IBPP1/4512-764/15/AL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 10 sierpnia 2015 r. (data wpływu 23 września 2015 r.), uzupełnionym pismem z 10 grudnia 2015 r. (data wpływu 11 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkoleniowych realizowanych przez Wnioskodawcę jako podwykonawca firm świadczących usługi na rzecz państwowych uczelni wyższych - jest prawidłowe.

W dniu 23 września 2015 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkoleniowych realizowanych przez Wnioskodawcę jako podwykonawca firm świadczących usługi na rzecz państwowych uczelni wyższych.

Wniosek uzupełniono pismem z 10 grudnia 2015 r. (data wpływu 11 grudnia 2015 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od roku 2008. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

Od początku roku 2015 Wnioskodawca rozszerzył prowadzoną działalność gospodarczą o świadczenie usług szkoleniowych, które opodatkowuje, zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług stawką 23%. Spośród usług szkoleniowych jakie Wnioskodawca świadczy jest również podwykonawcą firm, które organizują szkolenia dla państwowych uczelni wyższych. W trakcie świadczenia usług szkoleniowych Wnioskodawca dowiedział się, iż główny wykonawca wystawiając faktury za organizację szkoleń dla ww. uczelni stosuje stawkę VAT zwolnioną zgodnie z artykułem 43 ust. 1 pkt 26 lub 29 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca jako podwykonawca ww. szkoleń, za wykonanie powyższych usług, wystawiając faktury głównemu wykonawcy stosuje stawkę VAT 23%.

Powyższe usługi szkoleniowe świadczone dla uczelni wyższych są z zakresu zmian w ustawie o szkolnictwie wyższym. Jest to usługa podnoszenia kwalifikacji zawodowych oraz ta usługa (organizacji szkolenia) jest w całości finansowana ze środków publicznych.

Wnioskodawca nie jest jednostką objęta systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Wnioskodawca nie ma statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk lub instytutu badawczego świadczącego usługi w zakresie kształcenia.

Usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę stanowią inne usługi niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, są to usługi wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 29c ustawy o VAT oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane - zgodne z art. 43 ust. 1 pkt 29.

Prowadzone szkolenia nie są regulowane odrębnymi przepisami. Szkolenia dotyczą przepisów w zakresie ustawy prawo o szkolnictwie wyższym, lecz nie mają narzuconej formy przez odrębne przepisy i są dostosowane do potrzeb tematu szkolenia.

Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Usługi szkolenia świadczone przez Wnioskodawcę stanowią usługi kształcenia zawodowego finansowane w całości lub w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Wnioskodawca jako potwierdzenie, że źródłem finansowania świadczonych przez niego usług szkoleniowych są środki publiczne, będzie posiadał potwierdzenie finansowania takich szkoleń w formie oświadczenia od głównego wykonawcy o finansowaniu szkoleń ze środków publicznych.

Szkolenia mają charakter szkoleń zawodowych podnoszących kwalifikacje zawodowe ich uczestników.

Uczestnikami szkoleń, organizowanych przez Wykonawcę głównego i zlecających wykonanie szkoleń Wnioskodawcy jako podwykonawcy, są pracownicy publiczni uczelni wyższych.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę są nauczaniem pozostającym w bezpośrednim związku z branżą i zawodem uczestników i jest to nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych, w tym przypadku tj. wiedza z zakresu zmian w ustawie o szkolnictwie wyższym.

Uczestnicy szkoleń nabywają kompetencje w zakresie przygotowywania procedur, dokumentacji oraz organizacji procesu rekrutacji na uczelnie wyższe oraz walidacji efektów uczenia się, w myśl nowelizacji Prawo o szkolnictwie wyższym. Zdobyte kompetencje są wykorzystywane w zależności od zajmowanego stanowiska pracy przez danego uczestnika szkolenia.

Uczestników do szkoleń kierują ich przełożeni, tj. głównie dziekani wydziałów, rektorzy uczelni, kierownicy działów lub dyrektorzy administracyjni jednostek.

Usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę stanowią odrębną od uczelni usługę i nie są realizowane w ramach programu publicznej uczelni wyższej.

Symbole świadczonych usług PKWiU: 85.59.B oraz 85.60.Z.

Usługi szkoleniowe świadczone na rzecz głównego wykonawcy (firmy organizującej szkolenia na rzecz publicznych uczelni wyższych) stanowią usługę ściśle związaną z usługą podstawową tj. szkoleniową zwolnioną od podatku VAT świadczoną przez tę firmę.

Celem usługi szkoleniowej, wykonywanej przez Wnioskodawcę na rzecz głównego wykonawcy, organizującego szkolenia na rzecz uczelni, jest osiągniecie podstawowego dochodu z działalności.

Usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę są niezbędne do wykonania przez głównego wykonawcę usług na rzecz uczelni wyższej, ponieważ podstawowym elementem usługi tej to szkolenie, które prowadzi Wnioskodawca. Bez wykonania usługi szkoleniowej Wnioskodawcy na rzecz głównego wykonawcy, wykonanie usługi na rzecz uczelni wyższych nie odbyłoby się bez udziału Wnioskodawcy.

Wnioskodawca w ramach innego stosunku prawnego nie świadczy usług w zakresie świadczenia zawodowego bądź przekwalifikowania zawodowego zwolnioną na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT. Wnioskodawca nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lub pkt 29 lit. a lub b lub § 3 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień. Wnioskodawca jest podmiotem świadczącym usługi ściśle z tymi usługami związanymi.

Główny Wykonawca, na rzecz którego Wnioskodawca świadczy usługi szkoleniowe i wystawia faktury VAT jest czynnym podatnikiem VAT.

Pismem z dnia 10 grudnia 2015 r. Wnioskodawca doprecyzował treść opisu stanu faktycznego wskazując, iż usługi szkoleniowe wykonywane przez niego jako podwykonawcę dla firmy, która organizuje szkolenia dla państwowych uczelni wyższych są usługami kształcenia zawodowego i są w całości finansowane (100%) ze środków publicznych, a nie są finansowane tylko w co najmniej 70% ze środków publicznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z powyższym faktem czy Wnioskodawca powinien, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c, art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, oraz z interpretacją ogólną Ministra Finansów Nr PT1/033/46/751/KCO/13/14/RD50004, wystawiać faktury dla głównego wykonawcy stosując stawkę zwolnioną, czy dalej stosować stawkę 23%.

W celu potwierdzenia finansowania ww. usług szkoleniowych finansowanych ze środków publicznych, aby zastosować stawkę zwolnioną, czy wystarczy posiadać oświadczenie głównego wykonawcy, że ww. szkolenia są finansowane ze środków publicznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadcząc usługi szkoleniowe jako podwykonawca dla firmy, która organizuje szkolenia dla uczelni wyższych, oraz spełniając wszystkie warunki art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług, oraz z interpretacji ogólnej Nr PT1/033/46/751/ KCO/13/14/RD50004 Ministra Finansów Wnioskodawca uważa, że prowadząc takie szkolenia, które są:

* finansowane ze środków publicznych oraz posiadając potwierdzenie finansowania takich szkoleń w formie oświadczenia od głównego wykonawcy o finansowaniu szkoleń ze środków publicznych,

* usługa szkolenia, jaką Wnioskodawca świadczy jest niezbędna do wykonania usługi podstawowej, jaką świadczy główny wykonawca na rzecz państwowych uczelni wyższych,

* usługa szkolenia, z zakresu zmian w ustawie o szkolnictwie wyższym jest usługą kształcenia zawodowego, Wnioskodawca powinien wystawiając faktury VAT stosować stawkę zwolnioną, a nie jak do tej pory stawkę 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Jak stanowi art. 43 ust. 17 ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

W myśl art. 43 ust. 17a ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Wskazać należy, że w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, że przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz.Urz.UE.L 347, s. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011 r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej jednoznacznie wynika, że pojęcia używane do opisania zwolnień stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego i mają na celu uniknięcie rozbieżności w stosowaniu systemu VAT w poszczególnych państwach członkowskich. Jednocześnie, pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 132 dyrektywy 2006/112/WE, powinny być interpretowane w sposób ścisły, jako że stanowią odstępstwa od ogólnej zasady powszechności opodatkowania. Jednakże interpretacja tych pojęć powinna być zgodna z celami realizowanymi przez te zwolnienia oraz z zasadą neutralności podatkowej, na której zasadza się wspólny system podatku VAT. Zatem powyższa zasada ścisłej interpretacji nie oznacza, że pojęcia użyte w celu opisania zwolnień z art. 132 powinny być interpretowane w sposób, który uniemożliwiałby osiągnięcie zakładanych przez nie skutków.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca, będący podwykonawcą firm organizujących szkolenia dla państwowych uczelni wyższych, nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Zatem nie może on korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o VAT.

Ponadto Wnioskodawca (podwykonawca) nie ma statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk lub jednostki badawczo - rozwojowej, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym, zatem również nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o VAT.

Dla zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, istotne jest - w pierwszej kolejności - uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.

W niniejszej sprawie koniecznym jest zatem rozstrzygnięcie, czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę (jako podwykonawcę) na rzecz firm organizujących szkolenia dla państwowych uczelni wyższych stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a w ramach prowadzonej działalności gospodarczej realizuje usługi szkoleniowe jako podwykonawca firm, które organizują szkolenia dla państwowych uczelni wyższych. Szkolenia mają charakter szkoleń zawodowych podnoszących kwalifikacje zawodowe ich uczestników. Uczestnikami szkoleń, organizowanych przez Wykonawcę głównego i zlecającego wykonanie szkoleń Wnioskodawcy są pracownicy publiczni uczelni wyższych. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę są nauczaniem pozostającym w bezpośrednim związku z branżą i zawodem uczestników szkoleń i jest to nauczanie mające na celu uzyskanie i uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych, w tym przypadku w zakresie zmian w ustawie o szkolnictwie wyższym. Uczestnicy szkoleń nabywają kompetencje w zakresie przygotowania procedur, dokumentacji oraz organizacji procesu rekrutacji na uczelnie wyższe oraz walidacji efektów uczenia się w myśl nowelizacji Prawo o szkolnictwie wyższym. Zdobyte kompetencje są wykorzystywane w zależności od zajmowanego stanowiska pracy przez danego uczestnika szkolenia. Uczestników szkoleń kierują ich przełożeni tj. głównie dziekani wydziałów, rektorzy uczelni, kierownicy działów lub dyrektorzy administracyjni jednostek.

Wobec powyższego uznać należy, że skoro przedmiotowe szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę stanowią nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestnika szkolenia w celu uzyskania lub uaktualnienia wiedzy do celów zawodowych, tym samym uznać należy, że świadczone przez Wnioskodawcę jako podwykonawcę, działającego na rzecz firm organizujących szkolenia dla państwowych uczelni wyższych, stanowić będą usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Powyższe oznacza, że zostanie spełniona pierwsza z przesłanek wynikająca wprost z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Jednakże, jak zaznaczono powyżej, powołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy przewiduje zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca (jako podwykonawca), świadcząc na rzecz firm usługę szkoleniową nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Ponadto świadczone przez Wnioskodawcę usługi, nie są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonymi w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że przedmiotowe usługi szkoleniowe realizowane przez Wnioskodawcę jako podwykonawcę w zakresie wskazanym w treści wniosku nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a oraz lit. b ustawy.

Natomiast w celu dokonania oceny, czy usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę jako podwykonawcę będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy, konieczne jest stwierdzenie, czy jest spełniona trzecia z przesłanek wskazanych w ww. przepisie, tj. czy usługi te będą finansowane w całości ze środków publicznych.

Przedmiotem wniosku są usługi kształcenia zawodowego realizowane przez Wnioskodawcę jako podwykonawcę firm organizujących szkolenia dla państwowych uczelni wyższych, które to szkolenia są finansowane w 100% ze środków publicznych.

Wnioskodawca jako potwierdzenie, że źródłem finansowania świadczonych przez niego usług szkoleniowych są środki publiczne, będzie posiadał potwierdzenie finansowania takich szkoleń w formie oświadczenia od głównego wykonawcy o finansowaniu szkoleń ze środków publicznych.

Usługi szkoleniowe świadczone na rzecz głównego wykonawcy (firmy organizującej szkolenia na rzecz publicznych uczelni wyższych) stanowią usługę ściśle związaną z usługą podstawową tj. szkoleniową zwolnioną od podatku VAT świadczoną przez tę firmę.

Celem usługi szkoleniowej, wykonywanej przez Wnioskodawcę na rzecz głównego wykonawcy, organizującego szkolenia na rzecz uczelni, jest osiągniecie podstawowego dochodu z działalności.

Wnioskodawca z tytułu świadczonych usług wystawia głównemu wykonawcy fakturę VAT z 23% stawką podatku VAT.

Usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę są niezbędne do wykonania przez głównego wykonawcę usług na rzecz uczelni wyższej, ponieważ podstawowym elementem usługi tej to szkolenie, które prowadzi Wnioskodawca. Bez wykonania usługi szkoleniowej przez Wnioskodawcę na rzecz głównego wykonawcy, wykonanie usługi przez głównego wykonawcę na rzecz uczelni wyższych nie mogłoby się odbyć.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn. zm.), środkami publicznymi są:

W myśl art. 9 ww. ustawy, sektor finansów publicznych tworzą:

8. Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zarządzane przez niego fundusze oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i fundusze zarządzane przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;

9. Narodowy Fundusz Zdrowia;

12. Polska Akademia Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne;

Należy zwrócić uwagę, że przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług, uzależnia stosowanie zwolnienia od podatku od tego, czy świadczona przez dany podmiot usługa kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego będzie finansowana w 100% ze środków publicznych.

Powyższy wymóg finansowania w określonej wysokości przedmiotowej usługi ze środków publicznych jest spełniony w przypadku, gdy rzeczywistym (w znaczeniu ekonomicznym) źródłem finansowania tej usługi są środki publiczne. Powyższego nie wyklucza fakt, że w świadczeniu tej usługi uczestniczą podmioty trzecie w charakterze podwykonawców (niezależnie od tego, którym z kolei zleceniobiorcą w ewentualnym łańcuchu podwykonawców jest dany podwykonawca). Wydatkowanie przekazanych na realizację danego szkolenia środków publicznych przez ich dysponenta na realizację poszczególnych jego części (całości) przez podwykonawców, oznacza bowiem, że poszczególne części (całość) szkolenia realizowane przez podwykonawców są - z ekonomicznego punktu widzenia - finansowane ze środków publicznych. W konsekwencji względem nich znajduje zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w ww. przepisach (przy spełnieniu pozostałych warunków). Przedmiotowy warunek "finansowania ze środków publicznych" jest zatem spełniony zarówno w przypadku, gdy otrzymujący dofinansowanie ze środków publicznych sam świadczy przedmiotową usługę, jak również gdy w realizację tej usługi zaangażowany jest podwykonawca (kolejni podwykonawcy). Istotne jest jedynie to, żeby środki publiczne stanowiły rzeczywiste (w znaczeniu ekonomicznym) źródło finansowania przedmiotowych usług (co zakłada istnienie ścisłego związku pomiędzy otrzymanymi środkami publicznymi a realizowanymi świadczeniami). Podwykonawca korzystający ze zwolnienia winien zatem posiadać stosowną dokumentację potwierdzającą, że źródłem finansowania tej usługi są środki publiczne.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz przywołanych regulacji prawnych prowadzi do wniosku, że w przypadku usług szkoleniowych świadczonych przez Wnioskodawcę (jako podwykonawcę) w sytuacji, gdy uczestnikami szkoleń są pracownicy państwowych uczelni wyższych - jeżeli ww. usługi świadczone przez Wnioskodawcę (jako podwykonawcę) finansowane są w 100% ze środków publicznych, korzystają one ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż świadcząc usługi szkoleniowe jako podwykonawca dla firmy, która realizuje szkolenia dla państwowych uczelni wyższych, finansowane w 100% ze środków publicznych, powinien wystawiając faktury VAT stosować stawkę zwolnioną, należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do stwierdzenia Wnioskodawcy, iż dla zastosowania zwolnienia dla usług szkoleniowych finansowanych ze środków publicznych wystarczającym jest posiadanie oświadczenia głównego wykonawcy, że szkolenia są finansowane ze środków publicznych tut. organ pragnie zauważyć, iż cytowane w przedmiotowej sprawie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie uzależniają prawa do zastosowania zwolnienia od podatku dla realizowanych usług kształcenia lub doskonalenia zawodowego od otrzymania przez Wnioskodawcę oświadczenia, że opłata za szkolenie jest finansowana w całości ze środków publicznych.

Wnioskodawca winien posiadać dla celów dowodowych odpowiednią dokumentację wykonywanych czynności, jednakże żaden przepis nie wymienia katalogu dokumentów, które Wnioskodawca jest obowiązany posiadać aby zastosować zwolnienie. Tak więc w sytuacji braku przepisów uzależniających (warunkujących) zastosowanie zwolnienia od posiadania oświadczenia od głównego wykonawcy o finansowaniu szkoleń ze środków publicznych, nie można uznać, że otrzymanie oświadczenia daje prawo do zastosowania zwolnienia. Istotny jest bowiem stan faktyczny zaistniały w danej sprawie i faktyczny sposób finansowania danych szkoleń, co Wnioskodawca winien udokumentować.

Nic nie stoi zatem na przeszkodzie, czy też dla celów dowodowych byłoby wskazane, aby w umowie czy w innym dokumencie była zawarta informacja o finansowaniu wykonywanych szkoleń środkami stanowiącymi w całości środki publiczne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.