IBPP1/4512-759/15/DK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 września 2015 r. (data wpływu 22 września 2015 r.), uzupełnionym pismem z 16 grudnia 2015 r. (data wpływu 22 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT darowizny prawa do znaku towarowego na rzecz syna - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 września 2015 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT darowizny prawa do znaku towarowego na rzecz syna.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 16 grudnia 2015 r. (data wpływu 22 grudnia 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 4 grudnia 2015 r. znak IBPP1/4512-758/15/DK, IBPP1/4512-759/15/DK

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza darować synowi wartość niematerialną i prawną w postaci znaku zastrzeżonego. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą - usługi medyczne.

Usługi świadczone są zwolnione z podatku VAT. Wnioskodawca nie korzystał nigdy z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wytworzeniem, nabyciem i posiadaniem przedmiotowego znaku zastrzeżonego. Przekazany w formie darowizny znak, został wyceniony zgadnie z obowiązującymi przepisami prawa i właściwymi metodami wyceny, przez posiadającego stosowne uprawnienia rzeczoznawcę majątkowego.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

a. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT od ok 2006 r. w zakresie świadczenia usług medycznych.

b. Wnioskodawca był zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT w momencie wytworzenia znaku towarowego. Udział sprzedaży opodatkowanej w sprzedaży zwolnionej był zawsze niższy niż 2% sprzedaży opodatkowanej. Głównie to najem gabinetów lekarskich sporadycznie badania kliniczne.

c. Znak towarowy został wytworzony przez Wnioskodawcę.

d. Na pytanie tut. organu "Wnioskodawca wskazał, że nie korzystał nigdy z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wytworzeniem, nabyciem i posiadaniem przedmiotowego znaku zastrzeżonego, proszę zatem wskazać czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy nabyciu/wytworzeniu ww. znaku towarowego, jeśli nie to dlaczego...", Wnioskodawca odpowiedział, że nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT przy wytworzeniu znaku towarowego.

e. Na pytanie tut. organu "Czy wydatki związane z nabyciem/wytworzeniem znaku towarowego były udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę, jeśli nie to dlaczego...", Wnioskodawca odpowiedział, że wydatki związane z wytworzeniem znaku towarowego nie były udokumentowane fakturami VAT.

f. Na pytanie tut. organu "Kiedy i w jakim celu Wnioskodawca nabył/wytworzył znak towarowy, o którym mowa we wniosku...", Wnioskodawca odpowiedział, że wytworzył znak firmowy w celu oznaczenia wykonywanych przez niego usług medycznych, aby były rozpoznawalne na rynku od konkurencji, w celu uzyskania renomy itp.

g. Na pytanie tut. organu "Czy znak towarowy został wytworzony lub nabyty w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej - usługi medyczne i czy został wprowadzony do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych w działalności gospodarczej...", Wnioskodawca odpowiedział, że znak towarowy został wytworzony w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności w zakresie usług medycznych. Znak ten nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy.

h. Na pytanie tut. organu "W jaki sposób Wnioskodawca wykorzystywał przedmiotowy znak towarowy w całym okresie jego posiadania...", Wnioskodawca odpowiedział, że wykorzystuje znak towarowy dla oznaczenia świadczonych usług, odróżnienia od konkurencji, renomy świadczonych usług i odróżnienia jego usług od pozostałych tego typu jednostek.

i. Na pytanie tut. organu "Czego dotyczy prawo do zarejestrowanego znaku towarowego - jakich towarów...", Wnioskodawca odpowiedział, że znak towarowy chroniony jest dla towarów i usług zaklasyfikowanych do klas 05, 38, 39, 41, 44 według Międzynarodowej klasyfikacji Towarów i Usług, obejmujący pełny obszar firmy M. - zapis z wyceny wartości znaku towarowego.

j. Darowizna znaku towarowego będzie dokonana przez Wnioskodawcę jako podatnika prowadzącego działalność gospodarczą - usługi medyczne.

k. Wnioskodawca zamierza darować znak towarowy na rzecz syna końcem 2015 r.

I. Syn Wnioskodawcy jeszcze nie prowadzi działalności gospodarczej.

m. Znak towarowy będzie służył działalności gospodarczej syna.

n. Wnioskodawca zamierza darować synowi znak towarowy w celu podziału majątku dorobkowego pomiędzy dzieci. Wnioskodawca wraz z małżonką dokonają również innych darowizn majątku, np. udziałów w spółce z o.o. Również zamierzają darować inne nieruchomości swoim dzieciom.

o. Darowizna znaku towarowego nie zostanie dokonana dla celów innych niż działalność gospodarcza.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie na rzecz syna w formie darowizny przez Wnioskodawcę ww. znaku zastrzeżonego (prawa do zarejestrowanego znaku towarowego) jest czynnością opodatkowaną podatkiem do towarów i usług stawką ZW czy może nie podlega podatkowi VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa darowizna znaku zastrzeżonego w przedstawionym stanie faktycznym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Znak towarowy, w świetle postanowień ustawy o VAT, nie może być uznany za towar, a jedynie za prawo majątkowe, co wynika z ww. art. 2 pkt 6 ustawy VAT. Stąd umowa darowizny mająca za przedmiot ww. znak towarowy może być rozpatrywana na gruncie przepisów ustawy VAT jako świadczenie usług.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Powołane wyżej unormowanie wskazuje, że przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT są czynności odpłatne, natomiast nieodpłatne świadczenie usług, co do zasady nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji, wskazanych w art. 8 ust. 2 ustawy.

Za odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, uznaje się również:

* użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

* nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przywołane powyżej przepisy obowiązujące w tym zakresie uznać należy, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny pozostają neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania). Zatem stwierdzić należy, że darowizna ww. znaku, przy nabyciu którego Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, nie podlega ustawie o podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć jednak, że nie każda czynność będąca świadczeniem usług w rozumieniu wskazanych regulacji podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Czynność będzie podlegała takiemu opodatkowaniu jedynie jeżeli zostanie wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Reasumując, przeniesienie własności przedmiotowego znaku na podstawie umowy darowizny należy uznać za transakcję niepodlegającą opodatkowaniu z tytułu podatku od towarów i usług, tym bardziej, że podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Przez sprzedaż - w myśl art. 2 pkt 22 ww. ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl przepisu art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, zgodnie z którą usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów" i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Określeniem "usługi" w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług objęto obszerny krąg czynności, obejmujący swym zakresem zarówno czynności określone przez stosowne klasyfikacje statystyczne, jak i cały szereg innych świadczeń, które nie są ujęte w tych klasyfikacjach.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy), w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych.

Z powyższego wynika, że prawo do znaków towarowych nie stanowi towaru w rozumieniu przepisów ustawy, a zatem transakcja zbycia prawa do zarejestrowanego znaku towarowego (czy innego wzoru, patentu) nie może być kwalifikowana jako odpłatna dostawa towarów. Rozważenia wymaga natomiast kwalifikacja wskazywanej transakcji, jako odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 oraz - w przypadku świadczenia usług - w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

I tak, na mocy art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Z powyższego przepisu wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:

* w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa - użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia - w całości lub w części - podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych (warunki te muszą być spełnione łącznie),

* w przypadku świadczenia usług - świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zatem dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Wypełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy zatem stwierdzić, iż opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością. Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej.

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonana przez podatnika.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

* po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* po drugie - czynność wykonywana jest przez podmiot, który jest podatnikiem VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (czynny podatnik VAT) zamierza darować synowi wartość niematerialną i prawną w postaci znaku zastrzeżonego.

Znak towarowy został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności w zakresie usług medycznych (usługi zwolnione z podatku VAT) w celu oznaczenia wykonywanych przez niego usług medycznych, aby były rozpoznawalne na rynku od konkurencji, w celu uzyskania renomy itp.

Wnioskodawca wykorzystuje znak towarowy dla oznaczenia świadczonych usług, odróżnienia od konkurencji, renomy świadczonych usług i odróżnienia jego usług od pozostałych tego typu jednostek.

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy wytworzeniu znaku towarowego.

Darowizna znaku towarowego będzie dokonana przez Wnioskodawcę jako podatnika prowadzącego działalność gospodarczą - usługi medyczne i ma na celu podział majątku dorobkowego pomiędzy dzieci. Wnioskodawca zamierza darować znak towarowy na rzecz syna końcem 2015 r.

Syn Wnioskodawcy nie prowadzi jeszcze działalności gospodarczej, natomiast z wniosku wynika, że znak towarowy będzie służył działalności gospodarczej syna Wnioskodawcy.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy przekazanie na rzecz syna w formie darowizny przez Wnioskodawcę ww. znaku zastrzeżonego (prawa do zarejestrowanego znaku towarowego) jest czynnością opodatkowaną podatkiem do towarów i usług stawką zwolnioną czy może nie podlega podatkowi VAT.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W przypadku niespełnienia jednej z przesłanek, nie dochodzi do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Jak wynika z powołanej powyżej definicji umowa darowizny jest czynnością prawną, na mocy której darczyńca zobowiązuje się do jednostronnego bezpłatnego świadczenia kosztem swojego majątku na rzecz obdarowanego, przy równoczesnym braku nałożenia na niego obowiązku świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Korzyść osiągana przez jedną stronę umowy nie znajduje odpowiednika po drugiej stronie.

Prawo do znaków towarowych, jak wyjaśniono powyżej, nie stanowi towaru w rozumieniu przepisów ustawy, a zatem transakcja zbycia prawa do zarejestrowanego znaku towarowego (czy innego wzoru, patentu) nie może być kwalifikowana jako odpłatna dostawa towarów. Przeniesienie (darowizna) takich praw na rzecz innego podmiotu kwalifikowana jest zatem jako świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem w takim przypadku dochodzi do przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Zgodnie z cyt. wyżej art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika - należy traktować jako odpłatne świadczenie usług.

Jak wskazano powyżej, za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Opodatkowaniu - zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług - podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zysk, wizerunek czy odbiór przez kontrahentów. Natomiast przez usługi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć te nieodpłatne usługi, które są wykonywane w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podmiotu, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. Jeśli podejmowane przez podmiot działania mają na celu przyniesienie korzyści prowadzonej działalności gospodarczej, to tym samym są związane z jej prowadzeniem, a więc, jak to określa art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca (czynny podatnik podatku VAT) dokona darowizny znaku towarowego na rzecz syna Wnioskodawcy.

Jak wynika z wniosku, znak towarowy będzie służył działalności gospodarczej syna Wnioskodawcy.

Skoro darowizna znaku towarowego będzie dokonana na cele inne niż działalność gospodarcza Wnioskodawcy (przysporzenie na rzecz syna Wnioskodawcy) to czynność ta wypełnia warunki nieodpłatnego świadczenia usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę, nie można zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, że darowizna znaku towarowego nie zostanie dokonana dla celów innych niż działalność gospodarcza.

Z opisu sprawy przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika bowiem, że darowizna na rzecz syna Wnioskodawcy nie będzie związana z potrzebami prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (znak towarowy będzie służył działalności gospodarczej syna Wnioskodawcy).

Biorąc zatem pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że z uwagi na fakt, że dojdzie do przekazania Praw (znaku towarowego) na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością Wnioskodawcy, czynność ta będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Ponadto zamierzona czynność darowizny Praw będzie realizowana przez Wnioskodawcę jako czynnego zarejestrowanego podatnika podatku VAT, bowiem mamy do czynienia z przekazaniem majątku (wartości niematerialnych i prawnych) wykorzystywanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Tym samym, czynność nieodpłatnego przekazania (darowizny) przez Wnioskodawcę Praw o których mowa we wniosku (znaku towarowego), będzie stanowiła nieodpłatne świadczenie usług zrównane z odpłatnym świadczeniem usług na podstawie art. 8 ust. 2 ww. ustawy o VAT, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Należy zauważyć, że zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Jednakże ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie, nie przewidują opodatkowania stawkami obniżonymi bądź zwolnienia od podatku darowizny znaku towarowego, zatem czynność ta podlega opodatkowaniu 23% stawką podatku od towarów i usług zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, że darowizna znaku towarowego nie podlega opodatkowaniu należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.