IBPP1/4512-570/16-2/AR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 lipca 2016 r. (data wpływu 26 lipca 2016 r.), uzupełnionym pismem z 11 października 2016 r. (data wpływu 17 października 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży przez Wnioskodawcę nieruchomości zabudowanej - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 lipca 2016 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży przez Wnioskodawcę nieruchomości zabudowanej.

Wniosek został uzupełniony pismem z 11 października 2016 r. (data wpływu 17 października 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 27 września 2016 r. znak IBPP1/4512-570/16-1/AR.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

"X" Spółdzielnia w Ł. zamierza sprzedać nieruchomość gruntową zabudowaną. Działka o pow. 0,5405 ha objęta księgą wieczystą KW Nr... jest zabudowana następującymi budynkami:

* budynek produkcyjny byłej piekarni o powierzchni 957 m

* budynek magazynowy byłej piekarni o powierzchni 455 m

Wymienione budynki są trwale związane z gruntem, zostały wybudowane w latach 50 - tych XX wieku. Do 2012 r. Spółdzielnia była użytkownikiem wieczystym ww. nieruchomości. Decyzją Burmistrza Miasta Ł. z dnia 20 września 2012 r. przekształcono dotychczasowe prawo użytkowania wieczystego w prawo własności.

W toku działalności Spółdzielnia nie poniosła wydatków na ulepszenie ww. nieruchomości, które przekroczyłyby 30% wartości początkowej tych nieruchomości wykonywała jedynie drobne remonty bieżące.

Przedmiotowa nieruchomość była wykorzystywana przez Spółdzielnię w ramach prowadzonej działalności zw. z prowadzeniem produkcji piekarskiej, które to czynności były opodatkowane podatkiem VAT.

Od ponad 10 lat do chwili obecnej nieprzerwanie Spółdzielnia wynajmuje budynek magazynowy byłej piekarni innym podmiotom gospodarczym.

W 2007 r. zaprzestano produkcji piekarskiej a budynek piekarni od czerwca 2007 r. został wynajęty a umowa najmu trwała do końca 2012 r. Od m-ca grudnia 2012 r. nastąpiła przerwa w wynajmie do lutego 2013 r.

Wynajęty ponownie w marcu 2013 r. do września 2014 r. z ponowną przerwą do września 2015 r. Od września 2015 wynajęty ponownie i umowa trwa do chwili obecnej. Z tytułu najmu budynków Spółdzielnia odprowadza podatek VAT.

Wymienione budynki: magazyn byłej piekarni i budynek po byłej piekarni nie są funkcjonalnie i technologicznie powiązane.

W uzupełnieniu wniosku z 11 października 2016 r. wskazano, że:

1. "X" Spółdzielnia w Ł. jest podatnikiem podatku VAT czynnym z tytułu odpłatnego świadczenia usług najmu i działalności handlowej detalicznej od 5 lipca 1993 r.

2. Budynek produkcyjny i budynek magazynowy są budynkami w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo Budowlane oraz w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej rozporządzeniem Rady ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r.

3. Oznaczenie PKOB dla budynku produkcyjnego to: sekcja 1, dział 12, grupa 125, klasa 1251, oznaczenie PKOB dla budynku magazynowego to: sekcja 1, dział 12, grupa 125, klasa 1252.

4. Budynek produkcyjny i budynek magazynowy są trwale związane z gruntem.

5. Budynki produkcyjny i magazynowy zostały wybudowane przez "X" Spółdzielnię w Ł.

6. Pierwsze używanie dla potrzeb działalności Spółdzielni zarówno budynku produkcyjnego jak i magazynowego nastąpiło 10 października 1964 r.

7. Wydatki na ulepszenie w zrozumieniu przepisów o podatku dochodowym nie przekroczyły 30% wartości początkowej wskazanych nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze sprzedażą przedmiotowej nieruchomości w świetle przedstawionego stanu faktycznego sprzedaż jest zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a?

Zdaniem Wnioskodawcy zbycie nieruchomości zabudowanej dwoma budynkami jest zwolnione z podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 10a.

Tym samym podatek od towaru i usług nie występuje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się w za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Jak stanowi art. 2 pkt 14 ww. ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich doszło do pierwszego zasiedlenia, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1 z późn. zm.) zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE, posługują się pojęciem "pierwszego zasiedlenia", jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających. Zgodnie z art. 12 ust. 2 zdanie drugie ww. Dyrektywy państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a, do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie "gruntu związanego z budynkiem". Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności tj. przebudowy budynków.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami ww. Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że "Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT warunku "w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu". Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku.

W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia - rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu".

Należy w tym miejscu zauważyć, że takie rozumienie pojęcia "pierwszego zasiedlenia" odnosi się do art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT tj. do użytkowania przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części po ich wybudowaniu.

Kwestia pierwszego zasiedlenia przedstawia się inaczej, w sytuacji gdy budynek/budowla zostanie ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej obiektu.

W takim bowiem przypadku decydujące znaczenie do rozstrzygnięcia czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie, ma kwestia oddania budynku/budowli po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu (np. najem).

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Przy czym wskazać należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części jest objęta zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a staje się bezzasadne.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki i budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania podatkiem VAT dostawy gruntu działki zabudowanej budynkami produkcyjnym i magazynowym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość gruntową zabudowaną. Działka o pow. 0,5405 ha jest zabudowana następującymi budynkami:

* budynek produkcyjny byłej piekarni o powierzchni 957 m

* budynek magazynowy byłej piekarni o powierzchni 455 m.

Wnioskodawca wskazał, że budynki, produkcyjny i magazynowy zostały wybudowane przez "X" Spółdzielnia w Ł. Pierwsze używanie dla potrzeb działalności Spółdzielni zarówno budynku produkcyjnego jak i magazynowego nastąpiło 10 października 1964 r. Przedmiotowa nieruchomość była wykorzystywana przez Spółdzielnię w ramach prowadzonej działalności zw. z prowadzeniem produkcji piekarskiej, które to czynności były opodatkowane podatkiem VAT. Produkcji piekarniczej zaprzestano w 2007 r.

Wnioskodawca wskazał, że wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym nie przekroczyły 30% wartości początkowej wskazanych nieruchomości.

Z wniosku wynika więc, że do pierwszego zasiedlenia budynków doszło w momencie pierwszego używania dla potrzeb działalności Spółdzielni zarówno budynku produkcyjnego jak i magazynowego. Przedmiotowa nieruchomość była wykorzystywana przez Spółdzielnię w ramach prowadzonej działalności związanej z prowadzeniem produkcji piekarskiej, które to czynności były opodatkowane podatkiem VAT. W odniesieniu do tych budynków pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowaną dostawą ww. budynków nie minie okres krótszy niż 2 lata.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że planowana przez Wnioskodawcę dostawa budynku produkcyjnego i magazynowego byłej piekarni nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowaną dostawą nie upłynie okres krótszy niż 2 lata. Spełnione tym samym zostały warunki do zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla planowanej dostawy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Jednocześnie, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT zwolnieniem od podatku będzie objęta dostawa działki gruntu, na której te budynki są posadowione.

Zauważyć należy, że jako przepisy mające być przedmiotem interpretacji Wnioskodawca wskazał art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, jednak w sytuacji zwolnienia od podatku VAT planowanej dostawy budynku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, badanie przesłanek dla zwolnienia planowanej dostawy budynku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT stało się bezzasadne.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że zbycie nieruchomości zabudowanej dwoma budynkami jest zwolnione z podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 10a należało uznać za nieprawidłowe. W przedmiotowej sprawie doszło bowiem do pierwszego zasiedlenia budynków i ich dostawa nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT tylko na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.