IBPP1/4512-239/16/DK - VAT w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 marca 2016 r. (data wpływu 29 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z 25 maja 2016 r. (data wpływu 31 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 29 marca 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 25 maja 2016 r. (data wpływu 31 maja 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 19 maja 2016 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

W dniu 20 kwietnia 2001 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zakupili od A. prawo użytkowania wieczystego wraz ze znajdującymi się na tej ziemi zabudowaniami. Nieruchomość została zakupiona przez Wnioskodawczynię - J. prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą "I" NIP: 0., i jej męża osobiście. Zakup odbył się bez prawa odliczenia VAT-u, sporządzony został tylko akt notarialny zakupu.

Nieruchomość została wpisana do KW jako osobista własność Wnioskodawczyni i jej męża.

Nieruchomość tę Wnioskodawczyni wprowadziła do swojej działalności i ją tam użytkowała w celu jej wynajmowania. Firma Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem VAT. W ciągu ostatnich pięciu lat ani wcześniej Wnioskodawczyni i jej mąż nie poczynili z nabytą nieruchomością nakładów większych niż jej 30% wartości zakupu.

W dniu 15 listopada 2014 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem otrzymali decyzję o przekształceniu wieczystego użytkowania w prawo własności. Odpłatność została określona na kwotę 763 tys. złotych.

W dniu 1 grudnia 2015 otrzymali decyzję dzielącą zakupioną wcześniej działkę na dwie części.

Działka została podzielona z tego powodu, że na wykup jej Wnioskodawczyni i jej mąż musieli zaciągnąć kredyt i sprzedając część działki mogliby go spłacić. Wnioskodawczyni wraz z mężem chcą wyprowadzić z działalności jedną nieruchomość, wcześniej była ona w firmie Wnioskodawczyni, amortyzowana na środkach trwałych. Następnie chcą ją sprzedać (jedną część wydzieloną).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że

1. Na pytanie tut. Organu "Od jakiej daty i w jakim zakresie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą...", Wnioskodawczyni odpowiedziała, że działalność prowadzona jest od 9 grudnia 1991 r.

2. Na pytanie tut. Organu "Z jakiego tytułu i od kiedy Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług...", Wnioskodawczyni odpowiedziała, że z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej od 1 maja 2004 r.

3. Nabycie prawa użytkowania wieczystego zabudowanej nieruchomości odbyło się na podstawie aktu notarialnego. Zakup nastąpił od Skarbu Państwa (A.) i był zwolniony z podatku VAT; nie otrzymano faktury VAT.

4. Na pytanie tut. Organu "Ile i jakie konkretnie obiekty budowlane będą zlokalizowane na działce przeznaczonej do sprzedaży (tekst jedn.: na jednej wydzielonej części nieruchomości nabytej 20 kwietnia 2001 r.), kiedy i przez kogo zostały wybudowane...", Wnioskodawczyni odpowiedziała:

* magazyn materiałów budowlanych - pow. użytkowa - 220,6 m²,

* magazyn wapna i kredy - pow. użytkowa - 63,4 m².Obiekty zostały zbudowane przez firmę B. z K. w roku 1986.

5. Na pytanie tut. Organu "Jeśli na działce przeznaczonej do sprzedaży znajdują się jakiekolwiek obiekty wybudowane przez Wnioskodawcę to należy wskazać odrębnie do każdego z nich czy Wnioskodawcy przy budowie ww. obiektów budowlanych przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego...", Wnioskodawczyni odpowiedziała, że na działce przeznaczonej do sprzedaży nie były wybudowane przez Wnioskodawcę żadne budynki i nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.

6. Na pytanie tut. Organu "Czy obiekty budowlane zlokalizowane na działce przeznaczonej do sprzedaży, w momencie dostawy, będą stanowiły budynki, budowle lub ich części w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 290) oraz budynki lub obiekty inżynierii lądowej i wodnej w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) - jeżeli tak, to jakie jest ich oznaczenie PKOB (należy podać odrębnie dla każdego budynku i budowli)...", Wnioskodawczyni odpowiedziała, że w momencie sprzedaży, obiekty budowlane zlokalizowane na działce przeznaczonej do sprzedaży będą stanowiły dwa budynki i budowle - oba budynki skalsyfikowane pod kodem PKOB 1251 (budynki przemysłowe) oraz plac utwardzony - PKOB 2112.

7. Ww. obiekty są związane trwale z gruntem.

8. Na pytanie tut. Organu "Z wniosku wynika, że przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca wprowadził do swojej działalności i ją tam użytkował w celu jej wynajmowania. Należy jednak wyjaśnić:

* W jakiej dacie Wnioskodawca przeznaczył poszczególne obiekty budowlane przeznaczone do sprzedaży na rzecz prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej - należy odnieść się odrębnie do każdego obiektu budowlanego.

* Które konkretnie obiekty budowlane przeznaczone do sprzedaży były/są przedmiotem najmu, oraz czy przedmiotem wynajmu były/są poszczególne budynki/budowle w całości czy ich części - jakie...).

* W jakim okresie poszczególne obiekty były/są przedmiotem najmu (proszę o wskazanie daty zawarcia umów w stosunku do każdego obiektu budowlanego - czy od daty ich zawarcia upłynęło więcej niż 2 lata).

* Należy wskazać kiedy (w jakim dniu, miesiącu, roku) wystąpiło pierwsze zajęcie (używanie) poszczególnych budynków i budowli przeznaczonych do sprzedaży dla potrzeb działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Odpowiedzi należy udzielić odrębnie dla każdego budynku i budowli.

* Do jakich czynności, w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy, były wykorzystywane poszczególne budynki i budowle przeznaczone do sprzedaży, tj.:

- do czynności opodatkowanych podatkiem VAT,

- do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT,

- do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Odpowiedzi należy udzielić odrębnie dla każdego budynku i budowli.",

Wnioskodawczyni odpowiedziała:

* Wnioskodawczyni wprowadziła do swojej działalności gospodarczej w maju 2001, oba budynki oraz plac;

* oba budynki oraz plac przeznaczony do sprzedaży były w całości przedmiotem wynajmu;

* oba obiekty były przedmiotem najmu od lipca 2001, od zawarcia umów upłynęło więcej niż 2 lata;

* Wnioskodawczyni wprowadziła do swojej działalności gospodarczej w maju 2001, oba budynki, oraz plac;

* Do czynności opodatkowanych podatkiem VAT - wszystkie obiekty; (najem i magazynowanie towaru firmy);

9. Małżonek Wnioskodawczyni nie wykorzystywał i nie wykorzystuje ww. nieruchomości do działalności gospodarczej;

10. Mąż Wnioskodawczyni figurował w akcie notarialnym ze względu na wspólność majątkową małżeńską. Nieruchomość została nabyta w całości z przeznaczeniem na indywidualną działalność gospodarczą Wnioskodawcy.

#61485;

#61485;

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy teraz kiedy Wnioskodawczyni zamierza sprzedać część tej nieruchomości, a dokładnie około połowy zakupionej wcześniej działki z zabudowaniami na tej części umieszczonymi, jest zwolniona z VAT-u od tej sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawczyni, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, sprzedaż ta korzysta ze zwolnienia w podatku VAT. Wnioskodawczyni nie służyło prawo do odliczenia VAT-u przy zakupie tej nieruchomości ani nie poniosła wydatków powyżej 30 procent jej wartości na jej modernizację od których to wydatków mogłaby odliczyć VAT. Tak wiec Wnioskodawczyni może skorzystać w pełni z wyżej przywołanego przepisu prawa zwalniającego ją od płacenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumnie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 2082 z późn. zm.). Stosownie do art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku (art. 35 ww. Kodeksu).

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 ww. Kodeksu oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. ustawy oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, dotyczących stosunków majątkowych między małżonkami nic nie uprawnia do wniosku, że wykonywanie czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług przez jednego z małżonków (sprzedaż towarów, odpłatne świadczenie usług, import itp.) czyni podatnikiem tego podatku również drugiego małżonka, gdy czynności te dotyczą składników ich majątku wspólnego, a przychód uzyskany z wykonywania tych czynności stanowi ich majątek dorobkowy.

Skoro każdy z małżonków jest uprawniony do samodzielnego zarządzania majątkiem wspólnym, to może on samodzielnie, we własnym imieniu i na własny rachunek dokonywać czynności prawnych będących wykonywaniem tego zarządu, jakkolwiek skuteczność czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu wymaga akceptacji drugiego małżonka. Prawnopodatkowa skuteczność czynności podjętej przez jednego z małżonków nie jest uzależniona od zgody drugiego z nich na jej dokonanie, skoro taka czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, niezależnie od tego, czy została wykonana z zachowaniem warunków i form określonych przepisami prawa (zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o VAT - czynności określone w art. 5 ust. 1 tej ustawy podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa).

Jak już wyżej stwierdzono ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Żaden z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa. W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu.

Jeżeli zatem przedmiotem dostawy jest nieruchomość stanowiąca majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług będzie ten małżonek, który dokonuje dostawy we własnym imieniu (który jest stroną czynności prawnej).

Z opisu sprawy wynika, że w dniu 20 kwietnia 2001 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zakupili prawo użytkowania wieczystego zabudowanej nieruchomości.

Mąż Wnioskodawczyni figurował w akcie notarialnym ze względu na wspólność majątkową małżeńską. Nieruchomość została nabyta w całości z przeznaczeniem na indywidualną działalność gospodarczą wnioskodawcy.

Nieruchomość tę Wnioskodawczyni wprowadziła do swojej działalności w maju 2001 r. i ją tam użytkowała w celu jej wynajmowania.

Z wniosku wynika, że wszystkie obiekty wchodzące w skład przedmiotowej nieruchomości były wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (najem i magazynowanie towaru firmy).

W dniu 15 listopada 2014 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem otrzymali decyzję o przekształceniu wieczystego użytkowania w prawo własności.

Małżonek Wnioskodawczyni nie wykorzystywał i nie wykorzystuje ww. nieruchomości do działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni wraz z mężem chcą wyprowadzić z działalności jedną nieruchomość (jedną część wydzieloną), a następnie ją sprzedać.

Zatem pomimo zakupu nieruchomości (wówczas prawa użytkowania wieczystego) przez Wnioskodawcę na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej to Wnioskodawczyni jako prowadząca działalność gospodarczą, dla planowanej czynności sprzedaży prawa własności ww. nieruchomości występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Przedmiotowe stwierdzenie wynika z faktu, że wskazana we wniosku nieruchomość stanowi składnik majątkowy przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni. Przedmiotowa nieruchomość zaraz po nabyciu, została wniesiona do działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię.

Zatem nieruchomość stanowiąca przedmiot wniosku była przeznaczona i wykorzystywana do działalności gospodarczej Wnioskodawczyni a tym samym to Wnioskodawczyni prowadząca działalność gospodarczą będzie działała dla sprzedaży ww. nieruchomości jak podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy o VAT.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów i świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT.

I tak, stosownie natomiast do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zatem z powyższych przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Jak stanowi art. 2 pkt 14 ww. ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich doszło do pierwszego zasiedlenia, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Przy czym wskazać należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zatem jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części jest objęta zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a staje się bezzasadne.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki i budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy sprzedaż części nieruchomości (około połowy zakupionej wcześniej działki z zabudowaniami na tej części umieszczonymi), jest zwolniona z VAT-u.

W celu ustalenia czy w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku planowanej dostawy należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy względem obiektów budowlanych trwale z gruntem związanych przeznaczonych do sprzedaży tj. budynku magazynu materiałów budowlanych i budynku magazynu wapna i kredy (PKOB 1251) oraz utwardzonego placu (PKOB 2112), nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Mając na uwadze okoliczności przedmiotowej sprawy, należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku planowana dostawa budynku magazynu materiałów budowlanych, budynku magazynu wapna i kredy oraz utwardzonego placu nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia ani też w okresie do 2 lat od pierwszego zasiedlenia.

Jak wynika z wniosku, nabycie przez Wnioskodawczynię w dniu 20 kwietnia 2001 r. zabudowanej nieruchomości (prawa użytkowania wieczystego, które decyzją otrzymaną przez Wnioskodawczynię w dniu 15 listopada 2014 r. zostało przekształcone w prawo własności) podlegało zwolnieniu z podatku VAT.

Wnioskodawczyni (czynny podatnik VAT) wprowadziła przedmiotową nieruchomość do swojej działalności w maju 2001 r. i ją tam użytkowała w celu wynajmowania.

Z wniosku wynika, że przedmiotem sprzedaży będzie działka zabudowana budynkiem magazynu materiałów budowlanych (PKOB 1251), budynkiem magazynu wapna i kredy (PKOB 1251) oraz utwardzonym placem (PKOB 2112).

Jak wskazuje Wnioskodawczyni wszystkie obiekty były wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT - oba obiekty były przedmiotem najmu od lipca 2001 r.

Tut. organ rozumie, że przedmiotem najmu od 2001 r. były zarówno budynki jak i plac.

Ponadto z wniosku nie wynika, aby Wnioskodawczyni ponosiła wydatki na ulepszenie ww. obiektów budowlanych w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które były równe lub wyższe niż 30% ich wartości początkowej (Jak wskazała Wnioskodawczyni, w ciągu ostatnich pięciu lat ani wcześniej Wnioskodawczyni i jej mąż nie poczynili z nabytą nieruchomością nakładów większych niż jej 30% wartości zakupu).

W związku z powyższym, sprzedaż budynku magazynu materiałów budowlanych, budynku magazynu wapna i kredy oraz utwardzonego placu, spełnia przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W konsekwencji powyższego, ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 29a ust. 8 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, korzysta dostawa działki na której zlokalizowane są ww. obiekty budowlane.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, sprzedaż ww. nieruchomości korzysta ze zwolnienia w podatku VAT, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.