IBPP1/4512-226/16/LSz - VAT w zakresie opodatkowania sprzedaży działek powstałych z podziału działki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 marca 2016 r. (data wpływu 21 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z 19 maja 2016 r. (data wpływu 24 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek powstałych z podziału działki nr 442 - jest prawidłowe.

W dniu 21 marca 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek powstałych z podziału działki nr 442.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 19 maja 2016 r. (data wpływu 24 maja 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 11 maja 2016 r. znak: IBPP1/4512-226/16/LSz.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca z żoną są współwłaścicielami działki rolnej nr 442 KW.... zakupionej w 2007 r., zlokalizowanej w G. obręb Ż. Działka w planie zagospodarowania przestrzennego miasta jest przeznaczona na teren budowlany. Wnioskodawca z żoną są 60-cio latkami i od pewnego czasu nie pracują utrzymując się tylko ze środków własnych, a nie mając ofert pracy, ani perspektyw pracy bo mają kilka lat do emerytury chcą podzielony grunt na działki sukcesywnie sprzedawać. Wnioskodawca nadmienia, że od początku poczynioną inwestycje traktował jako zabezpieczenie emerytalne.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca poinformował, że:

Jest właścicielem działki rolnej nr 442 KW... zakupionej w 2007 r., zlokalizowanej w G. obręb Ż. Działka w planie zagospodarowania przestrzennego miasta jest przeznaczona na teren budowlany. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że:

1. Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT.

2. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej.

3. Na pytanie tut. Organu "Z jakich środków Wnioskodawca zakupił wraz z żoną w 2007 r. działkę nr 442...", Wnioskodawca odpowiedział, że ze środków własnych.

4. Na pytanie tut. Organu "Czy Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT z tytułu prowadzonego gospodarstwa rolnego, czy jest rolnikiem ryczałtowym zwolnionym od podatku VAT...", Wnioskodawca odpowiedział, że nie jest podatnikiem VAT.

5. Na pytanie tut. Organu "Czy nabyta działka nr 442 jest działką niezabudowaną czy zabudowaną...", Wnioskodawca odpowiedział, że jest działką niezabudowaną.

6. Na pytanie tut. Organu "Czy przedmiotem sprzedaży będzie działka/działki niezabudowane czy zabudowane (jeśli zabudowane, to jakie obiekty znajdują się na danej działce)...", Wnioskodawca odpowiedział, że niezabudowane.

7. Na pytanie tut. Organu "W jaki konkretnie sposób działka nr 442 była/jest przez Wnioskodawcę wykorzystywana od chwili wejścia w jej posiadanie do chwili sprzedaży. Jeśli była wykorzystywana "na cele prywatne" Wnioskodawcy to jakie konkretnie cele prywatne zaspokajała...", Wnioskodawca odpowiedział, że na cele rekreacyjno pielęgnacyjne.

8. Na pytanie tut. Organu "Czy działka nr 442 była/będzie przez Wnioskodawcę wykorzystywana od chwili jej nabycia do chwili sprzedaży do prowadzenia działalności gospodarczej, jeśli tak to czy była wykorzystywana do działalności opodatkowanej podatkiem VAT (jakiej...) czy zwolnionej (jakiej...)...", Wnioskodawca odpowiedział, że nie będzie i nie była.

9. Na pytanie tut. Organu "Czy w stosunku do ww. działki Wnioskodawca podejmował lub ma zamiar podjąć przed sprzedażą takie działania jak: wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru mającego być przedmiotem sprzedaży, uzyskanie decyzji o wyłączeniu gruntu z produkcji rolnej, uatrakcyjnienie poprzez doprowadzenie mediów, budowa drogi lub jakiekolwiek inne działania, jeśli tak to jakie, kiedy i w jakim celu...", Wnioskodawca odpowiedział, że plan zagospodarowania przestrzennego istniał już w 2004 r. a uaktualniony przez Radę Miejską Miasta uchwałą nr... z dnia 18 grudnia 2014 r. gleba jest w klasie V, a wzdłuż działki zatwierdzony jest plan budowy drogi miejskiej, która ma być niebawem budowana.

10. Na pytanie tut. Organu "Na ile działek i dlaczego Wnioskodawca ma zamiar podzielić działkę nr 442 oraz ile działek Wnioskodawca ma zamiar sprzedać...", Wnioskodawca odpowiedział, że ma zamiar podzielić teren na 10 działek ze względu na istniejący plan zagospodarowania przestrzennego, który uwzględnia 2 drogi miejskie, trzecia droga wydzielana jest na prośbę sąsiada, na działce są 2 cieki wodne i teren zielony. Biorąc pod uwagę proporcje i szerokość, taką ilość Wnioskodawca przewiduje. Wnioskodawca ma zamiar sprzedać kilka w zależności od potrzeb i zdarzeń losowych.

11. Na pytanie tut. Organu "Czy ww. działka była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, jeśli tak to jakiej i od kiedy...", Wnioskodawca odpowiedział, że nie była.

12. Na pytanie tut. Organu "Czy Wnioskodawca dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej prowadzonej na tej działce (jeśli tak, to jakie to produkty i w jakim okresie sprzedaż ta miała miejsce). Czy Wnioskodawca opodatkował podatkiem VAT sprzedaż tych produktów rolnych...", Wnioskodawca odpowiedział, że nie dotyczy.

13. Na pytanie tut. Organu "Na co zostaną przeznaczone środki uzyskane ze sprzedaży ww. działki/działek...", Wnioskodawca odpowiedział, że na zaspokojenie potrzeb bieżących, mieszkaniowych swoich i swoich dzieci oraz rehabilitację i leczenie niepełnosprawnej wnuczki.

14. Na pytanie tut. Organu "Czy w momencie sprzedaży działki/działek będą obowiązywały dla nich decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeśli tak, to czy zgodnie z tą decyzją będzie to działka/działki przeznaczone pod zabudowę. Należy też podać jakiej konkretnie zabudowy będą dotyczyć, kto, kiedy i w jakim celu wystąpił o wydanie takich decyzji...", Wnioskodawca odpowiedział, że jak nadmieniał wcześniej istnieje plan zagosp. przestrzennego Miasta i takie warunki są i teren przeznaczony jest pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne o niskiej zabudowie.

15. Na pytanie tut. Organu "Jakie działania marketingowe Wnioskodawca będzie podejmował w celu sprzedaży działki...", Wnioskodawca odpowiedział, że chętni na zakup są koledzy syna.

16. Na pytanie tut. Organu "Jakie formy ogłoszeń o sprzedaży działki Wnioskodawca będzie stosował...", Wnioskodawca odpowiedział, że zdaje się na pomoc syna.

17. Na pytanie tut. Organu "W jaki sposób Wnioskodawca zamierza pozyskać nabywców...", Wnioskodawca odpowiedział, że na razie więcej nie zamierza.

18. Na pytanie tut. Organu "Czy Wnioskodawca posiada jeszcze inne nieruchomości gruntowe zabudowane lub niezabudowane (oprócz działki nr 442 przeznaczonej do sprzedaży) przeznaczone w przyszłości do sprzedaży, jeśli tak to ile i jakie oraz kiedy, w jakim celu i w jaki sposób nabyte i wykorzystywane...", Wnioskodawca odpowiedział, że w najbliższej perspektywie nie zamierza.

19. Na pytanie tut. Organu Kiedy Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży działki/działek...", Wnioskodawca odpowiedział, że po podziale gruntu.

20. Na pytanie tut. Organu "Czy Wnioskodawca dokonywał już wcześniej sprzedaży nieruchomości, jeżeli tak to należy podać odrębnie do każdej sprzedanej nieruchomości:

g. Na co zostały przeznaczone środki uzyskane ze sprzedaży ww. działek...",

Wnioskodawca odpowiedział, że sprzedaż: 1) mieszkania, 2) garażu, 3) kiosku

20a. - 1) - mieszkania wykupionego ze środków własnych od spółdzielni mieszkaniowej w 1982 r.

20a. - 2) - garaż wybudowany własnoręcznie w 1982 r.

20a. - 3) - kiosk wybudowany własnymi siłami w 1984 r.

20b. - celach egzystencjalnych.

20c. - mieszkanie Wnioskodawca zamieszkiwał, garaż do przechowywania samochodu, kiosk do prowadzenia działalności gospodarczej.

20d. - mieszkanie i garaż sprzedane zostały w 1990 r. i 1991 r. za te pieniądze kupiony został dom, w którym Wnioskodawca zamieszkuje do dzisiaj, a za sprzedany w 2007 r. kiosk Wnioskodawca zakupił działki nr 442.

20e. - mieszkanie - nieruchomość mieszkalna, garaż i kiosk-nieruchomości użytkowe.

20f. - z tytułu sprzedaży nie był odprowadzany podatek VAT, nie były składane deklaracje VAT-7 oraz nie było składane zgłoszenie rejestracyjne VAT-R.

20g. - mieszkanie i garaż na dom w którym zamieszkujemy a za sprzedany kiosk zakupiona została działka nr 442.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 19 maja 2016 r.):

Czy po podzieleniu terenu dz. 442 na działki będę musiał zapłacić podatek VAT od ich sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 19 maja 2016 r.): w myśl stanowiska wydanego przez naczelny sąd administracyjny w 2007 r., odnoszącego się do art. 15 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o podatku VAT, taki podatek Wnioskodawcy nie obejmuje, ponieważ nie spełnia żadnych z warunków, które by Wnioskodawcę w świetle tej ustawy dotyczyły.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

* po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* po drugie - czynność wykonywana jest przez podmiot, który jest podatnikiem VAT.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W zakresie prawa unijnego, z mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, s. 1 z późn. zm.), "Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta zarówno w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, jak i w art. 9 ust. 1 ww. Dyrektywy ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Zatem, jak wskazano wyżej, dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działania podmiotu dokonującego tej dostawy wskażą znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, które mogą składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności takie jak np. poniesienie wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

Dlatego też, aby uznać, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku VAT należy ustalić, czy działa on jako producent, handlowiec lub usługodawca.

Wskazać należy, że ustawodawca nie określił wymogów formalnych, którym odpowiadać ma podatnik, aby mógł być uznany za producenta, usługodawcę lub handlowca.

Z treści orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawach C-180/10 i C-181/10 wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

W przypadku, gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie nieruchomości nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Konieczne jest zatem ustalenie, czy w świetle zaprezentowanego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w celu dokonania dostawy kilku działek powstałych z podziału działki nr 442 podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpi w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym.

Analizując opis sprawy przedstawiony przez Wnioskodawcę w kontekście powołanych regulacji ustawy o podatku od towarów i usług oraz powyższych orzeczeń TSUE stwierdzić należy, że Wnioskodawca w zakresie odnoszącym się do wskazanej we wniosku działki, z której po podziale powstanie 10 mniejszych działek nie podejmował działań porównywalnych z działalnością podmiotu profesjonalnie zajmującego się obrotem nieruchomościami.

Jak wynika bowiem z opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca zakupił wraz z żoną w 2007 r. działkę nr 442. Poczynioną inwestycje Wnioskodawca traktował jako zabezpieczenie emerytalne. Wnioskodawca jest 60-cio latkiem i od pewnego czasu nie pracuje utrzymując się tylko ze środków własnych, a nie mając ofert pracy, ani perspektyw pracy chce podzielony grunt na działki sprzedać. Wnioskodawca zamierza przeznaczyć środki uzyskane ze sprzedaży działek, na zaspokojenie potrzeb bieżących, mieszkaniowych swoich oraz swoich dzieci a także na rehabilitację i leczenie niepełnosprawnej wnuczki. Jak Wnioskodawca zaznacza zakup gruntu sfinansował z własnych środków. Ponadto działka nr 442, którą Wnioskodawca zamierza podzielić na 10 mniejszych nie była i nie będzie wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie wykorzystywał przedmiotowego gruntu do działalności rolniczej i nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych. Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT. Od momentu zakupu przedmiotowa działka była wykorzystywana przez Wnioskodawcę na cele rekreacyjno pielęgnacyjne.

Z wniosku nie wynika też aby Wnioskodawca podejmował działania w celu uatrakcyjnienia działki. Wnioskodawca wskazał jedynie, że w momencie zakupu istniał już plan zagospodarowania przestrzennego w 2004 r. a uaktualniony przez Radę Miejską z dnia 18 grudnia 2014 r. gleba jest w klasie V, a wzdłuż działki zatwierdzony jest plan budowy drogi miejskiej, która ma być niebawem budowana.

W celu sprzedaży kilku działek w zależności od potrzeb i zdarzeń losowych zdaje się natomiast na pomoc syna, bowiem chętni na ich zakup są koledzy syna.

Wnioskodawca wcześniej dokonywał sprzedaży nieruchomości tj. mieszkania wykupionego ze środków własnych od spółdzielni mieszkaniowej w1982 r., garażu wybudowanego własnoręcznie w 1982 r. oraz kiosku wybudowanego własnymi siłami w 1984 r. Mieszkanie i garaż sprzedane zostały w 1990 r. i 1991 r. za te pieniądze kupiony został dom, w którym Wnioskodawca zamieszkuje do dzisiaj, a za sprzedany w 2007 r. kiosk Wnioskodawca zakupił działkę nr 442. Z tytułu sprzedaży nie był odprowadzany podatek VAT, nie były składane deklaracje VAT-7 oraz nie było składane zgłoszenie rejestracyjne VAT-R.

Z powyższego wynika, że planowaną dostawę kilku działek powstałych z podziału działki 442 uznać należy za transakcję okazjonalną, jednorazową czyli taką, która nie będzie czyniona z zamiarem nadania jej stałego charakteru. Tym samym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, nie można uznać Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy o VAT w odniesieniu do zamierzonej dostawy działek powstałych z podziału działki nr 442, bowiem przedmiotowy grunt nie jest w żaden sposób wykorzystywany w celach zarobkowych. Działka nr 442 nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej i Wnioskodawca nie czerpał z faktu jej posiadania żadnej korzyści. Powodem podjęcia decyzji o sukcesywnej sprzedaży kilku działek jest brak odpowiednich środków materialnych, które zaspokoją bieżące potrzeby mieszkaniowe Wnioskodawcy i jego dzieci oraz rehabilitację i leczenie niepełnosprawnej wnuczki.

Odnośnie planowanego podziału nieruchomości na 10 działek, należy odnieść się do powołanych wyżej orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE wydanych w sprawach C-180/10 i C-181/10. Jak już zaznaczono, treść ww. orzeczeń wskazuje, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W sprawie będącej przedmiotem niniejszej interpretacji wystąpiła pojedyncza z okoliczności wskazanych przykładowo w treści orzeczeń TSUE, związana z ewentualnym podziałem nieruchomości. Powyższa okoliczność sprawy w żadnym zakresie nie wskazuje, że aktywność Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia przedmiotowych gruntów jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Jak wskazuje treść wniosku, celem nadrzędnym wszystkich działań podejmowanych przez Wnioskodawcę są w istocie problemy materialne Wnioskodawcy oraz problemy ze zdrowiem wnuczki, dlatego sprzedaż kilku działek ma umożliwić Wnioskodawcy pozyskanie niezbędnych środków finansowych na te cele.

Prawidłowe jest wobec tego przyjęcie, że Wnioskodawca tak jak każda osoba fizyczna posiadająca nieruchomość, w ramach zarządu swoim majątkiem prywatnym, dokonuje zbycia tego gruntu. Nie można bowiem uznać, że czynności dokonane przez Wnioskodawcę w tym zakresie przybrały formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą i zorganizowaną.

Zatem, w przedmiotowej sprawie nie wystąpią przesłanki pozwalające uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, że nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego w przedmiotowej sprawie nie można przypisać Wnioskodawcy aktywności porównywalnej do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, dlatego też dostawę kilku działek niezabudowanych, o których mowa we wniosku należy uznać za sprzedaż majątku prywatnego Wnioskodawcy, która nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W tej sytuacji brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu planowanej sprzedaży działek. Zatem ww. czynność dostawy będzie oznaczać działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług zastosowania nie mają.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia uznania Wnioskodawcy za podatnika z tytułu wcześniejszych sprzedaży nieruchomości wymienionych we wniosku (mieszkania, garażu i kiosku), gdyż Wnioskodawca nie zadał pytania w tym zakresie i nie przedstawił własnego stanowiska w tej sprawie.

Na marginesie należy również zauważyć, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnopodatkowych dla żony Wnioskodawcy.

Zgodnie bowiem z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), zatem interpretację wydać można na rzecz jednej osoby fizycznej, a nie dla małżonków.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności gdyby Wnioskodawca podjął czynności zmierzające do uatrakcyjnienia sprzedawanych działek poprzez np. doprowadzenie mediów, budowa drogi lub jakiekolwiek inne działania) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.