IBPP1/4512-824/15/BM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 stycznia 2016 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/4512-824/15/BM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 października 2015 r. (data wpływu 13 października 2015 r.), uzupełnionym pismem z 14 stycznia 2016 r. (data wpływu 18 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu usług świadczonych przez Właścicieli na rzecz Spółki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2015 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu usług świadczonych przez Właścicieli na rzecz Spółki.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 14 stycznia 2016 r. (data wpływu 18 stycznia 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 31 grudnia 2015 r. znak: IBPP1/4512-824/15/BM.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

1. Wnioskodawca (zwany dalej "Spółką") prowadzi działalność gospodarczą między innymi w zakresie zapewniania miejsc krótkotrwałego zakwaterowania pozostałych, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKD z 2004 r., punkt 55.23). Na cele związane z prowadzoną działalnością Spółka wykorzystuje:

1.

lokale, których Spółka jest właścicielem,

2.

lokale będące własnością osób trzecich (zwane dalej "Lokalami"), z których Spółka korzysta na podstawie umów najmu lub umów o podobnym charakterze (zwanych dalej "Umowami").

2. Zawierane pomiędzy Spółką a właścicielami Lokali (zwanymi dalej "Właścicielami") Umowy mają charakter długoterminowy, tj. są zawierane:

* na czas nieoznaczony, z możliwością wypowiedzenia z zachowaniem trzymiesięcznego terminu lub,

* na czas oznaczony, ale dłuższy niż rok.

Każda z tych Umów przewiduje, że Lokale są udostępniane Spółce na cele związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą.

3. Odpłatność za udostępnienie Spółce Lokali jest określana w Umowach w różny sposób - z tego punktu widzenia Umowy można podzielić na trzy grupy, tj.:

* określona stała kwota oraz

* kwota zmienna określona w analogiczny sposób jak w punkcie 2 powyżej.

4. Czynsz najmu/opłaty za udostępnienie Lokali są rozliczane pomiędzy Spółką a Właścicielami w cyklach miesięcznych.

5. Zarówno Spółka, jak i Właściciele są podatnikami czynnymi podatku od towarów i usług (zwanym dalej "VAT"). Z tytułu usług najmu/udostępniania Lokali świadczonych na podstawie Umów (zwanych dalej "Usługami") Właściciele wystawiają na rzecz Spółki faktury VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 14 stycznia 2016 r.):

Czy Spółka jest uprawniona do odliczania w pełnym zakresie podatku VAT naliczonego z tytułu zakupionych Usług, obliczonego według stawki podstawowej, tj. 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w piśmie z 14 stycznia 2016 r.), ma on prawo do odliczania w pełnym zakresie podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawianych przez Właścicieli za Usługi świadczone przez nich na rzecz Spółki, obliczonego według stawki podstawowej, tj. 23%.

Zdaniem Spółki, Właściciele postępują prawidłowo, opodatkowując usługi świadczone na rzecz Spółki według stawki podstawowej, wynoszącej aktualnie 23%. Spółka podtrzymuje przy tym w pełni argumenty przedstawione w uzasadnieniu stanowiska przedstawionego we wniosku.

UZASADNIENIE

1. Uwagi wstępne

1.1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm., zwanej dalej "ustawą o VAT"), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ("VAT") podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się zasadniczo przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT). Świadczeniem usług jest natomiast każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, stawka podatku VAT wynosi co do zasady 23%, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w przepisach ustawy wymienionych w tym artykule.

1.2.

Jeden z tych wyjątków przewiduje art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT. Zgodnie z tymi przepisami, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 8% (z zastrzeżeniem art. 41 ust. 12 i art. 114 ustawy o VAT, które w przedstawionym stanie faktycznym nie znajdują zastosowania).

Pod pozycją 163 załącznika nr 3 do ustawy o VAT zostały wymienione "usługi związane z zakwaterowaniem", sklasyfikowane w dziale 55 klasyfikacji PKWiU.

2. Usługi związane z zakwaterowaniem.

2.1.

Powstaje pytanie, jakiego rodzaju usługi należy zaliczyć do "usług związanych z zakwaterowaniem" w rozumieniu poz. 163 załącznika nr 3 ustawy o VAT.

Artykuł 5a ustawy o VAT stanowi, że towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W świetle powyższego, zakres "usług związanych z zakwaterowaniem" należy ustalić w sposób zgodny z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293, zwanego dalej "Rozporządzeniem").

2.2.

Jak wynika z Rozporządzenia, dział 55 PKWiU obejmuje usługi polegające na zapewnieniu osobom fizycznym noclegów, a także świadczeń związanych z noclegami, przez określone obiekty. Do usług tych należą w szczególności "usługi hotelarskie i podobne usługi związane z zakwaterowaniem świadczone przez hotele, motele, pensjonaty i inne obiekty hotelowe (PKWiU 55.10.1) czy "usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania" (PKWiU 55.20.1).

W uwagach metodycznych do PKWiU wskazano, że obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania zapewniają zakwaterowanie w cyklu dziennym lub tygodniowym.

Jednocześnie zaznacza się, że sekcja ta nie obejmuje wynajmu nieruchomości mieszkalnych w celu dłuższego pobytu, zazwyczaj w cyklu miesięcznym lub rocznym, sklasyfikowanego w 68.20.1 PKWiU.

Charakter usług krótkotrwałego zakwaterowania mają bez wątpienia usługi, jakie Spółka świadczy na rzecz swoich klientów (turystów). Usługi te polegają bowiem na zapewnieniu turystom zakwaterowania w cyklu dziennym lub co najwyżej w cyklu tygodniowym. Zasadne jest zatem zastosowanie do tego rodzaju usług stawki obniżonej 8% VAT.

3. Udostępnianie lokali przez Właścicieli na rzecz Spółki.

3.1.

Zupełnie inny charakter mają Usługi świadczone przez Właścicieli Lokali na rzecz Spółki. W tej relacji nie może być w ogóle mowy o usługach hotelarskich, noclegowych, ani innych podobnych usługach związanych z zakwaterowaniem. Świadczenie Właścicieli nie polega bowiem na zapewnieniu klientom Spółki noclegów i ewentualnie innych świadczeń związanych z noclegami. Klienci Spółki nie są bezpośrednimi beneficjentami żadnych świadczeń ze strony Właścicieli. Przedmiotem Usług w relacji pomiędzy Właścicielami a Spółką jest jedynie udostępnienie Lokali Spółce do korzystania na cele związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą.

Udostępnienie Lokali nie ma przy tym charakteru krótkotrwałego. Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Spółka zawiera z Właścicielami umowy długoterminowe, tj. na czas nieoznaczony lub na czas oznaczony, ale obejmujący okres dłuższy niż rok. Wynajem nieruchomości mieszkalnych w cyklu miesięcznym lub rocznym został w sposób wyraźny wyłączony z zakresu usług objętych działem 55 PKWiU (a objęty jest działem 68.10.1 PKWiU).

Bez wpływu na powyższą ocenę pozostaje sposób rozliczeń za Usługi przyjęty pomiędzy Właścicielami a Spółką - niezależnie od tego, czy uzgodniono czynsz w kwocie stałej, czy ustalono odpłatność zawierającą składnik zmienny, tj. opisaną w punktach 3.2) oraz 3) stanu faktycznego. Taki sposób ustalenia w umowach opłat za udostępnianie Lokali wskazuje jedynie, że umowy te nie są stricte umowami najmu, lecz mają charakter umów nienazwanych, o cechach zbliżonych do najmu, lecz zawierających również dodatkowe elementy, zbliżające je pod względem charakteru do umów wspólnego przedsięwzięcia.

Reasumując, Usługi świadczone przez Właścicieli na rzecz Spółki na podstawie Umów nie są usługami związanymi z zakwaterowaniem, o których mowa w poz. 163 załącznika nr 3 ustawy o VAT.

3.2.

Usługi najmu/udostępniania Lokali świadczone przez Właścicieli na rzecz Spółki nie mieszczą się również w żadnej innej kategorii usług, dla których ustawa o VAT przewiduje preferencyjne opodatkowanie lub zwolnienie z podatku. W ocenie Wnioskodawcy, do Usług nie ma zastosowania w szczególności zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, a dotyczące wynajmu na cele mieszkaniowe. Lokale są wynajmowane na rzecz Spółki na cele prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Celem Usług nie jest zatem zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych.

Skoro zatem brak jest podstawy prawnej do zwolnienia Usług z podatku VAT, a także do zastosowania w odniesieniu do nich preferencyjnej stawki tego podatku, to należy je opodatkować według stawki zasadniczej, wynoszącej aktualnie 23%.

W tym stanie rzeczy przedstawione stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe. Interes prawny w uzyskaniu interpretacji.

Stawka podatku VAT z tytułu Usług ma bezpośredni wpływ na wysokość podatku VAT naliczonego po stronie Wnioskodawcy i w konsekwencji na zakres jego prawa do odliczenia. Gdyby się okazało bowiem, że Wynajmujący stosują w wystawianych z tytułu świadczenia Usług fakturach VAT nieprawidłową, tj. za wysoką stawkę podatku VAT, wówczas Wnioskodawca nie byłby uprawniony do odliczenia podatku VAT z tych faktur w zakresie przekraczającym wysokość prawidłowo obliczonego podatku.

Wnioskodawca ma zatem interes prawny w uzyskaniu interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie przedstawionego w niniejszym Wniosku zapytania.

Skoro Właściciele stosują w odniesieniu do Usług prawidłową stawkę podatku VAT, to Spółka jest uprawniona do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu zakupionych Usług w pełnym zakresie. Uprawnienie to jest uzasadnione w świetle art. 86 ustawy o VAT. Jednocześnie nie zachodzi w przedmiotowej sprawie żaden z przypadków wyłączających lub ograniczających prawo Spółki do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu zakupionych Usług, w szczególności wymienionych w art. 88 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary natomiast, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 5a ustawy o VAT towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynność stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Stosownie do art. 43 ust. 20 ww. ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy (w pozycji nr 163 tego załącznika, stanowiącego wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości obecnie 8%, znajdują się usługi związane z zakwaterowaniem, oznaczone symbolem PKWiU 55).

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Zgodnie z art. 693 k.c. przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej własności i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę.

Usługa najmu nieruchomości korzysta ze zwolnienia na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług pod warunkiem łącznego spełnienia przesłanek co do podmiotu, przedmiotu i celu takiej umowy.

Z ww. przepisu wynika, że zwolnieniu od podatku od towarów i usług podlega wyłącznie świadczenie usług w zakresie wynajmowania nieruchomości, po pierwsze o charakterze mieszkalnym, po drugie - na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). W związku z tym zwolnieniu nie podlega wynajem nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy. Przy czym przepis nie uzależnia zastosowania zwolnienia od rodzaju czy formy prawnej podmiotu świadczącego usługę jak i od podmiotu nabywającego tę usługę.

Powyższe wskazuje, że zwolnieniu od podatku podlega świadczona na własny rachunek usługa wynajmu lub dzierżawy nieruchomości o charakterze mieszkalnym co istotne, na cele mieszkaniowe.

Zatem przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:

* świadczenie usługi na własny rachunek,

* charakter mieszkalny nieruchomości,

* mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.

Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala na zastosowanie zwolnienia i w konsekwencji następuje opodatkowanie świadczonej usługi według stawki 23%, gdyż najem, jako usługa, wypełnia określoną w art. 8 ustawy definicję usług i stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że zwolnienie od podatku przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy dla wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym stanowi wyjątek od zasady określonej w art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy, jaką jest opodatkowanie sprzedaży 23% stawką podatku. W związku z tym powinno być interpretowane ściśle, przede wszystkim zgodnie z literalnym brzmieniem wprowadzających je przepisów. W żadnym razie nie powinno ono być interpretowane w sposób prowadzący do rozszerzenia zakresu zastosowania zwolnienia.

Podatnik podatku VAT może zatem skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług ww. usługi, przewidzianego we wskazanym przepisie, jeśli umowa najmu w swojej treści zawiera między innymi postanowienia, z których w sposób niebudzący wątpliwości wynika, że dotyczy ona lokalu mieszkalnego i lokal ten może być wykorzystany przez najemcę tylko w celach mieszkaniowych. Powyższe dotyczy zarówno umów najmu zawieranych pomiędzy wynajmującym a najemcą, jak również umów zawieranych z podmiotem trzecim, tj. w relacji wynajmujący - najemca - podnajemca. W sytuacji jednak gdy najemca wynajętej nieruchomości nie użytkuje jej (bądź nie wynajmuje) wyłącznie na cele mieszkaniowe, wówczas także wynajmujący wobec świadczonej przez siebie usługi wynajmu nie może skorzystać ze zwolnienia wynikającego z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, bowiem jego usługa nie może być uznana za usługę wynajmu lokalu (nieruchomości) mieszkalnego wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Tak więc zwolnienie od podatku dla usługi najmu może być zastosowane w relacji wynajmujący - najemca - podnajemca wyłącznie w sytuacji, gdy zarówno pomiędzy wynajmującym i najemcą jak i najemcą a podnajmującym zachowana zostaje tożsamość usługi i z umowy pomiędzy wynajmującym a najemcą jednoznacznie wynika, że najemca może wykorzystywać dany lokal mieszkalny wyłącznie na wynajem dla celów mieszkaniowych.

W sytuacji natomiast gdy inny jest charakter usługi pomiędzy wynajmującym a najemcą i inny jest charakter usługi pomiędzy najemcą a klientem najemcy, nie może być mowy o tożsamości usługi, a tym samym o zwolnieniu od podatku dla usługi świadczonej przez wynajmującego.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą między innymi w zakresie zapewniania miejsc krótkotrwałego zakwaterowania pozostałych, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKD z 2004 r. punkt 55.23). Na cele związane z prowadzoną działalnością Spółka wykorzystuje lokale będące własnością osób trzecich, z których Spółka korzysta na podstawie umów najmu lub umów o podobnym charakterze.

Każda z tych Umów przewiduje, że Lokale są udostępniane Spółce na cele związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą.

Zarówno Spółka, jak i Właściciele są podatnikami czynnymi podatku od towarów i usług (zwanym dalej "VAT"). Z tytułu usług najmu/udostępniania Lokali świadczonych na podstawie Umów Właściciele wystawiają na rzecz Spółki faktury VAT.

Przedmiotem wniosku jest kwestia czy Wnioskodawca jest uprawniony do odliczania w pełnym zakresie podatku VAT naliczonego z tytułu zakupionych Usług.

W światle powyższego należy zauważyć, że wynajem lokali mieszkalnych na rzecz podmiotu prowadzącego profesjonalną działalność związaną z zakwaterowaniem, nie jest dokonywany na cele mieszkaniowe, gdyż Wynajmujący - właściciele lokali nie wykorzystują ww. lokali (nie wynajmują ich/nie udostępniają) wyłącznie na cele mieszkaniowe tj. nie świadczą usług, które byłyby objęte zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

Właściciele lokali, którzy wynajmują/udostępniają ww. lokale nie wynajmują ich na cele mieszkaniowe, tylko w celu świadczenia usług w zakresie zakwaterowania (PKWiU 55 - usługi związane z zakwaterowaniem).

W rezultacie, świadczona przez podmiot trzeci (wynajmującego) na rzecz Wnioskodawcy usługa wynajmu wskazanych lokali spełnia przesłankę dotyczącą charakteru wynajętych lokali (lokale mieszkalne), natomiast lokale nie będą przeznaczone przez wynajmującego na cele mieszkaniowe. W konsekwencji powyższego usługa świadczona przez podmiot trzeci (wynajmującego) na rzecz Wnioskodawcy - jako prowadzącego profesjonalną działalność w zakresie zakwaterowania nie spełnia przesłanki wynajmu na cel mieszkaniowy.

Zatem, jeżeli podmiot trzeci (wynajmujący) wynajmuje/udostępnia lokale mieszkalne na rzecz Wnioskodawcy, który świadczy w tych lokalach usługi zakwaterowania, nie ma prawa do korzystania ze zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT lecz opodatkowuje ww. usługi wg stawki podatku VAT właściwej dla tej usługi.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczania w pełnym zakresie podatku VAT naliczonego z tytułu zakupionych usług, obliczonego według stawki podstawowej, tj. 23%.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z cyt. wyżej przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Jednocześnie przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca umożliwił jednak podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jeden z nich wynika z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu lub jest zwolniona od podatku.

Tak więc jeżeli Wnioskodawca, czynny podatnik podatku od towarów i usług, wykorzystuje przedmiotowe lokale wyłącznie do czynności opodatkowanych (w zakresie usług zakwaterowania) oraz skoro jak wskazano w niniejszej interpretacji faktury wystawione przez Właścicieli lokali dokumentują usługi niekorzystające ze zwolnienia od podatku VAT - to Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Właścicieli za usługi świadczone przez nich na rzecz Wnioskodawcy, obliczonego według stawki podstawowej, tj. 23%.

Zaznaczyć w tym miejscu należy, że wobec stwierdzenia w niniejszej interpretacji, że świadczone przez Właścicieli lokali na rzecz Wnioskodawcy usługi nie korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, niezależnie od tego czy usługi te są opodatkowane przez Właścicieli stawką 23%, czy 8%, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT nie wyklucza prawa do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji zastosowania niewłaściwej stawki podatku.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy zawarte we wniosku, że ma on prawo do odliczania w pełnym zakresie podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawianych przez Właścicieli za Usługi świadczone przez nich na rzecz Spółki, obliczonego według stawki podstawowej, tj. 23%, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto należy zauważyć, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

W zakresie stawki podatku VAT dla świadczonych przez Właścicieli lokali na rzecz Wnioskodawcy usług wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl