IBPP1/4512-558/15/DK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 czerwca 2015 r. (data wpływu 1 lipca 2015 r.), uzupełnionym pismem z 9 września 2015 r. (data wpływu 10 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

W dniu 1 lipca 2015 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem 9 września 2015 r. (data wpływu 10 września 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 28 sierpnia 2015 r. znak: IBPP1/4512-558/15/DK.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (S.A.) planuje nabycie trzech nieruchomości od podmiotu trzeciego, zarejestrowanego na potrzeby podatku VAT na terytorium Polski (dalej jako: Sprzedawca). Wnioskodawca jest podatnikiem VAT zarejestrowanym na potrzeby podatku VAT na terytorium Polski i prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną VAT. Nieruchomości, które zostaną zakupione w ramach planowanej transakcji wykorzystywane będą przez Wnioskodawcę na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej opodatkowanej VAT.

Przedmiotem planowanej transakcji będą następujące nieruchomości:

Nieruchomość nr 1.

Prawo użytkowania wieczystego działki nr 101/3 o powierzchni 3699 m. kw. wraz z prawem własności posadowionego na tej działce betonowego ogrodzenia (dalej: Nieruchomość nr 1). Przedmiotowe ogrodzenie jest trwale związane z gruntem za pomocą betonowych fundamentów. Na działce nr 101/3, poza wyżej wymienionym ogrodzeniem nie znajduje się żaden inny obiekt budowlany bądź urządzenie budowlane. Jak wynika z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, działka nr 101/3 została zaklasyfikowana jako teren o przeznaczeniu budowlanym (teren przemysłowy o symbolu Ł-P).

Sprzedawca nabył prawo użytkowania wieczystego przedmiotowej działki wraz z prawem własności posadowionego na niej ogrodzenia na podstawie decyzji uwłaszczeniowej z dnia 27 stycznia 1993 r. Czynność ta nie podlegała opodatkowaniu VAT.

W okresie pomiędzy nabyciem przedmiotowej nieruchomości a jej planowaną sprzedażą Sprzedawca nie ponosił wydatków na ulepszenie ogrodzenia. Od 10 lutego 2014 r. do chwili obecnej działka nr 101/3 jest przedmiotem odpłatnej dzierżawy na rzecz podmiotu trzeciego, podlegającej opodatkowaniu VAT.

Nieruchomość nr 2.

Prawo użytkowania wieczystego działki nr 104/1 o powierzchni 658 m. kw. wraz z posadowionymi na tej działce czterema betonowymi fundamentami, na których zamontowane są wentylatory nawiewne, promieniowe tłoczące powietrze do hali wytwórni stalowych (dalej: Nieruchomość nr 2), znajdującej się na przyległej działce nr 99, której użytkownikiem wieczystym jest Wnioskodawca. Jak wynika z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, działka nr 101/3 została zaklasyfikowana jako teren o przeznaczeniu budowlanym (teren przemysłowy o symbolu Ł-P).

Sprzedawca nabył prawo użytkowania wieczystego działki oraz prawo własności posadowionych na niej obiektów na mocy decyzji uwłaszczeniowej z dnia 27 stycznia 1993 r. Czynność ta nie podlegała opodatkowaniu VAT.

Poczynając od 1 listopada 1997 r. działka nr 104/1 jest przedmiotem odpłatnej dzierżawy realizowanej na rzecz Spółki, opodatkowanej VAT. Od momentu nabycia przedmiotowej nieruchomości do chwili obecnej nie zostały poniesione żadne nakłady na ulepszenie obiektów znajdujących się na działce nr 104/1.

Nieruchomość nr 3.

Prawo użytkowania wieczystego działki nr 98/1 o powierzchni 107 m. kw. wraz z prawem własności posadowionego na tej działce fragmentu hali ekspedycji (dalej: Nieruchomość nr 3), której główna część znajduje się na sąsiedniej działce oznaczonej nr 99 (użytkownikiem wieczystym tej działki jest Wnioskodawca). Jak wynika z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, działka nr 98/1 została zaklasyfikowana jako teren o przeznaczeniu budowlanym (teren przemysłowy o symbolu Ł-P).

Sprzedawca nabył prawo użytkowania wieczystego działki nr 98/1 na podstawie decyzji uwłaszczeniowej z dnia 27 stycznia 1993 r. Czynność ta nie podlegała opodatkowaniu VAT.

Poczynając od 1 listopada 1997 r. do chwili obecnej działka nr 98/1 jest przedmiotem odpłatnej dzierżawy realizowanej na rzecz Spółki, opodatkowanej VAT. W 1998 r. Wnioskodawca wybudował na przedmiotowej działce dodatkowy fragment hali ekspedycji. Od momentu wybudowania wyżej wymienionego fragmentu hali do chwili obecnej nie zostały poniesione żadne nakłady na ulepszenie fragmentu hali znajdującego się na działce nr 98/1.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca podaje, że:

A. Uzupełnienie zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem prawa użytkowania wieczystego działki nr 101/3 zabudowanej betonowym ogrodzeniem.

1. Ogrodzenie znajdujące się na działce nr 101/3 nie będzie na moment dostawy budowlą w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo Budowlane.

Powyższe wynika z literalnego brzmienia przepisów tej ustawy. Pojęcie budowli zdefiniowane zostało w art. 3 pkt 3 Prawa Budowlanego. Z kolei w art. 3 pkt 9 ustawy - Prawo Budowlane zdefiniowane zostało pojęcie odmiennej od budowli kategorii obiektów, tj. pojęcie urządzenia budowlanego. Zgodnie z tym ostatnim przepisem, przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, w tym m.in. ogrodzenia. Odnosząc się zatem do znajdującego się na terenie działki nr 101/3 obiektu w postaci ogrodzenia należy zauważyć, iż ogrodzenie, zgodnie z wyżej wymienionymi przepisami Prawa Budowlanego, nie mieści się w definicji budowli. Ogrodzenie nie stanowi bowiem obiektu budowlanego w rozumieniu wyżej wymienionych przepisów, lecz należy do kategorii określonych odrębnie od budowli, urządzeń budowlanych. A zatem, w myśl powyższych przepisów Prawa budowlanego, ogrodzenie stanowi odmienny rodzaj obiektu niż budowle czy budynki w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo Budowlane.

W tym miejscu Wnioskodawca zwraca jednak uwagę, że dla poprawnego określenia konsekwencji podatkowych, na gruncie VAT, sprzedaży działki nr 101/3, na której posadowione jest betonowe ogrodzenie opisane w zdarzeniu przyszłym, niezbędne jest rozstrzygnięcie, czy obiekt w postaci betonowego ogrodzenia należy kwalifikować jako budowlę w rozumieniu przepisów ustawy o VAT (a nie w rozumieniu przepisów Prawa Budowlanego). Na tej podstawie możliwe jest dopiero rozstrzygnięcie, czy na gruncie VAT, w odniesieniu do planowanej sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, strony transakcji powinny rozpoznać skutki podatkowe dotyczące sprzedaży nieruchomości zabudowanej, czy też skutki podatkowe dotyczące sprzedaży nieruchomości gruntowej.W konsekwencji, Wnioskodawca zwraca uwagę, że na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. 2011.177.1054) pojęcie "budowli" nie zostało zdefiniowane. Brak również wyraźnego odesłania w przepisach ustawy o VAT do przepisów innych aktów prawnych, zawierających definicję legalną tego pojęcia (w tym do przepisów Prawa Budowlanego). W konsekwencji, jak wskazano w uzasadnieniu wniosku z dnia 29 czerwca 2015 r., w ocenie Wnioskodawcy, dla dokonania prawidłowej wykładni wyżej wymienionego pojęcia na gruncie ustawy o VAT, konieczne jest odwołanie się w pierwszej kolejności do jego definicji językowej, ewentualnie w następnej kolejności do definicji budowli uregulowanej w ustawie - Prawo Budowlane. W rezultacie, w ocenie Wnioskodawcy, rozstrzygnięcie, czy określony obiekt budowlany spełnia definicję budowli w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo Budowlane nie stanowi przesłanki wystarczającej dla rozstrzygnięcia, czy obiekt ten spełnia definicję budowli w rozumieniu art. 2 pkt 14, art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i lit. b, art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a i lit. b, art. 43 ust. 7 ustawy o VAT (ze względu na brak wyraźnego odesłania w ustawie o VAT do przepisów ustawy - Prawo Budowlane w zakresie definicji pojęcia "budowla" oraz konieczność odwołania się w pierwszej kolejności do definicji językowej tego pojęcia).

2. Przedmiotowe ogrodzenie stanowić będzie na moment dostawy obiekt inżynierii lądowej, którego symbolem na moment dostawy będzie PKOB 2420 ("Obiekty inżynierii lądowej i wodnej: pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane").

3. Gdyby przyjąć, że przedmiotowe ogrodzenie stanowi budowlę, o której mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przed dniem 10 lutego 2014 r. nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie wyżej wymienionego ogrodzenia, dokonane w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Jednakże w ocenie Wnioskodawcy, jak zostało to wyrażone we wniosku z dnia 29 czerwca 2015 r., przedmiotowe ogrodzenie nie stanowi budowli na gruncie ustawy o VAT a tym samym nie może być do niego odnoszone pojęcie pierwszego zasiedlania, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

4. Na pytanie tut. organu oznaczone w wezwaniu z 28 sierpnia 2015 r. jako II.A.3. "Na czym to pierwsze zasiedlenie polegało, kto, komu, kiedy i na podstawie jakiej umowy wydał ww. ogrodzenie...", Wnioskodawca odpowiedział, że ze względu na to, że przed dniem 10 lutego 2014 r. nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie wyżej wymienionego ogrodzenia (gdyby przyjąć, że ogrodzenie to stanowi budowlę o której mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, z czym jednak Wnioskodawca się nie zgadza), pytanie oznaczone w wezwaniu jako II.A.3. stało się bezprzedmiotowe. Jednocześnie w takim przypadku, pierwsze zasiedlenie wyżej wymienionego ogrodzenia nastąpiło w dniu 10 lutego 2014 r. i polegało na oddaniu działki wraz z ogrodzeniem do użytkowania, w drodze czynności odpłatnej dzierżawy, na podstawie umowy dzierżawy, która to czynność podlega opodatkowaniu VAT.

5. Gdyby przyjąć, że przedmiotowe ogrodzenie stanowi budowlę o której mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT (z czym Wnioskodawca się nie zgadza), pierwsze zasiedlenie przedmiotowego ogrodzenia dokonane zostało w dniu 10 lutego 2014 r., z kolei dokładna data przyszłej dostawy przedmiotowej nieruchomości nie jest obecnie znana i może mieć miejsce zarówno przed dniem 10 lutego 2016 r. jak i po dniu 16 lutego 2016 r. Wobec powyższego, w chwili obecnej Wnioskodawca nie jest w stanie ustalić, jaki okres upłynie pomiędzy pierwszym zasiedleniem przedmiotowej nieruchomości (co jednak w ocenie Wnioskodawcy nie miało miejsca, gdyż ogrodzenie nie stanowi budowli a tym samym nie może podlegać pierwszemu zasiedleniu) a jej planowaną dostawą. Jednakże, odpowiadając na zadane pytanie, Wnioskodawca wskazuje, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem przedmiotowej nieruchomości (jeżeli przyjąć, że będzie miało ono miejsce) a jej planowaną dostawą upłynie okres krótszy niż 2 lata (o ile dostawa będzie miała miejsce przed dniem 10 lutego 2016 r. bądź dłuższy niż 2 lata (jeżeli dostawa będzie miała miejsce po dniu 10 lutego 2016 r.).

6. Na pytanie tut. organu "W jaki konkretnie sposób działka nr 101/3 i usytuowane na niej ogrodzenie należące do Sprzedającego były/będą przez niego wykorzystywane od chwili nabycia do momentu planowanej sprzedaży (proszę podać odrębnie dla działki i ogrodzenia)...", Wnioskodawca odpowiedział, że:

* w odniesieniu do działki nr 101/3, działka ta nie była przez Sprzedającego w żaden sposób wykorzystywana do momentu oddania przedmiotowej działki w odpłatną dzierżawę, na podstawie umowy dzierżawy z dnia 10 lutego 2014 r.

* w odniesieniu do ogrodzenia znajdującego się na działce nr 101/3, obiekt ten nie był przez Sprzedającego w żaden sposób wykorzystywany, do momentu oddania go w odpłatną dzierżawę, na podstawie umowy dzierżawy z dnia 10 lutego 2014 r.

7. Na pytanie tut. organu "Czy nieruchomość była wykorzystywana przez Sprzedawcę do prowadzenia działalności gospodarczej - jeśli tak, to w jaki sposób nieruchomość ta była związana z prowadzoną przez Sprzedawcę działalnością gospodarczą, czy była wykorzystywana do czynności opodatkowanych czy zwolnionych (proszę podać odrębnie dla działki i ogrodzenia)...", Wnioskodawca odpowiedział, że:

* w odniesieniu do działki nr 101/3, działka ta nie była przez Sprzedającego wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, aż do momentu oddania przedmiotowej działki w odpłatną dzierżawę, opodatkowaną VAT, na podstawie umowy dzierżawy z dnia 10 lutego 2014 r. Od tej daty zatem działka jest wykorzystywana przez Sprzedającego do wykonywania czynności opodatkowanych VAT i będzie w ten sposób wykorzystywana aż do dnia jej sprzedaży.

* w odniesieniu do ogrodzenia znajdującego się na działce nr 101/3, obiekt ten nie był przez Sprzedającego w żaden sposób wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej, aż do momentu oddania go w odpłatną dzierżawę, opodatkowanej VAT, na podstawie umowy dzierżawy z dnia 10 lutego 2014 r. Od tej daty zatem ogrodzenie jest wykorzystywane przez Sprzedającego do wykonywania czynności opodatkowanych VAT i będzie w ten sposób wykorzystywane aż do dnia sprzedaży.

8. W chwili obecnej Wnioskodawca nie jest w stanie ustalić dokładnej daty dokonania przedmiotowej dostawy. Jednakże Wnioskodawca wskazuje, że od daty zawarcia umowy dzierżawy z dnia 10 lutego 2014 r. do dnia planowanej dostawy upłynie okres dłuższy niż 2 lata, jeżeli dostawa zostanie dokonana po dniu 10 lutego 2016 r. Jeżeli z kolei dostawa zostanie dokonana przed dniem 10 lutego 2016 r., wówczas od daty zawarcia umowy dzierżawy z dnia 10 lutego 2014 r. do dnia planowanej dostawy upłynie okres krótszy niż 2 lata.

9. Przed 10 lutego 2014 r. przedmiotowa nieruchomość nie była przedmiotem najmu, dzierżawy.

10. Przedmiotem dzierżawy (od dnia 10 lutego 2014 r.) jest również betonowe ogrodzenie.

B. Uzupełnienie zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem prawa użytkowania wieczystego działki nr 104/1 zabudowanej czterema fundamentami, na których zamontowane są wentylatory nawiewne.

1. Cztery betonowe fundamenty wraz z zamontowanymi na nich wentylatorami znajdujące się na działce nr 104/1, nie będą na moment dostawy budowlami w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo Budowlane.

Powyższe wynika z literalnego brzmienia przepisów tej ustawy. Pojęcie budowli zdefiniowane zostało bowiem w art. 3 pkt 3 Prawa Budowlanego. Z kolei w art. 3 pkt 9 ustawy - Prawo Budowlane zdefiniowane zostało pojęcie odmiennej od budowli kategorii obiektów, tj. pojęcie urządzenia budowlanego. Zgodnie z tym przepisem, przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Wprawdzie przedmiotowe wentylatory są trwale związane z gruntem za pomocą betonowych fundamentów oraz stanowią jedyne obiekty posadowione na tej działce, jednakże nie stanowią one samodzielnych obiektów budowlanych, z uwagi na ich funkcjonalne powiązanie z innym budynkiem (przedmiotowe wentylatory tłoczą powietrze do hali ekspedycji, zapewniając możliwość użytkowania hali zgodnie z jej przeznaczeniem).

Wentylatory te nie stanowią zatem budowli w rozumieniu wyżej wymienionych przepisów, lecz należą do kategorii określonych odrębnie od budowli, urządzeń budowlanych. A zatem, w myśl powyższych przepisów Prawa budowlanego, przedmiotowe wentylatory stanowią odmienny rodzaj obiektu niż budowle czy budynki w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo Budowlane.

W tym miejscu Wnioskodawca zwraca jednak uwagę, że dla poprawnego określenia konsekwencji podatkowych, na gruncie VAT, sprzedaży działki nr 104/1, na której posadowione są betonowe wentylatory opisane w zdarzeniu przyszłym, niezbędne jest rozstrzygnięcie, czy obiekty te należy kwalifikować jako budowle w rozumieniu przepisów ustawy o VAT (a nie w rozumieniu przepisów Prawa Budowlanego). Na tej podstawie możliwe jest dopiero rozstrzygnięcie, czy na gruncie VAT, w odniesieniu do planowanej sprzedaży przedmiotowej nieruchomości strony transakcji powinny rozpoznać skutki podatkowe dotyczące sprzedaży nieruchomości zabudowanej, czy też skutki podatkowe dotyczące sprzedaży nieruchomości gruntowej.

W konsekwencji, Wnioskodawca zwraca uwagę, że na gruncie ustawy o VAT pojęcie "budowli" nie zostało zdefiniowane. Brak również wyraźnego odesłania w przepisach ustawy o VAT do przepisów innych aktów prawnych, zawierających definicję legalną tego pojęcia. W konsekwencji, jak wskazano w uzasadnieniu wniosku z dnia 29 czerwca 2015 r., w ocenie Wnioskodawcy, dla dokonania prawidłowej wykładni wyżej wymienionego pojęcia na gruncie ustawy o VAT, konieczne jest odwołanie się w pierwszej kolejności do jego definicji językowej, a dopiero w następnej kolejności do definicji budowli uregulowanej w ustawie - Prawo Budowlane. W rezultacie, w ocenie Wnioskodawcy, rozstrzygnięcie, czy określony obiekt budowlany spełnia definicję budowli w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo Budowlane, nie stanowi przesłanki wystarczającej dla rozstrzygnięcia, czy obiekt ten spełnia definicję budowli w rozumieniu art. 2 pkt 14, art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i lit. b, art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a i lit. b, art. 43 ust. 7 ustawy o VAT (ze względu na brak wyraźnego odesłania w ustawie o VAT do przepisów ustawy - Prawo Budowlane w zakresie definicji pojęcia "budowla" i konieczność odwołania się w pierwszej kolejności do definicji językowej tego pojęcia).

2. Przedmiotowe obiekty na moment dostawy stanowić będą obiekty inżynierii lądowej, których symbolem na moment dostawy będzie PKOB 2420 ("Obiekty inżynierii lądowej i wodnej: pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane").

3. Obiekty te (cztery fundamenty, na których zamontowane są wentylatory nawiewne) są trwale związane z gruntem a to przez wzgląd na betonowe fundamenty.

4. W przypadku uznania, że przedmiotowe obiekty stanowią budowle w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, pierwsze zasiedlenie przedmiotowych obiektów, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, nastąpiłoby w dniu 1 listopada 1997 r. Jednakże w ocenie Wnioskodawcy, jak zostało to wyrażone we wniosku z dnia 29 czerwca 2015 r., przedmiotowe obiekty (fundamenty, na których zamontowane są wentylatory nawiewne, nie stanowią budowli na gruncie ustawy o VAT a tym samym nie może być do nich odnoszone pojęcie pierwszego zasiedlania, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT).

5. W przypadku uznania, że przedmiotowe obiekty stanowią budowle w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT (z czym jednak Wnioskodawca się nie zgadza), pierwsze ich zasiedlenie polegało na oddaniu tych obiektów do użytkowania w drodze odpłatnej dzierżawy, opodatkowanej VAT, na podstawie umowy dzierżawy z dnia 1 listopada 1997 r., zawartej pomiędzy Sprzedawcą a Wnioskodawcą.

6. Wnioskodawca nie jest w stanie ustalić dokładnej daty dokonania dostawy przedmiotowej nieruchomości. Jednakże uwzględniając, iż umowa ich dzierżawy zawarta została w dniu 1 listopada 1997 r. oraz przyjmując, iż stanowią one budowlę w rozumieniu art. 2 pkt 14 o VAT (z czym Wnioskodawca się jednak nie zgadza), pomiędzy pierwszym zasiedleniem tych nieruchomości (1 listopada 1997 r.) a datą ich dostawy upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

7. Na pytanie tut. organu "W jaki konkretnie sposób działka nr 104/1 i usytuowane na niej obiekty należące do Sprzedającego były/będą przez niego wykorzystywane od chwili nabycia do momentu planowanej sprzedaży...", Wnioskodawca odpowiedział:

* w odniesieniu do działki nr 104/1, działka ta nie była przez Sprzedającego w żaden sposób wykorzystywana do momentu oddania przedmiotowej działki w odpłatną dzierżawę, na podstawie umowy dzierżawy z dnia 1 listopada 1997 r.

* w odniesieniu do obiektów znajdujących się na działce nr 104/1, obiekty te nie były przez Sprzedającego w żaden sposób wykorzystywane, do momentu oddania ich w odpłatną dzierżawę, na podstawie umowy dzierżawy z dnia 1 listopada 1997 r.

8. Na pytanie tut. organu "Czy nieruchomość była wykorzystywana przez Sprzedawcę do prowadzenia działalności gospodarczej - jeśli tak, to w jaki sposób nieruchomość ta była związana z prowadzoną przez Sprzedawcę działalnością gospodarczą, czy była wykorzystywana do czynności opodatkowanych czy zwolnionych (proszę podać odrębnie dla działki i budowli)...", Wnioskodawca odpowiedział:

* w odniesieniu do działki nr 104/1, działka ta nie była przez Sprzedającego wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, aż do momentu oddania przedmiotowej działki w odpłatną dzierżawę, opodatkowaną VAT, na podstawie umowy dzierżawy z dnia 1 listopada 1997 r. Zatem od tej daty działka jest wykorzystywana przez Sprzedającego do wykonywania czynności opodatkowanych VAT i będzie w ten sposób wykorzystywana aż do dnia jej sprzedaży.

* w odniesieniu do obiektów znajdujących się na działce nr 104/1, obiekty te nie były przez Sprzedającego w żaden sposób wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, aż do momentu oddania ich w odpłatną dzierżawę, opodatkowaną VAT, na podstawie umowy dzierżawy z dnia 1 listopada 1997 r. Zatem od tej daty przedmiotowe obiekty są wykorzystywane przez Sprzedającego do wykonywania czynności opodatkowanych VAT i będzie w ten sposób wykorzystywana aż do dnia jej sprzedaży.

9. Przedmiotem dzierżawy od 1 listopada 1999 r. są zarówno betonowe fundamenty, jak również działka.

10. Wnioskodawca prostuje, że przeznaczenie działki według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, podane przez Wnioskodawcę w opisie nieruchomości nr 2 oraz własnym stanowisku dotyczy działki nr 104/1.

C. Uzupełnienie zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem prawa użytkowania wieczystego działki nr 98/1, zabudowanej fragmentem hali ekspedycji.

1. Nieruchomość ta nie była wykorzystywana przez Sprzedającego do prowadzenia działalności gospodarczej, aż do momentu oddania przedmiotowej działki w odpłatną dzierżawę, opodatkowaną VAT, na podstawie umowy dzierżawy z dnia 1 listopada 1999 r. Zatem od tej daty działka jest wykorzystywana przez Sprzedającego do wykonywania czynności opodatkowanych VAT i będzie w ten sposób wykorzystywana aż do dnia jej sprzedaży.

2. Sprzedawca przed sprzedażą działki nie wejdzie w ekonomiczne posiadanie części hali ekspedycji znajdującej się na działce 98/1.

3. Przed sprzedażą działki nie dojdzie do rozliczenia nakładów pomiędzy Sprzedawcą a Wnioskodawcą (dzierżawcą).

4. Sprzedawca nigdy nie władał ww. obiektem hali ekspedycji, której fragment znajduje się na działce nr 98/1, a tym samym nigdy nie wydał go innemu podmiotowi w ramach czynności podlegających opodatkowaniu.

5. Na pytanie tut. organu "Czy przedmiotem umowy dzierżawy była wyłącznie działka nr 98/1 czy działka wraz ze zlokalizowanym na niej fragmentem hali ekspedycji...", Wnioskodawca odpowiedział, że w sensie cywilnoprawnym przedmiotem umowy dzierżawy jest zarówno działka nr 98/1, jak również zlokalizowany na tej działce fragment hali ekspedycji. Z kolei w ujęciu ekonomicznym, ze względu na to że fragment hali od momentu jego wybudowania do chwili obecnej znajduje się w posiadaniu ekonomicznym Wnioskodawcy, przedmiotem dzierżawy jest wyłącznie działka nr 98/1.

6. Sprzedawca nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków związanych z budową hali ekspedycji, której fragment zlokalizowany jest na działce nr 98/1, ponieważ nie ponosił wydatków na wybudowanie tej hali.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z zakupem Nieruchomości nr 1 Spółce, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Sprzedawcę, w zakresie w jakim zakupiona Nieruchomość będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej opodatkowanej VAT.

2. Czy w związku z zakupem Nieruchomości nr 2 Spółce, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Sprzedawcę, w zakresie w jakim zakupiona Nieruchomość będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej opodatkowanej VAT.

3. Czy w związku z zakupem Nieruchomości nr 3 Spółce, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z faktury wystawionej przez Sprzedawcę, w zakresie w jakim zakupiona Nieruchomość będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej opodatkowanej VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 1.

W ocenie Wnioskodawcy, w związku z zakupem Nieruchomości nr 1 Spółce, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Sprzedawcę z wyżej wymienionego tytułu, w zakresie w jakim zakupiona Nieruchomość będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej opodatkowanej VAT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 1.

Jak wynika z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z kolei zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego faktury, w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu lub jest zwolniona od podatku.

Jak zatem wynika z wyżej wymienionych przepisów, prawo do obniżenia przez Wnioskodawcę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w związku z planowanym zakupem Nieruchomości opisanych w zdarzeniu przyszłym uzależnione będzie w pierwszej kolejności od tego, czy zakupione Nieruchomości wykorzystywane będą przez Spółkę do działalności opodatkowanej VAT. Ponadto, prawo do obniżenia przez Wnioskodawcę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w związku z planowanym zakupem Nieruchomości opisanych w zdarzeniu przyszłym uzależnione będzie od tego, czy planowane transakcje będą opodatkowane VAT czy też zwolnione z opodatkowania VAT.

Jak Wnioskodawca wskazuje w zdarzeniu przyszłym, zakupione Nieruchomości będą wykorzystywane przez Spółkę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Rozstrzygnięcia wymaga tym samym kwestia, jakie będą skutki podatkowe transakcji sprzedaży poszczególnych Nieruchomości, na gruncie VAT (tekst jedn.: czy transakcje te będą opodatkowane VAT czy też zwolnione z opodatkowania).

W związku z powyższym w pierwszej kolejności należy mieć na uwadze, że zarówno sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu, jak również sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z prawem własności posadowionych na tym gruncie budynków, budowli lub ich części należy kwalifikować na gruncie VAT jako odpłatną dostawę towarów (art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT).

Jednocześnie należy mieć na uwadze, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (wartości prawa użytkowania wieczystego tego gruntu). Z powyższego przepisu wynika tym samym, że sprzedaż gruntu (prawa użytkowania wieczystego tego gruntu), na którym jednocześnie znajdują się budynki, budowle lub ich części opodatkowana jest przy zastosowaniu tej samej stawki VAT, co sprzedaż budynków lub budowli będących przedmiotem dostawy.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, jeżeli taka dostawa nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres dłuższy niż dwa lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Jak wynika z kolei z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT zwalnia się z opodatkowania dostawę budynków, budowli lub ich części, nieobjętą zwolnieniem o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, pod warunkiem że spełnione zostaną łącznie następujące warunki:

* w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

* dokonujący dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z kolei w przypadku gdy przedmiotem sprzedaży są nieruchomości niezabudowane przeanalizować należy, czy w odniesieniu do tej transakcji znajduje zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Biorąc pod uwagę wyżej wymienione regulacje, w ocenie Wnioskodawcy, dla poprawnego określenia konsekwencji podatkowych, na gruncie VAT, sprzedaży działki nr 101/3, na której posadowione jest betonowe ogrodzenie opisane w zdarzeniu przyszłym, niezbędne jest w pierwszej kolejności rozstrzygnięcie, czy obiekt w postaci betonowego ogrodzenia należy kwalifikować jako budowlę w rozumieniu wyżej wymienionych przepisów ustawy o VAT. Na tej podstawie możliwe będzie rozstrzygnięcie, czy na gruncie VAT, w odniesieniu do planowanej sprzedaży przedmiotowej nieruchomości strony transakcji powinny rozpoznać skutki podatkowe dotyczące sprzedaży nieruchomości zabudowanej, czy też skutki podatkowe dotyczące sprzedaży nieruchomości gruntowej.

Na gruncie ustawy o VAT pojęcie "budowli" nie zostało zdefiniowane. Brak również wyraźnego odesłania w przepisach ustawy o VAT do przepisów innych aktów prawnych, zawierających definicję legalną tego pojęcia. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, dla dokonania prawidłowej wykładni wyżej wymienionego pojęcia na gruncie ustawy o VAT, konieczne jest odwołanie się w pierwszej kolejności do jego definicji językowej.

Definicja słownikowa pojęcia "budowla" stanowi, że "budowla" to skończona całość użytkowa, wyodrębniona w przestrzeni i połączona z gruntem w sposób trwały (Słownik języka polskiego pod redakcją Mieczysława Szymczaka, PWN, Warszawa 1978) (tak również Naczelny Sąd Administracyjny w Lublinie w wyroku z dnia 25 kwietnia 1995 r., sygn. I SA/Lu 1436/94). W świetle powyższego, aby uznać ogrodzenie za budowlę, powinno ono stanowić skończoną całość użytkową, być wyodrębnione w przestrzeni i połączone z gruntem w sposób trwały.

Dodatkowo należy mieć na uwadze, że istnieje definicja legalna pojęcia "budowla", która została uregulowana w art. 3 pkt 3 Ustawy Prawo Budowlane. Zgodnie z tym przepisem przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Z kolei zgodnie z art. 3 pkt 9 ustawy - Prawo Budowlane, przez urządzenia budowlane (czyli obiekty nie stanowiące budowli w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo Budowlane) należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Odnosząc się zatem do znajdującego się na terenie Nieruchomości nr 1 obiektu w postaci ogrodzenia należy zauważyć, iż ogrodzenie, zgodnie z wyżej wymienionymi przepisami Prawa Budowlanego nie mieści się w definicji budowli. Ogrodzenie nie stanowi bowiem obiektu budowlanego w rozumieniu wyżej wymienionych przepisów, lecz należy do kategorii określonych odrębnie od budowli, urządzeń budowlanych. A zatem, w myśl powyższych przepisów Prawa budowlanego, ogrodzenie stanowi odmienny rodzaj obiektu niż budowle czy budynki w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo Budowlane. Przedstawione powyżej stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe (tak np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 19 września 2013 r., sygn. IPPP1/443-754/13-5/PR). Jak wskazuje organ podatkowy w uzasadnieniu powołanej powyżej interpretacji " (...) wymienione przez Spółkę ogrodzenie zgodnie z Prawem budowlanym nie mieści się w definicji budowli. Ustawodawca nie wymienia bowiem ogrodzenia wśród obiektów budowlanych, umieszcza je natomiast w katalogu, określonych odrębnie od budowli, urządzeń budowlanych. A zatem, w myśl powyższych przepisów Prawa budowlanego, ogrodzenie stanowi odmienny rodzaj obiektu niż budowle czy budynki zdefiniowane w ww. ustawie (...)."

Prawidłowość powyższego stanowiska potwierdza również wyrok NSA z dnia 17 kwietnia 2012 r. sygn. I FSK 918/11 z którego uzasadnienia wynika, że "w rozumieniu prawa budowlanego ogrodzenie nie jest budowlą, lecz jedynie urządzeniem budowlanym".

W odniesieniu do planowanej sprzedaży Nieruchomości nr 1 nie znajdą zatem zastosowania przepisy ustawy o VAT dotyczące sprzedaży nieruchomości zabudowanych (art. 2 pkt 14, art. 29a ust. 8, art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT). W konsekwencji, rozstrzygnięcia wymaga, czy w odniesieniu do planowanej transakcji sprzedaży Nieruchomości nr 1 zastosowanie znajdzie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Jak wynika z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, przez tereny budowlane należy rozumieć grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

W związku z powyższym należy mieć na uwadze, że zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, działka nr 101/3 została zaklasyfikowana jako teren o przeznaczeniu budowlanym (teren przemysłowy o symbolu Ł-P). W konsekwencji sprzedaż Nieruchomości nr 1 nie będzie zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, lecz będzie opodatkowana VAT przy zastosowaniu stawki w wysokości 23%.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, w związku z zakupem Nieruchomości nr 1 Spółce, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Sprzedawcę z wyżej wymienionego tytułu, w zakresie w jakim zakupiona Nieruchomość będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej opodatkowanej VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 2.

W ocenie Wnioskodawcy, w związku z zakupem Nieruchomości nr 2 Spółce, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Sprzedawcę z wyżej wymienionego tytułu w zakresie w jakim zakupiona Nieruchomość będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej opodatkowanej VAT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 2.

Również w analizowanym przypadku w pierwszej kolejności należy mieć na uwadze, że dla poprawnego określenia konsekwencji podatkowych, na gruncie VAT, sprzedaży działki nr 104/1, na której posadowione są cztery betonowe fundamenty, na których zamontowane są wentylatory nawiewne promieniowe, niezbędne jest rozstrzygnięcie czy wyżej wymienione obiekty należy kwalifikować jako budowle w rozumieniu przedstawionych powyżej przepisów ustawy o VAT.

Na tej podstawie możliwe będzie ustalenie, czy na gruncie VAT, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości należało będzie kwalifikować jako sprzedaż nieruchomości zabudowanej, czy też jako sprzedaż nieruchomości gruntowej. W ocenie Wnioskodawcy, w analizowanym przypadku nie zostały spełnione przesłanki dla kwalifikacji przedmiotowych obiektów jako budowli w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Wprawdzie obiekty te są trwale związane z gruntem za pomocą betonowych fundamentów oraz stanowią jedyne obiekty posadowione na tej działce, jednakże nie stanowią one samodzielnych obiektów budowlanych z uwagi na ich funkcjonalne powiązanie z innym budynkiem (przedmiotowe wentylatory tłoczą powietrze do hali ekspedycji).

Kryterium funkcjonalnego związku obiektu budowlanego z innym budynkiem lub budowlą, jako decydujące o kwalifikacji obiektu jako samodzielnego obiektu budowlanego, a tym samym obiektu stanowiącego budowlę na gruncie ustawy o VAT znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych (tak np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 7 sierpnia 2013 r., sygn. IPPP2/443-428/13-6/AO). Jak wskazuje organ podatkowy w uzasadnieniu powołanej powyżej interpretacji (...)"dla klasyfikacji danego obiektu jako urządzenia budowlanego podstawowe znaczenie ma istnienie więzi o charakterze technicznym lub funkcjonalnym z obiektem budowlanym" (...).

W związku z powyższym rozstrzygnięcia wymaga, czy w odniesieniu do planowanej transakcji sprzedaży Nieruchomości nr 2 zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania VAT uregulowane w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Jak wynika z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, działka nr 101/3 została zaklasyfikowana jako teren o przeznaczeniu budowlanym (teren przemysłowy o symbolu Ł-P). W konsekwencji, w omawianym wariancie, sprzedaż Nieruchomości nr 2 nie będzie podlegała zwolnieniu, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, lecz będzie opodatkowana VAT przy zastosowaniu stawki w wysokości 23%.

Reasumując powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, w związku z zakupem Nieruchomości nr 2 Spółce, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Sprzedawcę z wyżej wymienionego tytułu, w zakresie w jakim zakupiona Nieruchomość będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej opodatkowanej VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 3.

W ocenie Wnioskodawcy, w związku z zakupem Nieruchomości nr 3 Spółce, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Sprzedawcę z wyżej wymienionego tytułu, w zakresie w jakim zakupiona Nieruchomość będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej opodatkowanej VAT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 3.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, przedmiotem planowanej sprzedaży będzie prawo użytkowania wieczystego działki nr 98/1 wraz z wybudowanym przez Wnioskodawcę w 1998 r. fragmentem innego budynku, którego większa część znajduje się na sąsiedniej działce.

W związku z powyższym w pierwszej kolejności Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, że w analizowanym przypadku, z punktu widzenia prawa cywilnego, Sprzedawca jako użytkownik wieczysty nieruchomości gruntowej (działki oznaczonej nr 98/1) jest również właścicielem części składowej gruntu, tj. części budynku wybudowanego przez Wnioskodawcę. W konsekwencji, z punktu widzenia prawa cywilnego, przedmiotem planowanej sprzedaży, oprócz prawa użytkowania wieczystego działki oznaczonej nr 98/1 będzie również prawo własności części budynku znajdującego się na tej działce.

Jednocześnie należy mieć na uwadze, że w opinii zdecydowanej większości organów podatkowych (m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 stycznia 2012 r. nr ILPP2/443-1504/11-4/MN, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 września 2011 r. nr IPPP1-443-954/11-2/AS, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 4 lipca 2012 r., nr IBPP2/443-315/12/AM), przy sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem wzniesionym przez nabywcę opodatkowaniu podlega tylko dostawa gruntu (lub prawa użytkowania wieczystego). Uzasadniając ten pogląd, organy podatkowe wskazują, że przeniesienie własności budynku w rozumieniu cywilnoprawnym nie zawsze jest jednoznaczne z dokonaniem dostawy tego budynku do celów podatku VAT. Dla ustalenia, czy dochodzi do dostawy towaru, znaczenie ma aspekt ekonomiczny, a więc możliwość faktycznego dysponowania towarem. Tymczasem w opisanym przypadku nabywca może efektywnie korzystać z wzniesionego przez siebie budynku jeszcze przed zakupem gruntu (prawa użytkowania wieczystego), na którym jest on posadowiony. W ocenie Wnioskodawcy stanowisko to należy uznać za prawidłowe.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, w ramach planowanej transakcji sprzedaży Nieruchomości nr 3, przedmiotem dostawy będzie wyłącznie prawo użytkowania wieczystego gruntu.

Z powyższych względów, planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości nr 3 będzie w ocenie Wnioskodawcy opodatkowana VAT przy zastosowaniu stawki VAT w wysokości 23%. Jak bowiem wynika z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, działka nr 98/1 została zaklasyfikowana jako teren o przeznaczeniu budowlanym (teren przemysłowy o symbolu Ł-P). W konsekwencji, w odniesieniu do planowanej transakcji sprzedaży Nieruchomości nr 3 nie będzie miało zastosowania zwolnienie z opodatkowania VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Reasumując powyższe, w opinii Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko zgodnie z którym, w związku z zakupem Nieruchomości nr 3 Spółce, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Sprzedawcę z wyżej wymienionego tytułu, w zakresie w jakim zakupiona Nieruchomość będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej opodatkowanej VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt ścisłego powiązania z sobą zagadnień będących przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, tut. organ udzielił na nie odpowiedzi w jednej interpretacji indywidualnej.

Kwestię odliczenia podatku naliczonego reguluje przepis art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, który stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z ww. przepisów wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Przedstawiona wyżej zasada, wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 106b ust. 1 ww. ustawy o VAT (obowiązującego od 1 stycznia 2014 r.), podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

Faktura stanowi podstawę dla nabywcy towaru lub usługi do odliczenia podatku naliczonego, bowiem z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT wynika, że podatkiem naliczonym jest kwota wynikająca z faktury.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział sytuacje, których wystąpienie wyłącza możliwość obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego albo zwrotu podatku naliczonego. Sytuacje takie zostały wskazane w art. 88 ustawy o VAT.

Jednym z ograniczeń do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest ograniczenie wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

W myśl ww. przepisu, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponadto, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy w związku z zakupem nieruchomości opisanych we wniosku, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, będzie mu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Sprzedawcę, w zakresie w jakim zakupione nieruchomości będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej opodatkowanej VAT.

Dokonując oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu opisanych we wniosku nieruchomości w pierwszej kolejności należy ustalić czy dostawa na rzecz Wnioskodawcy prawa użytkowania wieczystego ww. nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT czy też będzie zwolniona od podatku.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku oraz zwolnienie od podatku VAT.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zatem z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z ustawowej definicji "pierwszego zasiedlenia" wynika, że pod tym pojęciem należy rozumieć:

* oddanie do użytkowania,

* w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu,

* pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części po wybudowaniu lub ulepszeniu, wynoszącym co najmniej 30% wartości początkowej.

Niewątpliwie przez czynności podlegające opodatkowaniu należy rozumieć nie tylko dostawę, ale również najem, dzierżawę, leasing lub podobne czynności (umowy), które w rozumieniu przepisów ustawy stanowią odpłatne świadczenie usług. Z kolei pod pojęciem oddania do użytkowania należy rozumieć przekazanie budynków, budowli lub ich części ich nabywcy lub użytkownikowi do korzystania w sposób zgodny z zakresem przekazanych do nich praw. Nabywca, na rzecz którego przeniesiono prawo do rozporządzania nieruchomością jak właściciel może w sposób dowolny dysponować tą nieruchomością, tj. może ją sprzedać, używać na własne potrzeby lub przekazać do użytkowania np. na podstawie umów najmu lub dzierżawy.

Podkreślić przy tym należy, że jeżeli podatnik wybuduje obiekt, a następnie obiekt ten po wybudowaniu zostanie oddany do użytkowania na własne potrzeby tego podatnika (i wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych) nie oznacza to, że obiekt taki został zasiedlony. W takim przypadku oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Innymi słowy, przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika, które następuje jednak w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Przy czym wskazać należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 7a, warunku o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, bądź też opodatkowane są 23% stawką podatku, na takich samych zasadach opodatkowana jest dostawa gruntu (użytkowania wieczystego), na którym posadowione są budynki budowle lub ich części.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Stosownie do art. 3 pkt 2 ww. ustawy, budynek to taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ww. ustawy - Prawo budowlane przez budowle należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Zaś budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Obiekty budowlane niebędące budynkami Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych zalicza do obiektów inżynierii lądowej i wodnej stanowiąc, iż obiekty inżynierii lądowej i wodnej są to wszystkie obiekty budowlane niesklasyfikowane jako budynki, tj.: drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne, itp.

Z wniosku wynika, że przedmiotem transakcji dostawy na rzecz Wnioskodawcy będzie m.in.:

* prawo użytkowania wieczystego działki nr 101/3 wraz z prawem własności posadowionego na tej działce betonowego ogrodzenia trwale związanego z gruntem za pomocą betonowych fundamentów,

* prawo użytkowania wieczystego działki nr 104/1 wraz z posadowionymi na tej działce czterema betonowymi fundamentami, na których zamontowane są wentylatory nawiewne, promieniowe tłoczące powietrze do hali wytwórni stalowych, znajdującej się na przyległej działce, której użytkownikiem wieczystym jest Wnioskodawca. Obiekty te są trwale związane z gruntem.

Wnioskodawca wskazał następujące symbole PKOB dla obiektów budowlanych przeznaczonych do sprzedaży:

* ogrodzenie zlokalizowane na działce nr 101/3 - symbol PKOB 2420 (Obiekty inżynierii lądowej i wodnej: pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane),

* cztery betonowe fundamenty, na których zamontowane są wentylatory nawiewne zlokalizowane na działce nr 104/1 - symbol PKOB 2420 (Obiekty inżynierii lądowej i wodnej: pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane),

Według podziału obiektów budowlanych na sekcje, działy i grupy w PKOB w dziale 24 mieszczą się Obiekty inżynierii lądowej i wodnej pozostałe, grupa 242 obejmuje Obiekty inżynierii lądowej i wodnej pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane: Klasa 2420 - Obiekty inżynierii lądowej i wodnej pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane (Klasa obejmuje: Obiekty inżynierii wojskowej, np. forty, blokhauzy, bunkry, strzelnice (poligony); wojskowe centra doświadczalne itp.; Obiekty inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowane, łącznie z terenami wyrzutni satelitarnych; Porzucone obiekty byłych terenów przemysłowych lub miejskich; Wysypiska śmieci i miejsca składowania odpadów. Klasa nie obejmuje: Wojskowych portów lotniczych (1241); Zabudowań koszarowych (1274); Portów wojskowych (2151).

Wnioskodawca stwierdził wprawdzie, że zarówno ogrodzenie jak i cztery betonowe fundamenty, wraz z zamontowanymi na nich wentylatorami nie stanowią budowli na gruncie ustawy o VAT, jednak z wniosku wynika, że ogrodzenie jak i cztery betonowe fundamenty, na których zamontowane są wentylatory nawiewne spełniają definicję obiektu budowlanego w rozumieniu rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, są związane z gruntem w sposób trwały, zostały wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych oraz są wynikiem prac budowlanych.

Ponadto Wnioskodawca dokonał ich klasyfikacji PKOB, wskazując symbol 2420 - Obiekty inżynierii lądowej i wodnej pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że budowle w postaci ogrodzenia zlokalizowanego na działce nr 101/3 (PKOB 2420) oraz czterech betonowych fundamentów na których zamontowane są wentylatory nawiewne zlokalizowane na działce nr 104/1 (PKOB 2420) są towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Zatem sprzedaż prawa własności ww. budowli wraz z prawem użytkowania wieczystego działek na których są zlokalizowane - co do zasady - podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zauważyć w tym miejscu należy, że zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) - zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji - zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Z powyższego wynika więc, że organ podatkowy nie jest uprawniony do dokonywania klasyfikacji obiektów budowlanych, stąd niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o zdarzenie przyszłe podane przez Wnioskodawcę.

W celu ustalenia czy dostawa ogrodzenia (działka nr 101/3) oraz czterech betonowych fundamentów na których zamontowane są wentylatory nawiewne (działka nr 104/1) może korzystać ze zwolnienia, koniecznym jest zbadanie przesłanek określonych przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10.

Biorąc pod uwagę przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawcę należy stwierdzić, że dostawa ogrodzenia zlokalizowanego na działce nr 101/3, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, o ile od daty pierwszego zasiedlenia do dnia dokonania dostawy nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Z opisu sprawy wynika, że nastąpiło już pierwsze zasiedlenie ogrodzenia zlokalizowanego na działce nr 101/3, bowiem od dnia 10 lutego 2014 r. obiekt ten jest przedmiotem odpłatnej dzierżawy na rzecz podmiotu trzeciego, podlegającej opodatkowaniu VAT.

Ponadto przed dniem 10 lutego 2014 r., nie nastąpiło oddanie ww. ogrodzenia do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi.

W okresie pomiędzy nabyciem przedmiotowej nieruchomości (tekst jedn.: 27 stycznia 1993 r. - nabycie na podstawie decyzji uwłaszczeniowej jako czynność niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT) a jej planowaną sprzedażą, Sprzedawca nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. ogrodzenia.

Z wniosku wynika, że w chwili obecnej nie jest znana dokładna data przyszłej dostawy ww. nieruchomości (tekst jedn.: może mieć miejsce zarówno przed dniem 10 lutego 2016 r. jak i po tym dniu).

Jeśli zatem od daty pierwszego zasiedlenia (tekst jedn.: od dnia 10 lutego 2014 r.) do dnia dokonania dostawy przedmiotowego ogrodzenia nie upłynie okres krótszy niż 2 lata, wówczas dostawa ta będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W konsekwencji powyższego, ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 29a ust. 8 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, korzystać będzie dostawa prawa użytkowania wieczystego działki nr 101/3.

W przypadku natomiast jeśli od daty pierwszego zasiedlenia ww. ogrodzenia (tekst jedn.: od 10 lutego 2014 r.) do dnia dokonania dostawy upłynie okres krótszy niż 2 lata, wówczas dostawa ta nie będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z uwagi na niespełnienie warunku, o którym mowa w lit. b) tego przepisu.

W tym przypadku należy więc dokonać analizy możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że Sprzedawca nabył prawo użytkowania wieczystego działki nr 101/3 wraz z prawem własności posadowionego na niej ogrodzenia na podstawie decyzji uwłaszczeniowej z dnia 27 stycznia 1993 r., a czynność ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Z powyższego wynika zatem, że Zbywcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na nabycie ww. nieruchomości.

Ponadto w okresie pomiędzy nabyciem przedmiotowej nieruchomości a jej planowaną sprzedażą, Sprzedawca nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. ogrodzenia.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż dostawa ogrodzenia dokonana w okresie krótszym niż 2 lata od daty pierwszego zasiedlenia, będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż przy jego nabyciu, Sprzedawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zatem przy spełnieniu warunku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy o VAT (Sprzedawca nie ponosił wydatków na ulepszenie, które były wyższe niż 30%), dostawa ogrodzenia zlokalizowanego na działce 101/3 będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W konsekwencji powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości w okresie krótszym niż 2 lata od daty pierwszego zasiedlenia, ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 29a ust. 8 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, korzystać będzie dostawa prawa użytkowania wieczystego działki nr 101/3.

Odnosząc się natomiast do czterech betonowych fundamentów na których zamontowane są wentylatory nawiewne zlokalizowanych na działce nr 104/1 należy stwierdzić, że dostawa tego obiektu nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż został on już oddany do użytkowania w wyniku czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu użytkownikowi.

Z wniosku wynika bowiem, że od 1 listopada 1997 r. działka nr 104/1 wraz z usytuowanymi na niej czterema betonowymi fundamentami na których zamontowane są wentylatory nawiewne jest przedmiotem odpłatnej dzierżawy (opodatkowanej podatkiem VAT) realizowanej na rzecz Wnioskodawcy.

Od momentu nabycia przedmiotowej nieruchomości do chwili obecnej nie zostały poniesione żadne nakłady na ulepszenie obiektów znajdujących się na ww. działce.

Ponadto pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą ww. nieruchomości nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Wobec dokonanej powyżej analizy sprawy stwierdzić należy, że zbycie czterech betonowych fundamentów na których zamontowane są wentylatory nawiewne, będzie objęte zwolnieniem wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 10 jak również zbycie prawa użytkowania wieczystego działki nr 104/1, będzie objęte zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 29a ust. 8 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Odnosząc się do opodatkowania dostawy prawa użytkowania wieczystego działki nr 98/1 na której usytuowany jest fragment hali ekspedycji wybudowanej przez Wnioskodawcę, należy zauważyć, że traktując grunt jako towar ustawodawca nie definiuje odrębnie pojęcia gruntu. W związku z czym przyjmuje się, że należy w tym zakresie odwołać się do definicji gruntu (a właściwie nieruchomości gruntowej) sformułowanej w art. 46 § 1 ustawy - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Natomiast stosownie do treści art. 47 § 1, § 2 i § 3 tej ustawy, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Zgodnie z art. 48 cyt. ustawy, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Przytoczony przepis łączy się z art. 191 k.c. wyrażającym klasyczną zasadę zgodnie z którą "własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została połączona z nieruchomością w taki sposób, że stała się jej częścią składową".

Z punktu widzenia prawa cywilnego wydzierżawiający, jako właściciel gruntu oddanego w dzierżawę, jest również właścicielem wzniesionego na nim budynku.

Zgodnie z treścią art. 693 § 1 k.c., przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Do dzierżawy - stosownie do art. 694 k.c. - stosuje się odpowiednio przepisy o najmie.

W myśl art. 676 k.c., jeżeli najemca ulepszył rzecz najętą, wynajmujący, w braku odmiennej umowy, może według swego wyboru albo zatrzymać ulepszenia za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu, albo żądać przywrócenia stanu poprzedniego.

Na podstawie art. 705 k.c., po zakończeniu dzierżawy dzierżawca obowiązany jest w braku odmiennej umowy, zwrócić przedmiot dzierżawy w takim stanie, w jakim powinien się znajdować stosownie do przepisów o wykonywaniu dzierżawy.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że roszczenie o zwrot nakładów ulepszających, jeżeli umowa przewiduje taki sposób rozliczenia przez wydzierżawiającego poniesionych przez dzierżawcę nakładów, powstaje w momencie zwrotu dzierżawionych nieruchomości, a nie w momencie zakończenia umowy czy też zawarcia z dzierżawcą umowy sprzedaży nieruchomości.

Dopiero wobec braku stosownych postanowień umowy miałyby zastosowanie powołane wyżej przepisy art. 676 i art. 705 k.c.

Jednocześnie należy zauważyć, iż umowa dzierżawy wygasa z mocy prawa w sytuacji gdy dochodzi do umowy kupna - sprzedaży dzierżawionego gruntu przez jego dzierżawcę. Zatem nie jest konieczne dla skuteczności nabycia gruntu uprzednie rozwiązanie czy zakończenie umowy dzierżawy.

Biorąc pod uwagę przywołane przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe zauważyć należy, iż jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Pojęcie to ma szerszy zakres, niż sprzedaż w ujęciu cywilnoprawnym. Przede wszystkim przeniesienie prawa do rozporządzania towarem to nie tylko przeniesienie jego własności. Dostawa towarów nie będzie więc obejmowała tylko sprzedaży towarów (w sensie cywilnoprawnym). Dla uznania, że miała miejsce dostawa towarów, wystarczy, że podmiot nabędzie tzw. własność ekonomiczną, tzn. będzie miał możliwość dowolnego rozporządzania i dysponowania uzyskanym towarem.

Powyższe wskazuje jednoznacznie, że rozważając skutki podatkowe dokonywanej na rzecz Wnioskodawcy transakcji dostawy nieruchomości należy mieć na uwadze nie jej aspekty cywilnoprawne, lecz te, które mają znaczenie z punktu widzenia ustawy o VAT.

O ile jest oczywiste, że zbycie prawa własności gruntu spowoduje przeniesienie na nowego właściciela także własności posadowionych na nim obiektów budowlanych, jako części składowej gruntu, to bynajmniej nie jest oczywiste, że tym samym dojdzie do dostawy towaru, jakim są obiekty budowlane w rozumieniu ustawy o VAT.

Skoro Wnioskodawca będący dzierżawcą wybudował obiekt budowlany i uczynili to z własnych środków bez udziału Sprzedawcy (użytkownika wieczystego działki), to nie ma podstaw do przyjęcia, że Sprzedawca dokona dostawy przedmiotowego fragmentu hali, chociaż przeniesie jej własność - przenosząc na Wnioskodawcę (dzierżawcę) prawo użytkowania wieczystego gruntu. Z punktu widzenia prawa cywilnego, na Wnioskodawcę (dzierżawcę) formalnie przejdzie prawo własności tego obiektu budowlanego z wszystkimi cywilistycznymi konsekwencjami tego faktu, a jednocześnie, biorąc pod uwagę rozwiązania przyjęte w ustawie o VAT, nie wystąpi dostawa towaru, jakim jest ten obiekt budowlany (fragment hali ekspedycji), gdyż już wcześniej Wnioskodawca jako dzierżawca dysponował tym obiektem jak właściciel.

Podkreślić przy tym należy, że co do zasady ustawy podatkowe nie uznają za przedmiot opodatkowania umów i czynności cywilnoprawnych, lecz rezultaty tych czynności. Tak więc mimo, że dojdzie do przeniesienia własności obiektu budowlanego (fragmentu hali ekspedycji), jako części składowej nieruchomości, nie zaistnieje jednocześnie dostawa towaru, jakim jest obiekt budowlany (jego część).

Jak wcześniej wskazano, z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że istotą dostawy jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym chodzi tutaj o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Podobną regulację w zakresie dostawy zawiera art. 5 ust. 1 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.Urz.UE.L Nr 145, s. 1 z późn. zm.) oraz w art. 14 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, s. 1 z późn. zm.). Dostawa towaru nie odnosi się do zbycia prawa własności zgodnie z procedurami przewidzianymi obowiązującym prawem krajowym, lecz obejmuje wszelkie zbycie majątku rzeczowego przez jedną stronę, która upoważnia drugą stronę do dysponowania w rzeczywistości tym majątkiem tak, jakby była jego właścicielem. Pogląd ten jest zgodny z celem Szóstej Dyrektywy, która została opracowana między innymi w celu oparcia wspólnego systemu VAT na jednolitej definicji transakcji podlegających opodatkowaniu. Celowi temu mogłaby zagrozić sytuacja, gdyby warunek zaistnienia dostawy towarów różnił się w poszczególnych Państwach Członkowskich, jak to ma miejsce w przypadku warunków rządzących przeniesieniem prawa własności w prawie cywilnym.

Niemniej jednak podczas analizy pojęcia przeniesienie prawa do rozporządzenia rzeczą jak właściciel nie można nie uwzględnić krajowego systemu prawa regulującego obrót cywilny. Przeniesienie prawa do rozporządzenia rzeczą jak właściciel winno mieścić się w granicach regulacji krajowych, na mocy których dochodzi do przeniesienia własności rzeczy lub nabycia prawa zbliżonego do prawa własności, bowiem nie każde przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel w ujęciu ekonomicznym można uznać za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, lecz jedynie takie, które z punktu widzenia prawa cywilnego przenosi na nabywcę prawo własności lub prawo umożliwiające nabywcy dysponowanie towarem prawie jak właściciel.

Pojęcie rozporządzania towarami jak właściciel w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT należy więc rozumieć szeroko, jako obejmujące nie tylko uprawnienie do wyzbycia się własności pozyskanych towarów (przeniesienie własności, zrzeczenie się własności, rozporządzenie na wypadek śmierci) czy ich obciążenia (ustanowienia na rzeczy prawa rzeczowego, czy też oddanie rzeczy w dzierżawę lub najem), lecz także korzystania z nabytych towarów.

Skoro istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, zasadne jest przyjęcie, że owo prawo przysługiwało Wnioskodawcy będącemu dzierżawcą od czasu wybudowania obiektów na gruncie Sprzedawcy. Dostawa towarów powinna podlegać ocenie przede wszystkim z punktu widzenia jej aspektów ekonomicznych.

Podejmując czynności związane z budową przedmiotowego obiektu budowlanego (fragment hali ekspedycji) Wnioskodawca będący dzierżawcą nie działał na rzecz Sprzedawcy w sensie ekonomicznym. Oceniając konsekwencje prawne przedstawionej przez Wnioskodawcę sytuacji, w kontekście zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że ekonomiczne władanie rzeczą (obiektem budowlanym w postaci fragmentu hali ekspedycji) należało do Wnioskodawcy (dzierżawcy) z chwilą jego wybudowania, chociaż nie należało do niego prawo własności.

Skoro zatem art. 7 ust. 1 ustawy o VAT mówi o czynności, w wyniku której nabywca otrzyma prawo rozporządzania rzeczą jak właściciel, to niewątpliwie transakcja sprzedaży nieruchomości - w części obejmującej obiekt budowlany - nie będzie stanowiła dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, chociaż Sprzedawca przeniesie jego własność - przenosząc na Wnioskodawcę (dzierżawcę) własność gruntu.

Z punktu widzenia prawa cywilnego, na Wnioskodawcę będącego dzierżawcą formalnie przejdzie prawo własności obiektu budowlanego w postaci fragmentu hali ekspedycji z wszystkimi cywilistycznymi konsekwencjami tego faktu, jednak, biorąc pod uwagę rozwiązania przyjęte w ustawie o VAT, nie wystąpi dostawa towaru, jakim jest obiekt budowlany, gdyż już wcześniej Wnioskodawca jako dzierżawca mógł dysponować obiektem budowlanym posadowionym na gruncie Sprzedawcy jak właściciel.

Biorąc pod uwagę przywołane przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, wskazać zatem należy, że przedmiotem sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy będzie wyłącznie działka nr 98/1, na której położony jest fragment hali ekspedycji (już należący w sensie ekonomicznym do Wnioskodawcy).

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 dodanym do ustawy o VAT od dnia 1 kwietnia 2013 r., ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

Na mocy art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 199 z późn. zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Stosownie do treści art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Z treści cytowanego przepisu wynika, że w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dochodzi do wiążącego podmioty władzy, w tym administracji, oraz podmioty spoza systemu władzy (osoby fizyczne i ich organizacje) ustalenia bądź zmiany przeznaczenia terenu na określony w tym planie cel.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ww. ustawy, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że jak wynika z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, działka nr 98/1 została zaklasyfikowana jako teren o przeznaczeniu budowlanym (teren przemysłowy o symbolu Ł-P). Jeżeli chodzi zatem o sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki nr 98/1, to stwierdzić należy, że teren ten jako teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zauważyć w tym miejscu należy, iż zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Sprzedaż gruntu w takim przypadku nie ma charakteru samodzielnego, lecz jest związana z obiektem będącym przedmiotem dostawy, który z tym gruntem jest trwale związany.

Powyższy przepis nie będzie miał jednak zastosowania w przedmiotowej sprawie, ponieważ nie zaistnieje jednocześnie dostawa towaru (obiektu budowlanego) w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wraz z przeniesieniem własności (prawa użytkowania wieczystego) gruntu, na którym obiekt budowlany jest posadowiony. Tym samym przeniesienie prawa własności obiektu budowlanego (fragmentu hali ekspedycji) nie będzie podlegało przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Sprzedawca dokona na rzecz Wnioskodawcy dostawy wyłącznie prawa użytkowania wieczystego gruntu (działki nr 98/1), gdyż jest jego właścicielem, natomiast obiekt budowlany znajdujący się na działce nr 98/1 nie będzie przedmiotem dostawy w rozumieniu ustawy o VAT.

W konsekwencji dostawa prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej działki nr 98/1 nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług ani też przyjmować ewentualnego zwolnienia z opodatkowania w oparciu o art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, tym samym podlegać będzie opodatkowaniu zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT 23% stawką VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Spółka będzie wykorzystywać przedmiotowe nieruchomości do prowadzenia działalności opodatkowanej.

Jednocześnie w niniejszej interpretacji stwierdzono, że sprzedaż ogrodzenia zlokalizowanego na działce nr 101/3, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, o ile od daty pierwszego zasiedlenia do dnia dokonania dostawy nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Natomiast sprzedaż ww. ogrodzenia, dokonana w okresie krótszym niż 2 lata od daty pierwszego zasiedlenia, będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Również dostawa na rzecz Wnioskodawcy czterech betonowych fundamentów na których zamontowane są wentylatory nawiewne, zlokalizowanych na działce nr 104/1, będzie objęta zwolnieniem wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 10.

Natomiast dostawa prawa użytkowania wieczystego działki nr 98/1 budowlanej podlegać będzie opodatkowaniu zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT 23% stawką VAT.

Odnosząc zatem ww. przepisy do przedstawionej sytuacji stwierdzić należy, że Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury dokumentującej transakcję sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki nr 98/1.

Powyższe wynika z faktu, że w opisanej sprawie spełniony zostanie podstawowy warunek określony w art. 86 ust. 1 ustawy, tj. istnienie związku pomiędzy nabytą nieruchomością a wykonywanymi przez spółkę czynnościami opodatkowanymi, pod warunkiem niezaistnienia innych przesłanek negatywnych, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT.

Natomiast w stosunku do prawa użytkowania wieczystego działki nr 101/3 zabudowanej ogrodzeniem oraz prawa użytkowania wieczystego działki nr 104/1 zabudowanej czterema betonowymi fundamentami na których zamontowane są wentylatory nawiewne, Wnioskodawca nie będzie mógł dokonać odliczenia podatku naliczonego z faktury VAT dokumentującej zakup tych nieruchomości, ponieważ ich sprzedaż na rzecz Wnioskodawcy będzie objęta zwolnieniem od podatku.

Stanowisko Wnioskodawcy, że w związku z zakupem prawa użytkowania wieczystego działki nr 98/1 Wnioskodawcy na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, będzie mu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Sprzedawcę, w zakresie w jakim zakupiona nieruchomość będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej opodatkowanej VAT, należało uznać za prawidłowe.

Natomiast stanowisko Wnioskodawcy, że w związku z zakupem prawa użytkowania wieczystego działki nr 101/3 zabudowanej ogrodzeniem oraz prawa użytkowania wieczystego działki nr 104/1 zabudowanej czterema betonowymi fundamentami na których zamontowane są wentylatory nawiewne, Wnioskodawcy na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Sprzedawcę, w zakresie w jakim zakupiona nieruchomość będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej opodatkowanej VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji przez Wnioskodawcę ogrodzenia oraz fundamentów, na których zamontowane są wentylatory nawiewne, pod symbolem PKOB 2420) bądź zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.