne, nie dokonuje jednak sprzedaży produktów wytworzonych w ramach tego typu aktywności. Przedmiotowe działki nigdy nie były wykorzystywane w prowadzeniu działalności gospodarczej, w szczególności do czynności opodatkowanych w rozumieniu ustawy o VAT.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, ale podatek rozliczany jest wyłącznie w związku z najmem lokalu, który nie jest związany z gospodarstwem rolnym.

W roku 2013 Wnioskodawca jedną z działek o pow. 25 arów podzielił na trzy części, z których dwie (jedna o pow. 1,7 ara, druga o pow. 5,8 ara) zostały sprzedane z przeznaczeniem na powiększenie i uregulowanie granic działek sąsiednich. W Studium obszar podzielonej działki opisany był, jako "obszar gruntów rolnych, na którym nie należy lokalizować zabudowy". Od wskazanej czynności sprzedaży Wnioskodawca nie odprowadził podatku VAT.

W roku 2014 w związku z wspomnianym wcześniej uprawomocnieniem się z dniem 20 lutego 2014 r. wyroku w sprawie spadku gospodarstwa o powierzchni 2,88 ha oraz bardzo prawdopodobną sprawą sądową o wypłatę zachowku (w tym przypadku będzie to połowa wartości spadku gospodarstwa o pow. 2,88 ha), Wnioskodawca postanowił podzielić jedną ze swoich działek (o pow. 1,87 ha), która jako jedyna z jego działek ma bezpośredni dostęp do drogi publicznej, a według Studium, leży w obszarze przeznaczonym pod niską zabudowę. W związku z powyższym Wnioskodawca, aby dokonać podziału musiał wystąpić do Prezydenta Miasta z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, którą wydano w dniu 11 sierpnia 2014 r. Natomiast decyzją Prezydenta Miasta z dnia 8 stycznia 2015 r. zatwierdzono podział nieruchomości na 17 mniejszych działek, które nadal pozostały użytkami rolnymi.

Po dokonanym podziale Wnioskodawca planuje zachować kilkanaście działek z przeznaczeniem dla swoich dzieci. Pozostałą część Wnioskodawca zamierza sprzedać, a odpowiednią część przychodów z tego tytułu przeznaczyć na spłatę obciążeń nieruchomości, jakie powstać mogą w przyszłości (spłatę wierzytelności związanej z zachowkiem, jaka może powstać w przypadku niekorzystnego dla Wnioskodawcy rozstrzygnięcia sporu sądowego).

Aktualnie Wnioskodawca oprócz podzielonej większej działki o pow. 1,87 ha, posiada jeszcze w ramach gospodarstwa 15 mniejszych działek, z których większość stanowi część spadku będącego przedmiotem sporu w postępowaniu o wypłatę zachowku. Wnioskodawca nie występował z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy w stosunku do wskazanych 15 działek, nieruchomości te nie były również wcześniej objęte tego typu decyzją. Ze względu na zaangażowanie w spór sądowy, Wnioskodawca postanowił na tą chwilę nie zbywać żadnej z 15 ww. działek, choć nie wyklucza takiej możliwości w przyszłości, choćby z powodu braku dojazdu do niektórych działek.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:

1. Wnioskodawca obecnie nie prowadzi żadnej pozarolniczej działalności gospodarczej. Jedyny okres, w którym prowadził pozarolniczą działalność to 1 sierpnia 2000 r. - 29 kwietnia 2002 r. (mały sklep o pow. 34,5 m²). Od 30 kwietnia 2002 r. do dnia złożenia uzupełnienia lokal, w którym prowadzony był sklep Wnioskodawca wynajmuje na cele działalności handlowej i z tego tytułu dokonuje rozliczenia podatku VAT.

2. Rejestracja jako podatnik VAT czynny - 7 stycznia 2002 r.

3. Na pytanie Organu: "Czy Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym - jeśli tak to, od jakiej daty, Wnioskodawca odpowiedział, że nie i nigdy nie był.

4. Na pytanie Organu: "W jakim celu Wnioskodawca dokonał nabycia w drodze darowizny gospodarstwa rolnego o pow. 4,13 ha w dniu 26 lutego 2007 r.", Wnioskodawca odpowiedział, że darowiznę otrzymał od bezdzietnej siostry nieżyjącej już wtedy swojej mamy. Darowizna nastąpiła na kilkanaście dni przed udaniem się do szpitala gdzie ciotka zmarła w dniu 24 marca 2007 r. Nie było sprecyzowanych celów, na które darowizna miałaby nastąpić, Wnioskodawca nie miał zamiaru prowadzić działalności gospodarczej tym bardziej, że pracował wtedy na podstawie umowy o pracę.

5. Na pytanie Organu: "W jakim celu Wnioskodawca dokonał nabycia w drodze spadku gospodarstwa rolnego o pow. 2.88 ha w dniu 20 lutego 2014 r.", Wnioskodawca odpowiedział, że gospodarstwo otrzymał w drodze dziedziczenia testamentowego (testament z dnia 7 marca 2007 r.) od swojego wujka, który zmarł nazajutrz w dniu 8 marca 2007 r. Stwierdzenie nabycia spadku uprawomocniło się dopiero dnia 20 lutego 2014 r. po wielu perturbacjach sądowych. Przez ten cały okres Wnioskodawca opłacał od tego gospodarstwa podatek rolny.Obojgiem - zarówno wujkiem jak i ciotką - Wnioskodawca opiekował się i pomagał w prowadzeniu gospodarstw. Byli bratem i siostrą, mieszkali razem.Również w przypadku tej działki Wnioskodawca nie miał zamiaru wykorzystywania jej na cele prowadzonej działalności gospodarczej.

6. Raz do roku działki były koszone, część działek była zgłoszona i nadal jest do dopłat bezpośrednich z ARiMR (refundacja kosztów koszenia). Na działkach w bardzo ograniczonym zakresie prowadzona jest uprawa wyłącznie na potrzeby własne (bez jakiejkolwiek sprzedaży).

7. Na pytanie Organu: "W jaki sposób Wnioskodawca wykorzystywał płody rolne pochodzące z ww. gospodarstw rolnych", Wnioskodawca odpowiedział, że oprócz warzyw i owoców na potrzeby własne nic innego nie jest i nie było uprawiane.

8. Na pytanie Organu: "Czy grunty te były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do działalności rolniczej, to jest czy z gruntów tych Wnioskodawca dokonywał (dokonuje) sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej jako rolnik ryczałtowy lub jako podatnik VAT czynny", Wnioskodawca odpowiedział, że nie.

9. Na pytanie Organu: "Jeśli Wnioskodawca dokonywał sprzedaży produktów rolnych z tych gruntów to, w jakim okresie sprzedaż ta miała miejsce", Wnioskodawca odpowiedział, że nie dokonywał żadnej sprzedaży.

10. Na pytanie Organu: "Czy Wnioskodawca prowadzi hodowlę zwierząt - jeśli tak to jakich", Wnioskodawca odpowiedział, że nie.

11. Na pytanie Organu: "Czy przedmiotowe grunty były wykorzystywane do uprawy roślin i zbóż służących do karmienia zwierząt hodowlanych oraz czy zwierzęta te były przez Wnioskodawcę sprzedawane - jeśli tak to w jakim okresie", Wnioskodawca odpowiedział, że nie.

12. Na pytanie Organu: "W jaki sposób grunty te miały zaspakajać prywatne potrzeby Wnioskodawcy i jakie to były potrzeby", Wnioskodawca odpowiedział, że podstawowe potrzeby żywieniowe - uprawa warzyw i owoców na własny użytek.

13. Czy od momentu nabycia grunty te były przedmiotem najmu lub dzierżawy - jeśli tak to kiedy / w jakich okresach (proszę wskazać od-do)", Wnioskodawca odpowiedział, że nigdy i nikomu.

14. Na pytanie Organu: "Jakie działania marketingowe Wnioskodawca podjął lub zamierza podjąć w celu sprzedaży działek", Wnioskodawca odpowiedział: "Brak zamiaru podejmowania jakichkolwiek działań marketingowych".

15. Na pytanie Organu: "W jaki sposób Wnioskodawca pozyskał lub zamierza pozyskać nabywców dla sprzedawanych działek", Wnioskodawca odpowiedział, że nabywcy sami przychodzą, mimo że nigdzie nie ogłaszał sprzedaży (wzdłuż podzielonych jego działek jest droga wewnętrzna, która łączy się z drogą publiczną i po przeciwnej stronie tej drogi wewnętrznej są działki innych właścicieli, na których buduje się obecnie kilka budynków, a więc trudno żeby nie rozeszła się informacja o podziale jego działki na mniejsze.

16. Na pytanie Organu: "Jakie formy ogłoszeń o sprzedaży Wnioskodawca stosował lub zamierza stosować", Wnioskodawca odpowiedział, że nigdzie nie ogłaszał chęci sprzedaży, natomiast tym, którzy przychodzą i pytają odpowiada, że przez jakiś najbliższy czas nie będzie żadnej z podzielonych działek sprzedawał (czeka na potwierdzenie spraw podatkowych). Wnioskodawca nabywców poszukiwał będzie tzw. pocztą pantoflową, bo zainteresowanie jest widoczne.

17. Na pytanie Organu: "Czy wcześniej (oprócz opisanych we wniosku) Wnioskodawca dokonywał sprzedaży innych nieruchomości - jeśli tak to kiedy, ile, co było przyczyną ich sprzedaży, jakiego rodzaju były to nieruchomości (mieszkalne, użytkowe), kiedy i w jakim celu nabyte oraz w jaki sposób wykorzystywane (proszę podać odrębnie do każdej sprzedanej nieruchomości)", Wnioskodawca odpowiedział, że spółdzielcze mieszkanie żony, które stało się potem współwłasnością Wnioskodawcy i jego żony zostało sprzedane w roku 2005, a następnie za te pieniądze Wnioskodawca i jego żona odkupili aktem notarialnym w dniu 13 czerwca 2005 r. udziały od ojca i braci w domu rodzinnym, w którym do dzisiaj Wnioskodawca mieszka. Transakcja została rozliczona w urzędzie skarbowym.

18. Na pytanie Organu: "Czy z tytułu ewentualnie wcześniej sprzedanych nieruchomości Wnioskodawca złożył deklarację VAT-7 i odprowadził podatek należny", Wnioskodawca odpowiedział, że nie składał deklaracji VAT-7 ani nie odprowadzał podatku, ponieważ nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej związanej z handlem nieruchomościami.

W odniesieniu do 17 działek powstałych z podziału działki o pow. 1,87 ha:

19. Na pytanie Organu: "Czy działka o pow. 1,87 ha - podzielona na 17 działek decyzją Prezydenta Miasta z 8 stycznia 2015 r. - wchodziła w skład nabytych przez Wnioskodawcę gruntów, o których mowa we wniosku - jeśli tak to którego konkretnie (nabytego 26 lutego 2007 r. tytułem darowizny, czy nabytego 20 lutego 2014 r. tytułem spadku) - jeśli nie to kiedy i w jaki sposób została przez Wnioskodawcę nabyta", Wnioskodawca odpowiedział, że nabyte tytułem darowizny od swojej ciotki 26 lutego 2007 r., patrz pkt 4.

20. Na pytanie Organu: "Jakiego rodzaju zabudowę dla podzielonego terenu przewiduje decyzja Prezydenta Miasta z 11 sierpnia 2014 r. o warunkach zabudowy", Wnioskodawca odpowiedział, że zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.

21. Na pytanie Organu: "Czy w stosunku do sprzedawanych działek pochodzących z podziału działki o pow. 1,87 ha Wnioskodawca podejmował lub podejmie takie działania jak wystąpienie o:

* opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego terenu,

* zmianę przeznaczenia terenu,

* decyzję o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej, lub

* jakiegokolwiek inne działania - jeśli tak to kiedy, jakie i w jakim celu"

Wnioskodawca odpowiedział, że nie.

22. Na pytanie Organu: "Czy w stosunku do sprzedawanych działek pochodzących z podziału działki o pow. 1,87 ha Wnioskodawca dokonał lub dokona jakiegokolwiek ich uatrakcyjnienia poprzez np. uzbrojenie terenu, wydzielenie lub budowę drogi, ogrodzenie, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetyczne itp. - jeśli tak to jakie, kiedy i w jakim celu", Wnioskodawca odpowiedział, że w podziale jedna z działek o pow. ok. 1 ara przeznaczona jest na poszerzenie zwężenia na niedługim odcinku drogi gruntowej (w celu zrealizowania norm obowiązujących w gminie), co było warunkiem wydania zgody na warunki zabudowy i w konsekwencji podziału. Druga, o wielkości 2 arów, stanowi, jako droga wewnętrzna dojazd do dwóch działek z drogi gruntowej. Przy czym działania te należy kwalifikować jako warunek konieczny do uzyskania warunków zabudowy, a w konsekwencji podziału na działki.

23. Na pytanie Organu: "Czy Wnioskodawca dokonał takiego podziału działki 1,87 ha, by każda z 17 działek powstałych z tego podziału posiadała dostęp do drogi", Wnioskodawca odpowiedział, że tak, ponieważ działka przed podziałem ciągnęła się wzdłuż drogi gruntowej, naturalny był podział prostopadle do drogi. Podział przygotował geodeta, urząd nie może wydać zgody na podział gdyby jakakolwiek działka nie miała dostępu do drogi.

24. Na pytanie Organu: "Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca planuje spośród 17 działek:

* zachować kilkanaście działek z przeznaczeniem dla swoich dzieci - proszę podać ile Wnioskodawca ma dzieci i w jakim wieku oraz jaką ilość działek otrzyma każde z dzieci;

* sprzedać, a odpowiednią część przychodów z tego tytułu przeznaczyć na spłatę obciążeń nieruchomości - proszę podać, jakie będzie przeznaczenie pozostałej po sprzedaży części przychodów",

Wnioskodawca odpowiedział, że czworo dzieci, wszyscy pełnoletni, troje posiada własne rodziny. Lokata na wyższą przyszłą emeryturę, remont domu, potrzeby dzieci.

W odniesieniu do 15 mniejszych działek, których zbycia Wnioskodawca nie wyklucza w przyszłości:

25. Z 15 działek rolnych podzielona została tylko jedna o pow. 25 arów. Podział nastąpił decyzją Prezydenta Miasta z dnia 5 września 2013 r. Decyzja ustanawiała warunek, że działki po podziale przeznaczone zostaną tylko na powiększenie sąsiednich nieruchomości, a w związku z tym dla dwóch sprzedanych po podziale działek (jedna o wielkości 1,7 ara, druga 5,8 ara) nie mogły być wystawione warunki zabudowy. Inicjatorami podziału i sprzedaży byli właściciele sąsiednich nieruchomości, dla których ta regulacja granic miała duże praktyczne znaczenie.

26. Wszystkie te działki pochodzą ze spadku lub darowizny, a łącznie z tą podzieloną działką 1,87 ha jest ich 16. Dziesięć (w tym ta dzielona 1,87 ha) w wyniku darowizny po ciotce. Sześć w spadku testamentowym po wujku.

27. Na pytanie Organu: "Czy przed sprzedażą 15 mniejszych działek Wnioskodawca podejmie takie działania jak wstąpienie o:

* wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla sprzedawanego terenu-jeśli tak to jakiej zabudowy będzie takie wniosek dotyczył,

* opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego terenu.

* zmianę przeznaczenia terenu,

* decyzję o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej, lub

* jakiegokolwiek inne działania-jeśli tak to kiedy, jakie i w jakim celu",

Wnioskodawca odpowiedział, że nie.

28. Na pytanie Organu: "Czy w stosunku do 15 mniejszych działek Wnioskodawca dokonał lub dokona jakiegokolwiek ich uatrakcyjnienia poprzez np. uzbrojenie terenu, wydzielenie lub budowę drogi, ogrodzenie, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetyczne itp. - jeśli tak to jakie i w jakim celu", Wnioskodawca odpowiedział, że nie.

29. Na pytanie Organu: "Czy Wnioskodawca będzie czynił starania, by każda z 15 mniejszych działek posiadała dostęp do drogi", Wnioskodawca odpowiedział, że na obecnym etapie nie przewiduje czegoś takiego, ponieważ jedynym możliwym sposobem jest występowanie do sądów o ustanowienie drogi koniecznej. W tej chwili to nie jest tak, że się nie da dojechać - drogi do tych działek są tylko nie mają formalnego wpisu prawa przejazdu tymi drogami do działek Wnioskodawcy, co wywołuje różne reakcje współwłaścicieli tych dróg.

30. Na pytanie Organu: "Na co zostaną przeznaczone środki uzyskane ze sprzedaży 15 mniejszych działek", Wnioskodawca odpowiedział, że nie zamierza sprzedawać większości tych działek, jedynie te, do których z powodu wcześniejszych zaniedbań spadkodawców nie mają formalnego prawa dojazdu. Przeznaczenie ewentualnych środków tak jak w pkt 24.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy z tytułu dokonania przedstawionej w zdarzeniu przyszłym sprzedaży działek pochodzących z podziału działki o pow. 1,87 ha Wnioskodawca będzie musiał rozliczyć podatek od towarów i usług.

2. Czy z tytułu ewentualnej sprzedaży 15 pozostałych działek Wnioskodawca będzie musiał rozliczyć podatek od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży działek pochodzących z podziału większej działki o pow. 1,87 ha.

Ad. 2. Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży pozostałych 15 działek.

Dla opodatkowania czynności podatkiem VAT konieczne jest kumulatywne spełnienie dwóch przesłanek:

* przedmiotowej - zdarzenie musi mieścić się w katalogu czynności opodatkowanych podatkiem VAT określonym w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej jako ustawa o VAT);

* podmiotowej - czynność taka musi być wykonana przez podatnika podatku VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Pod pojęciem działalności gospodarczej, na gruncie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z przedstawionych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług zawiera w sobie autonomiczną definicję działalności gospodarczej, która ma charakter uniwersalny. Z art. 15 ust. 2 ww. ustawy wynika bowiem, iż działalność gospodarczą dla potrzeb podatku VAT stanowi każdy przejaw aktywności gospodarczej, wykonywany w sposób zorganizowany i ciągły, bez względu na osiągnięty rezultat. W pierwszej kolejności warto tutaj wskazać na przesłankę dostatecznego zorganizowania działalności, która powinna cechować się pewnym zaplanowaniem funkcjonowania (organizacją działalności, z nakierowaniem na osiągnięcie określonych celów ekonomicznych i gospodarczych). Ustawodawca zwraca uwagę również na przesłankę ciągłości działania na rynku, którą wiązać należy nie tyle z faktycznym działaniem, co z zamiarem stałego prowadzenia aktywności gospodarczej. W doktrynie prawa podatkowego można również spotkać się z poglądem, zgodnie z którym działalnością gospodarczą na gruncie ustawy o VAT jest zasadniczo jedynie działalność wykonywana zawodowo, w sposób profesjonalny (podobny pogląd wyraził A. Bartosiewicz w swoim komentarzu do ustawy o VAT - VAT. Komentarz, LEX 2015). Wszelkie incydentalne przejawy aktywności gospodarczej nie podlegają więc omawianej definicji.

Nie ulega zatem żadnym wątpliwościom, iż dokonanie sprzedaży w ramach aktywności niespełniającej wyżej przedstawionych cech (m.in. w ramach incydentalnej sprzedaży prywatnej) nie może zostać uznane na płaszczyźnie ustawy o VAT za działanie w ramach opodatkowanej działalności gospodarczej (podobny pogląd wyrażono m.in. w wyroku NSA z dnia 13 listopada 2012 r., sygn. akt I FSK 1805/11; wyroku NSA z dnia 26 października 2012 r., sygn. akt I FSK 2170/11; wyroku WSA w Krakowie z dnia 12 grudnia 2012 r., sygn. akt I SA/Kr 299/11; wyroku WSA w Warszawie z dnia 7 sierpnia 2013 r., sygn. akt: VIII SA/Wa 384/13).

Warto zaznaczyć również, iż opisany powyżej zespół przesłanek kształtujących na płaszczyźnie ustawy o VAT pojęcie działalności gospodarczej nie pozwala na stworzenie abstrakcyjnego modelu działania o charakterze ogólnym, którego realizacja w każdym przypadku przesądzać będzie o konieczności opodatkowania dokonanej transakcji podatkiem od wartości dodanej. Przytoczone regulacje wskazują natomiast, iż decyzja o konieczności rozliczenia podatku VAT z tytułu dokonanego świadczenia powinna stanowić efekt dogłębnej analizy konkretnego przypadku, z uwzględnieniem wszelkich dotyczących go okoliczności faktycznych. Podobny pogląd wyrażony został w orzecznictwie TSUE już 20 czerwca 1996 r. W wyroku w sprawie C-155/94 Wellcome Trust, Trybunał orzekł bowiem, iż: "sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego (...). Zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy (VAT), a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą (...)".

Przytoczone powyżej orzeczenie TSUE wskazuje niezbicie, iż na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług tzw. kryterium ilościowe nie może stanowić przesłanki przesądzającej o uznaniu konkretnej aktywności za działalność gospodarczą. To nie ilość dokonanych transakcji sprzedaży, ale całokształt działalności Podatnika przesądzać powinien o konieczności rozliczania w określonym przypadku podatku VAT.

Przedstawione powyżej stanowisko odnieść można wprost do omawianego stanu faktycznego. Należy w tym miejscu uznać bowiem, iż działań związanych z planowaną przez Wnioskodawcę sprzedażą gruntu nie można na płaszczyźnie ustawy o VAT traktować jako opodatkowanej działalności gospodarczej. W pierwszej kolejności warto w tym miejscu nadmienić, iż planowana aktywność Wnioskodawcy nie będzie miała charakteru ciągłego - Wnioskodawca nie planuje bowiem kontynuowania działalności związanej z obrotem nieruchomościami po dokonaniu sprzedaży posiadanych przez siebie nieruchomości. O niemożności zakwalifikowania omawianych działań jako opodatkowanej działalności gospodarczej świadczyć może również pochodzenie gruntów, które Wnioskodawca zamierza zbyć. Jak bowiem wynika z przedstawionego wyżej stanu faktycznego, Wnioskodawca otrzymał przedmiotowe nieruchomości w drodze darowizny i na skutek spadkobrania. Nie można więc w tym przypadku podnieść zarzutu, iż nabycie omawianych działek nastąpiło dla celów planowanej działalności gospodarczej.

Kolejnym argumentem potwierdzającym tezę, zgodnie z którą w omawianym przypadku będziemy mieli do czynienia z nieopodatkowaną sprzedażą majątku prywatnego, jest fakt, iż podlegające sprzedaży nieruchomości nie były dotychczas wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej. Podkreślić w tym miejscu należy, iż okoliczność, zgodnie z którą Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, nie ma na gruncie niniejszych rozważań żadnego znaczenia. Wnioskodawca prowadzi bowiem działalność opodatkowaną, która związana jest z całkowicie inną lokalizacją - podlegające sprzedaży nieruchomości nie były natomiast wykorzystywane do działalności opodatkowanej. Warto nadmienić także, iż bez wpływu na powyższe ustalenia pozostaje okoliczność, zgodnie z którą podlegające sprzedaży grunty stanowiły część prowadzonego przez Wnioskodawcę gospodarstwa rolnego. W myśl przedstawionego powyżej stanu faktycznego, Wnioskodawca na posiadanych nieruchomościach nie prowadził bowiem szeroko zakrojonej produkcji rolniczej, ograniczając się jedynie do podejmowania działań, związanych z prywatnym użytkowaniem gruntu. Forma aktywności prowadzona przez Wnioskodawcę na terenie gospodarstwa nie posiada więc przymiotów działalności gospodarczej. Przedstawione stanowisko znajduje potwierdzenie w poglądach prezentowanych przez przedstawicieli orzecznictwa. Warto w tym miejscu powołać się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 19 marca 2008 r. (sygn. akt: III SA/Gl 161/08). Przedmiotowa sprawa dotyczyła sytuacji spadkobiercy, który dokonał sprzedaży części odziedziczonych nieruchomości. Zdaniem wnioskodawcy dokonane przez niego transakcje nie podlegały opodatkowaniu VAT, ponieważ nie zostały dokonane w ramach działalności gospodarczej, spadkobierca nie zamierzał także wykonywać tego typu działalności w przyszłości (po sprzedaży wydzielonych działek). Organ podatkowy uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe, stwierdzając, iż obowiązek zapłaty podatku VAT następuje już momencie, gdy okoliczności wskazują na zamiar wykonywania działalności w sposób częstotliwy (pogląd ten znajdował oparcie w dawnym brzmieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy, który zakładał, iż z działalnością gospodarczą mamy do czynienia również wtedy, gdy czynność wykonano jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania takich czynności w sposób częstotliwy. Ten zapis ustawowy został usunięty w 2013 r.). WSA nie podzielił jednak tego poglądu. W swoim uzasadnieniu Sąd uznał, iż: "ani formalny status danego podmiotu, jako podatnika zarejestrowanego, ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do tej konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług". Dalej Sąd stwierdził także, iż: "Zdaniem tego Sądu argumentem przemawiającym za uznaniem zawsze za podatnika podatku od towarów i usług osoby, która nabyła do majątku prywatnego grunty rolne sprzedawane następnie, jako działki budowlane nie może być okoliczność, że w świetle definicji działalności gospodarczej zawartej w art. 4 ust. 2 VI Dyrektywy i w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność rolnika jest działalnością gospodarczą. Uwzględnić trzeba, że grunty takie nie zawsze służyć muszą dostawom produktów rolnych lecz prywatnym potrzebom rolnika i członków jego rodziny. Niezależnie od tego nie wydaje się do obrony teza, że działający rozumnie i logicznie ustawodawca, decydując się na przyjęcie opcji określonej w art. 25 VI Dyrektywy przewidującej maksymalne uproszczenia w odniesieniu do rolników ryczałtowych (brak obowiązku rejestracji, wystawiania faktur, prowadzenia ewidencji, składania deklaracji, zwolnienie od podatku dostaw produktów rolnych i świadczenia usług rolniczych) objął jednak te podmioty wszystkimi obowiązkami podatnika, w sytuacji, gdy z różnych przyczyn (np. choroba, kalectwo, starość, upadek sił) decydują się one na sprzedaż nie tylko gruntów, ale i maszyn, urządzeń, pojazdów nabytych w celu prowadzenia gospodarstwa rolnego".

Okoliczności omawianego stanu faktycznego, zgodnie z którymi Wnioskodawca nie nabył przedmiotowych nieruchomości w celu ich dalszej odsprzedaży, grunty nie były dotychczas wykorzystywane do wykonywania opodatkowanej działalności gospodarczej, a także fakt, iż Wnioskodawca nie przedsiębrał działań mających na celu skonstruowanie podstaw działalności biznesowej w zakresie obrotu nieruchomościami (np. poprzez dokonywanie szeregu czynności mających na celu uatrakcyjnienie zbywanych działek, czy też organizowanie akcji reklamowych), wskazują niezbicie, iż wykonywane przez Wnioskodawcę czynności nie mają charakteru zorganizowanego i ciągłego. Powyższy pogląd znajduje potwierdzenie w orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 15 września 2011 r., w połączonych sprawach C-180/10 i C-181/10 (Słaby v. Minister Finansów oraz Kuć, Jeziorska-Kuć v. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie). We wskazanym wyroku Trybunał uznał m.in., że: "Osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112 kiedy dokonuje.ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Natomiast jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowcowi usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112, należy uznać ją za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej". Tożsame stanowisko zajął również NSA w wyroku z dnia 7 grudnia 2011 r. (sygn. akt: I FSK 1041/10). Przedmiotowa sprawa dotyczyła spadkobierców, którzy odziedziczyli po krewnym grunty budowlane. Spadkodawca przed śmiercią zobowiązał się umową przedwstępną do sprzedaży części nieruchomości deweloperowi. Po jego śmierci spadkobiercy sfinalizowali transakcję, pozostałą część gruntu natomiast wynajęli. Sąd stanął na stanowisku, zgodnie z którym: "O tym, że dokonujący sprzedaży gruntu budowlanego podmiot działał w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, a nie w ramach zarządu majątkiem prywatnym wykonując prawo własności, decyduje stopień jego aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, który wskazuje, że angażuje on środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców, usługodawców w ramach prowadzenia działalności gospodarczej (...). Biorąc pod uwagę kwestię występującą w niniejszej interpretacji, tj. wypełnienie obowiązku spadkobierców zawarcia umów sprzedaży na skutek wykonania umów przedwstępnych zawartych jeszcze przez spadkodawcę nie można pominąć zagadnienia, jak zawsze koniecznego do zbadania, w jakim charakterze, ważkim podatkowo, wykonali oni tę czynność. Samo stwierdzenie, że wykonali oni obowiązki spadkodawcy, nie uprawnia do twierdzenia, że sprzedaż nastąpiła w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Okoliczność wypełnienia tego obowiązku nie jest okolicznością pozwalającą przypisać osobom charakteru działalności określonej w art. 15 ust. 1 i 2 u.p.t.u., czyli działalności w postaci handlu nieruchomościami. Możliwym byłoby to jedynie w sytuacji wykazania, że spadkobiercy kontynuowali taką działalność podlegającą VAT prowadzoną przez spadkodawcę".

Powyższe ustalenia prowadzą także do wniosku, iż planowanych przez Wnioskodawcę czynności nie można utożsamiać z działalnością profesjonalną w zakresie obrotu nieruchomościami. Podkreślenia wymaga również, iż Wnioskodawcy nie przyświeca w omawianym przypadku cel charakterystyczny dla każdej działalności gospodarczej, tj. osiągnięcie zysku. Jak wynika bowiem z ustaleń stanu faktycznego, sprzedaż nieruchomości ma stanowić swoiste zabezpieczenie, mające umożliwić Wnioskodawcy spłatę obciążeń gospodarstwa rolnego, które powstać mogą w przypadku niekorzystnego dla Wnioskodawcy rozstrzygnięcia sporu sądowego.

Mając na uwadze wszystkie przytoczone wyżej okoliczności, stwierdzić należy, iż przedmiotową działalność planowaną przez Wnioskodawcę traktować należy jako zwykły zarząd majątkiem prywatnym, który nie posiada charakterystycznych dla działalności gospodarczej cech zorganizowania i ciągłości. Należy więc uznać stanowiska wyrażone przez Wnioskodawcę za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt ścisłego powiązania z sobą zagadnień będących przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, tut. Organ udzielił na nie odpowiedzi w jednej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntu, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jeżeli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód i jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności nie noszą znamion działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2, podmiotu dokonującego tych czynności nie można uznać za podatnika VAT.

Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę majątku prywatnego.

Majątek taki nabywany jest bowiem na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności gospodarczej, w tym handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do kwestii, czy sprzedaż działek, które zostały wydzielone z gospodarstw rolnych Wnioskodawcy, będzie poza zakresem opodatkowania VAT.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie wykazał aktywności w rozporządzaniu nieruchomością, wykraczającej poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis sprawy należy podkreślić, że Wnioskodawca nie zakupił przedmiotowych gruntów, lecz otrzymał je w drodze darowizny i dziedziczenia. Wnioskodawca jest wprawdzie czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wynajmowaniu lokalu handlowego, jednak grunty mające być przedmiotem sprzedaży nie są z tą działalnością związane (jest ona prowadzona w innej lokalizacji).

Z powyższego nie wynika zatem aby Wnioskodawca w odniesieniu do planowanej sprzedaży gruntów zachowywał się w sposób zbliżony do podmiotu zajmującego się profesjonalnie obrotem nieruchomościami.

W tym miejscu należy odnieść się do orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE wydanego w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. Z treści wskazanego orzeczenia wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Jeżeli zatem przed sprzedażą Wnioskodawca nie podejmie wymienionych wyżej czynności to sam fakt podziału nie jest czynnością wykraczającą poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym i nie stanowi aktywności w rozporządzaniu tymi nieruchomościami, porównywalnej do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

W świetle powyższego sam fakt prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w postaci wynajmu lokalu handlowego nie przesądza o konieczności opodatkowania sprzedaży gruntów powstałych z podziału działki o powierzchni 1,87 ha, o których mowa we wniosku. Wnioskodawca nabył grunty bez podatku VAT, nie służyły one prowadzonej przez niego działalności gospodarczej ani rolniczej - owoce i warzywa uprawiane na ww. gruntach Wnioskodawca wykorzystywał wyłącznie na potrzeby własne. Nadto Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań marketingowych ani nie zamieszczał nigdzie ogłoszeń o sprzedaży - nabywcy zgłaszają się sami.

Okoliczności tej nie zmienia także w przedmiotowym przypadku fakt, iż dla ww. działek gruntu zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy. Jak podaje Wnioskodawca - musiał o taką decyzję wystąpić, aby dokonać podziału działki o powierzchni 1,87 ha na mniejsze.

Należy również zaznaczyć, że spośród 17 działek powstałych z podziału gruntu o powierzchni 1,87 ha część Wnioskodawca zamierza przeznaczyć dla swoich dzieci, a pozostałą część sprzedać z przeznaczeniem na spłatę obciążeń nieruchomości, jakie powstać mogą w przyszłości (spłatę wierzytelności związanej z zachowkiem), a także lokatę na przyszłą emeryturę, remont domu, potrzeby dzieci.

A zatem, w takich okolicznościach nie występują przesłanki pozwalające uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 tej ustawy w stosunku do sprzedaży działek powstałych w wyniku podziału działki o powierzchni 1,87 ha polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, iż nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca dokonując sprzedaży tych niezabudowanych działek nie będzie działał w charakterze podatnika zajmującego się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Skutkiem powyższego planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż ww. działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że nie będzie on zobowiązany do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży działek pochodzących z podziału większej działki o pow. 1,87 ha - należało uznać za prawidłowe.

Podobnie należy uznać, że sam fakt prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w postaci wynajmu lokalu handlowego nie przesądza o konieczności opodatkowania sprzedaży 15 mniejszych działek, o których mowa we wniosku. Wnioskodawca nabył grunty bez podatku VAT, nie służyły one prowadzonej przez niego działalności gospodarczej ani rolniczej - owoce i warzywa uprawiane na ww. gruntach Wnioskodawca wykorzystywał wyłącznie na potrzeby własne. Nadto Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań marketingowych ani nie zamieszczał nigdzie ogłoszeń o sprzedaży - nabywcy zgłaszają się sami.

Z 15 działek rolnych, o których mowa we wniosku, podzielona została tylko jedna o pow. 25 arów. Podział nastąpił decyzją Prezydenta Miasta z dnia 5 września 2013 r. Decyzja ustanawiała warunek, że działki po podziale przeznaczone zostaną tylko na powiększenie sąsiednich nieruchomości, a w związku z tym dla dwóch sprzedanych po podziale działek (jedna o wielkości 1,7 ara, druga 5,8 ara) nie mogły być wystawione warunki zabudowy. Inicjatorami podziału i sprzedaży byli właściciele sąsiednich nieruchomości, dla których ta regulacja granic miała duże praktyczne znaczenie.

Należy również zaznaczyć, że Wnioskodawca nie zamierza sprzedawać większości spośród 15 mniejszych działek, jedynie te, do których z powodu wcześniejszych zaniedbań spadkodawców nie mają formalnego prawa dojazdu.

Środki uzyskane z ewentualnej sprzedaży tych działek Wnioskodawca zamierza przeznaczyć dla swoich dzieci, a pozostałą część sprzedać z przeznaczeniem na spłatę obciążeń nieruchomości, jakie powstać mogą w przyszłości (spłatę wierzytelności związanej z zachowkiem), a także lokatę na przyszłą emeryturę, remont domu, potrzeby dzieci.

A zatem, w takich okolicznościach nie występują przesłanki pozwalające uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 tej ustawy w stosunku do sprzedaży 15 mniejszych działek polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, iż nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca dokonując sprzedaży tych niezabudowanych działek nie będzie działał w charakterze podatnika zajmującego się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Skutkiem powyższego planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż ww. działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że nie będzie on zobowiązany do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży pozostałych 15 działek - należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.